👽സെക്സി ഏലിയൻസ്👽

കോവിഡ് കാലത്തിന് ശേഷം ആദ്യമായി നടക്കുന്ന പി.എസ്.സി പരീക്ഷയാണ്. പ്രായം വെച്ചു നോക്കിയാൽ ഇതെൻ്റെ അവസാന സർക്കാർ ഉദ്യോഗ ശ്രമമാണ്.

അപേക്ഷ അയക്കുമ്പോൾ ജോലി കിട്ടണം എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ അധികമാരും സെൻ്റർ വയ്ക്കാത്ത സ്ഥലങ്ങൾ നോക്കി സെൻ്റർ വയ്ക്കുക എന്നതായിരുന്നു എൻ്റെ രീതി.

അങ്കവും കാണാം താളിയും ഒടിക്കാം എന്നുള്ള ചൊല്ല് അന്വർത്ഥമാകുവാൻ എൻ്റെ പരീക്ഷാ യാത്രകൾ കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. യാത്രകളിൽ ഒരു പാട് പേരെ പരിചയപ്പെടാം. പ്രത്യേകിച്ച് പാട്ടിന് താളമിടുന്ന പെണ്ണുങ്ങളെ എവിടെ കണ്ടാലും ഞാൻ പരിചയപ്പെടുമായിരുന്നു. കാരണം അത്തരക്കാരികൾ നല്ല ഒന്നാന്തരം കളിപ്രിയരായിക്കും.

ഇന്ന് അകലെയുള്ള പരീക്ഷാ സെൻ്ററിലേക്ക് ഇറങ്ങിയതാണ് ഞാൻ.

തെക്ക് നിന്നുള്ള ട്രെയിനിറങ്ങി ബസ് സ്റ്റാൻഡിലേക്ക് ഓട്ടോ പിടിച്ചാണ് പോയത്. മാസ്ക്ക് വെച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ സുന്ദരികളുടെ മുഖം കാണുന്നില്ലങ്കിലും ആകാര വടിവിൽ നല്ല അഴകൊഴമ്പൻ ഐറ്റംസ് ആണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്.

“എവിടെ പോകാനാ …” ഞാൻ ആ നാട്ടുകാരനല്ലന്ന് മനസ്സിലായ ഓട്ടോക്കാരൻ എന്നോട് ചോദിച്ചു. നമ്മുടെ നടൻ ഇന്ദ്രൻസ് ചേട്ടൻ്റെ ഒരു ഛായയുണ്ട് ഈ ഓട്ടോക്കാരന്.

” അത് ചേട്ടാ ഞാൻ നാളത്തെ പി എസ് സി പരീക്ഷ അറ്റൻഡ് ചെയ്യാൻ വന്നതാ.”

“എവിടെയാ.”

“അത് ചേട്ടാ മദാലസമേട്ടിലാ…”

” മദാലസമേട്ടിലോ…?”

ഓട്ടോ ഡ്രൈവർ ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞ് എന്നെ നോക്കി.

പെട്ടെന്ന് ഒരു പെൺകുട്ടി സ്കൂട്ടിയിൽ വന്ന് ബ്രേക്കിട്ട് നിന്നു. ഓട്ടോയും ചവുട്ടി നിർത്തി. ഞാൻ മുന്നോട്ടാഞ്ഞു. അയാൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ സമയത്ത് എതിരെ ഈ സ്കൂട്ടിയും വന്നോ… എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല.

അപ്പോഴേക്കും പെൺകുട്ടി ഹെൽമെറ്റ് ഊരി. ഞാൻ നോക്കി. അവൾ മാസ്ക്ക് ധരിച്ചിട്ടില്ലായിരുന്നു. നല്ല ചെറിപ്പഴങ്ങൾ പോലെ ചുവന്ന ചുണ്ടുകൾ. മുക്കൂത്തി നന്നായി വെട്ടിതിളങ്ങുന്നു.

അവൾ ഓട്ടോ ഡ്രൈവർക്ക് നേരെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് …

“ഇങ്ങനെ അശ്രദ്ധമായി വണ്ടി ഓടിച്ചാൽ അപകടം ഉണ്ടാവില്ലേ ചേട്ടാ…”
“ക്ഷമിക്കണം മോളേ മാമൻ ഒരു നിമിഷം പതറിപ്പോയതാ… ”

പതറിപ്പോയോ എന്തിന്? ഞാൻ മദാലസമേ ടെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഈ ഓട്ടോ ഡ്രൈവർ എന്തിനാണ് പതറിപ്പോയത്.

ഞാൻ കൗതുകത്തോടെ

ഓട്ടോ ഡ്രൈവറെ നോക്കുമ്പോൾ അയാൾ പെൺകുട്ടി വന്ന സ്കൂട്ടിയിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. അയാൾ ആ വണ്ടിയുടെ നമ്പറിലേക്കാണല്ലോ നോക്കുന്നത്.

‘എംഡിഎം 544-704’ വണ്ടി നമ്പർ ഇങ്ങനായിരുന്നു. ആ നമ്പർ വായിച്ചിട്ടെന്ന പോലെ ഓട്ടോയിൽ നിന്നിറങ്ങി കൈകൂപ്പി “മാപ്പാക്കണം. ഇനി ശ്രദ്ധിച്ചോളാമേ… ” എന്ന് പറഞ്ഞ് ഭയന്നിട്ടെന്ന പോലെ ഓട്ടോയിൽ തിരികെ കയറി.

എനിക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല. അതുവരെ വന്ന സ്പീഡിലും വളരെ കുറഞ്ഞ സ്പീഡിലാണ് അയാൾ പിന്നീട് ഓട്ടോ ഓടിച്ചത്.ആ വണ്ടി നമ്പർ എൻ്റെ മനസ്സിൽ പിന്നെയും തെളിഞ്ഞു വന്നു. എംഡി എം 544 …. ഞാനെൻ്റെ ഫോണിൽ ഹാൾ ടിക്കറ്റ് ഒന്നുകൂടി നോക്കാ… ശരിയാണ് ഊഹം ശരിയാണ് എൻ്റെ രജിസ്ട്രേഷൻ നമ്പർ ന്നത് 544 ലാണ് …

ഞാൻ സമയം നോക്കി. ഓട്ടോ വളരെ പതുക്കെയാണ് അയാൾ ഓടിക്കുന്നത്.

“ചേട്ടാ… സ്റ്റാൻഡിന്ന് ബസ് മിസ്സാകും കുറച്ച് സ്പീഡിൽ പോകാമോ…” ഞാൻ പിന്നിലിരുന്ന് ഓട്ടോ ഡ്രൈവറോട് ചോദിച്ചു.

“മദാലസമേട്ടിലേക്കല്ലേ… കുറച്ച് പതിയെ പോയാലും ബസ് കിട്ടും… ”

“ഓ… എപ്പോഴും ബസ് കിട്ടുന്ന സ്ഥലമാണോ എങ്കിൽ കുഴപ്പമില്ല …. ” ഞാൻ അൽപ്പം ആശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞു.

” ഹ ഹ ഹ … എപ്പോഴും ബസ് ഉണ്ടെന്നല്ല. അങ്ങാട് ആകെയുള്ള ബസ് വൈകിട്ട് ആറ് മണിക്കേ സ്റ്റാൻഡിൽ നിന്നെടുക്കു…. പുലർച്ചെ മദാലസ മേടിലെത്തി, വെട്ടം പുലരും മുൻപേ ആ ബസ് മദാലസമേട് വിടും… ”

” ശരിക്കും ചേട്ടാ.. ഈ മദാലസമേട് അപ്പോൾ കേരളത്തിൽ അല്ലേ…?”

“കേരളത്തിലൊക്കെയാ… പക്ഷേ… ”

“എന്ത് പക്ഷെ ചേട്ടാ…. ”

“അനിയൻ പരീക്ഷയെഴുതാൻ വന്നതല്ലേ …. ഇപ്പം അത് ആലോചിക്ക്. ദാ… സ്റ്റാൻഡെത്തി. ഇറങ്ങിക്കോ…. ബസ് എടുക്കാൻ ഇനി നാല് മണിക്കൂറുണ്ട്… ആ കിഴക്ക് മതിലിനടുത്ത് കിടക്കുന്നതാ മദാലസ മേട്ടിലേക്കുള്ള ബസ് അനിയൻ ദാ… ആ കാണുന്ന ഹോട്ടലിൽ കയറി ഒരു റൂമെടുത്ത് കുളിച്ച് ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിച്ച് വന്ന് ബസ്സിൽ കേറി ഇരിക്ക് കേട്ടോ… ഒരു എഴുപത് രൂപ ഇങ്ങ് തന്നാൽ ഞാനങ്ങ് തിരിച്ച് പോയേക്കാം… “
ഓട്ടോ ഡ്രൈവർ ഓട്ടോ കൂലിക്ക് കൈ നീട്ടി.

ഞാൻ അഞ്ഞൂറിൻ്റെ നോട്ടെടുത്ത് നീട്ടിയപ്പോൾ അയാൾ കൈതൊഴുതോണ്ട് “ചില്ലറയില്ല. ഗൂഗിൾ പേയുണ്ടെങ്കിൽ ആ കോഡൊന്ന് സ്കാൻ ചെയ്ത് കാശ് തന്നാൽ മതി അനിയാ…”

അയാൾ ഭവ്യതയോടെയാണ് അത് പറഞ്ഞത്. കോഡ് സ്കാൻ ചെയ്ത് പണം അയച്ച ടോൺകേട്ടതും ഓട്ടോസ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത് സൂക്ഷിച്ചൊക്കെ പോ കേട്ടോ എന്ന് പറഞ്ഞ് അയാൾ വണ്ടി വളച്ചെടുത്ത് ഒറ്റപ്പാച്ചിൽ.

എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല.

ഞാൻ ബസ്റ്റാൻഡിലേക്ക് നോക്കി. മദാലസ മേട്ടിലേക്ക് എനിക്ക് പോകേണ്ട ബസ് കിഴക്കേ മതിലിനോട് ചേർത്ത് പാർക്ക് ചെയ്തിരിക്കുന്നു.

അതിൻ്റെ മുൻ ഗ്ലാസ്സിന് നടുക്കായി ചുവന്ന പെയിൻ്റ് കുറുകെ അടിച്ച് അതിൽ മഞ്ഞ അക്ഷരത്തിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്നു …. ‘അഡൽട്ട്സ് ഒൺലി’ എന്ന്.

ങ്ങേ…. നാട്ടിലൊക്കെ സാധാരണ ബസ്സിൽ സൂപ്പർ ഫാസ്റ്റെന്നും ലിമിറ്റഡ് സ്റ്റോപ്പെന്നുമൊക്കെയാണ് എഴുതുന്നത് ഇതെന്ത് അഡൽട്ട്സ് ഒൺലി … എൻ്റെ കൗതുകം പിന്നെയും കൂടി.

എന്തായാലും ഹോട്ടലിൽ പോയി മുറിയെടുത്ത് കുളിച്ച് ഫ്രഷ് ആയി തിരികെ വരാം എന്ന ചിന്തയിൽ ഞാൻ ഹോട്ടലിന് നേരെ നടന്നു.

ഹോട്ടലിലേക്കുള്ള വഴിയും രണ്ടായി തിരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

‘മദാലസമേട്ടിലേക്കുള്ളവരും മദാലസമേട്ടിൽ നിന്ന് വരുന്നവരും ഈ വഴിയിലൂടെ ഹോട്ടലിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുക.’ ആ ബോർഡ് കണ്ട് ഞാൻ പിന്നെയും ഞെട്ടി.

ഇതെന്താണിങ്ങനെ… ? ഇപ്പോൾ എൻ്റെ മനസ്സിൽ ചെറിയൊരു ആശങ്ക ഉടലെടുത്തു. ഒരു സർക്കാർ ജോലിക്കാരൻ ആവണം എന്ന ആഗ്രഹം മനസ്സിൽ വന്നത് ഡിഗ്രിക്ക് പഠിക്കുമ്പോൾ ആണ്. കൃത്യമായി പഠിക്കുകയും ഏറ്റവും കൂടുതൽ വേക്കൻസി ഉള്ളിടങ്ങളിൽ എക്സാം സെൻ്റർ വയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഞാൻ ആദ്യമായാണ് മദാലസമേട്ടിൽ എക്സാം സെൻ്റർ വെച്ചത്. അതിപ്പോൾ പുലിവാലായെന്ന് തോന്നുന്നു.

ബാഗ് തോളിലേക്ക് ശരിക്കിട്ടിട്ട് ഞാൻ മദാലസമേട്ടിലേക്ക് ഉള്ളവർക്ക് പ്രവേശിക്കേണ്ട വഴിയിലൂടെ ഹോട്ടലിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. റിസപ്ഷൻ കൗണ്ടറിൽ ആരുമില്ലായിരുന്നു. അവിടെ ഒരു ഫോട്ടോയിൽ ചന്ദന തിരിയൊക്കെ കത്തിച്ച് വെച്ചിരിക്കുന്നു. നല്ല പരിചയമുള്ള മുഖം. ഏതോ ദേവിയാണ് എന്ന് മനസ്സിലായി. പക്ഷെ… ഫോട്ടോയിക്കു താഴെ എഴുതിയിരിക്കുന്നു… ‘നീലു അമ്മ ദേവി ഇവിടുത്തെ ഐശ്വര്യം’

+3

0