നല്ല ഹാപ്പി ലൈഫ് ആണെങ്കിൽ എന്നെ വിഷമിപ്പിച്ചിരുന്ന ഒരേ ഒരു കാര്യം എന്റെ ഉപ്പ ഉമ്മാനെ തല്ലുന്നതും വഴക്ക് പറയുന്നതും പലപ്പോയായിട്ട് ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട് അതെനിക്ക് സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു
ഇത് നിരന്തരം കണ്ടൊടിരുന്ന എനിക്ക് എന്റെ ഉപ്പാനോട് വെറുപ്പായി ആ വെറുപ്പ് പതിയെ ആൺ വർഗത്തിനോട് മൊത്തത്തിൽ ആയിട്ട് വ്യാഭിച്ചു,
വെറുത്ത് വെറുത്ത് അവസാനം ഒരു പക്ക ഫെമിനിച്ചി സൈക്കോ ആയി മാറി ഞാൻ
എല്ലാവരോടും പുച്ഛം ആയിരുന്നു എനിക്ക് പ്രതേകിച്ചു ആൺ കുട്ടികളോട്
ആ കൊച്ചു പ്രായത്തിൽ തന്നെ ആണിനോടുള്ള വിദ്വെഷം,ആണ് പെണ്ണ് എല്ലാം സെയിം ആണെന്ന് അല്ലെങ്കിൽ ആണിനെക്കാൻ മുൻമ്പന്തിയിൽ പെണ്ണാണ് എന്ന് തേളിയിക്കാനുള്ള പരിപാടികൾ ഞാൻ പുറത്തെടുത്ത് തുടങ്ങി
അതിന്റെ ഫസ്റ്റ് അറ്റംറ്റ് എന്നൊണം, അന്നത്തെ ചെറുപ്പക്കാരുടെ ഡ്രീം ബൈക്ക് ആയ ട്രെൻഡിങ്ങിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ബുള്ളറ്റ് എനിക്ക് വേണം എന്ന് വാശി പിടിച്ചു
എനിക്ക് ഒരു സൈക്കിൾ പോലും ഓടിക്കാൻ അറിയില്ലായിരുന്നു എന്നിരുന്നാലും ആണെന്ന വർഗത്തിനു മാത്രമല്ല ഞങൾ പെൺ പുലികൾക്കും പറ്റുമെടാ എന്ന് എന്റെ മനസ്സിനെ പഠിപ്പിക്കാൻ ആയിരുന്നു, എന്റെ ഒരു ആഗ്രഹത്തിനും എതിര് നിക്കാത്ത എന്റെ മാതാപിതാക്കൾ മറുതൊന്നും ചോദിക്കാതെ എനിക്കത് സമ്മാനിച്ചു
ബൈക്ക് കിട്ടിയതിനു ശേഷം ഞാൻ ഓടിക്കാൻ പഠിച്ചു കോളജിലൊട്ടൊക്കെ അതിലായിരുന്നു പോയിരുന്നത്, എന്തിനു അതികം പറയണം കൂടെ പഠിക്കുന്ന പെൺകുട്ടികൾക്ക് വരെ എന്നോട് അസൂയയും കുശുമ്പും ആയിരുന്നു
എന്നെ കാണാൻ നമ്മുടെ ഫിലിം ആർട്ടിസ്റ്റ് അനാർക്കലി മരക്കാരെ പോലെ ആണ് അതിന്റെ കൂടെ ബുള്ളറ്റിൽ ഉള്ള എന്റെ വരവും കൂടെ ആയപ്പോ അത് ഇരട്ടിച്ചു
പെൺപ്പിള്ളേര്ക്ക് ഇങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ ബോയ്സിന്റെ കാര്യം പറയണ്ടല്ലോ കൊടിച്ചി പട്ടികളെ പോലെ ഏത് നേരവും എന്റെ പിന്നാലെ വരും 😂
കുറെ ഊളകൾ എന്നെ പ്രൊപോസൽ ചെയ്തിരുന്നു ഞാൻ അതൊക്കെ പുച്ഛിച്ചു തള്ളി
ഞങൾ ഒരു ഇടത്തരം കുടുംബമായിരുന്നു എന്ന് ഉമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു ഞാൻ ജനിക്കുന്നതിന്റെ കുറച്ചു മാസങ്ങൾക്ക് മുൻപാണ് ഉപ്പാന്റെ ബിസിനസ്‌ സക്സസ്സ് ആയി ഞങൾ ഇപ്പോൾ ഉള്ള ലെവലിലേക്ക് എത്തിയത്
ഞാൻ അവരുടെ ലക്കി ചാമ് ആണെന്നാണ് അവർ വിശ്വസിക്കുന്നതും പറയുന്നതും
സോ അവിടെ തൊട്ടേ എന്നോടൊപ്പം എന്റെ അഹങ്കാരവും വളർന്നു,ഞാൻ വലിയ സംഭവം ആണെന്ന ഭാവം എന്റെ മനസ്സിൽ മുളയിട്ടിരിന്നു
ഞങൾ ക്യാഷ്കാരയതിന് ശേഷം എനിക്ക് എന്റെ റിലേറ്റീവ്സിനോട് ഇഷ്ട്ടം ഇല്ലായിരുന്നു ചെറുപ്പത്തിൽ എപ്പയോ പോയൊരു ഓർമയെ എനിക്കോള്ളു
ഇപ്പോൾ ഞാനും എന്റെ ഫാമിലിയും അവരെ തിരിഞ്ഞു നോക്കാറില്ല
ഞാൻ ആണ് എന്റെ ഉമ്മനോടും ഉപ്പാനോടും അവരോടൊന്നും ഇനി ടച്ച്‌ വേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞു അവരെ അകറ്റിയത്, എന്റെ വാക്ക് അവർക്ക് തട്ടികളയാൻ പറ്റില്ലായിരുന്നു, അതിനു ശേഷം ഇത് വരെ റിലേറ്റീവ്സിന്റെ ഫുങ്ഷനോ ഒന്നിനും എന്തിനു അതികം പറയണം മരണ ചടങ്ങിന് വരെ ഞങൾ പോയിട്ടില്ല
എന്റെ മൈന്റിൽ അവരൊക്കെ ഞങ്ങളെ താഴെ ഉള്ളവരാണ് എന്നോടൊന്നും സംസാരിക്കാനോ കാണാനോ ഉള്ള അവകാശം ഒന്നും ഈ പിഴച്ചു പെറ്റവർക്ക് ഇല്ല എന്നായിരുന്നു 😏ഞാൻ ചവിട്ടി നടക്കുന്ന എന്റെ ചെരുപ്പിന്റെ വില പോലും ഞാൻ അവർക്ക് നൽകാറില്ല
(അപ്പോൾ മാത്രമല്ല ഇപ്പഴും എന്റെ ഈ സ്വഭാവത്തിനു ഒരു മാറ്റവും ഇല്ല ഇവരെയൊക്കെ കാണുമ്പയെ എനിക്ക് വെറുപ്പും പുച്ഛവും ആണ് )
ഇതൊക്കെയാണ് ഞാൻ 👑 ഇങ്ങനെ തന്നെയായിരിക്കും ഞാൻ ഇനി ജീവിത കാലം മുഴുവനും😈
ഓക്കേ നമ്മുക്ക് വിഷയത്തിലോട്ട് വരാം
ഞാൻ പഠിച്ചിരുന്നത് എറണാകുളം നിർമല(ഗേൾസ് ) സ്കൂളിൽ ആയിരുന്നു
ഒരിക്കൽ പോലും ഗവണ്മന്റ് സ്കൂളിൽ പോവാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല, അവിടെ മുഴുവൻ ദാരിദ്രവാസി പിള്ളേർ ആയിരിക്കും 🤮
സോ എന്നെ +1 +2ടൈമിൽ ഒരുപാട് സർക്കാർ സ്കൂളിലെ ബോയ്സ് പ്രപ്പോസ് ചെയ്തിരുന്നു, ഞാൻ മൈന്റ് പോലും ആക്കിയില്ല ഒരെണ്ണത്തിനെ പോലും
ഞാൻ പട്ടി വില കൊടുക്കാഞ്ഞിട്ട് പോലും അതിൽ രണ്ട് പേർ വീണ്ടും എന്റെ പിറകെ കെഞ്ചി വന്നു പ്രണയ അഭ്യർത്ഥനയുമായി
അവരെ ഒന്ന് നാണം കെടുത്തണം എന്റെ മുൻപിൽ പോലും നിൽക്കാനുള്ള യോഗ്യത ഒന്നും നിനക്കൊന്നും ഇല്ല എന്ന് കാണിച്ചു കൊടുക്കാൻ വേണ്ടി അവർക്ക് മുന്നിൽ ഞാൻ ഒരു ഡിമാന്റ് വച്ചു
ഞാൻ പറയുന്ന കാര്യം നിങ്ങൾ 2പേരിൽ ആരെങ്കിലും ലഞ്ച് ബ്രേക് ടൈമിൽ ഞങൾ പണക്കാർ മാത്രം പഠിക്കുന്ന എന്റെ സ്കൂളിന്റെ ഗ്രൗണ്ടിൽ ഇത്രയും സ്റ്റുഡന്റ്സിന്റെ മുൻപിൽ പബ്ലിക് ആയിട്ട് ആര് ചെയ്യുന്നോ അവരോടു ഞാൻ എന്റെ ഇഷ്ട്ടം തുറന്നു പറയും
ഇത് ചെയ്യാൻ പറ്റില്ലെങ്കിൽ കൊടിച്ചി പട്ടികളെ പോലെ വാലാട്ടി എന്റെ മുൻപിൽ വന്ന് പോവരുത്🖕
തുടരും…
ഇത് തുടരണോ വേണ്ടയോ!?
