മലയാളം കമ്പികഥ – പുലയന്നാർ കോതറാണി – 1
പതിനാറാം നൂറ്റാണ്ടിന്‌റെ അവസാനപാദം . നെടുമങ്ങാടിനിപ്പുറം കൊക്കോതമംഗലം എന്ന കാടുകളാൽ ചുറ്റപ്പെട്ട പ്രദേശം ഭരിച്ചിരുന്നത് പുലയവംശജരായിരുന്നു. പുലയന്നാർ കോട്ടയെന്ന പേരിൽ മനോഹരവും എന്നാൽ ദൃഢവുമായ ഒരു കോട്ട അവർ പണികഴിപ്പിച്ചു. ആയിരക്കണക്കിന് ഏക്കറുകൾ വിസ്തൃതിയുള്ളതായിരുന്നു ആ കോ്ട്ട നഗരം. കോട്ടയ്ക്കു ചുറ്റും കിടങ്ങുകൾ, കോട്ടയ്ക്ക് കാവൽഗോപുരങ്ങൾ ഗോപുരങ്ങളിൽ അമ്പേന്തിയ ഭടൻമാർ, കൂടാതെ കോട്ടയ്ക്കുള്ളിൽ മുതലക്കുളങ്ങൾ, മദയാനക്കൂട്ടങ്ങൾ, ചെന്നായസൈന്യം എന്നിവയെ ഒരുക്കിനിർത്തിയിരുന്നു.അക്രമികൾക്കു പേടിതോന്നുന്ന തരത്തിൽ സജ്ജമാക്കിയ പുലയന്നാർ സാമ്രാജ്യം അന്നു ഭരിച്ചിരുന്നത് ഒരു പെൺപുലി…സാക്ഷാൽ പുലയന്നാർ കോതറാണി..ആ പേരു മതിയായിരുന്നു നാട്ടിലെ നല്ലവർക്ക് ആശ്വസിക്കാനും ദുഷ്ടൻമാർക്ക് പേടിക്കാനും.
അക്കാലത്ത് ഒരു ദിവസം .തെക്ക് നടത്തിയ ഒരു മുറജപത്തിൽ പങ്കെടുത്തു തിരിച്ചുവരികയായിരുന്നു കൊച്ചിരാജ്യത്തെ പറവൂർ സ്വദേശികളായ രണ്ടു ബ്രാഹ്മണർ. ചോനാട്ട് നമ്പൂതിരിയും വന്നയൂർ നമ്പൂതിരിയുമായിരുന്നു അവർ. ചക്രവർത്തി യാഗത്തിനു കൂലിയായി നൽകിയ പണവും പണ്ടങ്ങളും ഭദ്രമായി ഭാണ്ഡത്തിൽ തിരുകിവച്ചാണ് നമ്പൂരാരൻമാരുടെ യാത്ര.നഗരവും ഗ്രാമങ്ങളും പിന്നിട്ടു കൊടുംകാടിനു നടുക്ക് എത്തിയിരുന്നു അവരപ്പോൾ.സമയം സന്ധ്യ.
വന്നയൂർ നമ്പൂതിരി തികഞ്ഞ സാത്വികനാണ്. ചോനാട്ട് നമ്പൂതിരി നേരെ എതിരും.യക്ഷിപ്പേടിയും കള്ളൻമാരെക്കുറിച്ചുള്ള പേടിയും കാരണം മനസിൽ പ്രാർഥിച്ചുകൊണ്ടാണു വന്നയൂർ നമ്പൂതിരി നടന്നത്, വഴിനീളെ വഷളത്തവും അശ്ലീലവും പറഞ്ഞ് ചോന്നാട്ട് നമ്പൂതിരി ഒപ്പം തന്നെയുണ്ട്.
‘എന്‌റെ ചോന്നാടാ, ഒരു പുണ്യകാര്യത്തിനു പോയിട്ടു വരുമ്പോളെങ്കിലും തന്‌റെ വായിൽ നല്ലതൊന്നും വരില്ലേ? സഹികെട്ട് വന്നയൂർ നമ്പൂതിരി സതീർഥ്യനോട് ചോദിച്ചു.
‘ഓഹ് താനൊരു വലിയ വിപ്രോത്തമൻ, ഇതു കേൾക്കൂ ഹേ ‘ ചോന്നാടൻ നിർത്താൻ ഭാവമില്ല.
അങ്ങനെ തട്ടിയും തലോടിയും അവരുടെ യാത്ര ഒരു കാട്ടുമുക്കിലെത്തിച്ചേർന്നു. അടച്ചിട്ട ഒരു കടയും കുറെ തടിക്കൂട്ടങ്ങളും അവിടെ അവർ കണ്ടു. ജോനകൻമാർ തടിയെടുക്കുന്ന സ്ഥലമായിരിക്കും എന്നു വന്നയൂർ നമ്പൂതിരി അനുമാനിച്ചു. കൊടുങ്കാടിന്‌റെ നടുവിൽ ഇത്തരം താവളങ്ങൾ അവർ അടിക്കാറുണ്ട്. അങ്ങനെയെങ്കിൽ രക്ഷയായി വന്നയൂർ ആത്മഗതം ചെയ്തു. മറ്റു മതത്തിൽ പെട്ടവരാണെങ്കിലും നേരും നെറിയുമുള്ളവരാണ് ജോനകൻമാർ, അവരെ കാട്ടിൽ പേടിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല. ഇന്നു യാത്ര തുടരുന്നത് അപകടമാണ്.ജോനകന്മാരോട് ചോദിച്ച് ഇന്നത്തെ താമസം ഇവിടെ തരമാക്കാമമെന്നു നമ്പൂതിരിമാർ തീർ്ച്ചപ്പെടുത്തി.
അവർ ആ മുക്കിലെ മൂന്നു വഴികളിലും ആളെത്തേടി. എന്നാൽ ആരെയും കാണാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല്.
നടന്നു നടന്നു അവർ ക്ഷീണിച്ചു, ഒടുവിൽ ഒരു കുളത്തിന്‌റെ അരികിൽ യാത്ര നിർത്തി. കുളത്തിന്‌റെ കരയിൽ ഒരു കരിംപാല പൂത്തു വിടർന്നു നിന്നിരുന്നു. പാലയുടെ ചുറ്റും അതിന്‌റെ പൂക്കൾ.മനം മയക്കുന്ന ഈ കാഴ്ചകൾക്കപ്പുറം മറ്റൊരു കാഴ്ച കൂടി അവരെ എതിരേറ്റു. അതാകട്ടെ അതീവ ഹൃദ്യവുമായിരുന്നു. കുളത്തിന്‌റെ കരയിലൊരുക്കിയ ഇരിപ്പിടത്തിൽ വെടിവട്ടം പറഞ്ഞ് ഇരിക്കുകയാണ് കുലീനകളും ഗംഭീരവതികളുമായ രണ്ടു സ്ത്രീകൾ.
കൊടുംകാടിനു നടുവിൽ ഇങ്ങനെയൊരു കാഴ്ച നമ്പൂതിരിമാർ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല.സമ്പന്നത വിളിച്ചോതുന്ന പുഷ്ടിയുള്ള ശരീരവും ആഡംബരങ്ങളും യുവതികൾക്കുണ്ടായിരുന്നു.മുന്തിയ ഇനത്തിൽ പെട്ട ചീനപ്പട്ടിൽ തയാർ ചെയ്ത മുലക്കച്ചയും തുടപ്പട്ടയുമാണ് (അന്നത്തെ കാലത്തെ മിനിസ്‌കർട്ട്) അവർ ധരി്ച്ചിരുന്നത്. ഒരാളുടെ വേഷം ചുമപ്പും മറ്റേതു നീലയും. ആവശ്യത്തിൽ കൂടുതൽ ആഭരണങ്ങൾ ഇരുവരും അണിഞ്ഞു കണ്ടു. രണ്ടുപേരുടെയും മുലകൾ അതിഗംഭീരം. ലക്ഷണം തികഞ്ഞ അവ മുലക്കച്ചകളെ വീർപ്പുമുട്ടിച്ചു തെറിച്ചു നിന്നു.ഉറക്കെയുള്ള അവരുടെ പൊട്ടിച്ചിരിക്കൊപ്പം
മുലക്കുന്നുകളും കുലുങ്ങിത്തെറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നു.മുപ്പത്തഞ്ചു വയസിനുമേൽ പ്രായം വരും ഇരുവർക്കും.സാത്വികനായ വന്നയൂരിനു പോലും ഒരു നിമിഷം ദുർചിന്ത കടന്നു വന്നു. എന്നാൽ തന്‌റെ ആത്മബലത്താൽ അദ്ദേഹം അത് ഒതുക്കി.പക്ഷേ ചോ്ന്നാടന്‌റെ കാര്യം പറയാനുണ്ടായിരുന്നില്ല. അദ്ദേഹം അവരുടെ ശ്രദ്ധ പിടുങ്ങാനായി ഉറക്കെ ചുമച്ചു.
‘ആരാദ്’ ചോദിച്ചു കൊണ്ട് യുവതികൾ എഴുന്നേറ്റു. അപ്പോളാണ് അവരുടെ അംഗലാവണ്യം ശരിക്കും ദൃശ്യമായത്. ഒന്നിനൊന്നു മെച്ചം എന്നേ പറയേണ്ടു. ദേവാംഗനകൾ തോറ്റുപോകുന്ന സൗന്ദര്യമായിരുന്നു ആ സ്ത്രീകൾക്ക്.കൂ്ട്ടത്തിൽ ഒരുത്തിക്കു നീളം കൂടുതലാണ്. അവരുടെ അണിവയർ മുറം പോലെ പരന്നതും പൊക്കിൾ കൊടി വലുതുമായിരുന്നു. പൊക്കിൾ കൊടിയെ ചുറ്റി ഒരു വലിയ അരഞ്ഞാണവും അരയിൽ കിടന്നു കുണുങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.അവർ പൊക്കിളിൽ ഏതോ സ്വർണാഭരണവും ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്.സ്ഥാനം അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന രീതിയിൽ സ്വർണകിരീടങ്ങളും ഇരുവർക്കുമുണ്ട്. തമ്പുരാട്ടികളാണ് സ്ത്രീകൾ.
രണ്ടു പേരുടെയും നിതംബവിശേഷമായിരുന്നു അതികേമം. കർഷകത്തറകളിൽ കൊയ്ത്തു കഴിഞ്ഞു കെട്ടി വയ്ക്കുന്ന കച്ചിത്തുറു പോലെയുണ്ടായിരുന്നു ഇരുവരുടെയും ചന്തിദ്വയങ്ങൾ.അവയൊന്നു പിടിച്ചമർത്താനും അവയിലേക്കു ലിംഗം വച്ചമർത്താനും ആണായി പിറന്ന ആരും ഒന്നാഗ്രഹിക്കുന്നതു സ്വാഭാവികം. വിഷയാസക്തനായ ചോന്നാടൻ നമ്പൂതിരിയെ കമ്പിയാക്കാൻ ഇതൊക്കെത്തന്നെ ധാരാളം മതിയായിരുന്നു. എന്നാൽ ഇവർ യക്ഷികളാണോ എന്ന ശങ്കയായിരുന്നു വന്നയൂരിനു . ഘോരയക്ഷികളുടെ ധാരാളം കഥകളുള്ള കാടാണ് ഇത്. ശാസ്ത്രമനുസരിച്ചു യക്ഷിയുടെ കാൽ നിലത്തു തൊടുകയില്ല, ഇവരുടെ കാൽ തൊടുന്നുമുണ്ട്. അതിനാൽ ഭയത്തിനു സാധ്യതയില്ല എന്നു വന്നയൂർ തിരുമേനി കണക്കുകൂട്ടി.
‘നമ്പൂരാർ രണ്ടാളും എങ്ങോട്ടാ? കൂട്ടത്തിൽ ഒരുത്തി ചിരിച്ചു കൊണ്ടു ചോദിച്ചു.അവളുടെ വായിൽ മുറുക്കാൻ കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു.
‘തെക്ക് ഒരു യാഗമുണ്ടായിരുന്നു. പോയി വരണ വഴിയാ’ ചോന്നാട്ട് നമ്പൂതിരി പറഞ്ഞു.
പലതും പറഞ്ഞു ചോന്നാട്ട് നമ്പൂതിരിയും സ്ത്രീകളും തമ്മിൽ ലോഹ്യമായി .വന്നയൂർ അധികം ഇടപെടാതെ ഒരു ഭാഗത്തു നിന്നതേയുള്ളു. സ്ത്രീകൾ
സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തി. കൊട്ടൂർക്കാടുകളുടെ അധിപനായ പരമപട്ടാരക പ്രഭുവിന്‌റെ മക്കളാണ് അവർ. തിരുവിതാംകൂറിന്‌റെ കീഴിലാണെങ്കിലും കൊട്ടൂർകാടുകൾ പ്രഭുവിന്‌റെ പരമാധികാരത്തിലാണ്.
തുടർന്നും സ്ത്രീകൾ വിശേഷങ്ങൾ ചോദിച്ചറിഞ്ഞു. കൊച്ചിദേശക്കാരാണ് നമ്പൂതിരിമാരെന്നും ഇരുട്ടുവീണ സമയത്തു ക്ാട്ടിൽ പെട്ടതാണെന്നും കേട്ടപ്പോൾ സ്ത്രീകൾ നമ്പൂതിരിമാരെ അവരുടെ വീട്ടിലേക്കു ക്ഷണിച്ചു. ചോനാട്ട് നമ്പൂതിരി സന്തോഷപൂർവം ക്ഷണം സ്വീകരിച്ചു. വന്നയൂരിനു വിമുഖതയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും സമ്മതിക്കാതെ തരമില്ലായിരുന്നു.
കാട്ടുവഴികളിലൂടെ സ്ത്രീകൾ മുന്നോട്ടു നടന്നു. ധൃതിയേതും കൂടാതെ വിലാസവതികളായായിരുന്നു അവരുടെ നടത്തം. ചന്തികൾ കുലുങ്ങിത്തെറിക്കുന്ന നടപ്പുകണ്ടു ചോന്നാട്ടു നമ്പൂതിരിക്കു കമ്പിയായി. പാടം ഉഴുന്ന കാളകളുടെ ചന്തികൾ കിടന്നു തുളുമ്പുന്ന ദൃശ്യമായിരുന്നു അയാൾക്ക് ഓർമ വന്നത്.അങ്ങനെ തെല്ലുനേരം നടന്നതിനു ശേഷം അവർ കാടിനു നടുക്കുള്ള ഒരു തറവാട്ടിലെത്തിച്ചേർന്നു. ഒരു കൊട്ടാരം എന്നു തന്നെ പറയാവുന്ന ഇടം. അഞ്ഞൂറേക്കറോളം വരുന്ന വിശാലമായ പറമ്പ്. ചുറ്റും മതിൽകെട്ടി ബന്ധവസാക്കിയിരിക്കുന്നു. പ്രധാനകവാടത്തിൽ പാറാവുണ്ട്. ഒരുപറ്റം ചെന്നായ്ക്കളെയും അവിടെ കെട്ടിയിട്ടിട്ടുണ്ട്.
പാറാവ്കാരൻ കവാടം തുറന്നു കൊടുത്തതിനുശേഷം സത്രീകളെ നമസ്‌കരിച്ചു.
‘ എന്നാൽ നമ്പൂതിരിമാർ പോയി കുളിച്ചു വരിക, എടാ രാമാ ഇവർക്കു കുളം കാട്ടിക്കൊടുക്കുക’ ആജ്ഞാശക്തി സ്ഫുരിക്കുന്ന ശബ്ദത്തിൽ സ്ത്രികളിലൊരുത്തി പാറാവുകാരനോട്ു പറഞ്ഞു.
‘ആയിക്കോട്ടെ തമ്പ്രാട്ടി ‘ വായപൊത്തിക്കൊണ്ട് പാറാവുകാരൻ പറഞ്ഞു. തുടർന്ന് അയാൾ അവരെ തറവാടിനു വടക്കുള്ള കുളത്തിലേക്കു നയിച്ചു.കാടിനു നടുക്കായതിനാൽ നല്ല തണുത്ത വെള്ളം . കാവൽക്കാരൻ നൽകിയ ഇഞ്ചയും താളിയും തേച്ച് നമ്പൂതിരിമാർ രണ്ടാളും തുടിച്ചു കുളിച്ചു. ചോന്നാട്ടു നമ്പൂതിരിയുടെ മനസിൽ തങ്ങൾ കണ്ട അപ്‌സരസുന്ദരിമാരുടെ കാര്യം തന്നെയായിരുന്നു. ഉദ്ധരി്ച്ചു നിൽക്കുന്ന തന്‌റെ പടുകൂറ്റൻ കുണ്ണ തടവിക്കൊണ്ടയാൾ വന്നയൂരിനോടു പറഞ്ഞു.
‘ ഡോ, ഇന്നു തഞ്ചം കിട്ടിയാൽ രണ്ടു തമ്പ്രാട്ടിമാരുടെയും ഭഗദ്വാരത്തിൽ ഈ വിദ്വാൻ കയറും കേട്ടോ’
വഷള്ൻ, മിണ്ടാണ്ടിരിക്കാ, അഭയം തന്നവരെക്കുറിച്ച് അരുതാത്തത് ചിന്തിക്കാ’ വന്നയൂർ അയാളെ ശാസിച്ചു
‘പിന്നെ, ഡോ, അവരുടെ നിതംബം കണ്ടാൽ അറിയില്ലേ, രതിപ്രവീണകളാണ് ഇരുവരും. താനൊരു ഭോഷൻ തന്നെ, മൈഥുനത്തിനു തയ്യാറായിത്തന്നെയാ ഇരുവരുടെയും നടപ്പ്’ ;ചോന്നാടൻ തിരി്ച്ചടിച്ചു.
ശരിയാണ്, വന്നയൂർ ഓർത്തു. ഇത്രയ്ക്കു വളർച്ചപൂണ്ടതും മാംസളവുമായ നിതംബങ്ങൾ മനുഷ്യായുസിൽ കണ്ടിട്ടില്ല. മഹാറാണിയുടെ നിതംബം പോലും ഇത്രയ്ക്കു വലുതല്ല. ലക്ഷണശാസ്ത്രപ്രകാരം ഇത്തരം സ്ത്രീകൾ മൈഥുനം ആസ്വദിക്കുന്നവരും കാംക്ഷിക്കുന്നവരും അതിനായി ജീവിക്കുന്നവരുമാണ്. വന്നയൂർ മനസിൽ കണക്കുകൂട്ടി.മനസറിഞ്ഞ് ഒന്നു കുളിച്ചശേഷം നമ്പൂതിരിമാർ തിരികെ തറവാട്ടിൽ ചെന്നു കയറി. അകത്തുണ്ടായിരുന്ന ജോലിക്കാരി സ്ത്രീ അവരെ സ്വീകരിച്ചു തീൻമേശയിലേക്കു കൊണ്ടുപോയി. ചതുർവിധമായ സദ്യ അവിടെ ഒരുക്കിവച്ചിരുന്നു. ആകെ ക്ഷീണവും വിശപ്പും കൊണ്ടു വലഞ്ഞ ബ്രാഹ്മണർ മൂക്കുമുട്ടെ സദ്യകഴിച്ചു.
സദ്യകഴിച്ചശേഷം സ്വീകരണമുറിയിലുള്ള സപ്രമഞ്ചക്ക്ട്ടിലിൽ നമ്പൂതിരിമാർ ഉപവിഷ്ടരായി. തമ്പ്രാട്ടിമാർ എവിടെയെന്നു ചോന്നാടൻ ഏന്തിവലി്ഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പെട്ടെന്നു മുകളിൽ നിന്നു കോണിപ്പടികൾ ഇറങ്ങി അവർ നടന്നു വന്നു.തീരെച്ചെറിയ മുലക്കച്ചകളും തുടപ്പട്ടകളുമായിരുന്നു അവർ ഇപ്പോൾ ധരിച്ചിരുന്നത്, മുലകളുടെ മുക്കാൽ ഭാഗവും വെളിയി്ൽത്തന്നെ. നിതംബത്തിന്‌റെ പാതിഭാഗം നഗ്നമാണ്. ആളമേറിയ മുലവെട്ടുകൾക്കുള്ളിലേക്കു സ്വർണത്തിലും രത്‌നത്തിലും തീർത്ത മൂന്നോളം മാലകൾ ഇറങ്ങിക്കിടന്നിരുന്നു. കുട്ടിയാനയുടെ കാലുകൾ പോലെ തടിച്ചതും പാലിന്‌റെ നിറമുള്ളതുമായ അവരുടെ തുടകൾ .ഒരു തമ്പുരാട്ടിയുടെ കൈയിൽ സ്വർണത്തിൽ തീർത്ത ഒരു മുറുക്കാൻ ചെല്ലവുമുണ്ട്. നമ്പൂതിരിമാർക്ക് അഭിമുഖമായി ആട്ടുകട്ടിലിൽ ആ സർവാംഗസുന്ദരിമാരായ മദാലസകൾ ആസനസ്ഥരായി. ബിലാത്തിയിൽ നിന്നുള്ള സുഗന്ധതൈലത്തിന്‌റെ പരിമളം അവരുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നുയരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
‘മുറുക്കുണ്ടോ?’ വെറ്റിലയുടെ അഗ്രം പിച്ചിക്കൊണ്ടു അവരിലൊരാൾ ചോദിച്ചു. ബ്രാഹ്മണർ തലയാട്ടി.
ന്ാലുപേരും വിസ്തരിച്ചു മുറുക്കിക്കൊണ്ടു സംസാരം തുടങ്ങി. അപ്പോളാണ് യുവതികളെക്കുറിച്ചു കൂടുതൽ അറിഞ്ഞത്. രതിയെന്നും വിജയയെന്നുമാണ് അവരുടെ പേരുകൾ. ഇരുവരും വിവാഹിതർ . രതിക്കു പതിനെട്ടും വിജയയ്ക്കു ഇരുപതും വയസുള്ള ആൺമക്കളുണ്ട്.വിജയയാണു മൂത്തത്. ചെറുതായി നരകയറിയ തലമുടി അവരുടെ ഗാംഭീര്യം വർധിപ്പിക്കുന്നു. സ്വർണനിറമാർന്ന കേശമാണ് രതിക്ക്.വിജയേക്കാൾ അൽപം ഉയരക്കൂടുതൽ രതിക്കാണ്.
ഇരുവരുടെയും ഭർത്താക്കൻമാർ കോലത്തുനാട്ടിലെ രണ്ടു രാജ്യങ്ങളുടെ അധിപരായ നാടുവാഴികളാണ്. കോലത്തുനാ്ട്ടിൽ ഒരുമാസത്തേക്കു സന്ദർശിക്കുന്നതൊഴിച്ചാൽ ഇരുവരും ഇവിടെത്തന്നെ. അച്ഛനായ പരമഭട്ടാരകപ്രഭു കൊട്ടൂർക്കാടുകളുടെ ക്രമസമാധാനപാലനം തമ്പുരാട്ടിമാരെ ഏൽപ്പിച്ചിരിക്കുകയാണ്. ഇവരുടെ തിണ്ണമിടുക്കുകൊണ്ടാണു കുപ്രസിദ്ധമായ കൊട്ടൂർക്കാട് ഇന്നു ശാന്തവും സമാധാനപരവുമായ സ്ഥലമായിരിക്കുന്നത്. കോലത്തുനാ്ട്ടിൽ പോകുന്ന സമയത്ത് ്അവിടുത്തെ രാജ്യതന്ത്രം ആവിഷ്‌കരിക്കുന്നവരും ഇവർ തന്നെ.മാദകത്വവും ബുദ്ധിശക്തിയും കഴിവും ഒത്തിണങ്ങിയ മഹാറാണിമാർ.
പ്രഭു തിരുവിതാംകൂറിലേക്കു പോയിരിക്കുകയാണ്. രണ്ടുദിവസം കഴിഞ്ഞതിനു ശേഷം മാത്രമേ മടങ്ങിവരൂ.അഞ്ചു ദേശങ്ങളുടെ അതിർത്തി പങ്കിടുന്ന കൊട്ടൂർ കാടിന്‌റെ അധിപനാണ് പരമഭട്ടാരക പ്രഭു, ഇടയ്ക്കിടയ്ക്കു തിരുവിതാംകൂറിൽ പോകണം.
തമ്പുരാട്ടിമാർ യു്ദ്ധറാണിമാർ കൂടിയാണെന്ന കാര്യം എവിടെയോ വായിച്ചതു വന്നയൂർക്കുളം ഓർത്തപ്. ഇവരുടെ ചെറുപ്പകാലത്ത് അഞ്ഞൂറോളം വരുന്ന മറവപ്പട കാട്ടിൽ താവളമടിച്ചു. തമിഴ്‌ദേശത്തുനിന്നുള്ള ഈ പടയുടെ പ്രധാനവിനോദം കാട്ടിലെ നല്ല തടികൾ മുറിച്ചുകടത്തുക, കൊള്ള നടത്തുക തുടങ്ങിയവയാണ്. ഇവരുടെ കാര്യം ഒതുക്കാൻ പണ്ഡാരക പ്രഭു പുത്രിമാരോട് നിർദേശിച്ചു. രണ്ടു കുതിരപ്പുറത്തു വാളുകളുമായി തമ്പുരാട്ടിമാർ മറവത്താവളത്തിലെത്തി. നല്ലൊരു ശതമാനം മറവപ്പടയാളികളും അവരുടെ വാളിന് ഇരയായി. ശേഷിക്കുന്നവർ ഓടി രക്ഷപ്പെട്ടു. മറവത്താവളത്തിൽ ഒളിപ്പിച്ചിരുന്ന വലിയ നിധിയും ഇവർ സ്വന്തമാക്കി തിരിച്ചുവന്നു.വന്നയൂർക്കുളത്തിന്‌റെ ഉള്ളിൽ ബഹുമാനം സ്ഫുരിച്ചു. മറവരിൽ നിന്നു നാടിനെ രക്ഷിച്ച മഹതികളാണെന്നു അയാൾ നന്ദിപൂർവം സ്മരിച്ചു.
