ഞാൻ : ഹായ്…
സൂരജ് : എവിടെ ആയിരുന്നു.. മറന്നോ… ഈ ഉള്ളവനെ…
ഞാൻ : ബിസി ആയിരുന്നു..
സൂരജ് : അത് വെറുതെ… എന്താ ഇത്ര തിരക്ക്…
ഞാൻ : കിച്ചൻ ഡ്യൂട്ടി…
സൂരജ് : മ്മ്… ചേച്ചി പോയപ്പോ ഡോക്ടർ വന്നു ബാക്കി മെഡിസിൻസ് ഓക്കേ തന്നു പിന്നെ കുറച്ചു ഡേയ്‌സ് കഴിഞ്ഞു മുറിവ് ക്‌ളീൻ ചെയ്തു വീണ്ടും വെച്ച് കെട്ടണം എന്ന് പറഞ്ഞു…
ഞാൻ : മ്മ്..
സൂരജ് : ചേച്ചി ഉറങ്ങീലെ…
ഞാൻ ഇല്ല
സൂരജ് : അതെന്താ ചേച്ചി ഉറങ്ങാഞ്ഞേ..
ഞാൻ : നത്തിങ്
സൂരജ് : അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു ഒഴിയണ്ട… എനിക്ക് അറിയാം എന്താ കാരണം എന്ന്…
ഞാൻ : എന്ത് എന്നാ പറ….
സൂരജ് : ഇപ്പൊ പറയില്ല സമയം ആകട്ടെ പറയാം…
ഞാൻ : മ്മ്മ് ആട്ടെ നിനക്ക് ഉറക്കം ഒന്നും ഇല്ലേ…
സൂരജ് : പറ്റുന്നില്ല…
ഞാൻ : അതെന്താ?
സൂരജ് : മുറിവിന് നല്ല വേദന ഉണ്ട്..
ഞാൻ : ഓഹ് ഞാൻ അത് മറന്നു പിന്നെ ഇനി ഉറങ്ങാതെ ഇരിക്കാൻ ആണോ പ്ലാൻ…
സൂരജ് : നോ ഞാൻ എന്റെ ശരണ്യ ഓർത്തു കിടക്കും….
ഞാൻ : നേർത്തെ പറഞ്ഞല്ലോ ഈ ശരണ്യ ആരാണാവോ…
സൂരജ് : അതൊക്കെ ഉണ്ട്…
ഞാൻ : എന്നെ എന്താ അങ്ങനെ വിളിച്ചേ….
സൂരജ് : ചേച്ചിയെ കാണാൻ ശരണ്യയെ പോലെയാ അതാ അങ്ങനെ വിളിച്ചേ.,
ഞാൻ : മ്മ്…
സൂരജ് : ചേച്ചിയെ കാണും എന്ന് ഒട്ടും വിചാരിച്ചില്ല… പത്തനംതിട്ടയിൽ എവിടാ ചേച്ചി താമസം, എത്ര നാൾ ആയി അവിടെ…
ഞാൻ : കല്യാണം കഴിച്ചു കൊണ്ട് വന്നതാ…
സൂരജ് : കല്യാണം കഴിഞ്ഞത് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല…
ഞാൻ : ക്രിസ്റ്റോ പറഞ്ഞില്ലേ…
സൂരജ് : ഇല്ല പത്താം ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞു പിന്നെ ഒരു അറിവും ഇല്ല.. പിന്നെ അവൻ എട്ടാം ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എന്നോട് മിണ്ടാറില്ല…
ഞാൻ : അതെന്താ.. മിണ്ടാതെ….
സൂരജ് : അത് ചേച്ചിക്ക് അറിയാല്ലോ… നമ്മുടെ പഴയ ബുക്ക്‌ കഥ…
ഞാൻ : നമ്മടെ അല്ല നിന്റെ…
സൂരജ് : ഓഹ് ശെരി എന്റെ ആട്ടെ ചേച്ചി അന്ന് എന്റെ കൈയിൽ നിന്നും കുറച്ചു ബുക്ക്‌ പിടിച്ചു വാങ്ങീലെ അതൊക്കെ ചേച്ചി എന്ത് ചെയ്തു വായിച്ചോ…
ഞാൻ : പോടാ പിന്നെ അതെല്ലേ എന്റെ ജോലി…
സൂരജ് : അയ്യോ ചേച്ചി അത് വായിച്ചെന്നു കരുതി ഒരിക്കലും ഞാൻ ചേച്ചിയെ കുറ്റം പറയില്ല കേട്ടോ ഇതൊക്കെ വായിക്കാൻ അല്ലെ ആളുകൾ എഴുതുന്നത്…
ഞാൻ : മ്മ്മ്…ഞാൻ ഉറങ്ങാൻ പോകുവാ ബൈ…
സൂരജ് : അയ്യോ പോകുവാണോ…
ഞാൻ : യെസ്…