ഗെയിം സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ – 1

State highway 11
ഇനി രണ്ട് കിലോമീറ്റർ കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ ഹൈവേ തീരും ഏകദേശം പതിനൊന്ന് കിലോമീറ്റർ തീർന്നത് അറിഞ്ഞില്ല സമയം ഏകദേശം 12 മണി ആയിക്കാണും,, വിട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയിട്ട് പത്ത് മണിക്കൂർ ആയി നല്ല വിശപ്പുണ്ട് ഈ നേരം വരെ ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ല വിട്ടിൽ ഒരിക്കൽ പോലും പട്ടിണി കിടക്കാനുള്ള വഴി ഉണ്ടായിട്ടില്ല എന്നതാണ് സത്യം

ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചോണ്ടിരുന്നപ്പോളാണ് മീറ്ററിൽ ശ്രെദ്ധിക്കുന്നത് 102 ഇത് വരെ 60km സ്പീഡിൽ കൂടുതൽ വണ്ടി ഓടിക്കാത്ത ഞാൻ 100 എത്തിച്ചു
എതിരെ ഒരു വണ്ടി വരുന്ന കണ്ടപ്പോഴാണ് മനസിലേക്ക് ആത്മഹത്യാ എന്നാ ചിന്ത വരുന്നത്

”മൈര് ആത്മഹത്യാ കുറിപ്പ് എഴുതിയില്ലല്ല ഒരണ്ണം നേരത്തെ എഴുതാരുന്നു ”

ഞാൻ NS ഒരു ചെറിയ റോഡിലോട്ട് തിരിച്ചു എന്തോ ചാവാനൊള്ള ത്വരാ കാരണം ഒറ്റ വളക്കൽ ആയിരുന്നു
പക്ഷെ കൃത്യമായിട്ട് വളഞ്ഞു,, പണ്ട് ഇങ്ങനെ വളക്കാൻ നോക്കി വണ്ടി മറിഞ്ഞത് ഓർമ വന്നു

ഇതേ സ്പീഡിൽ പോയ എതിരെ വരുന്ന വണ്ടിക്ക് വട്ടം വെച്ചാമതി സുഖ മരണം ഞാൻ മനസ് കൊണ്ട് ഓർത്തു

എല്ലാവരും എന്നെ ഓർത്തു കരയണം
”ചെയ്യാത്ത തെറ്റിന് എന്നെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞ തല്ലിയ അമ്മ ”

“ഇത് വരെ ഒരു നോട്ടം കൊണ്ട് പോലും സ്നേഹിക്കാതെ വളർത്തിയ തന്ത ”

“ഇതുവരെ ഒന്ന് മോശമായി പോലും ഞാൻ നോക്കാത്ത ദിവ്യ പോലും എനിക്കെതിരെ കള്ളം പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ തകർന്ന് പോയിന്ന് പറഞ്ഞാമതി”

എന്റെ മരണം കണ്ട് എല്ലാരും കരയണം
കരയാൻ പാകത്തിന് തലയോട്ടിയും എല്ലും എല്ലാം തകരാൻ പാകത്തിന് വീഴണം
എതിരെ ഒരു വണ്ടിയുടെ വെളിച്ചം കണ്ട് തുടങ്ങി
അടുത്ത് വരും തോറും അത് ഒരു ടിപ്പർ ലോറി ആണ് എന്ന് മനസിലായി ദൈവമേ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരുവാന്ന് പറഞ്ഞു ആക്‌സിലേറ്റർ വീണ്ടും തീരിച്ചു

ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് ഞാൻ കണ്ണടച്ചു
ആ ഒരു നിമിഷം എന്റെ കണ്മുൻപിൽ വന്ന രൂപം
അവളുടേതാരുന്നു എന്റെ ശവത്തിന് മുൻപിൽ ചിരിച്ചിക്കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന

“ദിവ്യടെ”

ആ ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് ഞാൻ വണ്ടി വെട്ടിച്ചു
എന്റെ ആക്‌സിലേറ്ററിലെ പിടി അഴഞ്ഞു കുറച്ചു ദൂരം മാറി ഒരു കടയുടെ മുന്നിൽ ഞാൻ വണ്ടി നിർത്തി
സ്റ്റാൻഡിൽ ഇട്ടു ഞാൻ ഇറങ്ങി
ഇത് എന്ത് മൈര് ചാവാൻ പോയ ഞാൻ എന്തിനാണ് ആ മൈരിനെ ഓർക്കണത് ആ മൈരിന്റെ മോന്ത മനസ്സിൽ വന്നപ്പോ ചാവാനുള്ള മൂഡ് പോയി

കടക്കാരൻ എന്ത് വേണോന്ന് ചോദിച്ചപ്പോഴാണ് എനിക്ക് വെളിവ് വീണത് എനിക്ക് രണ്ട് പൊറോട്ടയും ചിക്കൻ ഫ്രയും നല്ല വിശപ്പുണ്ട് എന്തേലും തിന്നണം

കൊണ്ടേ തന്ന പ്ലേറ്റ് എടുത്ത് ഞാൻ ടേബിളിൽ വെച്ചു
പൊറോട്ട ചെറുതായിട്ട് കിറി അതിൽ പൊളിച്ചെടുത്ത ചിക്കൻ പിസും എടുത്ത് വായിലേക്ക് വെച്ചു
ഇജ്ജാതി ഐറ്റം ആ സമയത്ത് എങ്ങാനും ചത്തിരുന്നേൽ ഇതൊക്കെ തിന്നാൻ പറ്റുവാരുന്നോ

5മിനിറ്റ് കൊണ്ട് തീറ്റയും കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ കൈ കഴുകി വന്നു വില ചോദിച്ചപ്പോ 200 രൂപ ആയെന്ന് പുള്ളി പറഞ്ഞു പറഞ്ഞ കാശും കൊടുത്ത് അവിടെന്നിറങ്ങി
എങ്ങോട്ട് പോകും വീട്ടിലോട്ട് പോകാൻ പറ്റൂല ആർക്കും എന്നെ ഒരു വിശ്വസോം വിലയും ഇല്ല ഇനി വീട്ടിൽ കേറി ചെന്നാൽ അച്ഛനും കൂടെ തല്ലും അതും കൂടെ താങ്ങാൻ പറ്റില്ല നേരെ ജോബിന്റെ വീട്ടിൽ പോയാലോ അവന്റെ വണ്ടിയാണല്ലോ എന്റെ കയ്യിൽ അതും കൊടുക്കാം

വണ്ടി എടുത്ത് നേരെ ജോബിന്റെ വീട്ടിലോട്ട്

വണ്ടി അവന്റെ വീടിന്റെ മുറ്റത്തു വച്ചിട്ട് കാളിങ്ബെൽ അടിച്ചു
അവന്റെ അമ്മ വന്ന് വാതിൽ തുറന്നു

ആഹാ ആദർശ് മോനോ മോൻ എന്താ ഈ നേരത്ത്
(പറയാൻ മറന്നു എന്റെ പേര് ആദർശ് സജീവ്

സജീവിന്റെയും പാർവതിയുടെയും ഏക പുത്രൻ
അച്ഛൻ ബാങ്ക്മാനേജർ അമ്മ ടൗണിൽ തുണിക്കട നടത്തുന്നു )

ശ്യാമളമ്മേ ഞാൻ അവന്റെ വണ്ടി കൊടുക്കാൻ വന്നതാ പിന്നെ അവനെ ഒന്ന് കാണണം

അവൻ ഉറങ്ങിക്കാണും മോനെ

അത് കൊഴപ്പമില്ല ഞാൻ അവനെ കുത്തിപ്പൊക്കിക്കോളാം
പിന്നെ അമ്മേ വാതിൽ അടച്ചു കിടന്നോ ഞാൻ ഇനി നാളെ പോകുന്നുള്ളൂ

ഞാൻ ഓടി അവന്റെ മുറിയിൽ കയറി ഭാഗ്യം മൈരൻ വാതിൽ അടച്ചു കുറ്റി ഇട്ടില്ല
ഞാൻ കേറി വാതിൽ പൂട്ടി
രാത്രി കേറി വന്ന് ഉറക്കത്തിൽനിന്ന് വിളിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിച്ചതിനുയുള്ള തെറി അവന്റെ വിട്ടുകാരും കൂടെ കേൾക്കണ്ട
ഞാൻ പയ്യെ കട്ടിലിൽ കേറി ഇരുന്ന് അവനെ വിളിച്ചു

ജോബി ഡാ ജോബി ഡാ ഡാ
എഴുന്നേൽക് മൈരേ ഡാ

ജോബി കണ്ണും തിരുമി എഴുന്നേറ്റു ചോദിച്ചു
എന്താടാ മൈരേ ഈ പാതിരാത്രി വിട്ടിൽ കേറിവന്നേക്കുന്നത്

എന്നെ വിട്ടിൽ നിന്ന് ഇറക്കിവിട്ടു അല്ല ഞാൻ വീട്ടീന്ന് ഇറങ്ങി,,,, ഞാൻ ഇത്തിരി വിക്കി പറഞ്ഞു

എന്ത് മൈരിനാടാ നിന്നെ വീട്ടീന്ന് ഇറക്കിയത്

ആ ദിവ്യയെ കേറി പിടിച്ചതിനു ഞാൻ കൂളായിട്ട് പറഞ്ഞു

കേട്ടപാതി ഒരാടിയായിരുന്നു അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും

ഒരു പണിയും ചെയ്യൂല്ലെങ്കിലും ജിമ്മിൽ പോയി തഴമ്പ് വച്ച കയ്യ് അത് കൊണ്ട് ഒരടി ഓഹ് സ്വർഗം കണ്ടു

അടി കിട്ടിയടുത്ത നിമിഷം ഞാൻ ആ റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി

ഈ മൈരൻ എങ്കിലും പറയുന്നത് മുഴുവൻ കേൾക്കും എന്നാണ് ഞാൻ ഓർത്തത് ഇപ്പൊ എനിക്ക് മനസിലായി എല്ലാരുടെ മനസ്സിൽ ഞാൻ വെറും മൈരൻ ആയിരുന്നു എന്ന്

ഞാൻ അവന്റെ വീടിന്റെ വാതിലും തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി പയ്യെ നടന്നു 3 മണി ആയിക്കാണും
ഇനി എവിടെ പോകും താമസിക്കാൻ
പിന്നെയും മരണം എന്നാ ചിന്ത മനസിലേക്ക് വരുന്നു

എങ്ങനെ എങ്കിലും മരിച്ചാമതിയെന്നായി
നേരെ നടന്നു ചെന്ന് കേറിയത് മെയിൻ റോഡിൽ
എന്തോരം ബസും കാറും ഓടിപ്പോകുന്നു
എനിക്ക് മരിക്കാൻ കൊതിയാവുന്നു

പയ്യെ കയ്യിന്റെയും കാലിന്റെയും സ്പീഡ് കൂടുന്നു
ഓടി തുടങ്ങി

എതിരെ വരുന്ന ബസിന്റെ പേര് നെയിംബോർഡിലെ ലൈറ്റ് വെച്ച് ഞാൻ വായിച്ചു തൂഫാൻ

ഉഫ്ഫ് എന്നെ ഇടിച്ചു തൂഫാൻ ആക്കാൻ പറ്റുന്ന നല്ല പൊളപ്പൻ വണ്ടി

വണ്ടിക്ക് മുന്നിലോട്ട് ഞാൻ നടന്നു തുടങ്ങി
ചൂണ്ടിൽ ഒരു ചിരി വരുത്താൻ ഞാൻ ശ്രെമിച്ചു പക്ഷെ പേടിച്ചിട്ട് കയ്യും കാലും വിറക്കുന്നതല്ലാതെ വേറെ ഒന്ന് പറ്റുന്നില്ല

ആരോ മനസ്സിൽ നിന്ന് പറയുന്നുണ്ട് ചാവല്ലേ ചാവല്ലെന്ന്
ഈ മനസ്സിൽ ഇരിക്കുന്ന മൈരൻ വന്ന് എനിക്ക് ചെലവിന് തരുവോ

വണ്ടി അടുത്തെത്തിയതും ഞാൻ എടുത്ത് വണ്ടിയുടെ മുന്നിലേക്ക് എടുത്ത് ചാടി

തുടരും……..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *