മതില്‍കെട്ടിനുള്ളലെ മൊഞ്ചത്തി – 2

എനിക്ക് പെണ്ണിൻറെ അടിവസ്ത്രങ്ങളോടൊരു ക്രേസുണ്ടായിരുന്നു. പ്രത്യേകിച്ച് പാൻറീസ്… കമ്പി സംസാരത്തിനിടയിൽ പലപ്പോഴും ഞാനതിനെക്കുറിച്ചും ചോദിക്കും. ആയിടയക്ക് എൻറെ അച്ഛൻറെ ചേട്ടൻ ഹോസ്പിറ്റലിലായി, ആശുപത്രിയിൽ കൂട്ടിനിരിക്കുന്നതിനിടയിലും വാട്ട്സാപ്പിൽ കമ്പി സംസാരമായിരുന്നു എനിക്ക് പണി. അതു വരെ റംസീന ഒരുപാട് ഫോട്ടോസ് എനിക്കയച്ചു തരാറുണ്ടായിരുന്നു, ന്യൂഡ് ഫോട്ടോസ് അല്ല, തുണിയുടുത്തത് തന്നെ. ആശുപത്രിയിലിരുന്ന് ചാറ്റ് ചെയ്യുമ്പോ എന്നോട് ഇത്ത പറഞ്ഞു അവർക്കൊരു ഫങ്ങ്ഷനു പോകാനുണ്ടെന്ന്, എത്ര മണിക്കെന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചറിഞ്ഞു. എന്നിട്ടിങ്ങനെ പറഞ്ഞു, പോകാൻ റെഡിയാകുമ്പോ കുളിച്ച് ഡ്രെസ്സിടും മുന്നേ എനിക്ക് മെസ്സേജ് അയക്കണമെന്ന്. എന്തിനാന്നവൾ ചോദിച്ചപ്പോ, അതൊക്കെ പറയാമെന്ന് പറഞ്ഞു.
പറഞ്ഞത് പോലെ അവൾ മെസ്സേജ് അയച്ചു,- Hi da , kuli kazhinju.
ഞാൻ- Ennittentha Paripadi ?
റംസീനത്ത- Kuntham , neeyalle paranjath message ayakkan.
ഞാൻ- Aa njan paranju, entha parayan padille?
റംസീനത്ത- Enkil seri,enikku pokan neramayi. njan potte?
ഞാൻ- ayyo pokallappo,dressing kazhinjo?
റംസീനത്ത- dressingonnum kazhinjilla. entha mone oru vallatha chodhyam?
ഞാൻ- Aey onnumilla madam. enikkoragraham.
റംസീനത്ത- Um enthanavo sir nte agraham?
ഞാൻ- Enikkoru photo ayachu tharumo ?
റംസീനത്ത- Ayyada,angan ephoto onnum ayakkilla.
ഞാൻ- Athalla, aa panties nte photo kaanichu tharamo?
റംസീനത്ത- Ayye, athenthina. vere paniyille
ഞാൻ- Aa athonnu kananamennu thonni. onnumillelum ithayudethalle, athum kananoru sugama. please
റംസീനത്ത- Ille,njanayakkilla. ath kandittenth kittana?
ഞാൻ- Kittandathokke enikku kittikkolum. onnu ayakku please. enikkithu vere arodum chodhikkan pattillalo. athondalle ?
റംസീനത്ത- Pinne,chodhicha paade ellarum eduthu ayakkunnalle!
ഞാൻ- Athokke ayakkum. snehamulloranel ayakkum. enikku kanan thonni, njan chodhichu. athum pattillel vittek
റംസീനത്ത- Podaa

ഇത്രയും പറഞ്ഞപ്പോളെനിക്കൊരു ഫോട്ടോ മെസ്സേജ് വന്നു, ഡൗൺലോഡ് ചെയ്തു നോക്കിയപ്പോ ഒരു ബ്ലാക്ക് കളറിൽ ഡിസൈൻസ് ഉള്ളൊരു പാൻറീസ്,എന്നാലത് കിടക്കയിൽ നിവർത്തി വെച്ചാണ് ഫോട്ടോ എടുത്തത്. എന്തായാലും, അയച്ചല്ലോ… അത് തന്നെ സന്തോഷം, മനസ്സിൽ ഫോട്ടോയിൽ കണ്ട പാൻറീസ് ഇട്ട ഇത്തയേം അത് പൊതിഞ്ഞു വെച്ച അപ്പവും ഓർത്തു നോക്കി, ജവാൻ റെഡിയായി സല്യൂട്ടടിച്ചു.ആശുപത്രിയിലായ കാരണം 2 ദിവസം ഫോണിലൂടെയുള്ള ചാറ്റിംഗ് അല്ലാതെ വേറൊന്നും നടന്നില്ല. അച്ഛൻറെ ചേട്ടൻ ആശുപത്രി വിട്ടു.
കാര്യങ്ങളങ്ങനെ മുറപോലെ നടന്നു. രാത്രി വൈകുവോളം ഞാനും റംസീനത്തയും ഫോണിലൂടെ കളിച്ചു തിമിർത്തു. എൻറെ അടുത്ത ഉദ്യമം ശരിക്കുമുള്ള കളിയായിരുന്നു. അതിനായൊരു വഴി ഒപ്പിക്കലായിരുന്നു അടുത്ത കടമ്പ. റംസീനത്തയുടെ സ്വന്തം വീടായിരുന്നു ഇത്. ഇവിടെ ഉമ്മയും ഉപ്പയും ഉമ്മയുടെ ബുദ്ധിവികാസം കുറവുള്ള സഹോദരനും ഉമ്മുമ്മയും ഉണ്ട്. കൂടെ രണ്ട് മക്കളും, ഇളയവൻ 3 ലും മൂത്തവൻ 6 ലും. ഫോണിലൂടെയുള്ള സംസാരം സകല നിയന്ത്രണവും തെറ്റിച്ചതോടെ ഞാൻ ചോദിച്ചു തുടങ്ങി, നേരിട്ട് ചെയ്തൂടെയെന്ന്. ഊയി, വേണ്ടേ എനിക്ക് പേടിയാ. സ്ഥിരം പെണ്ണുങ്ങളുടെ പറച്ചില്. അത് ഞാനത്ര കാര്യമാക്കിയില്ല.

പേടിക്കേണ്ട, പറ്റിയ സാഹചര്യമുണ്ടേൽ പിന്നെന്താ കുഴപ്പം. ആരുമറിയാതിരുന്നാൽ പോരെ.. ഞാൻ ചോദിച്ചു.

എവിടുന്ന് ചെയ്യാമെന്നാ പറയുന്നെ…. വേറെവിടെ അവിടുന്ന് തന്നെ. ഇങ്ങളെ വീട്ടിൽന്ന്.

ആ പിന്നെ, നല്ല കഥ. നടക്കുന്ന കാര്യം വല്ലതും പറ.

അതൊക്കെ നടക്കും, പറ്റിയ സാഹചര്യം വരും. അന്നെന്നോട് പറ്റില്ലാന്ന് പറയരുത്.

നോക്കാം, അപ്പോളല്ലെ… ഇത്ത പറഞ്ഞു.

അങ്ങിനെ അവസരത്തിനായി കാത്തു നിന്നു ഞാൻ..കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഒരു ദിവസം എൻറെ അടുത്ത സുഹൃത്ത് ഗൾഫിലേക്ക് പോകുന്നു. റംസീനത്തയുടെ വീടും കഴിഞ്ഞു വേണം അവൻറെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാൻ. അന്നത്തെ ദിവസം ഞാനൊരു പ്ലാനിട്ടു, പുലർച്ചെ 4 മണിക്കാണ് എയർപോർട്ടിലേക്ക് പോകുന്നത്. ഒരു 2.30 ഒക്കെ ആകുമ്പോളേക്ക് ഞാൻ വീട്ടിൽ കള്ളവും പറഞ്ഞിറങ്ങുന്നു, പോകും വഴി നേരെ റംസീനത്തയുടെ വീട്ടിലേക്ക്. തൽക്കാലം പിന്നിലെ ഗ്രിൽസിനടുത്തു നിന്ന് ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നതെന്തായാലും ചെയ്യുക, പറ്റുമെങ്കിൽ ഗ്രിൽസ് തുറന്ന് വർക്ക് ഏരിയയിൽ വെച്ചൊരു കളി അറ്റ കൈക്ക്… ഇത്രയും പ്ലാൻ ചെയ്ത് ഞാൻ റംസീനയെ അറിയിച്ചു. ഉമ്മോ, വേണ്ട വേണ്ട, അതൊന്നും ശരിയാകില്ല.. ഞാൻ വരില്ല എങ്ങോട്ടും, അരെങ്കിലും കണ്ടാൽ പിന്നെ തീർന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു ഇത്ത ആദ്യമേ കേറി ഉടക്കിട്ടു. അവസാനം ഒരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിച്ചു റെഡിയാക്കി ഞാൻ. ആദ്യമായിട്ടാണ് മതിലു ചാട്ടം, എനിക്കും മുട്ടുവിറയലുണ്ടായിരുന്നു. ആദ്യമേ ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു, ആരും കാണില്ലാന്ന് ഉറപ്പുണ്ടേൽ, വെളിച്ചമൊന്നും അടുത്ത വീട്ടിലില്ലേൽ മാത്രേ ഞാൻ കയറുള്ളുവെന്ന്.
അങ്ങിനെ ആ ദിവസം വന്നെത്തി, പറഞ്ഞ പോലെ ഞാനിറങ്ങി രാത്രി 2.30 ആയപ്പോ. വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി നടക്കുമ്പോ എൻറെ ഹാർട്ട്ബീറ്റ് വല്ലാണ്ട് കൂടിയിരുന്നു. നടന്ന് നടന്ന് റംസീനിത്തയുടെ വീട്ടിനടുത്തെത്തിയപ്പോ ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി, ഭാഗ്യം വീടുകളിലൊന്നും ലൈറ്റില്ല.. ഉണ്ട്, ഇത്തയുടെ പിന്നിലത്തെ വീട്ടിൽ. ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ, ഇത്തയുമായി ബന്ധമുണ്ടെന്ന് പറയുന്ന സർക്കാരുദ്യോഗസ്ഥനെ കുറിച്ച്, അവൻറെ വീട്ടിൽ. പക്ഷേ അത് കുഴപ്പമില്ല, മതിലിനകത്ത് കേറിയാൽ പിന്നെയാരും കാണില്ല.. കേറുമെന്ന ഉറപ്പിൽ തന്നെയാണ് നടന്നു നടന്നു ഇത്തയുടെ ഗേറ്റ് വരെ എത്തി ഞാൻ, അത് വരെ തോന്നാത്ത പ്രശ്നം, നല്ല നിലാവ്. തൊട്ടടുത്ത വീടുകളിലാരേലും നോക്കിയാൽ ഞാൻ കേറി ചെല്ലുന്നത് ശരിക്കും കാണും.. എൻറെ മനസ്സ് മാറി, പേടി തന്നെ. ഗേറ്റിനകത്ത് കേറാതെ ഞാൻ നേരെ നടന്നു, ഞങ്ങൾ ഫ്രണ്ട്സ് ഇരിക്കുവാൻ വേണ്ടി കെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ കൂടാരത്തിൽ ചെന്നിരുന്നു.

ഇത്തയ്ക്ക് മെസ്സേജ് അയച്ചു, ഞാൻ കേറിയില്ല, നല്ല നിലാവുണ്ട്. ആരേലും കണ്ടാലോ എന്ന തോന്നൽ. ഇത്തയൊന്ന് മൂളി, വേറെ കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ല പുള്ളിക്കാരത്തിക്ക്. അങ്ങനെ അകത്ത് കേറി തപ്പാനുള്ള ആദ്യ ശ്രമം തന്നെ പരാജയപ്പെട്ട സങ്കടത്തിൽ അവിടെ തന്നെ കുത്തിയിരുന്ന് 3.30 ആയപ്പോ പതുക്കെ അവിടുന്നെഴുന്നേറ്റ് ഗൾഫിലോട്ട് പോകുന്ന ഫ്രണ്ടിൻറെ വീട്ടിൽ ചെന്നു, അവിടുന്ന് എയർപോർട്ടിലേക്കും പോയി മടങ്ങിവന്നു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *