പ്രിയ : അപ്പോ… ഞാൻ പോകുമ്പോ.. നിങ്ങൾക്കൊന്നും സങ്കടം ഇല്ലല്ലോ ല്ലേ…??
ഞാൻ ഒരു നിമിഷം മൂകമായി നിന്നു. സത്യത്തിൽ അത് കേട്ടപ്പോൾ എന്റെ നെഞ്ചിനുള്ളിൽ ഒരു വല്ലാത്ത പിടച്ചിൽ അനുഭവപ്പെട്ടു.
ഞാൻ : സങ്കടം ഇല്ലന്ന് മാത്രം പറയരുത്… അധികം അടുക്കാതിരിക്കാൻ പരമാവധി ശ്രമിക്കുകയാണ് ഞാൻ… നിന്റെ അകൽച്ചയുടെ വേദനയറിയാതിരിക്കാൻ.
പ്രിയ : പോകാതെ പറ്റില്ല ഏട്ടാ… ചിലവേറിയ ദിവസങ്ങളാണ് ഇനി വരാൻ പോകുന്നത്. അമ്മേടെ സർജറി… ഹോസ്പിറ്റലിൽ എക്സ്പെൻസ്, മരുന്ന് അങ്ങനങ്ങനെ.
ഞാൻ : മൂന്നു മാസത്തെ ലീവുണ്ടെന്നല്ലേ കഴിഞ്ഞ ദിവസം നീ പറഞ്ഞത്..?? ഇപ്പൊ എന്ത് പറ്റി.
പ്രിയ : കമ്പനി പോളിസിസ് എപ്പോഴും സ്റ്റാഫിനു ബാധകമാണ്. അനുസരിച്ചില്ലങ്കിൽ ടെർമിനേറ്റ് ചെയ്യും അത്രതന്നെ. അവിടെ ഞാൻ അല്ലങ്കി വേറൊരാൾ.
കുറെ നേരത്തെ മൗനത്തിനു ശേഷം ഞാൻ ചോദിച്ചു. “”നിനക്ക് തിരികെ പോകണമെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ മോളെ പ്രിയ…..??
പ്രിയ :……………!!!
ആ അർദ്ധ നിലാവിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ അവളുടെ മിഴികളിലെ നനവ് ഞാൻ കണ്ടു.
വരാന്തയുടെ അവസാന മൂലയിൽ ആ ഇരുട്ടിൽ ഇരുന്ന് ഞാൻ അവളെ ഒന്ന് കൂടി എന്നിലേക്ക് അണച്ചു പിടിച്ച് ആശ്വസിപ്പിച്ചു മെല്ലെ എന്റെ മടിയിൽ പിടിച്ചിരുത്തി.
ഒരു കൈ കൊണ്ട് അവൾ എന്റെ തോളിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചപ്പോൾ ബ്ലൗസ്സിൽ ഒതുക്കി കെട്ടി നിറുത്തിയ നിറമാറിന്റെ ഊഷ്മാവ് എന്റെ മുഖം അറിഞ്ഞു.
ഒപ്പം മാദകത്വം നിറഞ്ഞ ആ വലിയ മാംസളമായ പ്രിഷ്ഠകുടങ്ങൾ എന്റെ മടിയിലമർന്നു. അവയിലെ മൃദൂത്വവും ഇളം ചൂടും എന്റെ മടിയിൽ ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന കുട്ടനെ വിളിച്ചുണർത്തി.
ഇടത്തെ കൈ എന്നോട് പിണങ്ങാതിരിക്കാൻ ഞാൻ ആ താഴിക കുടങ്ങളുടെ മുനമ്പിന്റെ തുടിപ്പുകളിൽ വേദനിപ്പിക്കാതെ ഞെക്കി.
പ്രിയ : ആഹ്… ഏട്ടാ… മെല്ലെ മെല്ലെ അതിനാണ് സുഖം കൂടുതൽ… ആഹ്…. ആഹ്… അവൾ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ കൊഞ്ചി.
എന്റെ ഒരു കൈ മെല്ലെ അവളുടെ പുറം കഴുത്തിലൂടെ താഴെ വരെ സ്നേഹപൂർവ്വം തലോടി.
താഴോട്ട് എത്തിയ, കൈവിരലുകൾ അവളുടെ ബ്ലൗസ്സ് തീരുന്നിടത്ത് ബ്രേക്ക്‌ ഇട്ടു.
മിനുസമാർന്ന ആ ഉടലിൽ എന്റെ കരതലം മെല്ലെ ഇഴഞ്ഞു ചുറ്റി. ആ ആലില വയറിന്റെ നിംന്നോന്നതികളിൽ അവ വേഗമാർന്നു.
പൊക്കിൾ കുഴിയുടെ പരിസരത്ത് ഒരു പ്രത്യേക മിനുസ്സം. “”ഓഹ് എന്റെ പ്രിയാ… എന്റെ മനസ്സിന്റെ കണ്ട്രോൾ വിട്ടു പോകുമോ…”” ഞാൻ അവളുടെ കഴുത്തിൽ ചുണ്ടുകൾ ഉരച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
പ്രിയ : മ്മ്മ്ഹും…. ഇവിടുന്ന് ഒന്നും വേണ്ടാ…ആരെങ്കിലും ഇങ്ങോട്ട്….
ഞാൻ : ഇനിയെപ്പോഴാ….
പ്രിയ : അറിയില്ല…. ഏട്ടൻ പറ…
ഞാൻ : നിന്റെ സൗകര്യം…
പ്രിയ : ഞാൻ അറിയിക്കാം…
അതേ കൈ അവിടെ നിന്നും വീണ്ടും പ്രയാണമാരംഭിച്ചു. താഴെ ഒന്നരയിൽ ഒതുക്കി നിറുത്തിയ മാധക യവ്വനത്തെ പിടിച്ചു കെട്ടിയ ടൈറ്റ് പാന്റി ലൈൻ തേടി നടന്നു.
അവൾ തേച്ചു കുളിച്ച ആ കാച്ചിയ എണ്ണയുടെ നറുമണതോടൊപ്പം, ആ തനതായ സ്ത്രീഗന്ധവും കൂടി കലർന്ന ഒരു അപൂർവ മിശ്രീതം അവളുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും ആ പരിസരം അത്രയും വ്യാപിച്ചു. അത് എന്റെ സിരകളെയും ഒരു പോലെ ചൂടുപിടിപ്പിച്ചു.
ഒരു കേരള വനിതയുടെ തനിമയാർന്ന ഗന്ധം.
എന്റെ നിക്കറിനുള്ളിൽ ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന യോദ്ധാവ് പെട്ടെന്ന് സടകുടഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റു.
വിറയ്ക്കുന്ന എന്റെ കരതലങ്ങൾ ഞാൻ അവളുടെ കൈവിരലുകളിലേക്ക് കോർത്തിണക്കി പിടിച്ചു.
അടിയിൽ നിന്നും ആരോ എന്നെ ആക്രമിക്കുന്നുണ്ട്… അവൾ പറഞ്ഞു.
കവിളുകളിൽ പൂശിയ യാഡ്ലെ ലാവണ്ടർ ടാൽക്കിന്റെ നറുമണം എന്നെ എന്റെ മനസ്സിലെ ഏതോ സാങ്കൽപ്പിക ലോകത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.
കുറച്ചുനേരം നാം ഇരുവരും നിശബ്ദരായി അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു. ആ നിശബ്ദതയിൽ അവളുടെ ശ്വാസത്തിന്റെയും ഹൃദയമിടിപ്പിന്റെയും താളവേഗം ഞാൻ കേട്ടറിഞ്ഞു.
പുറത്തെ മിതശീത കാറ്റ് സുഖമുള്ള അന്തരീക്ഷം തീർത്തു.
തൊടിയിലെ കാറ്റാടികൊമ്പത്ത്, മിന്നാമിനുങ്ങുകളുടെ സീരീസ് ലാമ്പിന്റെ ബഹളം.
മനസ്സിലെ പ്രേമത്തിന്റെ ചെറു തീ നാമ്പ് എന്തൊക്കെയോ മൊഴിയാൻ തുടങ്ങിയെങ്കിലും അത് വഴിപിരിഞ്ഞ് മറ്റെവിടെക്കോ പോയി.
ഞാൻ : പ്രിയ മോളെ അന്ന് നിനക്ക് ആകെ നിരാശയായി അല്ലേ…??
പ്രിയ : മ്മ്ച്ച്…. അതൊന്നും സാരമില്ല. അത്തരം നിരാശകൾക്കൊന്നും ഞാൻ സ്ഥാനം കൽപ്പിക്കാറില്ല…
ഞാൻ : അതെന്താ പ്രിയ നീ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്… എല്ലാം പകുതി വഴിയിൽ ഉപേക്ഷിച്ചു പോകേണ്ടി വന്നതിൽ നിനക്ക് നിരാശ തോന്നിയില്ലേ…??
പ്രിയ : തോന്നി… പക്ഷേ അത് ഏട്ടന്റെ കുറ്റം കൊണ്ടല്ലല്ലോ.
ഞാൻ : എങ്കിലും പുത്തരിയിൽ കല്ല് കടിയായി പോയില്ലേ….??
പ്രിയ : ഏട്ടനല്ലേ പുത്തരിയിൽ കല്ലുകടി എനിക്ക് ഇത് പുത്തരിയല്ലല്ലോ…!?
നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ നിരാശകൾ പലപ്പോഴും വന്ന് പോകാറുണ്ട്… അതിനെയൊന്നും മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ വിട്ടു കളയുക… എന്നാ ഒരു പ്രശ്നവുമില്ല.
പ്രിയ : ആശിച്ചതെല്ലാം വെട്ടിപ്പിടിച്ചവരായിട്ട് ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ..?? ചരിത്രങ്ങളിലല്ലാതെ..!!
ഞാൻ : എന്താ മോളെ.. പ്രിയ… നീ സാഹിത്യവും പറയാൻ തുടങ്ങിയോ…???
പ്രിയ : ഹേയ്…. ചുമ്മാ മനസ്സിൽ തോന്നിയ ചെറിയ കാര്യം പറഞ്ഞതാ…
അപ്പോഴേക്കും ഉള്ളിൽ നിന്ന് അപ്പച്ചി പ്രിയയെ വിളിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു.
പ്രിയ : ഏട്ടാ.. നേരം ഒത്തിരിയായി അകത്തേക്ക് പോകുന്നില്ലേ… എനിക്ക് മുൻവശത്തെ വാതിൽ അടക്കണം. അവൾ പെട്ടെന്ന് എന്റെ മടിയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് പോകാൻ ഒരുങ്ങി.
ഞാൻ വീണ്ടും അവളെ ഒന്ന് അണച്ചു പിടിച്ചു, വിടാതെ അവളുടെ കൈകൾ കൂട്ടിപിടിച്ച്, പുറം കയ്യിൽ അമർത്തി ഒന്നുകൂടി ചുംബിച്ചു… ഒന്നല്ല പല തവണ. ഗുഡ് നൈറ്റ്… ഗുഡ് നൈറ്റ് പ്രിയ. ഒരു നല്ല ശുഭരാത്രി ആശംസിക്കുന്നു.
പ്രിയ : ബൈ ഏട്ടാ…. ഗുഡ് നൈറ്റ്……. Same to you… ഉമ്മ.
എന്റെ മടിയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു പോകുന്നതിനു മുൻപ് ആ തുള്ളി തുളുമ്പുന്ന ചന്തികളിൽ ഞാൻ ഒന്നും കൂടി പിടിച്ച് അമർത്തി സ്പർശിച്ചു.
എന്റെ കരങ്ങളുടെ മൃദു സ്പർശം ഏറ്റപ്പോൾ അവൾ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഈർപ്പമുള്ള ആ ചുണ്ടുകൾ വിടർത്തി ഒന്ന് മനോഹരമായി പുഞ്ചിരി തൂകി.
അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കം മൂകമായ ഭാഷയിൽ അപ്പോഴും എന്നോട് എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
പ്രിയ മെയിൻ ഡോറിന്റെ സാക്ഷ ഇടുന്നതിനു മുൻപ് എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി മൂകമായി എന്തോ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ ഓഫീസ് റൂമിന്റെ ഔട്ട്‌ ഡോറിലൂടെ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് കയറി കതകടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു.
കുറച്ചുനേരം കൊണ്ട് തന്നെ എല്ലാവരുടെയും ശബ്ദവും കെട്ടടങ്ങി. എല്ലാവരും നിദ്രയുടെ ആഴങ്ങളിൽ ഒളിച്ചു.
അല്ല…. ഇത് എന്തൊരു മാറിമായമാണ് കർത്താവേ… കഴിഞ്ഞ നാൾ രാത്രി എന്നെ ഫോൺ വിളിച്ച് ലാത്തിയടിച്ചും, കത്തിവച്ചും എന്നെ വട്ടം ചുറ്റിച്ച വികാരജീവിയായ അതേ പ്രിയ തന്നെയാണോ കുറച്ചു മുൻപ് എന്നോട് ഇരുന്ന് സംസാരിച്ചത്…???
