ജീവിത സൗഭാഗ്യം – 19 18അടിപൊളി  

നിമ്മി: എന്നിട്ട്?

മീര: എന്നിട്ട് എന്ത് പറയാൻ. ഞാൻ വിറച്ചു പോയി. പക്ഷെ അവൻ സ്മാർട്ട് ആണ് കെട്ടോ. അവൻ പെട്ടന്ന് അവസരം മനസിലാക്കി ആക്ട് ചെയ്തു.

ഞാൻ അവനോട് ചോദിച്ചു…

“എടാ, എന്താ ചെയ്ക”

അലൻ: ശൂ… സൗണ്ട് കുറച്ചു പറ നീ…. ഡീ നീ വേഗം ഗസ്റ്റ് ബെഡ് റൂം ലെ കട്ടിൽ ൻ്റെ അടിയിൽ കയറി കിടക്ക്.

മീര: ഡാ, സേഫ് ആണോ?

അലൻ: പറയുന്നത് കേൾക്ക്, അങ്ങനെ ഒക്കെ ചോദിക്കാതെ… ഇപ്പോ ഉള്ള സിറ്റുവേഷൻ വച്ച് അതാണ് സേഫ്.

മീര: ഡാ, എൻ്റെ ബ്രാ യും പാന്റി ഉം ഒക്കെ നമ്മൾ കിടന്ന ബെഡ്‌റൂം ൽ ആണ്.

അലൻ: അതെല്ലാം ഞാൻ എടുത്തോണ്ട് വരാം, ഇപ്പൊ നീ അങ്ങോട്ട് പോ….

മീര: ഡാ, എൻ്റെ ചുരിദാർ ൻ്റെ പാൻറ്, ബാഗ് ഒക്കെ ഉണ്ട്.

അലൻ: ഞാൻ എടുത്തോളാം, നീ വേഗം ചെല്ല്.

ഞാൻ എന്നിട്ട് എൻ്റെ ചെരുപ്പ് ഫ്രണ്ട് ഡോർ ൻ്റെ അടുത്ത് ആയിരുന്നു അതും എടുത്തോണ്ട് കട്ടിൽ ൻ്റെ അടിയിൽ കയറി കിടന്നു.

അവൻ എല്ലാം എടുത്തോണ്ട് വന്നു പാവം. എല്ലാം കൂടി ചുറ്റിപിടിച്ചോണ്ട് ഞാൻ കട്ടിൽ ൻ്റെ അടിയിൽ കയറി കമിഴ്ന്നു കിടന്നു. ഫോൺ എടുത്തു സൈലൻറ് ൽ ആക്കി ഞാൻ ബാഗ് ൽ ഇട്ടു.

അവൻ പോയി ഡോർ തുറന്നു.

ജോ: അല്ലു നു എന്ത് പറ്റി? ഇത്ര ക്ഷീണം? പതിവില്ലാതെ ഉറങ്ങാൻ?

അലൻ: ആവോ? ഒരു ക്ഷീണം തോന്നി, ഞാൻ കിടന്നു, നന്നായി ഉറങ്ങി. നീ എന്താ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ വിളിക്കാഞ്ഞത്?

ജോ: അല്ലു ഷോപ് ലേക്ക് പോയില്ല എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ശില്പ എന്നോട് പറഞ്ഞു പൊയ്ക്കോളൂ എന്ന്. ഞാൻ ഇങ്ങു പൊന്നു.

അതും പറഞ്ഞു ജോ ബെഡ് റൂം ലേക്ക് പോയി.

ജോ: അല്ലു… ഈ ബെഡ് ൽ കിടന്നു ഉറങ്ങുവാരുന്നു അതോ വല്ല കാള പൂട്ടലും ആയിരുന്നോ?

അലൻ: ആഹ്… ഞാൻ നല്ല ഉറക്കം ആയിരുന്നു. നീ ഒരുപാട് തവണ ബെൽ അടിച്ചോ?

ജോ: ഹാ…. ഞാൻ ചോദിക്കാൻ വരുവാരുന്നു, ഇത്രക്ക് ബോധം ഇല്ലാതെ ഉറങ്ങിയത് എന്താ എന്ന്? അല്ലു കുടിച്ചോ കഴിച്ചപ്പോ?

അലൻ: ഒരു പെഗ്…

ജോ: ഹാ… വെറുതെ അല്ല. തലവേദന വല്ലതും ഉണ്ടോ? ചായ എടുക്കണോ?

അലൻ: വേണ്ട. ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ?

ജോ: ഇപ്പൊ ഇനി എങ്ങോട്ട്?

അലൻ: എന്തായാലും ലേറ്റ് ആയി, ഇനി ഷോപ് ലേക്ക് ഇല്ല, വിശാൽ ൻ്റെ അടുത്ത ഒന്ന് പോയിട്ട് വരാം.

ജോ: ദേ.. രണ്ടും കൂടി ഇനി കള്ളു കുടി പ്ലാൻ ഇടേണ്ട കെട്ടോ.

അലൻ: ഇല്ല ഡീ…

ജോ: എങ്കിൽ ഒരു പത്തു മിനിറ്റ് നിക്ക്. ഞാൻ പോയി മോളെ വിളിക്കട്ടെ ഡേ കെയർ ൽ നിന്ന്. എന്നിട്ട് പോയാൽ മതി.

അലൻ: ആ… എങ്കിൽ നീ പോയിട്ട് വാ… ഞാൻ അപ്പോളേക്കും റെഡി ആവട്ടെ.

ജോ അപ്പോൾ തന്നെ മോളെ വിളിക്കാൻ പോയി. ഡേ കെയർ അതേ ഫ്ലാറ്റ് ൻ്റെ തന്നെ ഗ്രൗണ്ട് ഫ്ലോർ ൽ ആണ്. ജോ പോയ പിന്നാലെ അലൻ ഓടി വന്നു

എന്നിട്ട്.

അലൻ: മീര… ഇറങ്ങി വാ വേഗം…

അതും പറഞ്ഞു അവൻ വിശാൽ നെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു, അവനോട് എത്രയും വേഗം ഫ്ലാറ്റ് ൽ ഏതാണ് പറഞ്ഞു, ബേസ്‌മെന്റ് പാർക്കിംഗ് ൽ അവരുടെ പാർക്കിംഗ് സ്ലോട്ട് ൽ….

ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു മീര യോട്… ” മീര നീ വേഗം നമ്മുടെ കാർ പാർക്കിംഗ് ലേക്ക് പൊയ്ക്കോ… ബേസ്‌മെന്റ് ൽ ചെന്നിട്ടെ ലിഫ്റ്റ് ൽ നിന്ന് ഇറങ്ങാവു, ഇടയ്ക്കു ഇറങ്ങരുത്, ജോ ഡെ കണ്ണിൽ പെടരുത്. വിശാൽ വരും അവൻ നിന്നെ പിക്ക് ചെയ്തു നേരെ ഫ്ലാറ്റ് ൽ ആക്കും.”

മീര വേഗം ബ്രാ യും പാന്റി ഉം ഇടാൻ വേണ്ടി എടുത്തു.

 

അലൻ: ഡീ… പോത്തേ… അവൾ ഇപ്പോ തന്നെ വരും… നീ അതൊന്നും ഇടേണ്ട…. പാൻറ് ഇട്ടിട്ട് ഇറങ്ങാൻ നോക്ക്…

മീര: അയ്യേ ഞാൻ എങ്ങനാ ഡാ ഇന്നർ ഇടാതെ പോവുന്നെ? ഒന്നാമത് അവിടെ ഒക്കെ നനഞ്ഞു ഒലിച്ചതാ…

അലൻ: എൻ്റെ പൊന്നു… ജോ വന്നാൽ തീർന്നു…

മീര വേഗം പാന്റി ഉം പാന്റ്സ് ഉം ഇട്ടു, ബ്രാ എടുത്ത് ബാഗ് ൽ തിരുകി. ചെരുപ്പും ഇട്ടു ഓടി ഇറങ്ങി ലിഫ്റ്റ് ൽ കയറി. ബ്രാ ഇടാത്തതിനാൽ അവൾക്ക് വല്ലാത്ത ഒരു മാനസിക ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു. മുല ഞെട്ടുകൾ തടിച്ചു കാണാമായിരുന്നു കുർത്ത യുടെ പുറത്തു കൂടി. അവൾ തൻ്റെ ബാഗ് മാറിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചു മുലകളെ മറച്ചു.

ബേസ്‌മെന്റ് ൽ എത്തിയ മീര അലന്റെ പാർക്കിംഗ് സ്ലോട്ട് ലേക്ക് നടന്നു അവന്റെ കാർ ൻ്റെ അടുത്ത് വെയിറ്റ് ചെയ്തു. അവൾ ഇത് വരെ വിശാൽ നെ കണ്ടിട്ടും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, തിരിച്ചറിയാൻ.

വിശാൽ നു അലൻ മീര യുടെ നമ്പർ സെൻറ് ചെയ്തു കൊടുത്തു. അവനോട് അവൾ തൻ്റെ പാർക്കിംഗ് സ്ലോട്ട് ൽ ഉണ്ടാവും എന്ന് മെസ്സേജ് ചെയ്തു.

വിശാൽ മീരയെ വിളിച്ചു. മീരയുടെ ബാഗ് ൽ കിടന്നു അവളുടെ ഫോൺ സൈലൻറ് മോഡ് ൽ വൈബ്രേറ്റ് ചെയ്തു. മീര വേഗം ബാഗ് എടുത്തു അതിൽ നിന്നും ഫോൺ തപ്പി എടുത്തു. തൻ്റെ ബ്രായും ഫോൺ ഉം വാച്ച് ഉം എല്ലാം കൂടി ഒരുമിച്ചു ബാഗ് ൽ കുത്തിക്കയറ്റി വച്ചിരുന്നതിനാൽ അവൾക്ക് വേഗം ഫോൺ എടുക്കാൻ പറ്റിയില്ല. പരിചയം ഇല്ലാത്ത നമ്പർ ആയതിനാൽ അവൾ തിരിച്ചു വിളിച്ചില്ല. പകരം വാട്സാപ്പ് തുറന്നു നോക്കി.

അലൻ്റെ മെസ്സേജ് ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ വിശാൽ ൻ്റെ നമ്പർ അവൻ അവൾക്ക് അയച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.

പിന്നെ “പേടിക്കേണ്ട ജോ ഇവിടെ ഉണ്ട്, പ്രശനം ഒന്നും ഇല്ല” എന്നും.

അപ്പോളേക്കും ഒരു മെസ്സേജ് കൂടി വന്നു.

“ഹായ് മീര, ദിസ് ഈസ് വിശാൽ, ഞാൻ വിളിച്ചു കാൾ അറ്റൻഡ് ആയില്ല”

അവൾ നോക്കിയപ്പോൾ വിശാൽ ആണ് വിളിച്ചതെന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായി.

ബാഗ് അടച്ചു നേരത്തെ പോലെ തന്നെ തൻ്റെ മുലകളെ ബാഗ് കൊണ്ട് മറച്ചു പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ വിശാൽ നെ തിരിച്ചു വിളിച്ചു.

വിശാൽ: ഹായ് മീര…

മീര: ഹായ് വിശാൽ…

വിശാൽ: പേടിക്കേണ്ട ഞാൻ എത്തി, മീര എവിടാ നില്കുന്നെ?

മീര: ഞാൻ അലൻ്റെ കാർ ൻ്റെ അടുത്തുണ്ട് ബേസ്‌മെന്റ് പാർക്കിംഗ് ൽ.

വിശാൽ: ഓക്കേ… ഞാൻ ഇതാ എത്തി. ഒരു ബ്ലാക്ക് Seltos ആണ് കെട്ടോ.

മീര: ഓക്കേ, എത്തിയോ ഇവിടെ?

വിശാൽ: ഹാ ഞാൻ ഇതാ അലൻ്റെ പാർക്കിംഗ് സ്ലോട്ട് ലേക്ക് എത്തുന്നു.

മീര: ഹാ… ഈ വരുന്ന കാർ അല്ലെ?

വിശാൽ: അതെ അതെ… ഞാൻ കണ്ടു മീരയെ…

മീര വേഗം അവൻ്റെ കാർ ൽ കയറി ഇരുന്നു. കയറിയ ഉടനെ തന്നെ അവൾ വീണ്ടും അവളുടെ ബാഗ് എടുത്തു തൻ്റെ മാറോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു.

വിശാൽ മീര കാർ ലേക്ക് കയറുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവനു എന്തോ ഒരു വശപ്പിശക് തോന്നി, അവളുടെ ബാഗ് പിടുത്തവും പരുങ്ങലും കണ്ടപ്പോൾ.

വിശാൽ: മീര… പേടിക്കേണ്ട… ധൈര്യം ആയിട്ട് ഇരുന്നോ… കെട്ടോ…

മീര: ഏയ്… നന്നായി ഞാൻ പേടിച്ചു… ഇപ്പൊ പേടി മാറി.

വിശാൽ: എനിക്ക് വഴി പറഞ്ഞു തരണം. മീരയുടെ ഫ്ലാറ്റ് അറിയില്ല എനിക്ക്.

മീര: ഹാ ഞാൻ പറഞ്ഞു തരാം…

വിശാൽ: ഈ ബാഗ് ബാക്ക് ൽ സീറ്റ് ൽ വച്ചോളു, അല്ലെങ്കിൽ മടിയിൽ വച്ചോളു.

മീര: അത് സാരം ഇല്ല. ഞാൻ ഇങ്ങനെ പിടിച്ചോളാം.

വിശാൽ: അവൻ്റെ ഫ്ലാറ്റ് ൽ നിന്ന് എല്ലാം എടുത്തല്ലോ അല്ലെ?

മീര: (ഒന്ന് വിശാൽ നെ നോക്കി, ഒന്ന് ആലോചിച്ചിട്ട്) എല്ലാം എടുത്തു. ഒന്നും ഉള്ളതായിട്ട് ഓർമ ഇല്ല.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *