ഇടയ്ക്കൊക്കെ സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കാൻ തങ്ങൾ പരസ്പരം ചെയ്യാറുള്ളതു പോലെ അവൻ വിജിയുടെ താടിക്കു പിടിച്ച് മുഖം തെല്ലുയർത്തി.
“ഇഷ്ടായോ?” അടക്കിയ സ്വരത്തിൽ അവൾ കൊഞ്ചിച്ചോദിച്ചു.
സനൽ അവൾക്ക് ഒപ്പം മുട്ടു കുത്തി നിന്നു. അവൻ വിജിയുടെ മുഖം കൈകളിൽ കോരിയെടുത്ത് അവളുടെ നെറ്റിയിലും കണ്ണുകളിലും ഉമ്മ വെച്ചു. അവളെ ഇറുകെ കെട്ടിപ്പുണർന്നു.
“ഒത്തിരിയൊത്തിരി ഇഷ്ടായല്ലോടാ മുത്തേ!” വിജിയുടെ കാതിൽ അവൻ മന്ത്രിച്ചു.
അവരുടെ അധരങ്ങൾ തമ്മിൽ വീണ്ടും വീണ്ടും പ്രണയചുംബനങ്ങളിൽ ഒന്നിച്ചു. തൻ്റെ ശുക്ലത്തിൻ്റെ രുചി അവളുടെ ഉമിനീരിൽനിന്ന് സനൽ അറിഞ്ഞു. ഉമ്മകൾക്കൊടുവിൽ ആലിംഗനബദ്ധരായിത്തന്നെ അവർ എണീറ്റു. അവൻ വിജിയെ ഒന്ന് എടുത്തുയർത്തി വട്ടം കറക്കി – “ഹയ്യോ!” അവൾ ചിരിച്ചു – താഴെ നിർത്തി. ഉമ്മവെച്ചുമ്മവെച്ച് അവർ വീണ്ടും കിടക്കയിലേക്ക് വീണു. കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഉരുണ്ടു മറിഞ്ഞു. പരസ്പരം ഇക്കിളി കൂട്ടി. കിടക്കയിൽ പടർന്ന നനവ് അലോസരപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ അതിനു മീതെ ഒരു പുതപ്പ് മടക്കി ഇട്ടു. മറ്റൊരു പുതപ്പിനടിയിൽ അവർ തമ്മിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടന്നു.
“ആങ്ങളേം പെങ്ങളും..” വിജി ചിരിച്ചു.
“കുണ്ണയ്ക്കും പൂറിനും അതറിഞ്ഞൂടല്ലോ!” സനൽ തിരിച്ചടിച്ചു.
വിജി വീണ്ടും ചിരിച്ചു.
“കുറ്റബോധം?” അവൻ തെല്ലൊരു അലിവോടെ ചോദിച്ചു.
“ഛായ്!” വിജി അവൻ്റെ കവിളിൽ മെല്ലെ തൊട്ടു. “നിനക്കോടാ?” അവളുടെ സ്വരവും ആർദ്രമായിരുന്നു.
“ഇതിച്ചിര നേരത്തെ തോന്നീല്ലല്ലോന്നാ കുറ്റബോധം.”
ഇരുവരുടെയും ചൊടികളിൽ മന്ദഹാസം വിടർന്നു.
“എൻ്റെ പെങ്ങളെപ്പണ്ണീ..” സനലിൻ്റെ താടിയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ കൊഞ്ചിച്ചു വിളിച്ചു.
“അപ്പൊ നീയാരാ? ആങ്ങളേപ്പണ്ണിയോ?”
“ആം. ഇത് പെങ്ങളേപ്പണ്ണി, ഇത് ആങ്ങളേപ്പണ്ണി.” വിജി അവൻ്റെയും തൻ്റെയും നേർക്ക് മാറി മാറി വിരൽ ചൂണ്ടി.
“ഗെയിം ഓഫ് ത്രോൺസിലെ ജയ്മിയേം സെർസിയേം പോലെ,” സനൽ കൂട്ടിച്ചേർത്തു.
ഏതാനും നിമിഷം അവർ മൗനമായി കണ്ണിൽക്കണ്ണിൽ നോക്കിക്കൊണ്ട് കിടന്നു.
“നീ കൊള്ളാരുന്നു,” വിജി അവൻ്റെ കവിൾ തലോടി.
“നീയും – നീയാ..കുടിച്ചില്ലേ, എൻ്റൊരു വല്യ ഫാൻ്റസിയാരുന്നു അത്.”
“അതെയോ? നിൻ്റെ എക്സ്-ഗേൾഫ്രണ്ട് കുടിക്കത്തില്ലാരുന്നോ?”
“ങൂഹും.”
“അച്ചോടാ..എൻ്റെ കുട്ടൻ്റെ പാല് ചേച്ചി എപ്പഴും കുടിക്കാമേ!”
സനലിൻ്റെ മനസ്സിൽ ആയിരം പൂത്തിരി വിരിഞ്ഞത് അവൻ പുറമേ പ്രകടിപ്പിച്ചില്ലെങ്കിലും അവൾക്ക് മനസ്സിലായി.
“എങ്ങനെ, ചേച്ചിയോ?” അവൻ കളിയായി ചൊടിച്ചു.
“പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ്..” വിജി ചിരിച്ചു.
***
ആ യുവമിഥുനങ്ങൾ സല്ലപിച്ചും പരസ്പരം ലാളിച്ചും കൊഞ്ചിച്ചും കിടന്ന് എപ്പോഴോ മയങ്ങിപ്പോയി. ബെഡ്റൂമിൻ്റെ വാതിലിൽ ഒരു മുട്ടു കേട്ട് ഇരുവരും ഉണരുമ്പോൾ അവരുടെ പുതപ്പ് ചുളുങ്ങിക്കൂടി കിടക്കയുടെ കാൽക്കൽ കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു.
“കഴിഞ്ഞില്ലേ പിള്ളേരേ?” പുറത്തുനിന്ന് റോസ്മിൻ്റെ ശബ്ദം.
“ആം.” വിജി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
“അകത്തോട്ട് വരാവോ? തുണി വല്ലോം ഒണ്ടോ?”
“അതൊന്നുമില്ല, കേറി വാ റോസ്മീ. ഏതാണ്ട് കാണാത്ത പോലെ!” സനൽ ആണ് അതു പറഞ്ഞത്.
വാതിൽ തുറന്ന് റോസ്മി അകത്തേക്ക് വന്നു.
“പിറന്നപടി, രണ്ടാളും!” അയാൾ ശാസിക്കുന്ന മട്ടിൽ പറഞ്ഞു.
“ഏയ്, ചില പാർട്സ് ഒക്കെ പിറന്നപ്പഴത്തേതീന്ന് ലേശം വ്യത്യാസമൊണ്ട്, അല്ലേടാ?” ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വിജി സനലിനെ നോക്കി.
“കോൺഡം ഉണ്ടാരുന്നോ കുഞ്ഞുങ്ങളേ?” അടുത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന കസേരയിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് റോസ്മിൻ ചോദിച്ചു.
“ഇല്ല..” – സനൽ.
“ങേ ഇല്ലേ? പിന്നെ എന്നാ ചെയ്തു?” റോസ്മിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൽ തെല്ല് പരിഭ്രമം കലർന്നിരുന്നു.
അയാളെ വിജി വായ തുറന്ന് നാവു നീട്ടി കാണിച്ചു.
“കുടിച്ചോ?” റോസ്മിന് സമാധാനത്തോടൊപ്പം ജിജ്ഞാസയും.
അവൾ ഒരു നാണിച്ച പുഞ്ചിരിയോടെ ഉവ്വെന്ന് തല കുലുക്കി.
ഒരു കുസൃതി പറയാൻ വന്നത് വേണ്ടെന്നു വച്ച് റോസ്മിൻ ചിരിയോടെ ഇരുവരെയും മാറി മാറി നോക്കി. പിന്നെ താൻ എന്തിനാണോ വന്നത് ആ വിഷയത്തിലേക്ക് കടന്നു.
“അതേ, ഞാനൊരു കാര്യം പറയാനാ വന്നെ. ഒന്നല്ല രണ്ട്. ആദ്യത്തേത് എന്നാന്നു വെച്ചാൽ – നിങ്ങള് തമ്മിൽ എന്നാ വേണേൽ ആയിക്കോ, അതൊക്കെ നിങ്ങടെ രണ്ടാളിൻ്റേം സ്വാതന്ത്ര്യം. പക്ഷേ ഇവിടെ ആരുമില്ലാത്തപ്പഴോ അല്ലേൽ ഞാൻ മാത്രം ഒള്ളപ്പഴോ. ലാലു അറിയരുത്. കാര്യം എന്നാണേലും അയാള് ആങ്ങളേം പെങ്ങളും തമ്മിലൊള്ള സെക്‌ഷ്വൽ റിലേഷൻ ഒക്കെ അംഗീകരിക്കാൻ മാത്രം ബ്രോഡ്-മൈൻഡഡ് അല്ലെന്നാ എൻ്റൊരു ധാരണ. അതുകൊണ്ട്, ശരിക്കും സൂക്ഷിച്ചോളണം, കേട്ടോ?”
രണ്ടാൾക്കും സമ്മതം.
റോസ്മിൻ തുടർന്നു, “ശരി, അടുത്തത് പറയണ്ട കാര്യമില്ലാരിക്കും, എന്നാലും – പ്രൊട്ടക്‌ഷൻ യൂസ് ചെയ്തോളണം രണ്ടാളും. അകത്ത് കളയുന്നില്ലേലും ശരി, അതു കൂടിയേ പറ്റത്തൊള്ളു. ഇതിപ്പം ഇങ്ങനത്തെ ഒരു.. സിറ്റുവേഷനും കൂടെ ആയതുകൊണ്ട് ഒരു തരി പോലും റിസ്ക് എടുക്കാൻ പറ്റത്തില്ല.” ഒന്നു നിർത്തിയിട്ട് റോസ്മിൻ മക്കൾ ഇരുവരെയും മാറി മാറി നോക്കി.
“നിങ്ങടെ കയ്യിൽ സ്റ്റോക്ക് ഒണ്ടോ, സാധനം?”
സനൽ ചുമൽ കൂച്ചി. “കണ്ണാ റോസ്മീ, നാൻ വന്ത് സിംഗിൾ പസങ്ക താൻ – ആനയില്ലാത്തിടത്തെന്തിനാ തോട്ടി?”
വിജിയും നിഷേധാർഥത്തിൽ തലയാട്ടി.
“ഇന്നാ, തൽക്കാലം ഇതു വെച്ചോ,” റോസ്മിൻ തൻ്റെ പൈജാമയുടെ പോക്കറ്റിൽനിന്ന് മൂഡ്സ് കോൺഡത്തിൻ്റെ കറുത്ത നിറത്തിലുള്ള ഒരു പായ്കറ്റ് എടുത്തു നീട്ടി. സനൽ അതു വാങ്ങി.
“എക്സ്ട്രാ പ്ലെഷർ.” പായ്കറ്റിന്മേൽ ചുവന്ന അക്ഷരങ്ങളിലുള്ള എഴുത്ത് അവൻ ഉറക്കെ വായിച്ചു. വിജിക്ക് ചിരി പൊട്ടി.
“ഒരു ഡസൻ ഉണ്ട് അതിൻ്റകത്ത്. ഇന്നു തന്നെ തീർക്കുവോ രണ്ടൂടെ?” ചിരി വന്നെങ്കിലും നിയന്ത്രിച്ച് ഗൗരവത്തിലായിരുന്നു റോസ്മിൻ്റെ ചോദ്യം.
“ശ്രമിക്കാം!” വിജി ആലോചിക്കുന്ന മട്ടിൽ പറഞ്ഞു.
“പോ അസത്തേ!” ഇത്തവണ പൊട്ടി വന്ന ചിരി റോസ്മിന് അടക്കാൻ പറ്റിയില്ല.
കുറച്ചു നേരം കൂടി അവർ മൂവരും സംസാരിച്ചിരുന്നു. ഒടുവിൽ വിജിയെയും സനലിനെയും അവരുടെ കുത്സിതപ്രവൃത്തികൾക്ക് തനിച്ചു വിട്ട് പുറത്തേക്ക് പോകും വഴി വാതിൽ ചാരാൻ റോസ്മിൻ മറന്നില്ല. തനിക്കു പിന്നിൽ വാതിൽ അടഞ്ഞതിനു പുറകേ അകത്ത് മക്കൾ രണ്ടു പേരും ഇനിയുമൊരു അങ്കത്തിനുള്ള പുറപ്പാടു തുടങ്ങുന്നത് അയാൾക്ക് കേൾക്കാമായിരുന്നു.
