കണ്ണ് തുറന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ നേരം നന്നേ വെളുത്തിരുന്നു. പെട്ടെന്നാണ് സ്വന്തം കാറ്ററിങ്ങ് ഓഫിസിന്റെ കാര്യമോർത്തത്. അടുത്തുള്ള ഫോൺ എടുത്ത് അപ്പോൾ തന്നെ വിളിച്ചു. കല്യാണത്തിന്റെ സീസൺ അല്ലാത്തതിനാൽ വർക്ക് കുറവായിരുന്നു. അസുഖം പിടിച്ചിരിക്കുന്ന നേരത്ത് ജോലിഭാരം കുറവാണെന്നുള്ളത് ആശ്വാസകരം തന്നെയെങ്കിലും പക്ഷെ ജോലിക്കാർക്ക് വെറുതെ ശബളം കൊടുക്കണ്ടേ എന്നുള്ളത് വലിയ തരത്തിൽ ഈർഷ്യയുണ്ടാക്കി. അതറിയാതെ പുറത്തേക്ക് വരികയും ചെയ്തു.
“…പരപുലയാടികൾക്ക് …വെറുതെ മൂന്നാല് ദിവസ്സം തിന്നാൻ കൊടുക്കണല്ലോ……തിന്നട്ടെ ഊമ്പികൾ…..”.
എന്റെ പുലയാട്ട് കേട്ടാണ് വസന്ത് ഉള്ളിലേക്ക് കയറി വന്നത്. അവൻ ചെറുതായി ഞെട്ടാതിരുന്നില്ല.
“…ട്രീസമ്മായി …എനിക്കിട്ടാണോ….രാവിലെ പുലയാട്ടുന്നെ……”.
“…നിന്നെയല്ലാ വസന്തേ ….പണിക്കാരെയാ……ചുമ്മാ പണിയെടുക്കാതെ തിന്ന് നടക്കുകയാ…..ശവങ്ങൾ…..”.
“…കുറച്ചോക്കെ അവരും തിന്നട്ടെ….ട്രീസമ്മായി…..നന്നായി സമ്പാദിച്ച് കുട്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ…..ഹേ….”. അവൻ കളിയുടെ പറഞ്ഞു.
“…വസന്തേ …നീ കമ്യുണിസ്റ്റാണോടാ…….”.
“…എന്താ ട്രീസമ്മായി അങ്ങനെ ചോദിക്കാൻ…….പാർട്ടിക്കാരോട് വല്ല പ്രശ്നമുണ്ടോ…ന്യായമുള്ളതാണെങ്കിൽ നമ്മുക്ക് ഇടപെടാൻ ആളുണ്ട് കേട്ടോ……”.
“…അതൊന്നുമല്ലെടാ….വസന്തേ …..കള്ള കുട്ടങ്ങളാ….. അതാ ഞാൻ …ഞാൻ…..”. എനിക്ക് വാക്കുകൾ കിട്ടാതെയായി….”.
“…അതൊക്കെ പോകട്ടെ ട്രീസമ്മായി…കുറച്ചോക്കെ ഞാനും കേട്ടിട്ടുണ്ട്…..ഇപ്പൊ കഞ്ഞി കുടിക്ക്……ട്രീസമ്മായി അല്ലെ എനിക്ക് വെച്ച് വിളമ്പി തരുന്നത്…….ഫോർ എ ചെയ്ഞ്ച് ഇനി മുതൽ കുറച്ച് നാൾ ഞാനായിരിക്കും പാചകം…..”.
“…നിന്റെ മോഡേൺ പാചകമൊന്നും എനിക്ക് പിടിക്കില്ല വസന്തേ ….”.
“…കഞ്ഞി…ഇതുവരെ മോഡേൺ ആയിട്ടില്ല …ട്രീസമ്മായി….ഹഹഹഹ….”.
“…നീ ഭംഗിയായി സംസാരിക്കും അല്ലെ…..ഇത്ര മാസങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് താമസിച്ചിട്ട് ഇപ്പോഴാണ് നീ ഒന്ന് തുറന്ന് സംസാരിക്കുന്നത്…..”.
എനിക്കെന്തോ അവന്റെ തുറന്നുള്ള സംസാരം വല്ലാതങ്ങ് പിടിച്ചു. മകൻ വിദേശത്ത് പോയതിൽ പിന്നെ ഏകാന്ത വാസമല്ലായിരുന്നല്ലോ. ഇപ്പോൾ കൂട്ടിന് ഒരാളായെന്നൊരു തോന്നൽ.
ആ ആശ്വാസത്തിൽ പതിയെ എഴുന്നേൽക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ശരീരമാകെ നല്ല വേദന. എഴുന്നേൽക്കാൻ നല്ല വിഷമമുണ്ട്. എന്റെ അവസ്ഥ കണ്ട അവന്റെ മുഖത്ത് വിഷമം പരക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. സത്യത്തിൽ ഇത് തനിക്ക് വീണ് കിട്ടിയ അവസ്സരമല്ലേ എന്ന ചിന്ത എന്നിൽ കിടന്ന് പുകയാൻ തുടങ്ങി. എനിക്ക് എഴുന്നേൽക്കാൻ വിഷമം ഉണ്ടെന്ന് നേര് തന്നെ. വയസ്സ് നാല്പത് കഴിഞ്ഞിതനിനാൽ ഈ അവസ്ഥ ചെറിയ വാതത്തിന്റെയാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. അതിനാൽ കുറച്ച് നേരം കഴിഞ്ഞാൽ എല്ലാം ശരിയാകുമെന്നുള്ളത് എനിക്കറിയാമെന്നുള്ളത് മനപ്പൂർവ്വം അവനിൽ നിന്ന് മറച്ച് വച്ച് അഭിനയിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.
“…ഹഹോ….നാശം…എഴുന്നേൽക്കാൻ വയ്യല്ലോ കർത്താവേ……ഈ മുടിഞ്ഞ പനി…..”.
“..ട്രീസമ്മായി…എഴുന്നേൾക്കൊന്നും വേണ്ട…..അവിടെ കിടന്നോളു……ഡോക്ട്ടറെ വിളിക്കട്ടെ…..”.
“…അയ്യോ വേണ്ടേ…..കുറച്ച് കഴിഞ്ഞാൽ മാറുന്നത് തോന്നുന്നേ……നീ എന്റെ അടുത്ത് തന്നെ ഇരുന്നാൽ മതി……ഇന്നിനി കാറ്ററിങ്ങിന്റെ ഓഫിസ്സിലേക്കൊന്നും പോകണ്ട……”.
“…..ശരി.ട്രീസമ്മായി….”. അവൻ വിസ വിധേയനായി പറഞ്ഞു.
അപ്പോഴാണ് അവന്റെ മൊബൈൽ അടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടത്. ഇപ്പോൾ വരാമെന്ന് പറഞ്ഞ് അവൻ പുറത്തേക്ക് പോയി. കുറെ നേരം കഴിഞ്ഞും കാണാതെയായപ്പോൾ എനിക്ക് ചെറിയ ബോറടി വന്നു. ഞാൻ അവൻ കൊണ്ട് വന്ന കഞ്ഞിയെടുത്ത് കുടിക്കാൻ തുടങ്ങി.കുടിച്ച്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന നേരത്താണ് അവൻ കയറി വന്നത്.
“…നിന്റെയടുത്ത് ഇവിടെ ഒപ്പം ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞ നാവ് ഉള്ളിലേകെടും …മുന്നേ നീ പോയി അല്ലെ…..”.
“…അത് അത് ഞാൻ ഫോണടിച്ചപ്പോ…”.
“..ങ്ങാ ശരി ശരി…..പരുങ്ങണ്ടാ…നീ പോയി അരിക്കളത്തിൽ ഒരു കുപ്പി പൂഴ്ത്തി വച്ചിട്ടുണ്ട്….അതും ഗ്ളാസ്സും വെള്ളമെടുത്ത് പെട്ടെന്നിങ്ങ് വന്നേ…”. ചെറിയ ആജ്ഞാപ്പിക്കുന്ന പോലെ പറഞ്ഞു.
വസന്ത് വന്നപ്പാടെ ഒറ്റ ഓട്ടമായിരുന്നു അടുക്കളയിലേക്ക്. പെട്ടെന്ന് തന്നെ പറഞ്ഞ സാധനങ്ങളുമായി തിരിച്ച് വരികയും ചെയ്തു.
“…അപ്പൊ നിനക്ക് കാര്യശേഷി ഉണ്ടല്ലേ……വേഗം ഒരെണ്ണമൊഴിച്ചെ…..”. ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞ സ്‌പോലെതന്നെ സ്വരം കടുപ്പിച്ച് തന്നെയാണ് പറഞ്ഞത്.
നല്ല അനുസ്സരണയുള്ള കുട്ടിയെപ്പോലെ അവൻ ഗ്ളാസ്സിലേക്ക് മദ്യം പകർന്നു. അനുസരണകൂടിയത് കൊണ്ടാകാം അവൻ ഒരു ഗ്ളാസിന് പകരം രണ്ടെണ്ണത്തിൽ ഒഴിച്ചത്. ഞാനത് കണ്ടപ്പോൾ കാണാത്തതായി ഒന്ന് മൂളി. അവൻ കള്ളച്ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കി ഗ്ളാസ് നീട്ടി. ഞാനത് ഒറ്റവലിക്ക് കുടിച്ച് തീർത്തത് കണ്ട വശം മോശമാക്കേണ്ടെന്ന് കരുതി അവനും അതുപോലെ തന്നെ ഗ്ളാസ്സിൽ നിന്നകത്താക്കി. ഗ്ളാസ് തിരികെ കൊടുത്ത് ഒരെണ്ണം കുടി ഒഴിക്കാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു. വീണ്ടും അവൻ രണ്ടു ഗ്ളാസ്സിൽ നിറച്ചു. ഇപ്രാവശ്യം അവൻ എന്റെ ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് മുട്ടിക്കാനായി നീട്ടി. ഞാൻ കനത്ത നോട്ടത്താൽ അവനെ നോക്കി. അവൻ കള്ളചിരിയോടെ പതുക്കെ ഗ്ളാസ് മുട്ടിച്ച് ഒറ്റവലിക്ക് അകത്താക്കി. അവന്റെ ആക്രാന്തം കണ്ടപ്പോൾ ഗ്ളാസ് കൈയ്യിൽ പിടിച്ചിരിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. ഞാനും ഒറ്റവലിക്ക് ആ വാറ്റ് ചാരായം അകത്താക്കി.
അവൻ കട്ടിലിൽ ചാടിക്കയറി എന്റെ അടുത്ത് കിടന്നു. കൈയ്യിൽ മൂന്നാമത് അവന് വേണ്ടി നിറച്ച മദ്യമുണ്ടായിരുന്നു. അത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് കലിയിളകി. സംഗതി നല്ല പട്ട ചാരായമാണ്. ഇവനെങ്ങാനും അടിച്ചാൽ കുമ്പ് വാടിയത് തന്നെ.
“…മതി…നീയിനി കുടിക്കണ്ടാ….”. ഞാൻ സ്വരം കടുപ്പിച്ചു.
“…ഹഹോ …എന്റെ….ട്രീസമ്മായി…നിങ്ങക്ക് മുക്കാത്തതാണല്ലോ ശുണ്ഠി……”. അവന്റെ ഒരു കള്ളച്ചിരി ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞു.
“…ആതേടാ…എനിക്ക് മുക്കത്താ കുണ്ടി…..”.
പെട്ടെന്നാണ് ശുണ്ഠി എന്ന വാക്ക് മാറി കുണ്ടി എന്നായത് ശ്രദ്ധിച്ചത്. ഞാനത് ചെറിയ ചമ്മലോടെ മറക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും അവനത് കണ്ട് പിടിച്ച് ചെറുതായി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.
“…എന്തോന്നാടാ…കിണിക്കുന്നേ….”. എനിക്ക് വല്ലാത്ത അരിശം വന്നു.
“…ഏയ് ട്രീസമ്മായിയുടെ കുണ്ടി …ഹ്ഹയോ ….ആ കുണ്ടി നമ്മുടെ കാറ്ററിങ്ങിന്റെ ഓഫിസിൽ എല്ലാവരുടെയും മനമിളക്കുന്നതാ….അതിനി മുക്കത്തും കുടി ഫിറ്റ് ചെയ്‍താലുള്ള അവസ്ഥ ആലോചിച്ചതാണെന്നേ….”.
“…എന്താവസ്ഥ…..”.
“…പാവം പണിക്കരുടെ അവസ്ഥയെ…..”. അവൻ ആത്മഗതം പോലെ പറഞ്ഞു.
“…പ്ഫാ…പരട്ട പണിക്കാര് ….ചെറ്റ കഴുവേറി കഴപ്പ് ഊബികൾ…..ഒക്കെന്റെയും നോട്ടം എന്റെ കുണ്ടിലാ… …ഹ്മ്മ്….എനിക്കതറിയില്ലാ എന്ന വിചാരം…..”.
