ആതിര തന്റെ കട്ടിലിൽ മലർന്ന് കിടക്കുകയായിരുന്നു. അവനെ കണ്ടയുടനെ അരിശം മൂത്ത അവൾ ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു,
“എന്തിനാ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്, എന്റെ മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിപ്പോ,.”
“മോളേ എനിക്ക് നിന്നോടൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ട് .”
“എനിക്കൊന്നും കേൾക്കേണ്ട. എനിക്കിയാളെ കാണുകയേ വേണ്ട, എന്നിട്ടല്ലെ. സംസാരം.”
“ഞാൻ പറയുന്നതൊന്ന് കേൾക്ക്, എന്നിട്ട് നീ എന്നെ എന്ത് വേണമെങ്കിലും പറഞ്ഞോ. അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ എന്നെന്നേക്കുമായി ഈ വീട്ടിൽ നിന്നും പോയിക്കോളാം. അതിന് മുമ്പായി എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് കൂടി നീ കേൾക്കണം.
അത് കേട്ട് ആതിര ദേഷ്യത്തോടെത്തന്നെ താഴെ തറയിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് കട്ടിലിൽ എണീറ്റ് ഇരുന്നു.
”നോക്ക് മോളേ, ഇവിടെ ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ല“
”ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ലേ?, സ്വന്തം അമ്മയായി കാണേണ്ടവരുമായി അവിഹിത ബന്ധത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടിട്ട് ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ല എന്നാണോ പറയുന്നത്?“
അവൾ കിതച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“മോളേ, നിന്റെയമ്മ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല. നീ എപ്പോഴെങ്കിലും അമ്മയെപ്പറ്റി ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ടോ?,“
”ഏട്ടൻ ഇന്നലെ ആലോചിക്കുന്നത് ഞാൻ നേരിട്ട് കണ്ടതല്ലേ,“
“അതല്ല മോളേ“
അവളുടെ തല മുടിയിൽ തഴുകിക്കൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു.
പിന്നെ എന്താ?“
വീണ്ടും അവൾ അവന്റെ കൈ തട്ടിമാറ്റി.
വിനോദ് അൽപ സമയം നിശബ്ദനായതിന് ശേഷം പറഞ്ഞു
“മോളേ, നിന്റെ അമ്മ നമ്മുടെ അച്ചനെ കല്യാണം കഴിക്കുമ്പോൾ അമ്മ എത്ര ചെറുപ്പമായിരുന്നു എന്നറിയില്ലേ?, അച്ചനാണെങ്കിൽ വയസ്സനും. എന്നിട്ടും അവർ എല്ലാം സഹിച്ച് നിന്നില്ലേ, അച്ചന്റെ മരണശേഷവും വേറെ ഒരു വിവാഹം കഴിക്കാതെ നിനക്കും സന്തീപിനും വേണ്ടി അവർ ജീവിച്ചില്ലെ?. അവർക്കും ആശയും ആഗ്രഹങ്ങളുമൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ലേ? അതിനൊരു ചാൻസ് കിട്ടിയപ്പോൾ അവർ അറിയാതെ അതിൽ പെട്ടുപോയി. അമ്മയും ഒരു സ്ത്രീ തന്നെയല്ലേ ആതിരേ?“
”പക്ഷെ അത് സ്വന്തം മകനെപ്പോലെ കരുതേണ്ട ഏട്ടനോടൊപ്പം വേണോ, എനിക്ക് പറയാൻ തന്നെ നാണമാവുന്നു.“
“ആ കാര്യം നീയും ആലോചിക്കേണ്ടതായിരുന്നില്ലേ, ? സ്വന്തം ചേട്ടനുമായിട്ടല്ലെ നീ ബന്ധപ്പെട്ടത്..?“
ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ ആതിരയ്ക്ക് മറുപടി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
കുറച്ച് സമയം കൂടി ആതിരയുടെ അടുത്ത് നിന്നതിന് ശേഷം വിനോദ് മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി. അന്ന് രാത്രി ആതിര എല്ലാവരുടേയും കൂടെ ആഹാരം കഴിച്ചു. പകൽ കണ്ടത് പോലെ അത്ര വലിയ ദേഷ്യമോ അരിശമോ അവളുടെ മുഖത്ത് കാണാനില്ലായിരുന്നു. അവൾ നോർമലായി തോന്നിയതിനാൽ ബീനയും സന്തോഷിച്ചു. ഭക്ഷണത്തിന് ശേഷം വിനോദ് ടെറസ്സിൽ സിഗരറ്റും വലിച്ച് കൊണ്ട് ഉലാത്തുകയായിരുന്നു. അപ്പോൾ ബീന അങ്ങോട്ട് വന്നു.
“ആതിര ഇപ്പോൾ നോർമലായെന്ന് തോന്നുന്നു, അല്ലേ മോനേ.” ബീന അവന്റെയടുത്തേക്ക് ചെന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ഞാൻ ഇവിടുന്ന് പോകുന്നതാണ് നല്ലതെന്നാ എനിക്ക് തോന്നുന്നത്.”
“നീ എവിടെ പോകാനാ!?”
“ ഞാൻ ദൂരെ എവിടേക്കെങ്കിലും സ്ഥലം മാറ്റം വാങ്ങി പോകുന്നതാണ് എല്ലാവർക്കും നല്ലത്.”
“നീ ഇങ്ങനെയൊന്നും പറയല്ലേടാ, എനിക്കിനി നീ ഇല്ലാതെ ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല. ആതിരയുടെ കാര്യം ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം.”
“അതല്ലമ്മേ, എത്ര നാൾ നമ്മൾ ഇങ്ങനെ കഴിയും? നാളെ ഞാനും വിവാഹം കഴിക്കും. എനിക്കും കുടുംബമുണ്ടാവും അപ്പോഴും നമ്മൾ ഇതുപോലെ ബന്ധപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നാൽ?, എന്റെ ഭാര്യയായി വരുന്നവൾ അത് അറിഞ്ഞാൽ? ആതിരയെപ്പോലെ ആയിരിക്കില്ല അതിന്റെ പ്രത്യാഘാദം. അതുകൊണ്ട് ഞാൻ പോകുന്നത് തന്നെയാണ് നല്ലത്.”
അത് കേട്ട് ബീനയുടെ മനസ്സ് തളർന്നുപോയി. അവൾ താഴെ മുട്ടുകാലിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് വിനോദിന്റെ അരക്കെട്ടിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കരഞ്ഞു.
“നീ എന്നെ വിട്ട് പോകല്ലേ വിനൂ, നീയില്ലാതെ എനിക്ക് ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല. നീ പറയുന്നത് എന്തും ഞാൻ അനുസരിക്കാം..”
അത് കേട്ടപ്പോൾ വിനോദിന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു. കുറച്ച് സമയത്തെ നിശബ്ദതയ്ക്ക് ശേഷം അവൻ പറഞ്ഞു,
“അമ്മ ഞാൻ പറയുന്നത് പോലെ അനുസരിക്കുമെങ്കിൽ ഞാൻ എന്നും നിങ്ങളുടെ കൂടെത്തന്നെ നിൽക്കാം. മാത്രമല്ല, അമ്മയ്ക്ക് ജീവിതത്തിലെ എല്ലാ സുഖവും സന്തോഷവും തരാം. പക്ഷെ, ഞാൻ പറയുന്നത് പോലെ അനുസരിക്കണം.”
“നീ പറയെടാ മോനേ, ഞാൻ എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത്..? നീ എന്ത് പറഞ്ഞാലും ഞാൻ അനുസരിക്കാം.”
ബീന തീർത്ത് പറഞ്ഞു.
“എങ്കിൽ ഞാൻ ആതിരയെ വിവാഹം കഴിക്കട്ടേ?”
“ഏഹ്, ” അവൾ ഞെട്ടിപ്പോയി.
” നീ എന്താ പറഞ്ഞത്!?”
“അതേ അമ്മേ, ഞാൻ ആതിരയെ വിവാഹം കഴിക്കാം. പിന്നെ നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് താമസിക്കാമല്ലോ. അവളെ പറഞ്ഞ് സമ്മതിപ്പിക്കുന്ന കാര്യം ഞാൻ ഏറ്റു.”
“നീ എന്താടാ ഈ പറയുന്നത്, അവൾ നിന്റെ പെങ്ങളാണ്. സ്വന്തം അച്ചന്റെ മകൾ..” അവന്റെ വാക്കുകൾ വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ അവൾ ചോദിച്ചു.
“അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ നമ്മൾ അമ്മയും മകനുമാണല്ലോ, എന്നിട്ട് നമ്മൾ തമ്മിൽ ഭാര്യാ ഭർത്താക്കന്മാരെപ്പോലെ അല്ലെ കഴിയുന്നത്?”
അവനൊരു മറുചോദ്യം ചോദിച്ചു.
“അതുപോലെയാണോ അവൾ..? ഇനി ഞാൻ സമ്മതിച്ചാലും അവൾ ഇതിന് ഒരിക്കലും സമ്മതിക്കില്ല..“
“അവളെ സമ്മതിപ്പിക്കുന്ന കാര്യം ഞാനേറ്റു, അത് എനിക്ക് വിട്ടേക്ക്.“
”പക്ഷെ എങ്ങനെ?”
“നിനക്ക് സമ്മതം തന്നെയല്ലേ, അത് പറ.“
“പക്ഷെ നാട്ടുകാരോട് എന്ത് പറയും, അവർക്കറിയില്ലേ അത് നിന്റെ പെങ്ങളാണെന്ന്?“
“അതിനൊക്കെ ഞാൻ വഴികണ്ടിട്ടുണ്ട്. അമ്മയ്ക്ക് സമ്മതമല്ലേ, അത് പറ.“
”നിന്റെ ഇഷ്ടം അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ നീ ശ്രമിച്ചുനോക്കൂ. പക്ഷെ ജനങ്ങളുടെ മുമ്പിൽ നാണംകൊണ്ട് തല താഴ്ത്താനുള്ള സ്ഥിതിയിലേക്കെത്തരുത്”
അത് കേട്ട് വിനോ ദ്സ ന്തോഷത്താൽ ചിരിച്ചു.
പിറ്റേന്ന് വൈകുന്നേരം ആതിരയും സന്തീപും ക്ളാസ് കഴിഞ്ഞ് വന്നു. ആതിര ഇപ്പോഴും ബീനയോട് സംസാരിച്ചിരുന്നില്ല. വന്നയുടനെ അവൾ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. ചായ കുടിച്ചശേഷം വിനോദ് ബീനയോടായി പറഞ്ഞു
“അമ്മേ, അമ്മ സന്തീപിനേയും കൂട്ടി പുറത്തെങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോകൂ. ഞാൻ അവളുമായി സംസാരിക്കട്ടെ.“
“ഉം പക്ഷെ കുഴപ്പമൊന്നും ഉണ്ടാകാതെ നോക്കണം.“
കുറച്ച് സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ബീന സന്ദീപിനേയും കൂട്ടി മാർക്കേറ്റിലേക്ക് പോയി. അവർ പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വിനോദ് വാതിലടച്ച് കുറ്റിയിട്ട് ആതിരയുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.
അവൾ വാതിൽ ചാരിയിട്ടിട്ടെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. ആതിര യൂണീഫോം പോലും അഴിക്കാതെ അങ്ങനെത്തന്നെ കിടക്കുകയായിരുന്നു. വൈറ്റ് ഷർട്ടും ബ്ലൂ
സ്കർട്ടുമായിരുന്നു അവളുടെ വേഷം. ബെഡ്ഡിൽ കമിഴ്ന്ന് കിടക്കുന്ന അവളുടെ കണങ്കാലുകൾ കണ്ട് വിനോദിന്റെ നാവിൽ വെള്ളമൂറി.