“ഓഹ നമുക്കൊന്നും അതിൽ തൊടാനുള്ള യോഗ്യത പോലും ഇല്ല. ഞാൻ എത്ര നാളായി വിചാരിക്കുന്നു എന്റെ മോൾക്ക് ഒരു മാല കൊടുക്കണമെന്ന്, കോളേജിൽ പോകുന്ന പെണ്ണലൂിയോ അവൾക്കും ആഗ്രഹമൊക്കെ കാണില്ലെ. ഞങ്ങളെ പോലെ പാവപ്പെട്ടവർക്ക് ഇതൊക്കെ ആരെങ്കിലും ഇട്ടകൊണ്ട് നടക്കുന്നത് കാണാനല്ലെ പറ്റു.”
ഇത് പറയുന്നതിനിടയിൽ ശാന്ത സക്കറിയയുടെ മുണ്ടഴിച്ച് ജെട്ടിക്കുള്ളിൽ നിന്ന് അയാളുടെ കളിവീരനെ പുറത്തെടുത്തു.
“എന്റെ കുട്ടാ എത്ര നാളായെടാ പൊന്നിനെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട്. അവൾ അയാളുടെ മടിയിലേക്ക് കമഴ്ന്ന കുണ്ണയിൽ ആകമാനം മുത്തം നൽകിയിട്ട പറഞ്ഞു. അവന്റെ പെണ്ണിനെക്കണ്ടപ്പോൾ ചെറുക്കൻ നിന്ന് തേൻ പൊഴിക്കുന്നത് കണ്ടോ…”അവളത് വായിലാക്കി ഒന്ന് ചപ്പി വലിച്ചു.
കവിതയുടെ രൂപം മനസ്സിൽ പതിഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞിരുന്ന സക്കറിയ ശാന്ത ഊമ്പുന്നതിൽ അത്ര താൽപര്യം കാണിച്ചില്ല.
“എടി വേണ്ട ഞാൻ”
“എന്തായിത് അച്ചായ ഇവിടെ വരെ വന്നിട്ട് ഉടനെ പോകണമെന്ന്. ഞാൻ വിടില്ല . എന്റെ ചെറുക്കനെ കണ്ടിട്ട് എനിക്ക് കൊതിയായി.
കൊതി തീരെ ഇവനെ ഒന്ന് തിനോട്ടെ.”
“വേണ്ട ഞാൻ നിന്നെ നല്ലവണ്ണമൊന്ന് കളിക്കാനാണ് വന്നത്. അല്ലാതെ നിന്റെ വായിൽ തന്ന് വെള്ളം കളയാനല്ല. ഞാൻ പിന്നെ ഒരു ദിവസം വരാം. അയാൾ എഴുന്നേൽക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ശാന്ത അയാളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഉമ്മ വെച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു. എന്റെ പൊന്നല്ലെ പിന്നെ പോകാമെന്നെ. നമുക്ക് മിണ്ടിയും പറഞ്ഞും ഇത്തിരി നേരം കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടക്കാമെന്നേ!”
പക്ഷെ സക്കറിയ അതു വകവക്കാതെ പോകാനായി ഒരുങ്ങാൻ തുടങ്ങിയതും ശാന്ത സ്വർണ്ണമാലയിൽ കയറി പിടിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു.
“എന്തായാലും അച്ചായൻ ഞങ്ങൾക്കായി ഒന്നും കൊണ്ടുവന്നില്ല; ഇതെന്റെ മോൾക്ക് കൊടുത്തിട്ട് പോ അച്ചായ, അവൾ എത്ര നാളായി പറയുന്നു ഒരു സ്വർണ്ണമാല വാങ്ങിക്കൊടുക്കാൻ. ഞാൻ അന്നേ അവളോട് പറഞ്ഞതാണ് അച്ചായൻ വന്നിരുന്നെങ്കിൽ ഒന്ന്
വാങ്ങിച്ചു തന്നേനെയെന്ന്.”
സക്കറിയ അത് കേട്ടിട്ട് ശാന്തയെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് പറഞ്ഞു.
“നിന്റെ മോൾക്ക് വേണമെങ്കിൽ ഞാൻ കൊടുക്കാം, പക്ഷെ അവൾ വന്നാലെ ഞാൻ കൊടുക്കു.” അതിലുള്ള അപകടം ശാന്തയ്ക്ക് മനസ്സിലായി. പക്ഷെ മറ്റ് പോംവഴികളല്ലാത്തതിനാൽ ഒന്ന് കൂടി കെഞ്ചി നോക്കി.
സക്കറിയ വഴങ്ങുന്ന മട്ടില്ല.
“അച്ചായ അതു വേണോ? അത് . . . ..അത് . . . നിങ്ങൾ എനിക്ക് തന്ന സമ്മാനം തന്നെയാണ്. അതൊന്നും ഓർമ്മ കാണില്ല. ഒരു സ്ത്രീക്ക് മാത്രമേ അറിയു അവളുടെ കുട്ടിയുടെ അച്ഛനാരാണെന്ന്!!!!
സക്കറിയയുടെ ചുണ്ടുകളുടെ കോണിലെവിടെയോ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.
“എന്നാൽ പിന്നെ അതിനുള്ള യോഗ്യത എനിക്ക് തന്നെയാണ്. നീ അവളെ വേഗം വിളിച്ചുകൊണ്ട് വാ.”
“നിങ്ങൾക്കില്ലാത്ത വിഷമം എനിക്കെന്തിനാ? അതോടെ പത്രംപറഞ്ഞുകൊണ്ട് മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ പുറത്തേക്ക് പോയി.
സക്കറിയക്ക് ഭാര്യ ഒരു ദിവസം ഫോണിൽ പറഞ്ഞതോർമ്മ വന്നു.
“നിങ്ങൾക്ക് ഒരു കുട്ടി കൂടിയായി. . . . . . . . . .”
അന്ന് ലിസിക്ക് 2 വയസ്സ് അവളെ നോക്കാനായിരുന്നു. ശാന്ത വന്നിരുന്നത്. ലീവിന് വന്നപ്പോൾ പുതിയ ജോലിക്കാരിയെ കണ്ടപ്പോൾ ഭാര്യയോട് തന്റെ ആഗ്രഹം പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ സിസിലി പറഞ്ഞു
:നിങ്ങൾ തന്നെ മുട്ടിക്കോ.നല്ല കഴപ്പെടുത്ത് നിൽക്കുകയാണ്. കെട്ടിയോൻ അത്ര പോര. ഞങ്ങൾ അത്യാവശ്യകാര്യമൊക്കെ നടത്തും.:
അങ്ങനെ സിസിലി തന്നെയാണ് കുളിക്കാൻ കയറിയ ഭർത്താവിന്റെ പുറം തേച്ച് കൊടുക്കാൻ ശാന്തയോട് പറഞ്ഞത്. ശാന്ത അൽപ്പം ജാള്യതയോടെ ബാത്രമിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ കണ്ട കാഴ്ചയോ, സക്കറിയ പിറന്ന പടി ബാത്ടബ്ബിൽ കിടക്കുന്നു. അവളൊന്ന് നാണിച്ചു.
പിന്നെ പതുക്കെ വിളിച്ചു സാർ മുതുകു തേക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞു.
ശാന്തയെ കണ്ട സക്കറിയ ഒന്ന് ചിരിച്ചിട്ട് ചോദിച്ചു. നീ വാതിലിന്റെ അപ്പുറം നിന്നാൽ എങ്ങനെയാണ് മുതുക തേക്കുന്നത്? അകത്തോട്ട്
വാടി പെണ്ണെ
അവൾ കഴിവതും ബാത് ടബ്ബിലേക്ക് നോക്കാതെ അകത്തേക്ക് കയറി സോപ്പ പ്രതുന്നത് പോലെ തിരിഞ്ഞു നിന്നു. അയാൾ അവളുടെ പിൻഭാഗമൊന്ന് വിലയിരുത്തി. സാരിക്കുള്ളിൽ കുടം കമിഴ്ത്തി വച്ചിരിക്കുന്നത് പോലെ ഉരുണ്ടിരിക്കുന്ന കുണ്ടിപ്പന്തുകൾ. ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ട്, അരക്കെട്ടിന് മുകളിൽ വരെ നിൽക്കുന്ന കാർ കൂന്തൽ അറ്റം കെട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്നു. ചുവന്ന ബ്ലൗസ്സിന്റെ കക്ഷത്തെ വിയർത്ത
പാട്. അയാൾ കുലച്ച കഴിഞ്ഞ തന്റെ മകനെ പതുക്കെ കയ്യിലിട്ട് താലോലിച്ച് കൊണ്ട അവളെ അങ്ങോട്ട് വിളിച്ചു. അതിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിയ ശാന്തയുടെ കണ്ണുകളിൽ നാണമല്ല അയാൾ കണ്ടത്, മറിച്ച് ഇരച്ച മറിയുന്ന കാമവികാരമായിരുന്നു.
” എന്റെ കെട്ടിയോളുടെ അപ്പത്തിനേക്കാൾ രുചിയുണ്ടാകും അവളുടെ സാമാനത്തിൽ കയറിയിറങ്ങുന്ന ഇവന്. നീ ഒന്ന് പരീക്ഷിച്ച് നോക്കുന്നോ?”…….(തുടരും)
