ശ്യാമള എഴുന്നേറ്റ് വസ്ത്രം ധരിക്കുന്ന നേരം. നിലക്കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി. പുറത്തേക്ക് ചാടി നിൽക്കുന്ന മുലകളിൽ തുറിച്ചു നിൽക്കുന്ന മുലക്കണ്ണുകൾ. മുലകൾ നഖക്ഷതങ്ങളേറ്റു ചുവന്നിരിക്കുന്നു. കവിളുകളും ചുവന്നിട്ടുണ്ട്. കീഴ്ചുണ്ടുകൾ ചുവന്നു തടിച്ചിരിക്കുന്നു. താൻ നല്ലൊരു പണ്ണ് കഴിഞ്ഞു എന്ന് വിളിച്ചു പറയുന്ന അവസ്ഥയിലായിരുന്നു അവൾ.
“എടീ ശ്യാമളേ.. പുറത്തു നിന്നും ആരോ വിളിച്ചു.
ശ്യാമള പെട്ടെന്നു മുഖം തുടച്ച് പുറത്തു വന്നു.
കുറച്ചപ്പുറത്ത് താമസിക്കുന്ന യശോദാമ്മയായിരുന്നു. “നീ കതകടച്ചിട്ട് എന്തെടുക്കുവാരുന്നു, നിന്റെ മുഞ്ഞിയെന്താ ഇങ്ങനെ? ” യശോദാമ്മ ശ്യാമളയെ അടിമുടി ഒന്നു നോക്കി. അവളൊന്നു ചൂളി.
“രാവിലെ നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റ കൊണ്ടാകും ഒരു തലവേദന. കിടക്കുവാരുന്നു.”
“ദേ, ഇത് കുറച്ചു ചീരയാ. പിള്ളാർക്ക് തോരൻ വെച്ചു കൊട്.” യശോദാമ്മ കയ്യിലിരുന്ന കടലാസുപൊതി ശ്യാമളക്ക് കൊടുത്തു.
“കേറിയിരി യശോദാമ്മേ.. ”
“വേണ്ട, വീട്ടിൽ ആരുമില്ല, ഞാൻ പോവാ.” യശോദാമ്മ കുറച്ചു മുന്നോട്ടു നടന്നിട്ട് തിരിഞ്ഞു നിന്നു. “പാക്കരൻ ദൂരെയെവിടെങ്കിലും ഓട്ടം പൊകുമ്പോ നിനക്കു വരുന്ന ഈ തലവേദനയൊണ്ടല്ലോ, അത് വെച്ചോണ്ടിരുന്നാൽ ദോഷമാണ്. പറഞ്ഞില്ലെന്ന് വേണ്ട.”
ശ്യാമള തലക്കടിയേറ്റത് പോലെ നിന്നു. അവരെന്താണ് പറഞ്ഞത്. അവർ വന്നിട്ടു കുറേ നേരമായോ. അകത്തു താനും ദേവസ്യാച്ചനും തമ്മിൽ നടന്നത് അവർ കണ്ടു കാണുമോ. അതോ ഈ ബന്ധം അവർക്കറിയാമോ. ശ്യാമളക്ക് തലചുറ്റുന്നത് പോലെ തോന്നി. അവൾ ഇറയത്തെ തൂണിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു.
തുടരും.
