കൊറോണ ദിനങ്ങൾ – 5 25അടിപൊളി  

 

ഞാൻ: ഇപ്പൊ തീരും കണ്ണമ്മാ… നീ കിടക്കൂ.. ഞാൻ മെല്ലെ ചെയ്യാം.

 

അവള് ഒരു നിസ്സഹായ ഭാവത്തിൽ എന്നെ നോക്കി. ഞാൻ വിടുന്ന മട്ടില്ല എന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി, അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നു. ഞാൻ ഒന്ന് കൂടി അകത്തേക്ക് തള്ളി, കുണ്ണ മകുടം മുഴുവനും അകത്തേക്ക് കയറി. രമ്യ വേദന സഹിക്കാൻ പറ്റാതെ എന്നെ തടയാനും തള്ളി മാറ്റാനും നോക്കി. ഞാൻ ബലമായി അവളെ പിടിച്ചു കുണ്ണ അങ്ങനെ വച്ച് അനങ്ങാതെ നിന്നു.

 

രമ്യ: please ഡാ ഏട്ടാ.. മതി, വേദന സഹിക്കാൻ പറ്റണില്ല ഡാ… മതി ഏട്ടാ…

 

അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും വെള്ളം ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ പിന്നെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറ്റാൻ ശ്രമിച്ചില്ല. അങ്ങനെ വച്ച് തന്നെ എൻ്റെ അരക്കെട്ട് മെല്ലെ ചലിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ വേദന മെല്ലെ സുഖത്തിലേക്ക് വഴി മാറി, കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു അവള് അങ്ങനെ കിടന്നു. മുഴുവനായും ഉള്ളിലേക്ക് കയറ്റണം എന്ന് ഉണ്ട്, അവളെ കൂടുതൽ വേദനിപ്പിക്കാൻ താൽപര്യം ഇല്ലത്തോണ്ട് ഞാൻ അതിനു മുതിർന്നില്ല, അവള് ഒന്ന് കൂടി വെട്ടി വിറച്ചു കൊണ്ട് കട്ടിലിൽ അനങ്ങാതെ കിടന്നു. കുറച്ച് നേരം കൂടി അടിച്ചപ്പോൾ എനിക്കും വരാറായി, അപ്പോള് കുണ്ണ പുറത്തേക്ക് എടുത്ത് അവളുടെ ദേഹത്തേക്ക് അടിച്ചു ഒഴിച്ചു കൊടുത്തു. അവളുടെ അടുത്തായി കട്ടിലിൽ കിടന്നു, അവള് തളർന്നു കിടക്കുക ആണ്, ഞാൻ അവളെ കെട്ടി പിടിച്ചു കവിളിൽ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു അങ്ങനെ കിടന്നു….

 

ഞാൻ അതിനിടക്ക് ഒന്ന് ഉറങ്ങി പോയിരുന്നു. കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കുമ്പോൾ അവള് കട്ടിലിൽ ഇല്ല, ഹാൾ മുറിയിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ രമ്യ ഡ്രസ്സ് എല്ലാം ചെയ്തു സോഫയിൽ ഇരുന്നു ടിവി കാണുന്നുണ്ട്. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു വാഷ്റൂമിൽ പോയി ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആയി ഡ്രസ്സ് ചെയ്തു രമ്യയ്ക്ക് അരികിലേക്ക് ചെന്നു. അവള് എന്നെ നോക്കാതെ ടിവിയിൽ നോക്കി ഇരിക്കുക ആണ്. ഞാൻ സോഫയിൽ അവൾക്കരികിൽ ചെന്നു ഇരുന്നു.

 

ഞാൻ: റമ്യക്കുട്ടി, നീ ok അല്ലേ.?

 

അവള് ഒന്ന് മൂളുക മാത്രമാണ് മറുപടി തന്നത്. ഞാൻ അവളുടെ മടിയിലേക്ക് തല വച്ച് കിടന്നു. അവള് എൻ്റെ തല മുടിക്കിടയിലൂടെ കൈ വിരലുകൾ കൊണ്ട് മെല്ലെ മസ്സാജ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി..

 

ഞാൻ: എന്താടാ പറ്റിയെ.? എന്നോട് ദേഷ്യമാണോ.?

 

രമ്യ: ഒന്ന് കണ്ടാൽ മതി എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് എന്തൊക്കെയാ ചെയ്തേ.!? ഏട്ടൻ്റെ എല്ലാം ഞാൻ കണ്ടു. ഇതെല്ലാം എനിക്ക് മുൻപ് ഉണ്ടായിട്ടില്ല. പറയാൻ പറ്റാത്ത ഭാഗം ഒക്കെ നീറുന്നു.

 

ഞാൻ: (ഒന്ന് ചിരിച്ചു) കണ്ടപ്പോൾ കൊതി മൂത്ത് പോയി കണ്ണമ്മ… അത്ര superb ആണ് നീ. വേദനിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം ഞാൻ ഉള്ളിലേക്ക് കേറ്റിയില്ലല്ലോ.

 

രമ്യ: നിങ്ങൾക്ക് അതു പറയാം. അനുഭവിച്ചത് ഞാൻ അല്ലെ. ഞാൻ ഇപ്പൊ കണ്ടു അതിൻ്റെ വണ്ണവും നീളവും എല്ലാം. അതെങ്ങാനും ഉള്ളിൽ കയറ്റി ഇരുന്നേൽ എൻ്റെ അതു കീറി പോവും. ഇനി വിളിച്ചാൽ പൊന്നു മോൻ്റെ കൂടെ ഞാൻ ഇവിടെയും വരില്ല, ഇതോടെ നിർത്തി.

 

ഞാൻ: സത്യമായും വരൂല?

 

രമ്യ: അങ്ങനെ ഉറപ്പു പറയുന്നില്ല. ഏട്ടാ … നീ എന്താ ഇങ്ങനെ .. ? നിന്നെ വിട്ടു പോവാൻ മനസ്സ് വരില്ല, ഇനി തീരെ വരില്ല …

 

ഞാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവളുടെ തല പിടിച്ചു താഴ്ത്തി ചുണ്ടിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു, ശേഷം ആവൾ എൻ്റെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ഉമ്മ തന്നു.

 

രമ്യ: കവിത മാഡം ഇനി എന്നാ എത്തുക.?

 

ഞാൻ: ഒരു നാലഞ്ചു ദിവസം ആവും. എന്തേ അടുത്ത പരിപാടി എപ്പോൾ ആണെന്ന് അറിയാൻ ആണോ ?

 

രമ്യ: (കവിളിൽ ഒരു നുള്ള് തന്നു) ആ ഒരു വിചാരം മാത്രമേ ഉള്ളോ. അവരെ കാണാൻ കൊതി കൊണ്ടാണ്.

 

ഞാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. വാച്ചിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ സമയം അഞ്ചര കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

 

ഞാൻ: പോയാലോ എൻ്റെ റമ്യക്കുട്ടിയെ ? ചെറിയ പണികൾ ഉണ്ട്.

 

രമ്യ: പോവാം ഏട്ടാ. വാ, ചായ വാങ്ങി തരാം. എന്നിട്ട് എന്നെ pg യിൽ drop ചെയ്തു ഏട്ടൻ പൊക്കോ.

 

ഞങൾ അങ്ങിനെ ഇറങ്ങി. ചായ കുടിച്ചു അവളെ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്തു ഞാൻ എൻ്റെ റൂമിൽ പോയി ഡ്രസ് ഒന്ന് മാറി majestic ലേക്ക് യാത്ര തുടങ്ങി.

 

ഞാൻ ഒരു 6.40 ഓടെ അങ്കിതയുടെ ഹോട്ടലിൽ എത്തി. കോൾ വിളിച്ചപ്പോൾ എടുക്കുന്നില്ല. ഞാൻ റൂമിൽ ചെന്ന് കാളിംഗ് ബെൽ അടിച്ചു. ഒരു 5 മിനിറ്റിനുള്ളിൽ വാതിൽ തുറന്നു. ഒരു റെഡ് കളർ normal t ഷർട്ടും ഷോർട്സ് ആണ് വേഷം. ബ്രാ ഇട്ടിട്ടില്ല എന്ന് t ഷർട്ടിൽ എടുത്ത് കാണുന്ന മുലക്കണ്ണിയിൽ നിന്നും മനസ്സിൽ ആയി.

 

അങ്കിത: വരൂ അഖിൽ, കയറി ഇരിക്കു. I was having a shower 🚿. ഒരു 10 മിനിറ്റിനുള്ളിൽ ഞാൻ റെഡി ആവാം.

 

ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറി ഇരുന്നു. അവർ ഡ്രസ്സ് മാറാൻ ബെഡ് റൂമിലേക്ക് പോയി, പക്ഷെ ആ ബെഡ് റൂമിൻ്റെ ഡോർ അടചിരുന്നില്ല. ഞാൻ ഫോണിൽ കളിച്ചു കൊണ്ട് സോഫയിൽ അവർക്കായി വെയിറ്റ് ചെയ്തു. അഖിൽ എന്നൊരു വിളി കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ തല ഉയർത്തി നോക്കി. ഒരു പാർട്ടി വെയർ തിളങ്ങുന്ന ഡ്രസ്സ് ആണ് അപ്പോള് അങ്കിതയുടെ വേഷം. ഞാൻ അതു കണ്ടു ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

 

ഞാൻ: മാഡം, മുഴുവൻ restrictions ആണ്. Pub ഒന്നും ഓപ്പൺ ഇല്ല. ചുമ്മാ വണ്ടിയിൽ ഒന്ന് ചുറ്റി കറങ്ങാം, ബ്രിഗേഡ് റോഡ്‌ലും ചർച്ച് street ലും കുറച്ച് നേരം നടക്കാം എന്ന് മാത്രം.

 

അവരുടെ മുഖത്ത് ഒരു നിരാശ വന്നു.

 

ഞാൻ: വിഷമിക്കണ്ട. മാഡം ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാകുമല്ലോ, എല്ലാം ഒന്ന് ഓപ്പൺ ആവട്ടെ ഞാൻ കൊണ്ട് പോകാം.

 

അവർ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

 

അങ്കിത: അപ്പോൾ പിന്നെ normal ഡ്രസ്സ് മതി അല്ലെ. ഞാൻ മാറ്റിയിട്ടി വരാം.

 

ഞാൻ: രാവിലെ ഇട്ട പോലത്തെ ടോപ്പും ഒരു പാൻ്റും മതി. ആര് നോക്കാൻ.

 

അങ്കിത: (ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട്) നോക്കാൻ എനിക്ക് പിന്നെ പുറത്ത് നിന്നും ആളെ വിളിക്കേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ല.

 

എന്നെ വാരിയതാണ് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഞാൻ ഒന്ന് ഇലിച്ചു കാണിച്ചു. എനിക്കൊരു കോൾ വന്നു, എൻ്റെ ഫ്രണ്ട് അനിൽ ആയിരുന്നു അത്.

 

ഞാൻ: ന്താണ് ഭായ്. ഇവിടെ ആണ്.? ഒരു അന്വേഷണവും ഇല്ലല്ലോ.

 

അനിൽ: കൊറോണ അല്ലെ, ഇങ്ങനെ പോണ്. മച്ചാനെ എനിക്കൊരു ഹെൽപ്പ് വേണം, നീ ഫ്രീ ആണോ.?

 

ഞാൻ: ഫ്രീ അല്ല. എങ്കിലും പറ, നോക്കാം.

 

അനിൽ: അളിയാ, ഒരു 4 കേസ് ബിയർ പിന്നെ ഒരു 10 ഫുൾ സിഗ്നേച്ചർ എൻ്റെ ഫ്ലാറ്റിൽ ഇരിപ്പുണ്ട്. നീ അതു ഹോസ്‌കോട്ടെ ഒരു ഫാം ഹൗസിൽ എത്തിക്കണം. ഞാൻ ഇവിടെ ഉണ്ട്. ഒരു 3k നിനക്ക് തരാം, പിന്നെ അടിച്ചു കിണ്ടി ആയി രാവിലെ പോവാം. നിൻ്റെ കാർ ആകുമ്പോൾ പോലീസ് Checking ഉണ്ടാകില്ല. ഫ്ലാറ്റിൻ്റെ കീ സെക്യൂരിറ്റിയുടെ അടുത്ത് ഉണ്ട്, ഞാൻ വിളിച്ചു പറയാം.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *