വര്‍ഷയുടെ സ്വര്‍ണ്ണക്കുടുംബം – 6

” ചേട്ടാ , എപ്പോഴാ നമ്മളൊന്നിച്ച ജീവിക്കാൻ പോവുന്നത് ? ഒരവധി ദിവസം പകൽ സമയത്ത് ഒരത്യുഗ്രൻ പണ്ണലിനു ശേഷം വിയർപ്പിൽ കുളിച്ച പൂർണ്ണ നഗ്നരായി പരസ്പരം കെട്ടി പുണർന്ന കിടക്കുന്ന സമയത്ത് ഞാൻ കൊച്ചേട്ടനോട് ചോദിച്ചു .

“പണ്ട് യൂണിവേഴ്സിറ്റി യൂത്ത് ഫെസ്റ്റിവലിൽ വച്ച് പരിചയപ്പെട്ട എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ട് ഇപ്പോൾ ചെന്നെയിൽ സിനിമ ഫീൽഡിൽ കടന്ന് കൂടിയിട്ടുണ്ട് . അവൻ എന്നോട് അങ്ങോട്ട ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് . അതു കൊണ്ട് ഞാൻ ഉടനെ തന്നെ ചെന്നെക്ക് പോകും . ഫിലിം ഫീൽഡിൽ എന്തെങ്കിലുമൊരു പണി ശരിയായാൽ പിന്നെ ആരുമറിയാതെ തിരിച്ച് വന്ന് എന്റെ പൊന്നിനെ കൊണ്ട് പോകാം കേട്ടോ ?
“നമുക്കൊന്നിച്ച ചെന്നെക്ക് പോയ്മക്കൂടേ ചേട്ടാ ?

“അത് വേണ്ട പൊന്നേ , ആദ്യമൊരു ജോലി ശരിയാവട്ടെ . ഇല്ലെങ്കിൽ എന്റെ പൊന്ന് പട്ടിണി കിടക്കേണ്ടി വരും . അത് മാത്രമല്ല , സ്വന്തമായി ഒരു മേൽ വിലാസമില്ലാതെ മോളെ പോലെ ഒരു സുന്ദരിക്കുട്ടിയെ കൊണ്ട് പോകാൻ പറ്റിയ സ്ഥലവുമല്ല അത് ‘

” എന്നാലും ചേട്ടനെ കാണാതെ ഞാൻ ഇത്രയും നാൾ തനിയെ കഴിയണമല്ലോയെന്നോർക്കുമ്പോൾ…”

“എല്ലാം നമ്മുടെ നല്ലതിനു വേണ്ടിയാണെന്ന് കരുതി എന്റെ മോൾ സമാധാനിക്ക

“അത് മാത്രമാണ് എനിക്കൊരാശ്വാസ . എനിക്ക് ഒറ്റക്കൊരു വീട്ടിൽ ചേട്ടന്റെ ഭാര്യയായി , കുഞ്ഞുങ്ങളെ പ്രസവിച്ച് വളർത്തി ജീവിക്കാൻ ധ്യതിയായി തുടങ്ങി “.

” എനിക്കും ആഗ്രഹമില്ലാഞ്ഞിട്ടാണോ മോളൂ , തൽക്കാലം എന്റെ പൊന്നൊന്ന് ക്ഷമിക്ക അങ്ങിനെ ദിവാസ്വപ്തനങ്ങൾ കണ്ട് ഞങ്ങളുടെ ജീവിതം മുന്നോട്ട് നീങ്ങുകയായിരുന്നു.
പക്ഷേ എന്നും എല്ലാവർക്കും കാര്യങ്ങൾ ഒരേ പോലെ തന്നെ ആയിരിക്കുകയില്ലല്ലോ ? ഒരു കയറ്റമുണ്ടെങ്കിൽ അതിനടുത്തായി ഒരു ഇറക്കവും ഉണ്ടായിരിക്കണം . ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലും അത് തന്നെയാണ് സംഭവിച്ചത്.

വല്യേട്ടന്റെ വിവാഹം നടന്നതായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ ജീവിതം മാറ്റി മറിച്ചു കാര്യം . ഞങ്ങളൂടെ തന്നെ സമുദായത്തിൽ പെട്ട പ്രിയ എന്ന പേരായ ഒരു കുട്ടി . എന്നെക്കാൾ രണ്ട് മൂന്ന് വയസ്സ് കൂടുതൽ മാത്രം . ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ; കാണാനും നല്ല കുട്ടി തന്നെ . പക്ഷേ വല്യേട്ടനുമായി യാതൊരു ചേർച്ചയും ഇല്ലായിരുന്നു . ഞങ്ങളുടെ സമുദായക്കാർ പൊതുവേ ഒരു ദേശത്ത് ഒരു വീട്ടുകാർ മാത്രം ഉണ്ടായിരുന്നതിനാൽ പെൺകുട്ടികൾക്ക് പൊതുവേ കിട്ടിയ ബന്ധം കൊണ്ട് തൃപ്തിപ്പെടേണ്ടിയിരുന്നു അത് പോലെയായിരുന്നു . വല്യേട്ടന്റെ കാര്യവും , മീനിട്ട സാമ്പാർ വച്ചത് പോലെ ഇരുന്നിരുന്നു നവ ദമ്പതികളെ കാണാൻ . യാതൊരു പരിഷ്ക്കാരവുമില്ലാത്ത വല്യേട്ടനെ ഭർത്താവായി സ്വീകരിക്കേണ്ടി വന്ന നാത്തുന്നോട് എനിക്ക് തികച്ചും സഹതാപം തോന്നി .കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടും വല്യേട്ടന്റെ ജീവിതത്തിൽ മാറ്റമൊന്നും തന്നെ ഉണ്ടായില്ല . പതിവ് പോലെ രാവിലെ പണിക്ക് പോയാൽ രാത്രി വൈകിയിട്ട് മാത്രമേ തിരിച്ചെത്തിയിരുന്നുള്ളൂ . അമ്മയും ഏട്ടന്റെ കടയിലേക്ക് പോയാൽ വീട്ടിൽ ആ കുട്ടി മാത്രം തനിച്ചായിരിക്കും . ഞാനും കൊച്ചേട്ടനും കോളേജിലേക്ക് പോവുമല്ലോ ?

ഞാനും നാത്തുന്നും തമ്മിൽ വളരെ പെട്ടെന്ന് അടുത്തു . അവർക്ക് സമ പ്രായത്തിൽ ഞാൻ മാത്രമല്ലേ വീട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ ? അതിനാൽ ഞങ്ങൾ പെട്ടെന്ന് കൂട്ടുകാരികളായി മാറി . കൊച്ചേട്ടനാണെങ്കിൽ നാത്തുൻ വീട്ടിൽ വന്നതിനു ശേഷം രാത്രി സമയത്ത് മാത്രമേ വീട്ടിലുണ്ടാവൂ എന്ന അവസ്ഥയിലായി . കല്യാണം കഴിഞ്ഞതിനു ശേഷം വീട്ടിലെ കിടപ്പു വട്ടത്തിനും മാറ്റം വന്നു .
നല്ല സൗകര്യമുള്ള മുറി എന്റേതായതിനാൽ അത് നവ ദമ്പതികൾക്കായി വിട്ടു കൊടുത്തു . എന്റെ കിടപ്പ അമ്മയുടെ മുറിയിലായി . അതിനാൽ കൊച്ചേട്ടൻ എന്റെ അടുത്തേക്ക് രാത്രി വരുന്നത് ഇല്ലാതായി . അതിനു പകരം അമ്മ നല്ല ഉറക്കമായെന്ന് കണ്ടാൽ ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് കൊച്ചേട്ടന്റെ അടുത്തേക്ക് പോവുന്നത് പതിവായി . എന്നാലും പണ്ടത്തെ പോലെ വിസ്മരിച്ച് പണ്ണാനുള്ള സമയവും സന്ദർഭവുമൊന്നും ഞങ്ങൾക്ക് കിട്ടാറില്ലായിരുന്നു . എന്തൊക്കെയോ പെട്ടെന്ന് കാട്ടി കൂട്ടി ഞാൻ തിരിച്ച് എന്റെ മുറിയിലെക്ക് പോകണമായിരുന്നു .

നാത്തുന്നും ഞാനും തമ്മിൽ കൂടുതൽ അടുപ്പമായപ്പോൾ ഞങ്ങൾ കൂട്ടുകാരികളെ പോലെ ആയി നാത്തുനേയെന്ന വിളിക്ക് പകരം എന്നെ കൊണ്ട് ചേച്ചി എന്ന് വിളിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി . അങ്ങിനെ വിളിക്കുമ്പോൾ കൂടുതൽ അടുപ്പമുണ്ടെന്ന് തോന്നുമത്രേ . അത് പോലെ എന്നെ എടീയെന്നും മോളേയെന്നുമൊക്കെ ചേച്ചിയും സംബോധന ചെയ്യു . ചേച്ചിക്ക് സമയം പോകാൻ മാർഗ്ഗമൊന്നും ഇല്ലാതിരുന്നതിനാൽ എന്നെ കൊണ്ട് പല തരം വാരികകളും വാങ്ങിപ്പിച്ച് വായിക്കുമായിരുന്നു . പിന്നെ അൽപാൽപമായി ഞങ്ങൾ കുറേശ്ശെ കമ്പി വർത്തമാനങ്ങളും പറയാൻ തുടങ്ങി…(തുടരും)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *