വെള്ളിയാഴ്ചച്ച ദിവസം രാജേഷ് പ്രകാശിനെ കണ്ടു. നീയും ശാലിനിയും കൂടി എന്റെ വീട്ടിലേക്കു വാ, നാളെ നമുക്കു് അവിടെ കൂടാം. എന്താ വല്ല സ്പെഷലും ഉണ്ടോ? ഉണ്ടോ എന്നു ചോതിച്ചാൽ, ഉണ്ട്. നമ്മൾ അതിനെ സ്പെഷൽ ആക്കണം എന്നു മാത്രം. അതെന്താ? പ്രകാൾ വാ പൊളിച്ചു. എടാ, ജീവിതം ആകെ ബോറടിച്ചു തുടങ്ങി. സ്നേഹക്കു് എന്നും കേൻറ്റ്, എന്തോന്ന കസൈറ്റ്രൻറ്റ?
നിന്നോടു ഇടക്കു് ഞാൻ സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നു. അവൾക്ക് ഈ ഇടെയായി ബന്തപ്പെടാൻ ഒരു താൽപ്പര്യം ഇല്ല. വെറുതെ കിടന്നു തരും, അത്ര തന്നെ.
അതിന്റെ കാരണം കണ്ടു പിടിച്ചില്ലെ.
അതാണു ഞങ്ങൾക്ക് അറിയാത്തതു, ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ നിനക്കു എതിർപ്പു ഉണ്ടാവുമൊ? ഞങ്ങൾ ഇന്നലെ ആലോചിച്ചു തീരുമാനിച്ചതാണു.
ഞാൻ എന്തിനാ എതിർക്കുന്നതു്? കാര്യം എന്താ? പറയാം. പക്ഷേ, ഞട്ടരുതു്. ദെഷ്യപ്പെടുകയും അരുതു്. ഞാൻ എന്തിനു ഞട്ടണം? എന്തിനു ദേഷ്യപ്പെടണം? നീ വളച്ചൊടിക്കാതെ കാര്യം പറ. അതു, ഒരു സ്വാപ്പിങ്ങ് നടത്തിയാലൊ?
സ്വാപ്പിങ്ങോ? എന്നു വച്ചാൽ,
എടാ അതു പിന്നെ, നാളെ ഒരു ദിവസത്തേക്കു് നമ്മൾ സ്നേഹയേയും ശാലിനിയേയും എക്സ്ചേഞ്ഞ ചെയ്യുന്നു. എന്തു പറയുന്നു?
നിനക്കു സ്നേഹ, എനിക്കു ശാലിനി. എന്തു പറയുന്നു?.
പ്രകാശിനു തല കറങ്ങി. സ്വപ്നം കാണുകയാണൊ എന്നറിയാൻ സൈ്വാന്തം കൈയിൽ പിച്ചി നോക്കി. അല്ല, സത്യം തന്നെ,
നീ എന്താ പറയുന്നതു രാജ, എനിക്കു വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല. എത്ര കാലം കൊണ്ടു ആഗ്രഹിക്കുന്നതാണ്? അതൊക്കെ പോട്ടെ, സ്നേഹക്കു സമ്മതമാണൊ?
അവൾക്കു സമ്മതം, ഇന്നലെ ഞങ്ങൾ ഇതിനെ കുറിച്ചു സംസാരിച്ചു. ഇനി ശാലിനിയുടെ സമ്മതം ആണു അറിയേണ്ടതു.
അവളുടെ സമ്മതം അറിയാനൊന്നുമില്ല. അവൾക്കു് നൂറു വട്ടം സമ്മതമായിരിക്കും.
അതു നിനക്കെങ്ങിനെ അറിയാം?
എടാ, ഇതൊക്കെ ഞങ്ങൾ എന്നും ചർച്ച ചെയ്യുന്നതാണു്. നീ ഇപ്പോൾ തുറന്നു പറഞ്ഞു എന്നു മാത്രം. ഞങ്ങൾ രാത്രി പണ്ണമ്പോൾ ഒരു രസത്തിനു വേണ്ടി ഇതൊക്കെയാണു് ചർച്ച. എന്നാലല്ലെ കളിക്കൊരു രസമുണ്ടാവു. പിന്നെ അതുമല്ല, അവൾക്കു നിന്നെ വലിയ കാര്യമാണു
എന്നാലും നീ അവളോടു സംസാരിക്കു. എന്നിട്ട് സമ്മതമാണെങ്കിൽ എനിക്കു ഫോൺ ചെയ്യ്, എന്നിട്ടു നാളെ എന്റെ അവിടെ കൂടാം.
പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ പ്രകാൾ ഫോൺ ചെയ്തു . രാജു ഞങ്ങൾ ഒരു എട്ടു മണിയോടെ നിന്റെ വീട്ടിലെത്താം.
രാജേഷ് നേരത്തെ വീട്ടിലെത്തി, വരുന്ന വഴിക്കു കഴിക്കാനുള്ളതെല്ലാം സ്പെഷലായി കൊണ്ടു വന്നു.
സ്നേഹക്കു ആകെ ഒരു വിറയൽ, എങ്ങിനെ അവരെ നേരിടും? ഇന്നു് വരെ ഇത്തരം ഒരു കാര്യം സംസാരിച്ചിട്ടില്ല. ശാലിനിയോടു ഒട്ടു മിക്ക കാര്യങ്ങളും പറയുമെങ്കിലും ഇങ്ങിനെ ഒരു കാര്യത്തെ കുറിച്ചു ഒരിക്കലും സൂചിപ്പിച്ചിട്ടില്ല.
പിന്നെ, പ്രകാശ് , അവനു തന്നെ വലിയ കാര്യമാണു എന്നറിയാം. കണ്ടു കഴിഞ്ഞാൽ എപ്പോഴും ഡബിൾ മീനിങ്ങിലാണു സംസാരം. എങ്ങിനെ അവനെ നേരിടും. അതാണു് അറിയാത്തതു്.
എട്ടു മണിക്കു് പ്രകാശും ശാലിനിയും എത്തി. ശാലിനി വന്ന ഉടനെ സ്നേഹയുടെ അടുത്തേക്കു പോയി. സ്നേഹക്കു് അവളെ നേരിടാൻ ചെറിയൊരു വിഷമം ഉണ്ടായെങ്കിലും ശാലിനി നല്ല മൂഡിലായിരുന്നു.
സ്നേഹയെ പോലെ തന്നെ ശാലിനിയും കാണാൻ നല്ല സുന്ദരിയാണു. സ്നേഹയേക്കാൾ അൽപ്പം തടി കൂടുതൽ ആണെന്നു മാത്രം.
എന്നാലും നിനക്കു് ഇതു നേരത്തെ പറയാമയിരുന്നില്ലെ, സ്നേഹെ? ഞങ്ങൾ ഇതു് എന്നും രാത്രിയിൽ സംസാരിക്കുന്നതാണ്. നിങ്ങളോടു പറയാൻ മടിയായിരുന്നു എന്നു മാത്രം. സത്യത്തിൽ രാത്രിയിലെ കളിയുടെ ചൂടിൽ ഞങ്ങൾ എപ്പോഴും പറയും. ഒരു ദിവസത്തേങ്കിലും നമ്മൾക്ക് ഒന്നു എക്സ്ചേഞ്ച് ചൈതു കൂടെ എന്നു.
ഞാൻ ഇങ്ങിനെ ഒന്നു ചിന്തിച്ചിരുന്നില്ല. ഇന്നലെ രാജേട്ടൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ സമ്മതം മൂളി എന്നു മാത്രം.
അതെന്താ ഇപ്പോൾ ഇങ്ങിനെ ഒരു തോന്നൽ ഉണ്ടാവാൻ?
അറിയില്ല ശാലിനി. എന്തോ ഒരു ബോറടി. എന്നും ഒരേ സ്റ്റൈൽ, ഒരേ കളി. പണ്ടൊക്കെ കുറേ സമയം എടുക്കുമായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ അഞ്ച് മിനിറ്റിനുള്ളിൽ കാര്യം തീരും.
അതു നിങ്ങൾക്കു് കളിക്കാനറിയാഞ്ഞിട്ടാണു. സ്നേഹയുടെ ബോറടി ഇന്നത്തോടെ തീരും, നോക്കിക്കൊ. ശാലിനി സ്നേഹയുടെ ഇരു കവിളിലും പതിയെ നുള്ളി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
പ്രകാശും രാജേഷം പുറമെ ഇരുന്നു് അവരുടെ കലാ പരിപാടി തുടങ്ങി.
ആഴ്ചച്ച അവസാനം ആയതിനാൽ സ്നേഹയുടെ കുട്ടികൾ രണ്ടു പേരും സ്നേഹയുടെ
തറവാട്ടിലേക്കു പോയിരുന്നു.
ഡിന്നർ കഴിഞ്ഞു എല്ലാവരും സിറ്റിങ്ങ് റൂമിൽ ഒത്തു കൂടി. അൽപ്പ നേരം സംസാരിച്ചു ഇരുന്നു. പിന്നെ രാജേഷ് എഴുന്നേറ്റു ശാലിനിയുടെ കൈ പിടിച്ചു ബെഡ് റൂമിലേക്കു പോയി. സ്നേഹയും പ്രകാശും പരസ്പരം നോക്കി. രാജേഷ് പോയതും പ്രകാശ് സ്നേഹയുടെ അടുത്തേക്കു നീങ്ങി ഇരുന്നു. ഒരു നവ വധുവിനെ പോലെ നാണിച്ചു തല താഴത്തി സ്നേഹ ഒന്നും മിണ്ടാതിരുന്നു.
പ്രകാശ് ഒന്നും പറയാതെ അവളെ പൊക്കി എടുത്തു ബെഡ് റൂമിലേക്കു കൊണ്ട് പോയി, കട്ടിലിൽ കിടത്തി. സ്നേഹയുടെ അരികിൽ ഒരു കൈ കുത്തി തലക്കു കൊടുത്തു സ്നേഹക്കു് നേരെ ചരിഞ്ഞു കിടന്നു.
നിണ്ടു മലർന്നു കിടന്ന സ്നേഹയെ പ്രകാൾ അടിമുടി നോക്കി. രാജേഷിന്റെ കല്യായണ ദിവസം കണ്ട അന്നു മുതൽ ഇന്നു വരെ സ്വപ്നം കാണുന്നതാണ് ഇവളെ, ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ പത്തു വർഷം, തന്റെ സ്വപ്നം ഇന്നു് സാക്ഷാൽക്കരിക്കപ്പെടാൻ പോവുന്നു.
ലോകത്തു് വേറെ സുന്ദരിമാർ ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല. പക്ഷേ, സ്നേഹ, അവൾ ഒന്നു മാത്രം. എന്തോ ഒരു പ്രത്യേകത ഇവൾക്കുണ്ട്.
ഒന്നും മിണ്ടാതെ കിടന്നിരുന്ന സ്നേഹയുടെ ചുണ്ടിൽ പ്രകാശ് തന്റെ ചൂണ്ട വിരൽ വച്ചു. ചുണ്ടിൽ നിന്നു ആ വിരൽ പതിയെ താടിയിലൂടെ ഇറങ്ങി ബ്ലൗസിനു മേലെ കൂടി വയറിൽ ഇറങ്ങി, അവളുടെ പൊക്കിളിൽ വന്നു നിന്നു.
ഇങ്ങിനെ നവ വധുവിനെ പോലെ നാണം കുണുങ്ങി കിടക്കാതെ എന്തെങ്കിലും പറയു എന്റെ സ്നേഹെ.
എന്തു പറയാൻ? എനിക്കെന്തോ തോന്നുന്നു.
അതു സരമില്ല. ഇന്നത്തോടെ ആ തോന്നൽ ഞാൻ മാറ്റി തരാം. തനിക്കറിയുമൊ, വർഷം കുറെ ആയി മോളെ ഞാൻ ഇങ്ങിനെ ഒരു അവസരത്തിനു വേണ്ടി കാത്തിരിക്കു
പ്രകാശ് ന്നു. രാജേഷിനോടു പറയാനൊ, തന്നോടു ചോതിക്കാനൊ ഡൈര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇപ്പോൾ ഇതാ, എല്ലാം ഒത്തു വന്നിരിക്കുന്നു.
എനിക്കറിയാമായിരുന്നു അത്. സ്നേഹ പതിയെ പറഞ്ഞു. എങ്ങിനെ?
നോട്ടം കണ്ടാൽ അറിയില്ലെ. ഞാനും പ്രകാശിനെ ഇന്നും ഇന്നലെയുമൊന്നും അല്ലല്ലൊ കാണാൻ തുടങ്ങിയതു്?
എന്നിട്ടു. ഇതു വരെ ഒരു സൂചന പോലും തന്നില്ലല്ലൊ.
അതു പിന്നെ, കല്യാണം കഴിഞ്ഞു സുഖമായി കഴിയുന്ന സമയത്ത് ആരെങ്കിലും വേറെ ഒന്നിനെ കുറിച്ചു് ചിന്തിക്കുമൊ?
