വിട് വേദനിക്കുന്നു… വിട്… വിടാൻ…
ങ്ങും… വിടാം… പക്ഷേ വിട്ടാൽ നീ പോവുകയില്ലേ…?
ഇല്ല… ഞാൻ പോകില്ല… വിട്..!
നീയല്ലേ പറഞ്ഞത് പോകുവാന്ന്…?
ഇല്ല പോകില്ല… വിട്.. ഹാ വേദനിക്കുന്നു…!
ആ.. വിടാം… എന്നെക്കാണാൻ അല്ലേ നീ വന്നത്…?
അതെ…!
അപ്പോൾ പോകാൻ ആരാണ് പറയേണ്ടത്?
അത്… അതു നിങ്ങൾ… പറയണം…!
ഞാൻ പറഞ്ഞോ…?
ഇല്ല…!
ഇനി മേലിൽ എന്നെ കാണാൻ വന്നാൽ ഞാൻ പറയാതെ പോകാൻ പാടില്ല… മനസിലായോ…?
ങ്ങും…
മൂളൽ വേണ്ട… പറഞ്ഞാൽ മതി…
മനസിലായി…!!
അയാൾ പതിയെ നളിനിയുടെ കൈപ്പത്തി യിൽ നിന്നും വിട്ടു…
അവൾ അയാൾ വിട്ടുതന്ന കൈയിലേയ്ക്ക് നൊക്കി…
വല്ലാതെ ചുവന്നിരിക്കുന്നു…
വേദനയുണ്ടോ…?
ങ്ങും… ചെറുതായി…
ഇതു പോരെ… അതോ ഇനിയും വേദനിക്കണോ..?
ങ്ങുഹും.. മതി…
ആഹ്… എന്നാൽ പൊയ്ക്കോ…
അവൾ നാലുപാടും നൊക്കി… ഭാഗ്യം ആരുമില്ല…
അവൾ നടക്കാൻ തുടങ്ങി…
നിൽക്ക്…
അവൾ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് അയാളെ നൊക്കി..
ഇനി ഇതുപോലെ വേദന വേണമെന്ന് തോന്നുമ്പോൾ വിളിച്ചിട്ട് വരണം… നമ്പർ മോളുടെ കണക്ക് ബുക്കിൽ ലാസ്റ്റ് പേജിൽ കാണും…
എല്ലാം ok ആണെങ്കിൽ നീ നടന്ന് നിന്റെ സ്‌കൂട്ടറിന് അടുത്ത് എത്തുന്നതിനു മുൻപ് മൂന്നു പ്രാവശ്യം കുണ്ടിയിൽ ചൊറിയണം. ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നു നോക്കും….
അതുകൂടി കേട്ടതോടെ എങ്ങിനെ എങ്കിലും അവിടുന്ന് രക്ഷപെട്ടാൽ മതി എന്ന ചിന്തയോടെ അവൾ വേഗം നടന്നു….
ഓരോ ചുവട് വെയ്ക്കുമ്പോളും അയാൾ പറഞ്ഞത് അനുസരിക്കാണോ എന്ന ചിന്തയായിരുന്നു അവൾക്ക്…
അയാൾ എന്തിനാണ് ഇങ്ങനെ തന്നെ വേദനിപ്പിച്ചത്… താനെന്തിനാണ് ആ വേദന അനുഭവിച്ചത്… വിടടാ പട്ടീ കൈയിൽ നിന്ന് എന്നു പറഞ്ഞിട്ട് പോകാമായിരുന്നില്ലേ…
അയാൾ കൈയിൽ പിടിച്ച് അമർത്തി വേദനിപ്പിച്ചപ്പോൾ വേദന മാത്രമാണോ തനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടത്…
അല്ല.. സത്യമായും അല്ല… വേറെ എന്തോ ഒരു വികാരം അപ്പോൾ തന്നിൽ നിറഞ്ഞി രുന്നു….അത് എന്താണെന്ന് മനസിലാകു ന്നില്ല…..
എല്ലാം ok ആണെങ്കിൽ കുണ്ടിയിൽ ചൊറിയണം അത്രേ… വൃത്തി കെട്ടവൻ.. മനസില്ല… എനിക്ക് ഒന്നും ok യല്ല…
നളിനി സ്‌കൂട്ടറിന് അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ തിരിഞ്ഞു നൊക്കി… അയാൾ അവിടെ തന്നേ നൊക്കി നിൽക്കുകയാണ്….
താൻ കുണ്ടി ചൊറിയുന്നതു കാണാൻ നിൽക്കുകയായിരിക്കും…
താൻ ഇത്ര അതപ്പധിച്ചു പോയല്ലോ…ശ്ശോ കഷ്ട്ടം….
വീട്ടിൽ എത്തിയ നളിനി ഡ്രസ്സ് മാറുമ്പോൾ ആണ് ശ്രദ്ധിച്ചത്… തന്റെ പാൻറ്റീസ്‌ നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു… അയാൾ തന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ച് അമർത്തുമ്പോൾ തന്റെ പൂറ് ഒലിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നോ..
അങ്ങിനെയെങ്കിൽ താൻ അയാൾ ചെയ്യുന്നതിക്കെ ആസ്വദിക്കുകയാണോ…
പിന്നീട് അയാളെ മറക്കാൻ പരമാവതി ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിന്നു നളിനി… പക്ഷേ ആ ശ്രമം എല്ലാം ദയനീയമായി പരാജയപ്പെടുക യായിരുന്നു…
അയാൾ പിടിച്ചു ഞെരിച്ച കൈപ്പത്തിയിൽ അവൾ ഇടക്ക് ഇടക്ക് നോക്കുകയും തൊടുകയും ചെയ്തു….
തെരണ്ടി വലുകൊണ്ട് ചന്തിക്ക് അടിക്കുമെന്ന്… അങ്ങിനെ അയാൾ അടിച്ചാൽ നിന്നുകൊടുക്കാൻ തനിക്ക് ആകുമോ….
ജോർജ്.. ആ പേര് എന്തുകൊണ്ടാണ് തനിക്ക് ഓരോ മണിക്കൂർ കഴിയുമ്പോളും പ്രിയപ്പെട്ടതാകുന്നത്…
ഇങ്ങനെയുള്ള ഒരു മുരടനെ ആയിരിക്കും തന്റെ മനസ്സ് തേടിക്കൊണ്ടിരുന്നത്.. ശ്ശെ… അയാൾ പറഞ്ഞതുപോലെ കുണ്ടിയിൽ ചൊറിയാമായിരുന്നു….
എല്ലാം ok ആണെങ്കിൽ, എന്നല്ലേ അയാൾ പറഞ്ഞത്… എന്നുവെച്ചാൽ അയാളെ അനുസരിക്കണം എന്നല്ലേ…
അയാളെ അനുസരിക്കുക…!!!
അനുസരിച്ചില്ലങ്കിൽ അയാൾ ശിക്ഷി ക്കുമോ….
വീണ്ടും തനിക്ക് ഒഴുകുന്നു… വിരൽ പോലും തൊടാതെ ഓർഗാസം വരുന്നു…
ഹൊ…. ഹഹാ.. യ്യോ…
നളിനിയുടെ പൂറ് നിറഞ്ഞൊഴുകി…
പിറ്റേ ദിവസം ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയതേ ലീന വന്നിട്ടുണ്ടോ എന്നാണ് നളിനി നോക്കിയത്..
ഹോംവർക്ക് നോക്കാൻ എന്നപോലെ അവളുടെ മാത്‍സ് നോട്ട് എടുത്ത് ലാസ്റ്റ് പേജ് ആകാംഷയോടെ നൊക്കി നളിനി ടീച്ചർ….
ഉണ്ട്… ഒരു മൊബൈൽ നമ്പർ പേജിന്റെ സൈഡിൽ ശ്രദ്ധിക്കാത്ത രീതിയിൽ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്…
അവൾ പെട്ടന്ന് ആ നമ്പർ മൊബൈലിൽ സേവ് ചെയ്തു….
ഉച്ചക്ക് സ്റ്റാഫ് റൂമിൽ ഊണ് കഴിഞ്ഞ് ടീച്ചേഴ്‌സ് സൊറ പറഞ്ഞിരുക്കുമ്പോൾ നളിനി പതിയെ വരാന്തയിൽ ഇറങ്ങി…
ആരും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ലന്ന് ഉറപ്പാക്കിയിട്ട് ജോർജിന്റെ നമ്പറിലേക്ക് വിളിച്ചു…..
ബെല്ലടിക്കുന്നുണ്ട്… ആ എടുത്തു….. ഹലോ… മുഴക്കമുള്ള പരുക്കൻ ശബ്ദം… ഹലോ.. ആരാണ്…
നളിനിയുടെ തൊണ്ടയിലെ ജാലംശം വറ്റി പോയ പോലെ….
വീണ്ടും , ഹലോ ആരാണ്….?
ഞാൻ… ഞാൻ.. ലീനയുടെ ടീച്ചറാണ്…!
ആര്.. ആ കഴപ്പി ടീച്ചറാണോ….?
………………..
ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലേ… കഴപ്പി ടീച്ചറാണോന്ന്..!
അതറിയില്ല.. എന്റെ പേര് നളിനിയെന്നാണ്..
ഓ… ഇപ്പം എന്താണാവോ വിളിച്ചത്…
മുരടൻ… ഒരു മയവും ഇല്ലാതെ അല്ലേ സംസാരിക്കുന്നത്… അവൾ മനസ്സിൽ ഓർത്തു.. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു , വിളിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ… അതാണ് വിളിച്ചത്..!
നിനക്ക് എന്നെ കാണണമോ..?
ങ്ങും….
മൂളല്ലേ… വാ തുറന്നു പറയ്… കാണണോ..?
കാണണം….!!
ങ്ങും…. അപ്പോൾ ഞാനുള്ളടത്തു വരണം… വരുമോ…?
വരാം… എവിടെയാ..?
ലൈറ്റ് ഹൗസ് അറിയാമോ…?
അറിയാം…!
അതിനടുത്ത് ഒരു പഴയ ബോട്ട് യാർഡ് ഉണ്ട്.. ഞാൻ അവിടെയു ണ്ടാകും….
എപ്പോഴാ വരണ്ടത്…?
നാളെ… രാവിലെ പത്തു മണിയാകുമ്പോൾ..
അയ്യോ.. നാളെ ക്ലാസ്സുണ്ട്..!
എന്നാൽ വരണ്ട… പിന്നെ എന്നെ വിളിച്ചേക്കരുത്…ശരി ഞാൻ വെയ്ക്കുകയാ…
അയ്യോ.. വെയ്ക്കല്ലേ… ഞാൻ വരാം, നാളെ ലീവ് എടുക്കാം… അവിടെ ആൾക്കാരുണ്ടാവില്ലേ…
ഞാൻ പോരെ… വേറെയും ആളുവേണോ.?
ശ്ശെ.. അതല്ല… എന്നെ പരിചയമുള്ളവർ ആരെങ്കിലും കണ്ടാലോ…!
പേടിയുണ്ടോ…?
ങ്ങും… അതുപോലുള്ള സ്ഥലത്തൊന്നും ഇതുവരെ പോയിട്ടില്ല… അതാ…
പേടിയാണെങ്കിൽ നിന്റെ ഭർത്താവിനെയും കൂട്ടിക്കോ…
യ്യോ… അതെന്തിനാണ്…
നിന്റെ കഴപ്പ് അവനും കൂടി അറിയട്ടെ…
എനിക്ക് അങ്ങനെയൊന്നും ഇല്ല…
എങ്ങിനെയൊന്നും..?
ഇപ്പോൾ ആ പറഞ്ഞത്…!
എന്ത് , കഴപ്പ് എന്നു പറഞ്ഞതോ…
ങ്ങും… അതേ…
അതില്ലങ്കിൽ പിന്നെ എന്തിനാണ് നീ എന്നെ ഇപ്പോൾ വിളിച്ചത്… കല്യാണം കഴിക്കാനാണോ…?
അയ്യോ.. അല്ല.. അല്ല.. എനിക്കെന്തോ നിങ്ങളെ കാണണമെന്ന് തോന്നി അതാ വിളിച്ചത്…!
അതിനാണ് കഴപ്പ് എന്ന് പറയുന്നത്…!
ശരി അപ്പോൾ നാളെ പകൽ പത്തു മണിക്ക് ബോട്ട് യാർഡിൽ കാണാം…
ആ ഒരു കാര്യം… നിങ്ങൾ ടീച്ചർ മാർ കുട്ടികളെ തല്ലാറുണ്ടോ…?
ചിലപ്പോൾ.. അപൂർവമായി.. എന്താ ചോദിച്ചത്…?
എന്തുകൊണ്ടാ തല്ലുന്നതു…?
ചെറിയ ചൂരൽ വടി കൊണ്ട്..!
എന്നാൽ നാളെ വരുമ്പോൾ അതിൽ ഒരു ചൂരലും കൈയിൽ എടുത്തോ…
അതെന്തിനാ…
എന്റെ മൂക്കിൽ ചൊറിയാൻ… വെച്ചിട്ട് പോടീ… അയാൾ ഫോൺ കട്ടുചെയ്തു..
ഇയാൾ എന്തു തരം മനുഷ്യനാ… എനിക്ക് ഒരു റെസ്‌പെക്റ്റും തരാതെയല്ലേ സംസാരിക്കുന്നത്… എന്നാലും താൻ അത് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ട്…തനിക്ക് മാനസികമായ എന്തെങ്കിലും കുഴപ്പം ഉണ്ടോ… ഏതെങ്കിലും കൗൺസിലറെ കാണണോ…
