”ശ രി പിതാവേ … അങ്ങയുടെ ആജ്ഞ പോലെ നടക്കട്ടെ …
അച്ഛനും മകനും മാലിനിയുടെ അന്തപുരത്തിലേക്കു നടന്നു… ദേവദാസി മാർ അവരെ കണ്ടു മുഖം കുനിച്ചു നടന്നു… അന്തപുരത്തിൽ രാജാവും മാലിനിയം നില്പ്പുണ്ടായിരുന്നു…
ചിത്രങതൻ നെ കണ്ടുടൻ രാജാവ് ദേശ്യപെട്ടു…
ഇവനെ ഞാൻ ക്ഷണിച്ചില്ലല്ലോ…
അവനൊരു അബത്തം പറ്റിയതന്നെന്നും… ക്ഷമിക്കണമെന്നു ഒന്നും രാജ്യ ഗുരു പറഞ്ഞില്ല… രാജാവ് പോയ് രാജാവിന്റെ പണി നോക്കിയാട്ടെ… പോയാട്ടെ… എന്നാണ് ഗുരു പറഞ്ഞത്…
രാജാവ് തല താഴ്ത്തികൊണ്ടു മുറിയിൽനിന്നും ഒരോട്ടക്ഷരം മിണ്ടാതെ വെളിയിലേക്കു പോയി.കാരണം രാജ്യത്തിൻറെ അടിയന്തര അവസ്ഥകളിൽ രാജ്യഗുരു വാണു രാജാവ്. അടിയ
ന്തര അവസ്ഥ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നത് രാജാവാണെങ്കിലും ഭരിക്കുന്നത് ഗുരു. ആയിരിക്കും..
അപ്പോഴതാ അമ്മടെ അടുത്ത് കിടക്കാൻ വന്നതാണ് വൈശാലി. അമ്മടെ
അടുത്ത് അത്രയും പുരുഷന്മാർ നില്കുന്നത് കണ്ടു കളി നടക്കാൻ പോകയാണ് എന്ന് അവൾക്കു മനസിലായി അവൾ തിരികെ നടന്നു …
അവളുടെ തുളുമ്പുന്ന നിതംബത്തിൽ അച്ഛന്റെയും മകന്റെയും കണ്ണ് പതിഞ്ഞു…. അവന്റെ രക്തത്തിൽ ദേഷ്യവും കാമവും ഇരച്ചുകയറി…
പക്ഷെ അപ്പൊ തന്നെ തന്റെ മകനെയും മാലിനിയെയും റൂമിനുള്ളിലാക്കി അ
ന്തപുരത്തിന്റെ വാതിൽ ഗുരു അടച്ചു…
ഇനി സ്വസ്ഥമായി വൈശാലിയെ കളിക്കാം .. അയാൾ നെറ്റിയിലെ വിയർപ്പു തുള്ളികൾ തുടച്ചു മാറ്റിക്കൊണ്ട് നെടുവീർപ്പിട്ടു…
അയാൾ നേരെ വൈശാലിയുടെ കൂട്ടുകാരികളുടെ അന്തപുരം ലക്ഷ്യമാക്കി
നടന്നു..
വൈശാലിയും തന്റെ 16 കൂട്ടുകാരികളും കിടക്കുകയാണ്… ആ ദൃശ്യ വിരുന്നു ഗുരു ഒരു ചിമ്മിനി വിളക്കിന്റെ പ്രകാശത്തിൽ നുകർന്നു …
അവർ കൂട്ടുകാരികൾ പരസ്പരം പിടിച്ചും അമര്ത്തിയും സുഖിച്ചു കിടക്കുവാണ് .അവർ പരസ്പരം
പിറുപിറുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു .. ഗുരു ചെവികൾ കൂർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അത്
ശ്രവിച്ചു… ‘എന്നാലും
ചാടാ
നിന്റെ അമ്മയുടെ ഭാഗ്യം തന്നെ വൈശാലി..’””” കൂട്ടുകാരികളിൽ ഒരാൾ പറഞ്ഞു..
”അതെന്താടി…’””’>? വൈശാലി ചോദിച്ചു
”എത്രപേരാ അവരെ സുഖിപ്പിച്ചു കൊടുക്കുന്നത് ..?”?
”നിന്റെയൊക്കെ കാര്യം പിന്നെയും ഭേതമാണല്ലോ …
ആരെ വേണേലും വളച്ചെടുത്ത കളിക്കാലോ.?? രാജാവ് എന്നെ തൊടുന്നവന്റെ തല എടുക്കുമെന്നല്ല പ്രഖ്യാപിച്ചത് … എന്റെ വിധി.’”” വൈശാലി ദേഷ്യത്തിൽ മുരണ്ടു.
”എന്തിനാ രാജാവ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞതെന്നു എനിക്കും അറിയാത്തതു.’ കൂട്ടുകാരികളിൽ വേറൊരുത്തി ചോദിച്ചു 9
‘ഡീ നീ അന്ന് എന്തിനാ നിലവിളിച്ചതു… അല്ലേൽ നല്ലൊരു കളി കിട്ടുമായിരുന്നല്ലോ.???”” കൂട്ടുകാരി ചോദിച്ചു
‘ഡീ അന്ന് എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല…. ആദ്യമായിട്ടല്ല…. പേടിച്ചു പോയി.” വൈശാലി പറഞ്ഞു ‘അയ്യോ കഷ്ടം..’” എല്ലാരും കളിയാക്കി കൊണ്ട് പൊട്ടി ചിരിച്ചു. “”രാജ്യഗുരുവും ചിത്രങതൻ നാണു നിന്റെ അമ്മയുടെ അന്തപുരത്തിൽ… മിക്കപേരും അവർ സേനാപതിയുടെ പൂറു വലിച്ചു കീറും…’””” കൂട്ടുകാരി പറഞ്ഞു
2009
“”മിണ്ടാതെ കിടക്കടി..’???
തറയിൽ കിടന്നു ശീലമില്ലാത്തുകൊണ്ടാണോ എന്തോ വൈശാലിക്ക് പുറം
വേദന എടുത്തു… ആ മുറിയിൽ ഒരേ ഒരു കട്ടിലിലേക്ക് അവൾ കയറി
കിടന്നു….
16 പേർ ഉണ്ടായിരുന്ന ആ മുറിയിൽ വൈശാലിയുടെ കൂട്ടികാരികളായ അരുണിമയ്ക്കും നീലിമയ്ക്കും ആയിരുന്നു കഴപ്പ് കൂടുതൽ. അവർ
വൈശാലിയുടെ ഉറ്റ കൂട്ടുകാരുമായിരുന്നു …മറ്റുള്ളവർ ഉറങ്ങി കഴിഞ്ഞു നീലിമയും അരുണിമയും വൈശാലിയുടെ കൂടെ കയറി കിടന്നു . ഇന്ന് നിദ സഭയിൽ തകർത്താടിയായതു കൊണ്ടാവും എല്ലാരും സുഖ നിദ്രയിലായിരുന്നു..
“”എന്തൊരു മുലയാടി വൈശാലി… എനിക്ക് ശ്വാസം വിടാൻ പോലും പറ്റുന്നില്ല… എന്തൊരു വലുപ്പം.” നീലിമ പറഞ്ഞു “’മാലിനിയുടെ പുത്രിയല്ലെടീ … ഇതല്ല ഇതിന്റെ അപ്പുറം വളർന്നാലും …ഇവളെ കുറ്റം പറയാൻ പറ്റില്ല” … പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അരുണിമ പറഞ്ഞു .
അല്പം കഴിഞ്ഞു
അരുണിമ മെല്ലെ വൈശാലിയുടെ ചന്തിയുടെ മേൽ കയ്യ് വെച്ചു … അവളുടെ പാവാട മെല്ലെ ഉയർത്തി….
അതെ സമയം നീലിമ വൈശാലിയുടെ മുലകൾ ഞരടി ഉടയ്ക്കുകയായിരുന്നു.. അരുണിമ അവളുടെ പൂറിനു മേൽ കയ്യ് വെച്ച് തടവി.
വൈശാലി സുഖം കൊണ്ട് ചെറുതായി ഒന്ന് മൂളി…
അരുണിമ അപ്പൊ അവളുടെ നടുവിരൽ അവളുടെ പൂറിനുള്ളിലേക്കു ഇറക്കി…
വൈശാലിക്ക് അടിച്ചു കൊടുത്തു…
വൈശാലി
കാലുകൾ അകത്തി വെച്ചു കൊടുത്തു… അരുണിമ അവളുടെ വിരലുകളുടെ സ്പീഡ് കൂടി…
വൈശാലിയും നീലിമയും അതെ സമയം ചുണ്ടുകൾ പരസ്പരം നുണഞ്ഞു രസിച്ചു. വൈശാലിയുടെ കയ്യ് ഇഴഞ്ഞു നീലിമയുടെ പൂറിലേക്ക് ചെന്നു ..
ഇതെല്ലം കണ്ടുകൊണ്ടു രാജ്യഗുരു വെളിയിൽ നില്പ്പുണ്ടായിരുന്നു… ഇതൊക്കെ കണ്ടുകൊണ്ടു അധിക നേരം അവിടെ നില്ക്കാൻ പറ്റില്ലാന്ന്
അയാൾക്കറിയാമായിരുന്നു… തന്റെ മകൻ മാലിനിയെ പണിഞ്ഞു കഴിയുന്നതിനു മുമ്പേ അയാൾക്ക്
വൈശാലിയയെ പണ്ണണം…
ശം വന്നല് രാജ്യ ഗുരു ഉടൻ തന്നെ അന്തപുരത്തിന്റെ വാതിൽ മെല്ലെ തുറന്നു .. രാജ്യഗുരുവിനെ കണ്ടു അവർ മൂന്നുപേരും വസ്ത്രങ്ങൾ തിരിച്ചു ശരീരത്തിലേക്ക് അണിയുന്നതിന്റെ തിരക്കിലായിരുന്നു. അവരുടെ രതി സുഖം പാതി വഴിയിൽ മുടങ്ങി. അവർ കണ്ണടച്ചു ഉറക്കം നടിച്ചു കിടന്നു.
അന്തപുരത്തിൽ നല്ല ഇരുട്ടായിരുന്നതിനാൽ രാജ്യഗുരു ഒന്നും കണ്ടു കാണില്ല. എന്നവർ വിശ്വസിച്ചു …
രാജ്യഗുരു നിദ്രയിൽ ആയിരുന്ന 16 പെൺകുട്ടികളെയും വിളിച്ചെണീപ്പിച്ചു..
രാജാവിന്റെ കല്പന കാരണം ആ കൂട്ടത്തിൽ വൈശാലി മാത്രമേ കന്യക ആയിട്ടുള്ളു എന്നയാൾക്കറിയാമായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവളെ മാത്രം കിട്ടുന്നതിനായി കന്യകയായ ഒരു പെൺകുട്ടിയെ യാഗത്തിന് ആവശ്യമുണ്ടെന്നും… ഒരു പെൺകുട്ടി വരണമെന്നും പറഞ്ഞു…
യാഗത്തിനായതിനാൽ ആരും എണീച്ചു ചെന്നില്ല. കാരണം അവർ കന്യകമാ യ ആയിരുന്നില്ല… എല്ലാരുടെയും മുഖം ചുവന്നു നാണം കേട്ട് നിന്നു … ആരും രാജ്യ ഗുരുവിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കീല…
ഗുരു …വൈശാലിയെ കൂട്ടികൊണ്ടു പോകു….
അരുണിമ പറഞ്ഞു….
രാജ്യഗുരുവിന്റെ ആവശ്യവും അതുതന്നായിരുന്നു…
എല്ലാരുടെയും ദയനീയമായ നോട്ടം വൈശാലിയിൽ പതിഞ്ഞു… അവൾ അതികം വൈകാതെ തന്നെ അന്തപുരത്തിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി രാജ്യഗുരുവിനോടൊപ്പം ഇറങ്ങി…
തന്റെ അപ്പൂപ്പന്റെ പ്രായം ഉണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ടും.. രാജ്യഗുരു
ആയതുകൊണ്ടും… തന്റെ നാടിൻറെ നന്മയ്ക്കു വേണ്ടിയായായതുകൊണ്ടും
വൈശാലി എവിടേക്കു ഏന് ചോദിക്കാതെ ഗുരുവിനോടൊപ്പം പോയി…
രാജ്യകൊട്ടാരത്തിൽ കാവൽ പട ഒഴികെ എല്ലാരും ഉറങ്ങി കഴിഞ്ഞു… സമയം ഏതാണ്ട് 12 .30 കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
വൈശാലിയയെം ഗുരുവിനെയും അസമയത് കണ്ട് കാവൽ പടയിൽ ഒരാൾ ഗുരുവിനോട് എങ്ങോട്ടാണെന്ന് ചോദിച്ചു…
ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഗുരു ആ ഭടന്റെ കയ്യിലേക്ക് ഒരു കിഴി പൊൻപണം നൽകികൊണ്ട് പുഞ്ചിരിച്ചു…
ഭടനും പുഞ്ചിരിച്ചു. അയാൾക്കു കാര്യം മനസിലായി..
ഗുരു
