അവന്റെ കൈകളിൽ അവൾഒരുപുഷ്പം പോലെ ഞ്ഞെരിഞ്ഞമര്ന്നു.
അവളുടെ ഉടയാടകൾ തനിയെ അടർന്നുവീണു അയാളുടെ ഉടുപ്പ് കാണാനില്ല.
അവളെന്ന മന്ത്രികവീണയെ രാജേന്ദ്രൻ മീട്ടുകയായ്.
ഒടുവിൽ അവന്റെ മുഖം മുഴുവൻ അവൾ ചുംബനത്തിൽ മൂടി.
ഇപ്പോൾ അവൻ വിയർപ്പിൽ കുളിച്ചിരിക്കുന്നു അവൾ അവന്റെ നഗ്നമായ മാറിൽ തലവച്ചു കിടക്കുന്നു അവളും കിതക്കുന്നുണ്ട്.
ആ സുന്ദരമായ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി .
അവന്റെ കണ്ണുകൾ ഇപ്പോൾ കൂമ്പി യിരിക്കുന്നു അവൻ ഒരുമന്ത്രികവലയത്തിലാണ് തന്റെ പ്രിയതമയുടെ.
ഏട്ടാ… അവളുടെ തേനൂറുന്ന നേർത്ത ശബ്ദം.
ഹ്മ്മ്….. രാജേന്ദ്രൻ മൂളി.
ഇനി എന്റെയും മക്കളുടെയും കൂടെ വേണം അടുത്ത ഏകാദശി വരെ.
ഹമ്മ്…… അയാൾ മൂളി.
അമ്മ പറഞ്ഞു അപ്പുട്ടിയും അമ്മുട്ടിയും വിശേഷ ജാതക ക്കാരാണെന്ന്
ഹമ്….. എനിക്കറിയാം മാളു……അവർ രണ്ടും സാദാരണ കുട്ടികളല്ല അവർ വ്യത്യസ്തരാണ് .
ഇപ്പോൾ ഞെട്ടിയത് സരസ്വതി ആണ് നിരീശ്വര വാദിയായി അമ്പല പടിചവിട്ടാത്ത തന്റെ കണവാനാണോ ഈ പറയുന്നത്……
മാളു നിന്റെ കാവൽ അ വർക്കാവശ്യ മാണ്.
അവൾ എന്തോ ഓർത്തെന്നപോലെ തന്റെ സാരി വാരിയുടുത്തു എനിക്ക് എനിക്ക് എന്റെ മക്കളെ കാണണം.
എല്ലാം കഴിഞ്ഞ പോളാണോ മക്കളെ ഓർമവന്നത് രാജേന്ദ്രൻ അവളെ കളിയാക്കി,
അവളുടെ മുഖം ചുമന്നു നുണക്കുഴി തെളിഞ്ഞു ആ സുന്ദരി രാജേന്ദ്രന്റെ നെഞ്ചിൽ അവളുടെ മൃദുലമായ കൈകൊണ്ട് ഇടിച്ചു….
ഹെയ് മാളു വേദനിക്കുന്നു.
വാടി പോകാം…..
ഇങ്ങനെയോ മുണ്ടുടുക്കു ഏട്ടാ അവൾ അവനെ കളിയാക്കി.
ഞാൻ മറന്നു അവൻ ചിരിച്ചുകൊണട് അവളുടെ ചെഞ്ചുണ്ടിൽ മുത്തി.
പാർവതി അമ്മ ജയമേജയന്റെ കഥ തീർത്തിരുന്നു.
ദേ നോക്കിക്കേ അമ്മുമ്മേ……. അച്ഛെടെ മുഖം മുഴുവൻ കണ്മഷി.
അമ്മു കളിയാക്കി ചിരിച്ചു സരസ്വതി ചൂളി പോയി.
ഈ പെണ്ണ് അവൾ കപട ദേഷ്യം കാണിച്ചു അപ്പുവിനെ പൊക്കിഎടുത്തു അവിടുന്നും തടി എടുക്കാൻ നോക്കിയഅപ്പോഴേക്കും പാർവതി ‘അമ്മ അവളെ വിളിച്ചു.
തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ അവൾകാണുന്നത് താടി അല്പം പൊന്തിച്ചു് വലതുകാൽ നിലത്തുറപ്പിച്ച ഇടതുകാൽ മടക്കിവച്ചു പീഠത്തിൽ ഇരിക്കുന്ന പാർവതി അമ്മ യെ ആണ്
“മകളെ മാളു മനസ്സുകൊണ്ടും ശരീരം കൊണ്ടും സന്തോഷമായിരിക്കുന്ന ഈ വേളയിൽ നീ പരദേവതയെ പ്രാർത്ഥിച്ചു മറ്റൊന്നും ചിന്ധിക്കാതെ കുളിച്ചു ഈറനായി വരിക. നിനക്കുള്ള വസ്ത്രം മറ പുരയിൽ ഉണ്ട്‌ താറുടുക്കുക വേറെ ആടി വാത്രം വേണ്ട “
അത് ഒരു കൽപന ആയിരുന്നു. അവൾ അറിയാതെ രണ്ടു കൈയും കൂപ്പി പോയി.
അപ്പു അവളുട ഒക്കത്തുനിന്നും ചാടി അമ്മുമ്മേ……. എന്നുവിളിച്ചോടി ചെല്ലുന്നു….
പാർവതി അമ്മയുടെ ഗാംഭീര്യം വഅത്സല്യ മായി മാറുന്നുവോ.
സരസ്വതി,ദേവിയെ സ്മരിച്ചുകൊണ്ട് യാന്ത്രികമായി മറപ്പുരയിലേക്കു നടന്നു.
****************************************
ചങ്ങല കിലുങ്ങുന്നശബ്ദം,ചിലമ്പിന്റ ശബ്ദം. മണി നാദം. ആരുടെയോ ആർത്തട്ടഹാസം
ഹാ ഹാ ഹാ ഹാ…. ഹാ ഹാ ഹാ ഹാ
അവർ വരുന്നു……
നമ്മേ മോചിപ്പിക്കാൻ അവർ വരുന്നു……
അവർ വരും…
ഹാ ഹാ ഹാ ഹാ………….
നീണ്ട താടിയും മുടിയും വിസ്തൃതമായ നെറ്റിയും ഉള്ള വൃദ്ധൻ തന്റെ വെള്ളിപോലുള്ള താടി തടകി കൊണ്ടു അട്ടഹസിച്ചു.
പെട്ടെന്ന് അവടെ നിലവിളക്കും തൂക്കുവിളക്കും തെളിഞ്ഞു.
കവടി പലകയും.കാവടിപ്പലകയുടെ പിന്നിൽ തടി ച്ചുരുണ്ട കറുത്ത കണ്ണുള്ള വികൃദമായ ചിരിയുള്ള ഉണ്ടക്കണ്ണനും ഇരുന്നു.
കിളവാ നിനക്ക് മോചനമില്ല…..
നിനക്ക് മോചനമില്ല……
അയാൾ ശബ്ദമില്ലാതെ ചിരിച്ചു..
കൊലച്ചിരി ഹൃദയം കീറുന്ന ചിരി.
കാവടി നിരത്തി പകുത്തെണ്ണി അയാൾ ചാടി എഴുന്നേറ്റു.
വടക്കുനിന്നും രക്ഷക അലറിരിക്കുന്നുp അതിനർത്ഥം അവൻ എപ്പോഴേ ജനിച്ചിരിക്കുന്നു….
വിളക്കുകൾ അണഞ്ഞു.
ഒരു മൂളൽ മാത്രം മുഴങ്ങി,കാളയുടെ മുക്രി പോലെ.. പിന്നെ ഭീകരമായ അന്ധകാരം.ചങ്ങല കിലുക്കം.
********************************************
ഞാൻ എന്തിനിവിടെ നാലു വേലിക്കുള്ളിൽ ഭയന്നിരിക്കണം.
അമ്മ പറഞ്ഞതെല്ലാം കേട്ടു എന്നിട്ടും എന്നും ഞാൻ ഒറ്റക്ക്.
എന്റെ ഞരമ്പിൽ ഒഴുകുന്നത് രാജ രക്തം ആണത്രേ.
രാജരക്തം…..
അവൻ അവന്റെ കൈയിൽ ഉള്ള പേന കത്തി കൊണ്ട് അവന്റെ കൈൽ അഞ്ഞു കുത്തി.
അവന്റെ കൈൽ നിന്നും രക്ത ഒഴുകി വിരലിലൂടെ ഇറ്റിറ്റു വീണു.
അവൻ രക്തത്തിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കി. എന്നിട്ട് അവൻ ഊറി ചിരിച്ചു.
രാജരക്തം……
രാജരകതം……
അവൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ടു പുറത്തുള്ള ഇരുട്ടിലേക്ക് കുതിച്ചു.
വയ്യ ഇനി വയ്യ അമ്മേ….. ഞാൻ പോകുന്നു.
രഘു..
അമ്മയുടെ രഘു പോകുന്നു…..
അവൻ ഓടി ആ പറമ്പിന് പുറത്തേക്കുള്ള വഴി ലക്ഷ്യമാക്കി.
കൂരിരുട്ട് ഒന്നും കാണാൻ വയ്യ അവന്റെ ഓട്ടം പത്തു മിനിറ്റിൽ കുടുതലായി അത്രയും വലിയ പുരയിടമായിരുന്നു അത് അവൻ നന്നേ കിതച്ചു. അവന്റ കൈൽ നിന്നും അപ്പോഴും രകതം ഒഴുകുന്നഉണ്ടായിരുന്നു.
മോനേ……..
മോനെ……..
അവന്റ കാതിൽ അമ്മയുടെ ദയനീയമായ നീട്ടി വിളി. കരച്ചിൽ..
അവന്റെ കാലുകൾ വേലിക്കരുകിൽ നിലച്ചു.
അവന് അവന്റെ അമ്മയെ നിഷേ ദിക്കാനാവില്ല അവൻ വേലിയിൽ പിടിച്ചുനിന്നു കിതച്ചു.
വെളിയിൽ നിന്നും ഒരു മുരളൽ അങ്ങകലെ കുറുക്കൻ ഓലി ഇടുന്നു.
അവൻ ഓർത്തു, അമ്മ പറഞ്ഞത്.
“അച്ഛൻ വരാതെ ഈ വേലിക്കടക്കരുത്”.
അമ്മേ….. എന്നു വിങ്ങി കരഞ്ഞു… പിന്നെ സാവധാനം അവൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.
വേലി യിലൂടെ അവന്റെ ചോര ഒഴുകിഇറങ്ങിയത് അറിയാതെ…..
തുടരും.
