പാർവതി: ആഹാ… അത്രയ്ക്ക് ആഗ്രഹമാണേൽ ഞാൻ കാണിച്ചു തരാട്ടോ…..വാടാ മോനെ…
പാർവതി പിന്നെയും മലർന്നു കിടന്നുകൊണ്ട് കണ്ണനെ വിളിച്ചു. അവൻ അമ്മയുടെ മേലേക്ക് കേറി കിടക്കുമ്പോൾ അവൾ കാലു രണ്ടും നല്ലോണം അകത്തി മകൻ്റെ കുണ്ണയെ പൂറിലേക്ക് സ്വാഗതം ചെയ്തു. കണ്ണൻ കിടന്നതും അവൻ്റെ കുണ്ണ അമ്മയുടെ പൂറ്റിലേക്ക് തന്നെ കേറി പോയിരുന്നു.
പാർവതി: ആഹ്…. ആഹ്…. അടിക്കടാ… ആഹ്… വേഗം…. ആഹ്…..
കണ്ണൻ പറന്നടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവൻ്റെ അടി കണ്ട് തോമസിനെ വരെ അതിശയമായി.
കണ്ണൻ: അച്ഛാ, അമ്മയുടെ മുല കുടിക്ക്….
മകൻ്റെ പണ്ണലിൽ ആടി കളിക്കുന്ന ഭാര്യയുടെ മുലകൾ കണ്ട് തോമസ് അവ പിടിച്ച് ഉടച്ചു.
പാർവതി: ആഹ്…. ആഹ്…. ആഹ്….. ആഹ്…. മോനെ… ആഹ്… വേഗം…. ആഹ്… ചേട്ടാ….. ഈമ്പി വലിക്ക്…. ആഹ്…
പാർവതി സുഖം കൊണ്ട് പുളയാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. അവളുടെ ശരീരത്തിലെ ഓരോ രോമങ്ങളും എഴുന്നേറ്റു നിന്നു തുടങ്ങി അതുപോലെതന്നെ അവളുടെ ഞരമ്പുകളെല്ലാം വലിഞ്ഞു മുറുകി. പെട്ടെന്നാണ് അവൾക്ക് രതിമൂർച്ഛ സംഭവിച്ചത്. അതും കണ്ണൻ്റെ കുണ്ണ അവളുടെ പൂറ്റിൽ ഒരു പിസ്റ്റൺ പോലെ കയറിയിറങ്ങുന്നതിനിടയിൽ അരക്കെട്ട് വിറച്ചുകൊണ്ട് അവൾ സ്വർഗ്ഗം കണ്ടു കിടന്നു.
കണ്ണൻ: അമ്മേ….. എനിക്ക് ഇപ്പൊ വരും.
തോമസ്: ഒഴിക്ക് മോനെ… അമ്മേടെ പൂറ്റിൽ തന്നെ പാൽ നിറക്ക്.
പാർവതി: അച്ഛൻ്റെ ആഗ്രഹം സാധിച്ചു കൊടുക്കെടാ.
കണ്ണൻ നോക്കുമ്പോൾ അച്ഛൻ എൻ്റെ പുറകിൽ ഇരുന്ന് അമ്മയുടെ പൂറിൽ മകൻ്റെ കുണ്ണ കേറുന്നത് നോക്കുകയാണ്.
തോമസ്: ആഞ്ഞടിക്കെടാ..
അതുകേട്ട് കണ്ണൻ വേഗത്തിൽ അടിക്കാൻ തുടങ്ങി. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞതും അമ്മയ്ക്ക് പിന്നെയും രതിമൂർച്ച വന്നു. അടുത്ത നിമിഷം തന്നെ കണ്ണൻ്റെ കുണ്ണയും പാർവതിയുടെ പൂറ്റിൽ പാൽ നിറച്ചിരുന്നു.
കണ്ണൻ: കണ്ടോ അച്ഛാ….
കണ്ണൻ ഇറങ്ങിക്കിടന്നുകൊണ്ട് അച്ഛനെ നോക്കി ചോദിച്ചു. അതേ നേരം പാർവതിയുടെ പൂറിൽ നിന്നും കണ്ണൻ്റെ കുണ്ണപ്പാൽ ഒഴുകി വരുന്നതു നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്നു അച്ഛൻ.
തോമസ്: നല്ലോണം ഉണ്ടല്ലോ….ദേ, ഒലിച്ചു വരുന്നു നല്ല കട്ടിപ്പാൽ…..
“ഇവിടെ ആരും ഇല്ലേ?”
പെട്ടന്ന് പുറത്ത് നിന്ന് വിളികേട്ട് ഞങ്ങൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി.
തോമസ്: ആ.. അവര് വന്നെന്നു തോന്നുന്നു. വേഗം ഡ്രസ്സ്‌ മാറിക്കോ.
ഞങ്ങൾ വേഗം ഡ്രസ്സ്‌ മാറി ഹാളിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ രണ്ട് പേര് ഹാളിൽ നിൽക്കുന്നു. അവരെ കണ്ട് എനിക്ക് പണ്ട് കണ്ട ഒരു പരിചയം ഉണ്ടായിരുന്നു.
പാർവതി: മക്കളേ…..
“ചേച്ചി…..”
അവർ ഓടി വന്നു അമ്മയെ കെട്ടിപിടിച്ചു. അത് മേമ്മമാർ ലാവണ്യയും കസ്തൂരിയും ആയിരുന്നു.
ലാവണ്യ: ചേച്ചി….. എത്ര നാളായി കണ്ടിട്ട്.
പാർവതി: നിങ്ങൾ എങ്ങനെ ഇവിടെ എത്തി?
കസ്തൂരി: ചേട്ടനാ പറഞ്ഞെ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്ന്.
പാർവതി: ഇവരാണോ ചേട്ടൻ പറഞ്ഞ ആ രണ്ട് പേര്?
തോമസ്: അതെ….
കസ്തൂരി: കണ്ണാ… ഞങ്ങളെ മനസിലായോ?
അവർ പിന്നെ എൻ്റെ അടുത്ത് വന്നു തോളിൽ കൈയിട്ട് നിന്നു.
ഞാൻ: ആ… മനസിലായി.
കസ്തൂരി: ഇവാൻ ആളങ്ങു വളർന്നു വലിയ ചെക്കനായി.
ലാവണ്യ: അതെ…നമ്മള് കാണുമ്പോൾ ഒക്കത്ത് എടുത്തു വെക്കാനുള്ള അത്രയും ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. ഇപ്പൊ കണ്ടില്ലേ തോളോട് തോൾ എത്തി.
കസ്തൂരി: അല്ല… നിങ്ങൾ ഇതുവരെ എണീറ്റിലായിരുന്നോ?
ഞാൻ : ആ…. ഇപ്പൊ എണീറ്റുള്ളൂ.
ലാവണ്യ: ആഹാ…. എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചാണോ ഇപ്പോഴും കിടപ്പ്?
അതുകേട്ട് ഞങ്ങൾ മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി.
പാർവതി: ചേട്ടാ… ഒന്നിങ്ങു വന്നേ…നിങ്ങൾ ഇവനോട് സംസാരിച്ചു നിൽക്ക്.
പാർവതി തോമസിനെ കൂട്ടി റൂമിലേക്ക് ചെന്നു.
പാർവതി: നിങ്ങൾ എന്ത് പണിയാ കാണിച്ചേ? തറവാട്ടിൽ പോകുന്നത് എന്തിനാണെന്ന് അവർക്ക് അറിയോ?
തോമസ്: ഇല്ല… അവിടെ എത്തുമ്പോൾ അറിഞ്ഞോളും.
പാർവതി: ഇതൊക്കെ ഇവർ സമ്മതിക്കുമോ?
തോമസ്: അതൊക്കെ സമ്മതിക്കും. അവർ അങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ നിന്നാണ് ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചത്.
പാർവതി: എന്ത് അവസ്ഥ?
തോമസ് കാര്യം അവളോട്‌ പറഞ്ഞു. അവർ രണ്ടുപേരും ഒരു ബന്ധുവീട്ടിലാണ് താമസം. പഠിപ്പ് കഴിഞ്ഞു അവർ കല്യാണം കഴിയാതെ നിൽക്കുകയാണ്. ബന്ധുവീട്ടിലെ കാർന്നോർക്കു ഇവരിൽ ഒരു കണ്ണുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് അവർക്ക് വരുന്ന കല്യാണം എല്ലാം മുടക്കുകയാണ്.
ഇപ്പൊ അയാളുടെ ആവശ്യം അവർ അയാളുടെ കൂടെ കിടന്നു കൊടുക്കണം. എന്നാൽ അവരുടെ കല്യാണം നടത്തി കൊടുക്കും. അങ്ങനെ അവിടെ നിന്ന് രക്ഷപെടാൻ ആ കിളവന് വരെ കിടന്നു കൊടുക്കാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു നിൽക്കുമ്പോളാണ് അവർ തോമസിനെ കാണുന്നത്. കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം തോമസിനോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആ ഒരു അവസ്ഥയിൽ നിന്ന് തോമസ് അവരെ ഇവിടെ നിൽക്കാൻ വന്നോളാൻ പറഞ്ഞു.
പാർവതി: മ്മ്… ശരി….. ഇനി അവിടേക്ക് ഞങ്ങൾ പോവുവല്ലേ.
തോമസ്: അതെ….. തയാറായിക്കോളു. പിന്നെ ഒരു കാര്യം. അവിടെ ലക്ഷ്മിയും അവരുടെ മകൾ ഗംഗയും ഉണ്ട്. അവർ പറഞ്ഞപോലെ വേണം കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാൻ.
പാർവതി: അപ്പോൾ അവിടെ ഒരു സ്ത്രീ അല്ലെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.
തോമസ്: മുന്ന് ഉണ്ടായിരുന്ന മുത്തശ്ശി മരിച്ചു പോയതുകൊണ്ട് ഇപ്പൊ അവരാണ് അവിടെ എല്ലാം നോക്കുന്നത്.
പാർവതി: മ്മ്… ശരി…
തോമസ്: എന്നാ പോകാൻ നോക്കിക്കോളൂ. ഞാൻ അവിടേക്ക് നാട്ടിൽ വരുമ്പോൾ വരാം. പിന്നെ ഞാൻ അന്യ മതത്തിൽ ആയതുകൊണ്ട് എനിക്ക് അവിടെ നിൽക്കാൻ പറ്റില്ല.
പാർവതി: ശരി….
അവർ അങ്ങനെ പുറത്തേക്ക് വന്നു നോക്കുമ്പോൾ കണ്ണനും മേമ്മമാരും നല്ല കൂട്ടായി.
പാർവതി: ആഹാ… നിങ്ങൾ നല്ല കൂട്ടായല്ലോ.
ലാവണ്യ: പിന്നിലാണ്ട്.
പാർവതി: എന്നാ നമുക്ക് പോയാലോ?
കസ്തൂരി: പോകാം ചേച്ചി, നമ്മുടെ പഴയ തറവാട്ടിലേക്ക് അല്ലെ?
പാർവതി: അതൊക്കെ ശരി തന്നെ. പക്ഷെ നമ്മുടെ അച്ഛനും അമ്മക്കും വരെ അവിടെ താമസിക്കാൻ പറ്റിയിട്ടില്ല.
ലാവണ്യ: ഞങ്ങൾ എല്ലാം എടുത്തു വെക്കാൻ സഹായിക്കാം, ചേച്ചി.
അങ്ങനെ അവരെല്ലാം എല്ലാ സാധനങ്ങളും ഒതുക്കി. വൈകീട്ട് ഒരു 7 മണി ആയപ്പോൾ അവർ പോകാനുള്ള കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം റെഡിയായി. തോമസ് അപ്പോഴേക്കും അവരോട് യാത്ര പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി.
അങ്ങനെ പാർവതിയും കണ്ണനും ലാവണ്യയും കസ്തൂരിയും അവരുടെ പഴയ തറവാട്ടിൽ എത്തി. ആകെ കാട് പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന പഴയ നാലുകെട്ട് തറവാടാണ് അത്. അവരുടെ വണ്ടി വന്നു നിന്നതും ഒരു പെൺകുട്ടി വന്നു.
ലക്ഷ്മി: ഞാനാണ് ലക്ഷ്മി…. കുറച്ചു മുന്നേ വന്നിരുന്നു എങ്കിൽ തറവാട്ടിലേക്ക് കേറാമായിരുന്നു. ഇനിയിപ്പോ..
പാർവതി: അയ്യോ…. ഇനീപ്പൊ എവിടെ താമസിക്കും?
ലക്ഷ്മി അവളെ ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.
ലക്ഷ്മി: പാർവതി അല്ലെ?
പാർവതി: അതെ…..
ലക്ഷ്മി: ഇത് കണ്ണൻ അല്ലെ?
കണ്ണൻ: അതെ… എങ്ങനെ മനസിലായി?
ലക്ഷ്മി: അതൊക്കെ മനസിലായി. നിങ്ങൾക്ക് താമസിക്കാൻ കുളക്കടവിനു അടുത്ത് പത്തായപുരയുണ്ട്. ഇന്നത്തെ രാത്രി അവിടെ കിടന്നോളു. നാളെ ചില ചടങ്ങുകൾ ഉണ്ട്. വെളുപിനെ ഞാൻ വിളിക്കാം. അത് കഴിഞ്ഞു തറവാട്ടിലേക്ക് കയറാം.