“…അമ്മ ഇങ്ങനേ തോര്ത്താതിരുന്നോ….വല്ല അസുഖവും പിടിച്ചാല് ഞാന് മത്രമേ അമ്മക്കുള്ളൂ എന്നു വിചാരിച്ചാ മതീ…..”.
ഞാന് പറഞ്ഞതും അമ്മ എന്നെ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി. ആ കണ്ണുകളില് സ്നേഹത്തിന്റെ നിറദീപം കത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് എങ്ങലടിച്ച് അമ്മ എന്റെ മടിയില് തല വച്ച് കിടന്നു. അമ്മയുടെ കണ്ണു നീര് എന്റെ തുടകളെ നനക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഇടക്കെപ്പോഴോ എനിക്ക് അമ്മയോട് അതിയായ വാത്സല്ല്യം കടന്നു വന്നു. മീനാക്ഷേടത്തിയുടെ ദേഷ്യം ജനിപ്പിക്കുന്ന വാക്കുകള് എന്നില് തേക്കെട്ടി വന്നു. അതിയായ ദ്വേഷം എനിക്കവരോട് തോന്നി. അമ്മയുടെ അവസ്ഥ അവര്ക്കറിയാവുന്നതല്ലേ. ഒന്ന് നിന്ന് കൊടുത്താല് കൊഴിഞ്ഞൊന്നും പോകില്ലല്ലോ അവര്ക്ക്. അവസാനത്തെ വാക്കുകള് എന്നില് തീകട്ട പോലെ ജ്വലിച്ചു. നിനക്ക് സ്വന്തം മോനായി കളിച്ചൂടെ എന്നര്ഥം വരുന്ന വാക്കുകള്. അല്ല ശരിക്കും എനിക്ക് അത് ചെയ്തു കൂടെ. മനസ്സിനെ ഒന്ന് പാകപ്പെടുത്തി ഇടുക്കണമെന്ന് മാത്രം. അമ്മയുടെ ഈ കാമാസക്തിയില് വേണ്ടെന്ന് ഒരിക്കലും പറയില്ലെന്ന് തോന്നി. മകന്റെ പാടില്ലാത്തതാണെങ്കിലും ഈ കര്മ്മം ചെയ്തു കൊടുക്കേണ്ടതാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സില് തോന്നി. ആ ചിന്തകള് ഉറച്ച് വന്നു.
ഞാന് അമ്മയുടെ കണ്ണുകള് തുടക്കാനായി മുഖത്തേക്ക് എന്റെ കരതലം അടുപ്പിച്ചു. അമ്മയുടെ ചൂട് വമിക്കുന്ന ഉച്ഛാസ വായു എന്റെ വിരലുകളെ പൊതിഞ്ഞു.
ആ ചൂട്. എന്നെ മനം മയക്കുന്നതായിരുന്നു. സ്വന്തം അമ്മയാണ് മടിയില് കിടക്കുന്നതെങ്കിലും ഈറന് നനഞ്ഞ ഉറ്റ മുണ്ടിലെ തെളിയുന്ന നഗ്നത എന്നെ മനസ്സില് ചൂട് പിടിപ്പിച്ചു. ഇപ്പോള് ഞാനും അമ്മയുയും മാത്രമേ ഉള്ളതെങ്കിലും വിധവകള് നിറഞ്ഞ എന്റെ തറവാട്ട് വീട്ടില് പണ്ടിതൊന്നും നടക്കാത്തല്ലല്ലോ. ഇനിയും ഒരാവര്ത്തി നടന്നാല് ആകാശമൊന്നും ഇടിഞ്ഞ് വീഴാന് പോകുന്നില്ല.
ഞാന് അമ്മയുടെ നനഞ്ഞ ഈറന് തുണിഴിയകളിലൂടെ നിഴലടിക്കുന്ന ആ ദ്യശ്യഭംഗി പതിയേ ആസ്വദിച്ചു. അമ്മ ശരിക്കും നാല്പതിനോടടുത്ത ഒരു സൌന്തര്യധാമം തന്നെ. ഇന്നത്തെ ഫാഷന് പെമ്പിള്ളേര് എത്ര ഒരുങ്ങി നിന്നാലും അമ്മയുടെ ആനചന്തത്തിനു മുന്നില് മുട്ട് മടക്കുകയേ ഉള്ളു. വെണ്ണ തോല്ക്കുന്ന മാര്ദ്ദവമുള്ള വെളുത്ത ശരീരം നിഴലിക്കുന്നത് കാണൂബോള് അറിയാതെ എന്റെ ലിംഗം എഴുന്നേല്ക്കും എന്നു ഞാന് ഭയന്നു.
അമ്മയുടെ ഒത്ത ശരീരവും അതിനെ തോല്പ്പിക്കുന്ന മാര്മുലകളുടെ മുഴുപ്പു എങ്ങിനെ ബ്ലൌസ്സിനുള്ളില് കെട്ടിപ്പൂട്ടി വയ്ക്കുന്നു. കുനിഞ്ഞിരിക്കുന്ന അമ്മയുടെ മാറിടങ്ങള് എന്റെ തുടയില് അമര്ന്നിരിക്കുകയാണിപ്പോഴും. അതിന്റെ നനഞ്ഞ ചൂട് എന്നെ കൂടുതല് ത്രസ്സിപ്പിക്കുന്നു. മനസ്സില് സ്വന്തം അമ്മയാണെന്ന ചിന്ത വന്നെങ്കിലും അതിനെ വഴിതിരിച്ച് അതേ സ്വന്തം അമ്മ തന്നെ,…അതുകൊണ്ടെന്താ എന്ന ചിന്തയില് മുഴുകി. എന്റെ കണ്ണുകള് അമ്മയുടെ നിഴലടിച്ച് കാണുന്ന മുതുകിലേക്ക് ഒരു യാഗാശ്വം പോലെ പാഞ്ഞു. വിരിഞ്ഞ മുതുക് താഴോട്ട് പോകും തോറും ചുരുങ്ങി വരുന്നു. അവിടെ നിന്ന് എല്ലാ വകഭേദങ്ങളേയും പൊളിച്ചടക്കികൊണ്ട് അമ്മയുടെ പുറകിലെ വീണകുടം കമ്ഴ്ത്തി വച്ച നിറഞ്ഞ നിതംബവും. കുനിഞ്ഞിരിക്കുന്നതിനാല് അത് നന്നായി വിരിഞ്ഞ് ഓമനത്തത്തോടെ വിരാജിക്കുന്നു.
ആ കാമം വമിക്കുന്ന വലിയ മാംസ മലകളെ വേര് തിരിക്കുന്ന വീതിയേറിയ ചന്തിച്ചാല് എന്തു മനോഹരം. അമ്മ നടക്കുബോള് നിതംബത്തില് തെളിയുന്ന ചാലിന്റെ കുഴിഞ്ഞുള്ള നീണ്ട നിഴല് ഞാനെന്തെ ഇതു വരേ ശ്രദ്ധിക്കാത്തതെന്ന് ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു. എനിക്കവിടെ ആഞ്ഞമര്ത്തണമെന്ന് ക്ഠിനമായി തോന്നി. ഒരു വിധം ഞാന് അതടക്കി. എന്റെ അമ്മയുടെ തീക്ഷണതയും വശ്യവും തേജ്ജസ്സ് വാരിയൊഴുകുന്ന മ്യ്ഖത്തേക്ക് നോക്കി. മനോഹരമായ ചെവിക്ക് പുറകില് എകദ്ദേശം കവിള് വരേ അല്പ്പം നീണ്ടു കിടക്കുന്ന നീണ്ട കാര്കുന്തലിന്റെ കടന്നുകയറ്റം അവരേ കൂടുതല് സുന്ദരിയാക്കുന്നു. കാര് മിഴി പേട കണ്ണുകളില് കണ് മഷിയെഴുതിയില്ലെങ്കിലും കാമം വിതക്കുവാന് അതു ധാരാളം. തുടുത്ത അധരങ്ങള് എപ്പോഴും വിടര്ന്ന് നിരയൊത്തതല്ലെങ്കിലും സുന്തരമായ പല്ലുകള്. അത് ചിരിക്കുബോള് നിഴലിക്കുന്ന നാണ നുണക്കുഴികള്. കാമശില കൊത്തിവച്ച പോലുള്ള ആ ശരീരത്തില് വലിയ ഉടവുകളൊന്നും വന്നീട്ടു പോലുമില്ല. എതു ചെറുപ്പക്കാരിയും തോല്ക്കും അമ്മയുടെ നാല്പതിനോടടുക്കുന്ന കാമ ശരീത്തിനോടുപമിക്കുബോള് എന്ന് തിര്ച്ച.
“…അമ്മേ…..പോട്ടെ അമ്മേ….”.
“…ങും….”. അമ്മ മൂളി. തേങ്ങല് പതുക്കെയായി.
“…മീനാക്ഷേടത്തിടടുത്ത് പോകാന് പറ…നശിച്ചോള്…”.
അമ്മ ഒന്ന് ഞെട്ടി. അവരുടെ ശരീരത്തില് തികച്ചും അസ്വസ്ഥതകള് പുകയാന് തുടങ്ങി.
“…നീ എല്ലാം കേട്ടുവോ…പറ…”. അമ്മ എന്റെ മടിയില് നിന്നെഴുന്നേല്ക്കാന് ശ്രമം നടത്തി. ഞാനത് തടഞ്ഞു.
“…എല്ലാം കേഴ്ക്കുകയും…പിന്നെ എല്ലാം കാണുകയും ചെയ്തു……”.
“…എന്റീശ്വരാ…..ആ..ആ…”.
അമ്മയുടെ ഉള്ളില് നിന്ന് ഒരു ദീര്ഘ നിശ്വാസം ഉയര്ന്നു.
“…അമ്മ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തീട്ടില്ല….ഒരു കുറ്റവും മകനായ ഞാന് കാണുന്നുമില്ല….ഇതു വരെ ഒരു ചീത്തപ്പേരും അമ്മ കേഴ്പ്പിച്ചീട്ടില്ലല്ലോ…..നാട്ടുക്കാര്ക്കൊകെ അമ്മയെ എന്തൊരു ബഹുമാനമാ….”.
ഞാന് അമ്മയെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനായി പൊലിപ്പിച്ച് ഒരു കൌശലക്കാരനേ പോലെ പറഞ്ഞു. അമ്മയുടെ കവിളുകള് വിടര്ന്നു. നുണക്കുഴി തെളിഞ്ഞു വന്നു.
“…മോനേ…അമ്മ അങ്ങനെ ഒരുവളല്ലാ…നീയെന്നെ തെറ്റുദ്ധരിക്കരുത്…..”.
“…അമ്മേ…അമ്മയുടെ ഈ ആവശ്യം തികച്ചും ന്യായപ്പരമാണ്…മുത്തച്ഛന്റെ ധിക്കാരപരമായ നടപടിയില് അമ്മക്ക് കെട്ടേണ്ടി വന്നത് മൂന്ന് വയസ്സന്മാരേ അല്ലേ….”.
“…അതില് അദ്യത്തേ ആള് നിന്റെ അച്ഛനാടാ….”.
“…ത്ഫൂ…അച്ഛന്…വയസ്സാം കാലത്ത് കഴപ്പ് തീര്ക്കാന് ഒരു കൊച്ചു പതിനഞ്ചു തികയാത്ത പെണ്ണിനെ കെട്ടി എങ്ങിനേയോ എന്നെ ഉണ്ടാക്കി തള്ളി പുറത്താക്കിയ ആ വയസ്സന് അച്ഛന്…കേഴ്ക്കുന്നതേ അറപ്പാ….”.
സത്യത്തില് പുതിയൊരു സംബന്ധം കഴിച്ചപ്പോള് അമ്മയേയും കൊച്ചായിരുന്ന എന്നേയും ആ വീട്ടില് നിന്ന് പുറത്താക്കുകയായിരുന്നു. അധികം വൈകാതെ മരിക്കുകയും ചെയ്തു. ദുഷ്ട ഫലത്തിനുള്ള ശബളം.
“…ഇത്രക്കും വെറുപ്പാണോടാ….”.
“…അല്ലാതെ പിന്നെ……എനിക്കോര്ക്കാന് പോലും പറ്റുന്നില്ല…വെറും പതിനഞ്ചു പോലും തികയാത്ത ഈ അമ്മയെ അയാള്…..”.
“…ങു…”. അമ്മ മൂളി.
“….അല്ല അമ്മേ …ഞാന് അറിയാന് മേലാഞ്ഞീട്ട് ചോദ്ദിക്കുകയാ….മകനാണ് ചോദിക്കുന്നേ എന്നു വിചാരിക്കുകയും വേണ്ട….അമ്മ കെട്ടിയ ഈ മൂന്ന് കിളവന്മാര്ക്ക് സാധനം മര്യാദക്ക് പോലും പൊങ്ങീരുന്നോ…..”.