നിർത്തല്ലേ… ഡാ.. പ്ലീസ് 3
Nirthalle da please Part 3 | Author : Parthan
[ Previous Part ]
കൊടും കാറ്റിന്റെ വേഗത്തിൽ ഞാൻ മുക്കിൽ പോയി തിരിച്ചു വന്നത് കണ്ട് ചേച്ചി അതിശയിച്ചു…
കുഞ്ഞിനെ മുലയൂട്ടാൻ തുറന്നു വച്ച മുലകളിൽ ആണ് എന്റെ നോട്ടം എന്ന് ചേച്ചി കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
” നീ എന്താടാ പറക്കുവായിരുന്നോ…? ”
ചേച്ചി ചോദിച്ചു.
” പിന്നെ… പറക്കാതെ പറ്റുവോ…? ”
” അതെന്താടാ…? ”
” ഇവിടെ… ഒരാൾ ചാവാൻ നിക്കുവല്ലായിരുന്നോ…? ”
” അതെന്തിനാടാ…. ചാവാൻ നിന്നത്, ഞാൻ…? ”
” ബ്ലേഡിന്….!”
” പോടാ… വൃത്തി കെട്ടവനെ… ”
ചേച്ചി രസത്തിന് എന്റെ നേരെ കയ്യോങ്ങി..
ഞാൻ ബ്ലേടിന്റെ പായ്ക്കറ്റ് ചേച്ചിക്ക് നേരെ വച്ചു നീട്ടി..
” നീ ആവശ്യത്തിന് എടുത്തു ബാക്കി തന്നാൽ മതി… ”
വാങ്ങാൻ കൂട്ടാക്കാതെ ചേച്ചി സ്നേഹം കാട്ടി..
രണ്ടെണ്ണം എടുത്തു, ബാക്കി ഞാൻ ചേച്ചിക്ക് കൊടുത്തു…
” മുഖം ഷേവ് ചെയ്യുമ്പോ മീശ ബാക്കി വച്ചേക്കണേ… എനിക്ക്, പിരിക്കാൻ…!”
കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട്, ചേച്ചി പറഞ്ഞു..
” പിന്നെ… ഷേവ് ചെയ്യുമ്പോൾ… മുഖം മാത്രം ആക്കണ്ട…!”
ചേച്ചി കൊതി പറഞ്ഞു..
പാല് ചിതറി തെറിച്ച മുല വട്ടവും പാല് സിറിഞ്ചിൽ നിന്നെന്ന പോലെ ചാടുന്ന, തവിട്ട് നിറമുള്ള ഞെട്ടുകളും കണ്ടു നേരത്തെ തന്നെ “വേണ്ടപ്പെട്ടവൻ “
കുലച്ചു മൂത്ത് നിന്നതാണ്…
ചേച്ചി എന്നോട് കാട്ടുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യവും കമ്പി വർത്തമാനം കൂടി ആയപ്പോൾ, ” അവൻ. . വേറെ ലെവൽ ” ആയി കഴിഞ്ഞിരുന്നു..
ഞാൻ യാത്ര ചോദിക്കാൻ നേരത്ത്, ചേച്ചി മുലകൾ എടുത്തു അകത്തിട്ടു , ഒന്ന് കൂടി ഓർമിപ്പിച്ചു…,
” ങ്ങാ… പിന്നെ… കൂട്ട് കിടക്കാൻ വരുന്ന കാര്യം പറയാൻ ഞാൻ വരുന്നുണ്ട്… രാത്രി എനിക്ക് കാണണം, എന്റെ മീശക്കാരനെ…!”
വല്ലാതെ എന്നെ നോക്കി, ചേച്ചി മൊഴിഞ്ഞു…
വല്ലാതെ ചേച്ചി എന്നെ പ്രലോഭപ്പിക്കുന്ന കാര്യം ഓർത്ത് ഞാൻ കുളിരണിഞ്ഞു…
%%%%%%%%
ഉച്ച തിരിഞ്ഞു, കുഞ്ഞിനെ ഒക്കത്തെടുത്ത്, ശാരദേച്ചി വീട്ടിൽ വരുന്നത്, ഞാൻ ജനൽ വഴി കണ്ടു…
എന്റെ തോന്നൽ ആണോ എന്നറിയില്ല, ചേച്ചി കൂടുതൽ സുന്ദരി ആയത് പോലെ..
വെളുത്ത മുണ്ടും വെളുത്ത ബ്ലൗസും… ഒരു വഴിപാട് പോലെ ഒരു മേൽമുണ്ട് അലക്ഷ്യമായി തോളിൽ കിടപ്പുണ്ട്… ( മാറിലെ മുഴുപ്പ് മറയ്ക്കാൻ അത് തെല്ലും ഉപകരിക്കില്ല, എന്ന് കണ്ടാലേ അറിയാം… അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ, സുന്ദരികൾ ആയ ചെറുപ്പകാരികൾ ഷാൾ ഉപേക്ഷിച്ചു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് കാലം എത്രയായി…? ഇല്ലാത്ത മുല ഉണ്ടെന്ന് വരുത്തി, സ്വന്തം കുട്ടികൾ നെഞ്ചും തള്ളി നടക്കുന്നത് അഭിമാനവും അലങ്കാരവും ആയി കാണുന്നവരാണ്, ഇന്നത്തെ തന്തമാരും തള്ളമാരും…!
എന്നിട്ടും ശാരദേച്ചി എന്തേ… ഇങ്ങനെ നല്ല പിള്ള ചമഞ്ഞത്…? കാര്യം വളരെ ലഘുവാണ്…,
” ഇപ്പോൾ ചില എന്തോന്നവൾമാര് ഒരുമ്പെട്ട് ഇറങ്ങുന്നെങ്കിൽ, അക്കൂട്ടത്തിൽ എന്നെ പെടുത്തേണ്ട… “
എന്ന സന്ദേശം… നൽകുകയായിരുന്നു, ശാരദേച്ചി…
രതി നിർവേദത്തിലെ ജയഭാരതിയെ പോലെ, വെള്ളയും വെള്ളയും ധരിച്ചു, ആൺകുലത്തെ ഭ്രമിപ്പിക്കുന്ന കുച ദ്വയവും തുളുമ്പുന്ന നിതംബവും കാട്ടി, നടന്നു വന്നത്, ശരിക്കും എന്റെ കുട്ടനെ അസ്വസ്ഥനാക്കി… അവനെ തഴുകി ഉറക്കാൻ പോന്ന മന്ത്രം എന്റെ കയ്യിൽ ഇല്ലായിരുന്നു….
” വാ.. മോളെ… കുഞ്ഞ് ഉറങ്ങീന്ന് തോന്നുന്നു… (സ്വരം താഴ്ത്തി ) മൊല ചുരത്തുന്നല്ലോ, മോളെ… ഒത്തിരി ആവുമ്പോൾ… പിഴിഞ്ഞ് കളേണം.. അകിടിന് കേടാ, അല്ലെങ്കിൽ..!”
” അല്ല ചേച്ചി, കുഞ്ഞു ഇതേ വരെയും ചപ്പിക്കൊണ്ട് ഇരുന്നോണ്ടാണ്… ഏത് നേരവും അതിനു മൊല വേണം, വായിൽ… തെമ്മാടി…!”
ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചേച്ചി പറഞ്ഞു…
അമ്മയും അതിൽ പങ്ക് കൊണ്ടു…
( അത് കൂടി ആയപ്പോൾ, ഞാൻ ഉമിനീർ ഇറക്കി… അമ്മ പറഞ്ഞത് പോലെ, എനിക്കും പിഴിയാറായി..!)
” പിന്നെ… എന്തുണ്ട് മോളെ… വിശേഷം…? അങ്ങോട്ട്‌ ഒന്ന് ഇറങ്ങണോന്ന് വിചാരിച്ചിട്ട്, എങ്ങനെയാ…? കാര്യം മൂന്നു പേരേ ഉള്ളു… നീ കണ്ടില്ലേ…? ”
ചൂലിന് ഓലക്കാൽ ചീകിക്കൊണ്ട്, അമ്മ പറഞ്ഞു..
അപ്പോഴാണ്, ചേച്ചി അമ്മേടെ പുരികം ശ്രദ്ധിച്ചത്..
” ചേച്ചി… പിരിവം എടുത്തോ..? ”
ശാരദേച്ചി ചോദിച്ചു…
” അയ്യോടി… അറിയാൻ താക്കോണം ഉണ്ടോ…? ഒരായിരം പ്രാവശ്യം പറഞ്ഞതാ… ഞാൻ… നാണക്കേടാന്നു… വേണ്ട.. വേണ്ടാന്ന്… ചെക്കനും അച്ഛനും കാണുമ്പോൾ ഇനി… അയലത്തെ വാസന്തിയുടെ നിർബന്ധം കൊണ്ടാ… ശ്ശോ… വേണ്ടായിരുന്നു…!”
അമ്മ ചമ്മിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
” ഓ… ഒന്നുല്ല, ചേച്ചി, നന്നായിട്ടുണ്ട്… ചേച്ചിക്ക് അതിനും വേണ്ടി പ്രായം ഒന്നും ആയില്ലല്ലോ… ഇതിപ്പം എല്ലാരും ചെയ്യും…!”
സമാധാനിപ്പിക്കാൻ എന്നോണം ശാരദേച്ചി പറഞ്ഞു…
” മോളെന്നെങ്കിലും….? ”
ഒരു കമ്പനി കൂടാൻ ഉണ്ടോ… എന്നറിയാൻ, അമ്മ ചോദിച്ചു..
” എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടക്കെയാ…. ചേട്ടന് പക്ഷേ… ”
ശാരദേച്ചി പാതിയിൽ നിർത്തി…
” ഞാൻ, അങ്ങേരുടെ അടുത്ത് ചോദിക്കാൻ പോയില്ല… ഇനി ഇപ്പോൾ എന്തോ… ആവോ…? ”
( ഒരു കല്ല് വച്ച നുണ… അമ്മ തട്ടി വിട്ടു… അതും നിലയ്ക്കും വിലയ്ക്കുമായി അച്ഛൻ പറഞ്ഞു വിട്ടതാണ് എന്ന് എനിക്കെങ്കിലും അറിയാം…)
” ചേച്ചി… ഞാൻ വന്നത്… അരുണിനെ രണ്ടു നാൾ കൂട്ടിനു വിടുമോ… എന്ന് ചോദിക്കാനാ… ”
ചേച്ചി തന്റെ ആഗമന ഉദ്ദേശം വെളിവാക്കി…
” ഓഹ്.. അതിനെന്താ… നിന്നെ കൂടപ്പിറപ്പ് പോലെയാ അവൻ കാണുന്നത്… മോള് പൊക്കോ… ഞാൻ പറഞ്ഞു വിട്ടേക്കാം… ”
