മെഴുകുതിരി പോല്‍

‘ മക്കള്‍ക്കൊക്കെ നാണക്കേടായി അല്ലെ ദേവൂ … ഞാന്‍ ഇപ്പൊ ആങ്ങളെടെ കൂടെയാ താമസം .. ചപ്പും ചവറും തൂത്ത് പെറുക്കി കൂട്ടി വെച്ച് സമ്പാദിച്ചു മക്കളെ വളര്‍ത്തി വലുതാക്കിയപ്പോള്‍ ഇപ്പോളവര്‍ക്ക്…”
‘ അമ്മെ … ‘ മനസിനേറ്റ മുറിപ്പാടില്‍ നിന്നൊരു മോചനത്തിനായി പാര്‍ക്കിനു വെളിയിലെ കടത്തിണ്ണയില്‍ ഇരുന്ന ദേവകി ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി ..

‘ അമ്മെ … ” ഓടി വന്നു കൈ പിടിച്ചപ്പോള്‍ മായയുടെ കണ്ണില്‍ യാതൊരു ഭാവവ്യത്യാസവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല .

” ഞാനടിച്ചോളാം…’ മായ അരികില്‍ വെച്ചിരുന്ന ചൂലെടുത്തു.. സ്വര്‍ണക്കടയില്‍ ആളുകളെ സ്വീകരിക്കുന്ന ,അതെ വേഷത്തിലായിരുന്നു മായ

” വേണ്ട മോളെ ..ഇവിടൊക്കെ തീര്‍ന്നതാ … വിനു ?’ ദേവകി ചുറ്റും നോക്കി ..

‘ അമ്മ … ഇവിടെയാണന്നു പറയാത്തതെന്താ ? എന്‍റെ ഉപ്പയല്ലേ നമ്മുടെ ചെയര്‍മാന്‍ … നമുക്ക് അങ്ങോട്ടേക്ക് മാറ്റം മേടിക്കാം ..” മുഹമ്മദ്‌ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു

” അമ്മെ ..സോറി ..ഞാനറിയാതെ …” ജിഷ്ണു വന്നു ദേവകിയുടെ കൈ പിടിച്ചു .

” സാരമില്ല മോനെ ” ദേവകിയുടെ കണ്ണുകള്‍ അപ്പോഴും വിനുവിനെ തേടുകയായിരുന്നു

” വിനു …അവനെന്തിയെ ?’

അവിടേക്ക് ഒരു കാര്‍ വന്നു നിന്നു, അതില്‍ നിന്ന് വിനുവും രാമേട്ടനും ഇറങ്ങി

‘ എന്തായിത് ? വയ്യാത്ത അച്ഛനേം വിളിച്ചോണ്ട് … “

” ഒരൂട്ടം കാണിച്ചു തരാന്ന് പറഞ്ഞു നിന്ന നിപ്പില്‍ കൊണ്ട് വന്നതാ ഇവനെന്നെ … ഇതാപ്പോ സംഗതി ?’…
” അപ്പൊ അച്ഛനും അറിയാരുന്നു അല്ലെ അമ്മേടെ ജോലി ഇതാന്ന്….. ഒന്ന് പറയാമയിരുന്നു .. സൌന്ദര്യോം ജോലീയുടെ സ്വഭാവോം വെച്ചാണോ ഞങ്ങള്‍ അച്ഛനമ്മമാരെ സ്നേഹിക്കുന്നെ … എന്നാലും അമ്മെ ..ഇങ്ങനെ ഞങ്ങളെ കണ്ടല്ലോ ”
മായയും വിനുവും ദേവകിയുടെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചു

“”ലക്ഷ്മി … കണ്ടോ നീയെന്‍റെ മക്കളെ …” കണ്ടു നിന്ന ലക്ഷ്മിയുടെ കണ്ണില്‍ നിന്ന് ഒരിറ്റു കണ്ണീര്‍ നിലത്തേക്ക് വീണു .. കൂടെകിടക്കുന്ന കരിയിലയുടെ കൂടെ അതിനെ ചൂല് കൊണ്ട് തൂത്തു വാരി ലക്ഷ്മി നടന്നപ്പോള്‍ ദേവകി മക്കളുടെ സ്നേഹചൂടില്‍ ഉരുകുകയായിരുന്നു

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *