“അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് ഞാനിനി ഇല്ല” അവള് പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തില് പറഞ്ഞു.
ഞാന് അത്ഭുതത്തോടെ അവളെ നോക്കി.
“എന്റെ ഒപ്പം വരാമോ..ഒരു കൂട്ടിനു മാത്രം” എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കി അവള് ചോദിച്ചു.
“എങ്ങോട്ട്?” അവളുടെ കൈകളില് പിടിച്ച് ഞാന് ചോദിച്ചു.
“എന്റെ വീട്ടിലേക്ക്. അയാളെ ഉപേക്ഷിച്ച് എപ്പോള് ചെന്നാലും എന്റെ അച്ഛനെന്നെ സ്വീകരിക്കും. ഇത്ര നാളും ഞാനത് ചെയ്യാഞ്ഞത് അയാള് നന്നാകുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിലായിരുന്നു. എന്നാലിനി എനിക്കൊന്നും ചിന്തിക്കാനും പ്രതീക്ഷിക്കാനുമില്ല. അമ്മേടേം അച്ഛന്റേം അടുത്തേക്ക് ഞാന് പോവാണ്” വിതുമ്പലോടെ അവള് പറഞ്ഞു. ആ കണ്ണുകള് സജലങ്ങളായിരുന്നു.
“ദീപ..നീ..പെട്ടെന്നിങ്ങനെ..”
“നിങ്ങളെ എനിക്കറിയില്ല; അയാള്ക്കും. എന്നിട്ടും അയാള് എന്നെ നിങ്ങളുടെ ഒപ്പം രാത്രി പുറത്തേക്ക് അയച്ചില്ലേ. ഓട്ടോയില് വച്ച് അയാള് ഒപ്പമിരിക്കെ നിങ്ങള് അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തില്ലേ? എത്ര മോശക്കാരനാണ് ഭര്ത്താവ് എങ്കിലും പെണ്ണ് ക്ഷമിക്കും. പക്ഷെ അവളുടെ ശരീരത്തിനും മാനത്തിനും വില നല്കാത്തവനെ അവള്ക്ക് ഒരിക്കലും സ്നേഹിക്കാനാവില്ല..ഒരിക്കലും”
തികച്ചും ശൂന്യനായിപ്പോയപോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ഞാന്, ഞാന് മൂലം അവള് പ്രേമിച്ചു വിവാഹം ചെയ്ത ഭര്ത്താവിനെ ഉപേക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു. കടുത്ത ആത്മനിന്ദയോടെ ഞാന് എഴുന്നേറ്റ് പോയി ജനല് തുറന്നു പുറത്തെ ഇരുട്ടിലേക്ക് നോക്കി. എല്ലാം കണക്കുകൂട്ടിക്കൊണ്ട് സഹകരിക്കുകയായിരുന്നു അവള്. പക്ഷെ എന്നെ അപ്പോഴും ഞെട്ടിച്ചത് എന്റെ ബീജം അവള് സ്വീകരിച്ചതാണ്. അതെന്തിന് വേണ്ടിയായിരുന്നു?
ഞാന് തിരിഞ്ഞുനോക്കി. അവള് ഓട്ടോയില് ഇരുന്ന പോലെ നിര്വികാരയായിരുന്നു. ഇനിയെന്ത് പറയണം എന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല.
“അയാം സോറി ദീപ. നിന്നെ എനിക്ക് അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടമയിപ്പോയി..അയാം സോറി. എനിക്ക് നിയന്ത്രിക്കാനായില്ല” അവളെ നോക്കാതെ ഞാന് പറഞ്ഞു.
അല്പ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോള് അവളുടെ കൈയുടെ തണുപ്പ് ഞാനെന്റെ തോളില് അറിഞ്ഞു. തിരിഞ്ഞപ്പോള് എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി നില്ക്കുകയായിരുന്നു അവള്.
“ഞാന് സ്വമനസ്സാലെ ചെയ്തതാണ് എല്ലാം. പിന്നെന്തിനാ ഈ സോറി” അവള് ചോദിച്ചു.
“നീ..നീ അവനെ ഉപേക്ഷിച്ചത് ഞാന് മൂലമല്ലേ..” ഞാന് വിക്കി.
“അല്ല. അത് വിധിയായിരുന്നു. അയാള് ഒപ്പമുള്ളപ്പോള് ഒരു പരപുരുഷന് എന്നെ പ്രാപിച്ചാല് അന്ന് അയാളെ ഉപേക്ഷിക്കുമെന്ന് തീരുമാനിച്ചിരുന്നതാണ് ഞാന്. അതിനുള്ള സാഹചര്യം അയാള് ഉണ്ടാക്കില്ല എന്ന് ഞാന് കരുതി. കാരണം പിഴച്ച ശേഷം പതിവ്രതയുടെ മുഖംമൂടി അണിയാന് എനിക്കാവില്ല. എങ്കിലും പിന്നെപ്പിന്നെ അങ്ങനെയൊരു മോഹം തന്നെ എനിക്കുണ്ടായി. അതിനും കാരണം അയാള് തന്നെയാണ്. ഒപ്പമുള്ള പെണ്ണിനെ തൃപ്തിപ്പെടുത്താന് കഴിയാത്തവന് വിവാഹം ചെയ്യരുത്. സ്വയമടക്കിയാണ് അയാളുടെ ഒപ്പം ഞാന് ജീവിച്ചിരുന്നത്. പക്ഷെ തൃഷ്ണ എന്റെ നിയന്ത്രണത്തിനും അപ്പുറത്തേക്ക് വളര്ന്നു. കരുത്തുള്ള പുരുഷന്മാരെ ഞാന് കാമിക്കാന് തുടങ്ങി. അങ്ങനെയാണ് ആണുങ്ങളെ വശീകരിക്കാന് ഞാന് പലതും കാണിച്ച് വസ്ത്രം ധരിക്കാന് തുടങ്ങിയത്. പലര്ക്കും എന്നെ ഇഷ്ടമായി എങ്കിലും എനിക്ക് അവരില് ആരെയും ഇഷ്ടമായില്ല. തന്നെയുമല്ല, എന്നെ മാന്യമായി സമീപിക്കാനുള്ള ധൈര്യവും അവര്ക്കില്ലായിരുന്നു. ആണുങ്ങള്ക്ക് ധൈര്യം വേണം; ഒപ്പം പെണ്ണിനെ അറിയാനുള്ള കഴിവും. നിങ്ങള്ക്കത് രണ്ടുമുണ്ട്. നിങ്ങള് എന്നിലേക്ക് വന്നത് ഞാന് പോലും അറിയാതെയാണ്. എത്ര വിരുതോടെയാണ് നിങ്ങളെന്നെ മയക്കിയത്..സത്യത്തില് ഓട്ടോയില് വച്ച് ഞാന് ഉരുകുകയായിരുന്നു..മെഴുകുപോലെ..”
വളരെ മിതമായി മാത്രം സംസാരിക്കുന്ന പെണ്ണ് എന്ന എന്റെ സങ്കല്പ്പത്തില് നിന്നും അവള് വാചാലയായി മാറിയപ്പോള് എനിക്ക് അത്ഭുതം കൂറാന് മാത്രമേ സാധിച്ചുള്ളൂ.
“പണവും ജോലിയും ഇല്ലാത്ത അയാളെ ഞാന് ആത്മാര്ഥമായി സ്നേഹിച്ചാണ് അച്ഛനമ്മമരെപ്പോലും ധിക്കരിച്ച് ഒളിച്ചോടിയത്. അയാളെ പ്രേമിക്കുന്ന സമയത്ത് അച്ഛന് പലവട്ടം പറഞ്ഞതാണ് അവന്റെ ഒപ്പം നിനക്ക് സമാധാനം കിട്ടില്ലെന്ന്. ചോരത്തിളപ്പില് ഞാനത് ഗൌനിച്ചില്ല. അവര് വിവാഹം നടത്തിത്തരില്ല എന്ന് കണ്ടപ്പോള് വേറെ വഴി ഇല്ലാതെ ഞാന് അയാളുടെ ഒപ്പം ഒളിച്ചോടി. പിന്നെയാണ് അയാളുടെ തനിനിറം ഞാന് കാണുന്നത്. അയാള്ക്ക് എന്നോട് പ്രേമമുണ്ട്. പക്ഷെ പ്രേമം കൊണ്ട് മാത്രം ജീവിക്കാന് പറ്റില്ലല്ലോ. എന്റെ പക്കലുണ്ടായിരുന്ന സ്വര്ണ്ണം ഒന്നൊന്നായി വിറ്റാണ് ഇത്ര നാളും ജീവിച്ചത്. ഇനി എന്റെ ദേഹത്ത് ബാക്കിയുള്ളത് ഈ കമ്മലുകള് മാത്രം. താലിമാല വരെ അയാള് വിറ്റ് കുടിച്ചു. ഇനി പണത്തിനു വേണ്ടി എന്റെ ശരീരവും അയാള് വില്ക്കുമെന്ന് എനിക്ക് ഇന്നോടെ മനസ്സിലായി. അതിനെന്നെ കിട്ടില്ല. ഇനി ഒരുത്തനെയും ഞാന് വിവാഹം ചെയ്യുകയുമില്ല. നിങ്ങളെന്റെ ഉള്ളില് നിക്ഷേപിച്ച ബീജം എനിക്കൊരു കുഞ്ഞിനെ തരുമെങ്കില്, അതിനെ വളര്ത്തി ഞാന് ജീവിക്കും..ഇല്ലെങ്കില് ഇങ്ങനെതന്നെ തുടരും..ഇങ്ങനെതന്നെ..”
അവിശ്വസനീയതയോടെ അവളെ നോക്കി നിന്നുപോയി ഞാന്. ഉറച്ച തീരുമാനങ്ങള് എടുത്ത ഇവളാണ് സ്വമേധയാ എനിക്ക് വഴങ്ങിത്തന്നത്. അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യുമ്പോള് അവള് ഇതെല്ലാം മുന്കൂട്ടി ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു. സ്ത്രീ അബലയാണ് എന്ന് ഏതു പൊട്ടനാണ് പറഞ്ഞത്? സ്ത്രീയ്ക്കുള്ള കരുത്തിന്റെ നൂറില് ഒന്ന് പുരുഷനില്ല. ഇവള്, ഇവള് എത്ര ധീരയാണ്! ഒപ്പം സമര്ത്ഥയും!
“ഞാന് ഒറ്റ മകളാണ്. ഇഷ്ടംപോലെ പണം അച്ഛനുണ്ട്. അടുത്തിടെ ഞാന് വിളിച്ചപ്പോള് അച്ഛന് പറഞ്ഞത് നീ തിരിച്ചു വാ, പക്ഷെ അവന് കൂടെ കാണരുത് എന്നാണ്. ഇന്ന് ഞാനത് അനുസരിക്കുകയാണ്. നിങ്ങള്, നിങ്ങള് എന്നെ എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകണം. പ്ലീസ്..അവിടെത്തി ആരെയും കാണണ്ട. എനിക്കൊരു കൂട്ടായി അവിടെ വരെ വന്നാല് മതി. ഇപ്പോള് യാത്ര തിരിച്ചാല്, നാളെ രാവിലെ അവിടെത്താന് സാധിക്കും. വരില്ലേ..”
കാതരയായി അവളെന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
ഒരു ദീര്ഘനിശ്വാസത്തോടെ അവളെ ചേര്ത്തുനിര്ത്തി മൂര്ദ്ധാവില് ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് ഞാനിങ്ങനെ പറഞ്ഞു:
“വരാം. ഉറപ്പായും വരാം”
ദീപ മുഖമുയര്ത്തി എന്റെ കവിളില് ചുംബിച്ചു. അവളുടെ കണ്ണുകള് നിറഞ്ഞിരുന്നു…