🏹🏹രാവണ ഉദയം – 10🏹🏹അടിപൊളി  

മാലതി…ചേച്ചി രാത്രി ഇത്ര വൈകിലെ ഞാൻ അവരുടെ  ഫോണിലേക്കു വിളിച്ചിരുന്നു വൈകിട്ട് 4 മണി ഓക്കേ ആയപ്പോൾ അവർ എവിടെ എത്തി എന്ന് അറിയാൻ പക്ഷേ ആരു എടുത്തില്ല

സുഭദ്ര… പാട്ട് ഓക്കേ വെച്ച് വരുന്നത് കൊണ്ട് ആയിരിക്കും നിങ്ങൾ ഇങ്ങനെ പേടിക്കാതെ

അപ്പോൾ ആണ് ഗേറ്റിന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് ഒരു വണ്ടിയുടെ ലൈറ്റ് കണ്ടത്

സാവിത്രി… താ അവർ എത്തി എന്ന് തോന്നുന്നു

ആ വണ്ടി പുമുഖത് എത്തിയതും അവരുടെ പ്രതിക്ഷ തെറ്റി ഭാർഗവാനും ഭദ്രനും ആയിരുന്നു അവർ കാറിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി അവരുടെ അടുത്തേക് എത്തി

ഭാർഗവാൻ… ഇത് എന്താ നിങ്ങൾ ഓക്കേ പൂമുഖത്തു വന്നു നിന്ന് ഞങ്ങളെ സ്വാകാരിക്കാൻ ആണോ

സുഭദ്ര… അതെ  വലിയ പൂത്തുരം ചേകവർ അല്ലെ വന്നു നിന്ന് സ്വാകാരിക്കാൻ.. അതു കേട്ട് അവർ എല്ലാവരും ചിരിച്ചു

ഭദ്രൻ… ഇവിടുത്തെ നടുവഴികൾ ആടി ഞങ്ങൾ അപ്പൊ ചേകവന്മാരെ വിലയിക് എടുത്തു അവരെ കൊണ്ടു അങ്കം കുറിപിക്കാൻ പ്രാപ്തരായവർ  അപ്പൊ ഞങ്ങൾക് വേണ്ടി നിങ്ങൾ സ്വാകാരണം ഒരുകിയൽ തെറ്റ് ഒന്നും ഇല്ല

സാവിത്രി…. എന്നാ നാടുവാഴി അറിയാൻ നമ്മുടെ മക്കൾ ഇത് വരെ ആയിട്ടും എത്തി ഇല്ല അവർക്ക് വേണ്ടി ഉള്ള കാത്തിരിപ്പ് ആണ് തമ്പുരാനെ

ഭദ്രൻ… അവർ എത്തിലെ സമയം 9.30  കഴിഞ്ഞില്ലേ.. ഭാർഗവാ നീ ഒന്നും അഖിലിനെ വിളിച്ചേ

ഭാർഗവാൻ… ഞാൻ അവനെ ഉച്ചയ്ക് വിളിച്ചപ്പോൾ അവൻ ബാംഗ്ലൂർ റോഡിൽ കയറി എന്നാ പറഞ്ഞത് ഇന്നലെ തിരുപ്പതി പോയി തിരിച്ചു വന്നു നമ്മുടെ അവിടെ ഉള്ള വില്ലയിൽ ഓക്കേ കേറി റസ്റ്റ്‌ എടുത്ത് ഒരു  11.30 യിക്ക് അവിടുന്നു ഇറങ്ങി ഉച്ചയ്ക് വിളിച്ചപ്പോൾ ഫുഡ്‌ കയിച് എന്നു നമ്മുടെ NH ലേക്ക് കയറാൻ പോകുകയാണ് എന്നൊക്കെ അവൻ പറഞ്ഞിരുന്നു…. പിന്നെ അവർ എങ്ങനെ പോയാലും 8 മണി ആകുബോൾ എത്തേണ്ടത് അല്ലെ

അത്‌ എല്ലാം കേട്ടത്തോടെ അവിടെ ഉള്ളവരുടെ എല്ലാം നെഞ്ച് പിടയൻ തുടങ്ങി

ഭദ്രൻ…. നിങ്ങൾ എല്ലാവരും മക്കളുടെ എല്ലാവരുടെയും ഫോണിലേക്ക് വിളിക്… അതു കേട്ടതും എല്ലാവരും മക്കളുടെ എല്ലാം ഫോണിലേക്കു വിളിച്ചു എല്ലാം നമ്പറും അടിയുന്നുണ്ട് എടുക്കുന്നില്ല

മാളു… ആരും ഫോൺ എടുക്കുന്നില്ല ചേട്ടാ

എല്ലാവരും പേടിച്ചു തുടങ്ങി കുടുബത്തിലെ മൊത്തം യുവതലമുറയും ആണ് ഇപ്പോൾ കാണാതെ ആയത് മാലതി കരയാൻ തുടങ്ങി

ഭാർഗവാൻ… നിങ്ങൾ ഓക്കേ ഒന്നും സമാധാനപെട് ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ടാകില്ല അവർ ഇപ്പോ എത്തും അപ്പോയെക്ക് ഭദ്രൻ ശേഖരനെ വിളിച്ചു…

ഭദ്രൻ… ശേഖര നീ എവിടെയാ

ശേഖരൻ… വീട്ടിലേക് പോയികൊണ്ടിരിക്കുകയാ എന്താടാ

ഭദ്രൻ… മക്കളെ ഒന്നും വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നില്ല ബാംഗ്ലൂരിൽ നിന്ന് ഇവിടെ എത്തേണ്ട സമയവുമായി  ഇവിടെ എല്ലാവരും കുറച്ചു പേടിയില്ല

ശേഖരൻ… ഒന്നും ഇല്ലടാ ഞാൻ ഇപ്പോ അങ്ങോട്ടേക് വരാം പിന്നെ ഞാൻ നമ്മുടെ ടീമിനെ വിളിച്ചു ഒന്ന് നോക്കാൻ പറയാം കുടെ എല്ലാം മെയിൻ ടോൾ  ബൂത്തിലേക് ഒന്നും വിളിച്ചു  നമ്മുടെ വണ്ടി പാസ്സ് ചെയ്തിട്ട് ഉണ്ടോ എന്ന് ഒന്നും നോക്കിക്കം നീ അവരുടെ വണ്ടി നമ്പർ ഡീറ്റെയിൽസ് ഒന്നും വാട്സാപ്പ് ചെയ്  കുടെ നമ്മുടെ കുരിയനെ വിളിച്ചു ഒന്നും നോകാം പറയാം നീ ഒന്നുകൊണ്ടു വിഷമിക്കാതെ കേട്ടോ ഞാൻ ഇപ്പോ വരാം.. അയാൾ ഫോൺ വെച്ച്… എടോ കാർ മംഗലത്തേക് പോകട്ടെ

അപ്പോയെക്കും മംഗലത് തറവാട്ടിൽ കുട്ടകരച്ചിൽ തുടങ്ങിയിരുന്നു റുക്‌മണിയും റൂമിൽ നിന്ന് പൂമുഖത്തു എത്തിയപ്പോൾ അവിടെ ഉള്ള സ്ത്രീകൾ എല്ലാവരും കരയുന്നു…

റുക്മണി… എന്താ എന്ത്പറ്റി

സുഭദ്ര…. മക്കളെ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നില്ല വരേണ്ട സമയവും കഴിഞ്ഞു

അപ്പോയെക്കും ഗേറ്റ് കടന്നു ശേഖരന്റെ കാറും വന്നു ഭദ്രൻ കാറിന്റെ അടുത്തേക് ചെന്ന് ശേഖരാൻ കാറിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി

ഭദ്രൻ… എന്ത് ആയാടാ

ശേഖരൻ.. നമ്മുടെ അടുത്ത് ഉള്ള ടോൾ ഭൂത്തിൽ  കാർ എൻട്രി ആയിട്ട് ഇല്ല.. പിന്നെ പേടിക്കുകയൊന്നും വേണ്ടാ വേറെ ആക്‌സിഡന്റസ് ഒന്നും റിപ്പോർട്ട്‌ ചെയ്തിട്ട് ഇല്ല ഭദ്രൻ ആകെ വല്ലാതെ ആയി

ഭദ്രൻ… നമുക്ക് എന്ന ഒന്നും പോയി നോക്കിയാലോ

ശേഖരൻ… നിക്ക് ഞാൻ കുര്യയനെ വിളിച്ചു ബാംഗ്ലൂർ ഹൈവേ ടോൾ ബൂത്തിൽ നിന്ന് നമ്മുടെ വണ്ടി എക്സിറ്റ് ആയിട്ട് ഉണ്ടോ എന്ന് അറിയാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു അത്‌ അറിഞ്ഞിട്ട് നമുക്ക് ഇറങ്ങാം

ഭാർഗവാൻ അപ്പോയെക്കും അങ്ങോട്ട് വന്നു… എന്താ ഏട്ടാ ചെയുക കാൾ ഒന്നും എടുക്കുന്നില്ല കുടെ എനിക്കു പേടി ആവുന്നു..

പെട്ടെന്ന് ആണ് ഗേറ്റ് കടന്നു ഒരു ആംബുലൻസ് വരുന്നത് അത്‌ കണ്ടപ്പോയെക്കും അവിടെ ഉള്ളവർ സ്ത്രികൾ എല്ലാം നിലവിളിച്ചു  ആ ആംബുലൻസിന്റെ അടുത്തേക് ഓടി ഭദ്രനും ഭാർഗവാനും ശേഖരനും ഓക്കേ പേടിച്ചു ആ വാനിന്റെ അടുത്തേക് പോയി ആംബുലൻസ് നിന്നും മുന്നിൽ നിന്ന് ഒരു ഡോക്ടർ ഇറങ്ങി കുടെ.. അത്‌ കണ്ടതും എല്ലാവരും കരഞ്ഞു നിലവിളിച്ചു അപ്പോൾ ആണ് ഡോക്ടറുടെ പിറകെ പഞ്ചമിയും ഇറങ്ങിയത് രണ്ടു ചെവിയിലും ഇയർ muff  അത്‌ കണ്ടു എല്ലാവരും ആകെ പരിഭ്രമിച്ചു അപ്പോൾ സുഭദ്ര ഓടി പോയ്‌ അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു അവളെ കണ്ടതും ബാക്കി ഉള്ള സ്ത്രീകൾ കരയാൻ തുടങ്ങി ഭാർഗവാനും ഭദ്രനും ശേഖരനും എല്ലാം അവളുടെ അടുത്തു എത്തി അവരുടെ കരച്ചിൽ ശബ്ദം അവിടെ നല്ല രീതിയിൽ ഉള്ള ശബ്ദം കോലാഹലം സൃഷ്ടിച്ചു അപ്പോയെക്കും പഞ്ചമി എല്ലാവരുടേയും നേരെ കൈ കൊണ്ടു ശബ്ദം ഉണ്ടാകുന്നത് നിർത്താൻ എന്നാ പോലെ കാണിച്ചു.. അവർക്ക് മറ്റുള്ളവരെ എന്ത് പറ്റി എന്ന് അറിയാൻ ഉള്ള ദൃതി കാരണം അവർ അവൾ കാണിച്ചത് ഒന്നും ശ്രദ്ധിക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ ചോദിയങ്ങൾ ചോദിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു ഇതൊക്കെ കണ്ടു അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഡോക്ടർ അവരോടു… എല്ലാവരും ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കും എന്ന് ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു

പഞ്ചമി… അയ്യോ… ഡോക്ടർ…

ഡോക്ടർ… സോറി കുട്ടി… നിങ്ങൾ ഓക്കേ ഒന്നും ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്കും

അവിടെ ഉള്ളവർ എല്ലാം ഡോക്ടറേ നോക്കി..

മാളു.. ഞങ്ങളുടെ മക്കൾ.. ഡോക്ടർ

ഡോക്ടർ…. നിങ്ങളുടെ മക്കൾക്കു ഒന്നും പറ്റിയിട്ടില്ല എല്ലാവരും ഞാൻ പറയുന്നത് ഒന്നും കേൾക്കും അവർ എല്ലാം പിറകിൽ ഉണ്ട് ആർക്കും ഒന്നും പറ്റിയിട്ടില്ല ആദ്യ ആരു ശബ്ദം ഉണ്ടാകരുത് മനസ്സിൽ ആയാലോ അവരെ ആദ്യ നമുക്ക് വീടിന്റെ ഉള്ളിലോട്ടു കയറ്റം പിന്നെ കാര്യങ്ങൾ സംസാരികം കേട്ടോ എല്ലാവരും ഓക്കേ എന്ന് തലയാട്ടി

ആംബുലൻസ് പിൻവാതിൽ തുറന്നു കുട്ടികൾ എല്ലാവരും ഉണ്ട് പക്ഷേ അവരുടെ ഓക്കേ ചെവി പൊതിഞ്ഞു വെച്ചിട്ടുണ്ട് കുടെ ഇയർ muffer ഇട്ടിട്ടുണ്ട് അത്‌ കണ്ടതും മാലതി കരയാൻ തുടങ്ങി

ഡോക്ടർ… ഞാൻ പറഞ്ഞത് നിങ്ങൾക് മനസ്സിൽ ആയില്ലേ

അവർ എല്ലാവരും കുട്ടികളെയും അഖിലിനെയും അകത്തേക്കു കൂട്ടികൊണ്ട് പോയി

0

0