അപ്പുവേട്ടന്റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ എന്തോ വലിയ കോള് കിട്ടിയ പോലെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആകാംഷയോടെ ഞാൻ കാത്തിരുന്നു. എന്താ സന്തോഷ വാർത്ത എന്ന് അറിയണമല്ലോ. പക്ഷെ അപ്പുവേട്ടൻ വന്നത് അപ്പുവേട്ടന് സന്തോഷം ഉള്ളതാണെങ്കിലും എനിക്ക് അത്ര സന്തോഷം ആയില്ല. അപ്പുവേട്ടന് ട്രാൻസ്ഫർ. അതും തിരുവനന്തപുരത്തേക്ക്.
ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് അപ്പുവേട്ടനും അത് ഓര്മ വരുന്നേ. ഞാൻ എന്റെ അവസ്ഥ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഏട്ടനും നല്ല ഒരു മൂഡ് പോയ പോലെ ആയി. പിന്നെ വിത്ത് പ്രൊമോഷൻ ആയതു കൊണ്ട് സങ്കടം ഇല്ലെന്നും പറയാം. അപ്പോഴാണ് അത് വരെ ഒരു ജോലി നോക്കാതെ ഇരുന്നതിന്റെ വിഷമമേ എനിക്കും മനസിലയുയത്. അങ്ങനെ ആ ദിവസവും കടന്നു പോയി. പിന്നെയും ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു, 2 ആഴ്ച കൂടുമ്പോൾ അപ്പുവേട്ടൻ വരും, 2 ദിവസം ഉണ്ടാവും, ചിലപ്പോൾ ഞാനും അങ്ങോട്ട് പോകും 1-2 ആഴ്ച നിന്നിട്ട് തിരിച്ച പോരും. ആഴ്ചകളും മാസങ്ങളും കടന്നു പോയികൊണ്ടിരുന്നു, അതിനിടയിൽ നാട്ടിലെ പലരുടെയും കണ്ണുകൾ എന്നിൽ വന്നു വീഴുന്നത് എനിക്ക് മനസിലാകുന്നുണ്ടായിരുന്നു.എനിക്കെന്തോ ആരെയും താല്പര്യം തോന്നിയതും ഇല്ല. അപ്പോഴാണ് അവനെ കണ്ടത്. ആഷിഖ്.
ആഷിഖ് ആരാണെന്ന് മനസിലായില്ല അല്ലെ, നമ്മുടെ റംല താത്താടെ മകൻ. ആ പേരൊന്ന് ഓർത്തു വെച്ചോ, ഇപ്പോ അവനെ ഇങ്ങോട്ടു കൊണ്ട് വരുന്നില്ല. അതിനു മുന്നേ ഒരുപാടു കാര്യങ്ങൾ പറയാനുണ്ട്.
ബോർ അടിച്ചുവെന്നു തോന്നുന്നു? വിഷമിക്കേണ്ട. അടുത്ത ഭാഗങ്ങളിൽ പറയാം, അതിനു മുന്നേ എങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും അവതരണ ശൈലിയിൽ എന്തെങ്കിലും മാറ്റങ്ങൾ വേണമെന്ന് തോന്നിയാൽ/ എന്തെങ്കിലും തെറ്റുകൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്നെ അറിയിക്കണം, ഇല്ലെങ്കിൽ എന്റെ തനതായ ശൈലിയിൽ കഥ മുന്നോട്ടു പോകേണ്ടി വരും .. തുടരും…
ഈ കഥയെല്ലാപേര്ക്കും ഇഷ്ടമായി കാണുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു!!! നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുകവഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക. കൂടുതൽ കഥകൾ വായിക്കാൻ ആയി വീണ്ടും സന്ദര്ശിക്കുക .