മണിമലയാർ – 4 Likeഅടിപൊളി  

അമ്മയോടുള്ള റോയ്ച്ചന്റെ സ്നേഹവും ബഹുമാനവും നില നിർത്തി തന്നെ ശാരീരികമായ മോഹവും അമ്മയോടുണ്ട് എന്നത് കല്യാണത്തിന് മുൻപ് തന്നെ സോഫിക്ക് തോന്നിയിട്ടുള്ളതാണ്…

അമ്മക്ക് അത് ഇത്രയും ആവശ്യമാണ്‌ എന്ന് അന്ന് സോഫിക്ക് ഇന്നത്തേപോലെ അറിയില്ലായിരുന്നു…

പുരുഷൻ എന്താണ് എന്ന് സ്വയം അറിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് അമ്മയുടെ നഷ്ടം എന്താണ് എന്ന് ബോധ്യമായത്..

ചാച്ചൻ പോയതിനു ശേഷമുള്ള വർഷങ്ങൾ അമ്മ ഞങ്ങൾ മക്കൾക്കുവേണ്ടി എല്ലാം സഹി ക്കുകയായിരുന്നു.. തിരിച്ചടികളും ദാരിദ്ര്യവും വലച്ചു കളഞ്ഞ മനസ്…

ഇന്ന്‌ നഷ്ടപ്പെട്ടതെല്ലാം തിരിച്ചു കിട്ടി.. അല്ല..റോയ്ച്ചൻ എല്ലാം തിരിച്ചു പിടിച്ച് അമ്മക്ക് കൊടുത്തു..ഒന്നൊഴികെ.. അതും റോയ്ച്ചൻ തന്നെ കൊടുക്കട്ടെ…അതിന് ഞാൻ ഒരു തടസമായികൂടാ…

ഇങ്ങനെയൊക്കെ കുറേ ദിവസമായി സോഫിയ ചിന്തിക്കുന്നുണ്ട്.. പക്ഷേ റോയ്ച്ചന്റെ മനസ്.. റോയ്ച്ചൻ എങ്ങനെ ആയിരിക്കും പ്രതികരിക്കുക.. അതിനുള്ള ഉത്തരം ഇന്ന്‌ അവൾക്ക് കിട്ടി…

അമ്മയുടെ മുഴുത്ത ചന്തികളിൽ നിന്നും കണ്ണുപറിക്കാതെ നോക്കുന്ന റോയിയെ അവൾ കണ്ടു…

കള്ള തെമ്മാടിക്ക് മനസ്സിൽ ആശയുണ്ട്.. അല്ലങ്കിൽ ആ സാധനം അങ്ങനെ വെള്ളത്തിനടിയിൽ നിന്ന് വിറയ്ക്കുമോ.. ഇന്ന്‌ രാത്രി ഉള്ളിൽ ഉള്ളത് തോണ്ടി എടുക്കണം…

രാത്രി കളികഴിഞ്ഞു കിടക്കുമ്പോൾ റോയിയുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് തലവെച്ച് അവന്റെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി കൊണ്ട് സോഫിയ പറഞ്ഞു..

” റോയിച്ചാ.. ഞാൻ ഒരുകാര്യം പറയട്ടെ.. ”

” പറഞ്ഞോ.. അതിന് അനുവാദം ചോദിക്കണോ.. ”

അമ്മയെ റോയിച്ചന് ഇഷ്ടമല്ലേ.. ”

അതെന്തു ചോദ്യമാ സോഫീ.. ആന്റിയെ മാത്രമല്ല.. നിങ്ങളെ മൂന്നുപേരെയും ഇഷ്ടമാണ്.. നിങ്ങൾ എന്റെ ജീവനാ.. ഇപ്പോഴും നിനക്ക് ബോധ്യമായിട്ടില്ലേ…

ഉണ്ടടാ ചക്കരെ… അതല്ല എന്നെപോലെ ഇഷ്ടമാണോ എന്നാ ചോദിച്ചത്.. ”

അത് കേട്ട് റോയി എഴുനേറ്റ് ഒരു തലയിണ എടുത്ത് ഭിത്തിയിൽ ചാരിവെച്ചിട്ട് അതിൽ ചാരി കാല് നീട്ടിയിരുന്നു…

രണ്ടു പെരും നഗ്നരാണ്.. ഒരു പുതപ്പ് കൊണ്ട് അരക്കെട്ട് വരെ കൂടിയിട്ടുണ്ട്…

“നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നപോലെ ഞാൻ ആന്റിയെയും സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്.. എന്ത് ചോദ്യമാ നീ ചോദിക്കുന്നത്…”

അവന്റെ അരക്കെട്ടിൽ പാതി തളർന്നു കിടക്കുന്ന കുണ്ണയിൽ തഴുകികൊണ്ട് അവൾ ശബ്ദം വളരെ താഴ്ത്തി ചോദിച്ചു…

“അപ്പോൾ എനിക്ക് തരുന്നപോലെ ഇത് അമ്മയ്ക്കും കൊടുക്കാൻ മേലേ.. ”

അവളുടെ ആ ചോദ്യം റോയിയെ അമ്പരപ്പിച്ചു കളഞ്ഞു…

” നീ എന്റെ ഭാര്യ അല്ലേ സോഫീ… ആന്റിയെ അങ്ങിനെ കാണാൻ കഴിയുമോ.. ”

“അങ്ങിനെ കണ്ടല്ലോ.. ഇന്ന്‌ കുളിക്കുമ്പോൾ ശരിക്കും നോക്കി കണ്ടില്ലേ.. അപ്പോൾ ഇത് എങ്ങിനെയാ നിന്നത്.. ദേ ഇപ്പോൾ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ കണ്ടില്ലേ വിറച്ചു കൊണ്ട് തല പൊക്കുന്നത്… ”

“അത്.. ആന്റിയെ അങ്ങനെ കണ്ടപ്പോൾ താൽക്കാലികമായി ഒരു തോന്നലിൽ അങ്ങനെ ആയതല്ലേ.. ഞാൻ അപ്പോഴേ അത് വിട്ടു.. ”

“അങ്ങിനെയിപ്പോൾ വിടണ്ട..”

“പിന്നെ.. ”

‘അമ്മക്ക്‌ ഇത് ആവശ്യമുണ്ട്.. എനിക്കും ലില്ലിക്കും വേണ്ടി എല്ലാം ഒതുക്കി ജീവിച്ചതാണ്…”

“സോഫീ.. നീയിപ്പോൾ എന്താ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്..”

” അമ്മയുടെ സന്തോഷം.. അത് നമ്മുടെ മൊത്തം സന്തോഷമല്ലേ… അത് കൊടുക്കാൻ ഇവിടെ റോയിച്ചനല്ലേ ഒള്ളൂ…”

” ഞാൻ ആന്റിയോട് എങ്ങിനാ ഇതൊക്കെ പറയുക…”

” റോയിച്ചൻ ഒന്നും പറയണ്ട..ഞാൻ പറയുന്നപോലെ പ്രവർത്തിച്ചാൽ മതി..”

“റോയ്ച്ചന് ഇനി എത്ര ദിവസത്തെ ലീവ് ഉണ്ട്..”

“പത്തു പന്ത്രണ്ട് ദിവസം കാണും…”

അതിനുള്ളിൽ അത് നടക്കണം എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചുംബനം കൊടുത്തു സോഫിയ…

സ്ഥലം തിരികെ കിട്ടിയതോടെ റോയി തന്റെ കൂടെ രണ്ടു പണിക്കാരെ നിർത്തി കാടൊക്കെ വെട്ടി തെളിച്ചു.. റബ്ബറിനു വളം ഇട്ടു.. ഒഴിഞ്ഞു കിടന്ന ഭാഗങ്ങളിൽ കപ്പയും ചേനയും ചേമ്പും ഒക്കെ നട്ടു.. മണിമലയാറിനോട് ചേർന്നുള്ള ഭാഗത്ത് നിറയെ വഴക്കണ്ണുകൾ നട്ടു…

പകൽ സമയത്ത് മിക്കപ്പോഴും റോയി പറമ്പിൽ തന്നെയാണ്…

കണ്ടുപിടിച്ചു കിടന്ന പറമ്പ് വീണ്ടും മൈക്കിളിന്റെ സ്വർഗം ആകുന്നത് ശോഭന സന്തോഷത്തോടെ കണ്ടു…

ഒരു ദിവസം വൈകുന്നേരം ആറ്റു തീരത്തു മുളച്ചു പൊങ്ങുന്ന വാഴ തൈകൾക്ക് വളമിടുകയായിരുന്നു റോയി.. ആ സമയത്ത് കൈയിൽ കട്ടൻകാപ്പി നിറച്ച മോന്തയും ആയി ശോഭന അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു..

ഒരു കൈലി മുണ്ട് മാത്രമാണ് അവന്റെ വേഷം.. തലയിൽ തോർത്തു വട്ടം കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്.. കരുവീട്ടി കടഞ്ഞെടുത്ത പോലുള്ള ശരീരത്ത് നിന്നും വിയർപ്പ് ഒഴുകുന്നു..

ശോഭന അടുത്തു വന്ന് അവനോട് ചേർന്ന് നിന്ന് സാരി തുമ്പുകൊണ്ട് അവന്റെ മുഖത്തും തോളിലും പറ്റിയിരുന്ന വിയർപ്പു തുള്ളികൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

അച്ചായാനുള്ളപ്പോഴത്തെ പോലെയായി ഇപ്പോൾ പറമ്പ്.. റോയ്ച്ചൻ നന്നായി പണിയെടുത്തു..

എന്നെങ്കിലും അച്ചായൻ ഇല്ലാതായാൽ ആ കുറവ് നിങ്ങൾ അറിയരുത് എന്ന് മുൻകൂട്ടി കണ്ടുകാണും പുള്ളി.. അതു കൊണ്ടല്ലേ എന്നെ കൂട്ടികൊണ്ട് വന്നത്…

അവനിൽ നിന്നും ഉയരുന്ന വിയർപ്പിന്റെ മണം ശ്വസിച്ചു കൊണ്ട് ശോഭന പറഞ്ഞു.. അച്ചായൻ അങ്ങിനെയും കരുതിക്കാണും.. പക്ഷേ അന്ന് എനിക്ക് അത് മനസിലായില്ല.. അതുകൊണ്ടല്ലേ അച്ചായൻ പോയ ഉടനെ നിന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞ് വിട്ടത്.. ആ ബുദ്ധിമോശം ഞാൻ ചെയ്യാതിരുന്നെങ്കിൽ ഒരു പാട് ദുരിതങ്ങൾ ഒഴിവായേനെ…

ശോഭന സങ്കടപ്പെട്ടാണ് പറയുന്നത്.. അത് കണ്ട് അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും കാപ്പി പാത്രം വാങ്ങി തറയിൽ വെച്ചിട്ട് അവളുടെ രണ്ടു തോളിലും പിടിച്ചു കൊണ്ട് റോയി പറഞ്ഞു…

ഇനി ആന്റി സങ്കടപ്പെടരുത്… ആന്റിക്ക് സോഫിയില്ലേ ലില്ലിയില്ലേ പിന്നെ ഞാൻ.. അച്ചായൻ ആന്റിക്കായി തന്നതല്ലേ എന്നെ…

ശോഭനയുടെ തോളിൽ ഇരിക്കുന്ന അവന്റെ കൈകൾക്ക് ബലം കൂടി വരുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു…

അവന്റെ മാറിലേക്ക് താൻ ചാഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.. വിയർപ്പിന്റെ മണം.. പുരുഷന്റെ മണം..

റോയിയുടെ വിയർപ്പൊഴുകുന്ന നെഞ്ചിൽ ശോഭനയുടെ താടി മുട്ടി..

തന്റെ നെഞ്ചിലെ കുംഭങ്ങൾ അവന്റെ ശരീരത്ത് അമരുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു…

റോയിച്ചാ നീ എനിക്ക് മകനാണ്…

ആന്റി എനിക്ക് അമ്മയാണ്.. മുല കുടിപ്പിക്കുന്ന അമ്മ..

എന്റെ മോൾടെ സ്വത്താണ് നീ…

മോൾടെ സ്വത്തിന് അമ്മയ്ക്കും അവകാശമുണ്ട്.. ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ല.. അവളാണ് പറഞ്ഞത്..

അവൾ തലയുയർത്തി അവന്റെ കണ്ണിൽ നോക്കി…

സത്യം.. അവളാണ് പറഞ്ഞത് അമ്മക്ക് കിട്ടാത്ത സുഖമൊന്നും അവൾക്കും വേണ്ടന്ന്…

ശോഭനയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി..

റോയി കൈകൾ തോളിൽ നിന്നും താഴെക്കിറക്കി അവളുടെ അരയിൽ ചുറ്റിപിടിച്ചു..എന്നിട്ട് കണ്ണുനീർ കൂട്ടി കവിളിൽ ചുംബിച്ചു…

ശോഭന പെരുവിരൽ കുത്തി ഉയർന്നു.. അവന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖം ഇട്ട് ഉരസി..