💞🎀💞മൈ ബാംഗ്ലൂർ ഡേയ്‌സ് – 5💞🎀💞അടിപൊളി  

“ഞാനൊരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ….?”അല്പം ഭയത്തോടെ ലത ചോദിച്ചു.

“എന്താടി…? പൈസ വല്ലതും വേണോ…

“ഏയ്.. അതല്ല…

“പിന്നെ..

“അ…അത്…..

“പറയടി ഇങ്ങോട്ട്..

“അത്…എനിക്ക് നിങ്ങൾക് തമ്പുരാട്ടിയോടുള്ള ദേഷ്യം ഒക്കെ അറിയാം. പക്ഷെ അതിനാ കുട്ടിയെ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ..”പറഞ്ഞു തീർന്നില്ല ലതയുടെ കഴുത്ത് ഞെഴിച്ചു രാഘവൻ. ശ്വാസം കിട്ടാതെ അവൾ കിടന്നു പിടഞ്ഞു.

“കഴിവർട മോളേ.. നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ആവശ്യം ഇല്ലാത്ത കാര്യത്തിൽ അഭിപ്രായം പറയാൻ നിൽക്കരുതെന്ന്…

ശ്വാസം കിട്ടാതെ ലത ആ കരുത്തുറ്റ കൈകളിൽ കിടന്നു പിടച്ചു.രാഘവൻ കൈ വിട്ടു. ചുമച്ചുകൊണ്ട് ലത ചാടി എഴുന്നേറ്റു. അവളുടെ കണ്ണുകളൊക്കെ ചുമന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അവൾ കിടന്നു ചുമച്ചു. അൽപ സമയത്തിന് ശേഷം ലത പഴയ പടിയായി.അൽപനേരം എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ പകച്ചു നിന്ന ലത എങ്ങനെയൊക്കെയോ താഴെ അഴിച്ചിട്ട തുണി വാരിയുടുത്തു.സമയം സന്ധ്യ ആയിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അവിടെ നിന്നും പോകാനായി തുനിഞ്ഞ ലതയുടെ കയ്യിൽ രാഘവൻ കയറിപിടിച്ചു.

“എവിടെ ഉണ്ടാക്കാൻ പോകുവാ.. നില്ക്കു.

പേടിയോടെ അവൾ അനങ്ങാതെ നിന്നു. രാഘവൻ താഴെയിരുന്ന കുപ്പിയിലെ കള്ള് ഒറ്റ വലിക്കു പകുതി അകത്താക്കി.

“ഡി കോപ്പേ…എന്റെ വഴിയിലെങ്ങാനും തടസ്സം നിന്നാൽ കൊന്നു കളയും ഞാൻ “രാഘവൻ അവളെ നോക്കി അലറി.അത് കേട്ടപാടെ ലത അവിടന്നിനും ഓടി…ഓട്ടത്തിനിടയിൽ പല തവണ വീണു പോയെങ്കിലും അവൾ ഓട്ടം തുടങ്ങി. ആദ്യം ഭയത്തിൽ ഓടിയ അവളുടെ മുഖഭാവം പതിയെ ഒരു വിജയിയുടെ മുഖഭാവത്തിലേക്ക് മാറി. ലത ഓടി എത്തിയത് തറവാട്ടിലേക്കായിയിരുന്നു. ആയ്ച്ചു ആയ്ച്ചു അവൾ തറവാട്ടിലേക്ക് കയറി.

“അയ്യോ.. നിന്റെ നെറ്റിക്ക് എന്ത് പറ്റി…?”ലതയുടെ ചോര പൊടിയുന്ന മുഖം കണ്ട് ലക്ഷ്മിത്തമ്പുരാട്ടി ചോദിച്ചു.

“ഏയ്.. അതൊന്നുമില്ല…ഓടിയപ്പോൾ വീണതാ.

“നീ ഇവിടിരിക്കാദ്യം..

“അയ്യോ.. വേണ്ടാ.. സമയമില്ല…വിചാരിച്ച പോലെത്തന്നെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം നടന്നു..

“ങേ.. സത്യാണോ..

“അതെ.. പൊടി കലക്കിയ കള്ള് കുടിപ്പിച്ചു.. ഇപ്പോൾ ബോധം പോയിക്കാണും..

“ഉറപ്പാണോ ലതേ..?

“ഉറപ്പ്…എന്തായാലും കുറച്ച് മണിക്കൂർ ബോധം കാണില്ല. ഇപ്പോഴാ കുടിച്ചത്. അതാ വൈകിയത്.എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഇവിടുന്ന് പോണം. സാധനങ്ങൾ ഒക്കെ എടുത്തിട്ടില്ലേ…

“എല്ലാം എടുത്ത് വെച്ചിറ്റുണ്ട്..

“മാളു മോൾ എവിടെ..?

” അവൾ താഴെയുണ്ട്.

“എന്നാൽ വാ.. പെട്ടെന്നു ഇറങ്ങണം. നാട്ടുകാരുടെ കണ്ണിൽ പോലും പെടരുത്.

“മ്മ്.. എല്ലാം തയ്യാറാണ്… പോയാൽ മതി..

“പിന്നെ തമ്പുരാട്ടി ഞാനും ഇവിടുന്ന് പോകുവാ..ഇനി ഇവിടെ നിന്നാൽ അയാൾ എന്നെ കൊല്ലും

“പേടിക്കണ്ടാ…നീയും എന്നോടൊപ്പം വാ..

“അത് തമ്പുരാട്ടി…ഞാൻ വേറെ വഴിക്കാ..

“വേറെ എങ്ങോട്ട് പോകാനാ നീ,?

“അത്…നമ്മുടെ ഡ്രൈവർ വേലു ഇല്ലേ.. ഞാൻ അവനോടൊത്ത് പോകുവാ.. കാര്യങ്ങളൊക്കെ അവനും അറിയാം.. വെളിയിൽ കാത്ത് നിൽക്കുന്നുണ്ട്.

“ങേ…എന്താ നീയീ പറയുന്നേ..

“അതെ. ഈ നാട്ടിലെ നരകജീവിതം മടുത്തു..എങ്ങോട്ടേലും പോകുവാ..

“വേലുവിനെ വിശ്വസിക്കാമോ.. അവൻ lആരോടെങ്കിലും കാര്യം പറയുമോ..?

“ഇല്ല.. വിശ്വസിക്കാം…

“ശരി സമയമില്ല.. പെട്ടെന്നിറങ്ങാം.

മാളുവും അമ്മയും ലതയും കൂടെ കാറിൽ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.

ലത:-എന്തായാലും ബോധം പോകാൻ പൊടി കലക്കികൊടുത്തു, എന്നാൽപ്പിനെ കുറച്ച് വിഷം കൊടുത്തെങ്കിൽ ഇങ്ങനെ പേടിക്കണ്ടായിരുന്നു. ശല്യം തീർന്നേനെ.

ലക്ഷ്മി :-അയാൾ ഒരുപാട് ദ്രോഹിച്ചിറ്റുണ്ട് എന്നെ, പക്ഷെ എന്തൊക്കെ ആയാലും ഞാൻ ഏട്ടാ എന്ന് വിളിച്ച വ്യെക്തിയല്ലേ.. മാത്രമല്ല ഒരാളെ കൊല്ലുക എന്നത് പാപം തന്നെയാണ്.

ലത :-എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും മാളു മോളുടെ അച്ഛനെ കൊന്നവനല്ലേ…

തിരിച്ചു പറയാൻ ലക്ഷ്മിയുടെ അരികിൽ മറുപടി ഒന്നും തന്നെ ഇല്ലായിരുന്നു.

ലത :-ഇനി ഇയാൾ അന്വേഷിച് പിറകെ വന്നാൽ എന്ത് ചെയ്യും..

ലക്ഷ്മി :-പോണം.. ദൂരേക്ക് എവിടേക്കെങ്കിലും പോകണം.. എങ്കിലേ മനസ്സമാധാനം കിട്ടുകയുള്ളു..അല്ല.. നിങ്ങൾ എങ്ങിട്ടേക്കാണ് പോകുന്നത്..?

ലത:-തമിഴ്നാട്.വേലുവിന്റെ നാട് അവിടെയല്ലേ..തഞ്ചാവൂരിൽ…അവിടെ കുടുംബ വക പലഹാരക്കടയൊക്കെ ഉണ്ട്.അല്ല തമ്പുരാട്ടി ഇനി എങ്ങോട്ടാ…?

ലക്ഷ്മി :-സ്റ്റേഷൻ എത്തട്ടെ എന്നിട്ട് നോക്കാം. ദൂരേക്ക് എങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോണം.പിന്നെ.. എന്നയിനി തമ്പുരാട്ടി എന്നൊന്നും വിളിക്കണ്ട.. ചേച്ചി എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി.

ലത:- മ്മ്.ഞങ്ങൾ ഈ കാറിൽ തന്നെ കുറേ ദൂരം പോകാമെന്ന ആലോചിക്കുന്നത്, എന്നിട്ട് വഴിയിൽ ഉപേക്ഷിച്ചു ബസ്സിലോ മറ്റോ പോകാം.

ലക്ഷ്മി :-അഹ്. അതാ നല്ലത്.

നേരായ വഴിയെ പോയാൽ നാട്ടുകാർ കാണാൻ സാധ്യത ഉള്ളതിനാൽ അല്പം ചുറ്റിയാണവർ പോയത്.ഏകദേശം 1 മണിക്കൂർ യാത്രക്കൊണ്ട് അവർ റയിൽവേസ്റ്റേഷനിലെത്തി.

“വേണ്ട.. നിങ്ങൾ പൊയ്ക്കോളൂ…ഇറങ്ങേണ്ട..”പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയ ലതയെ തടഞ്ഞുകൊണ്ട് ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

“ചേച്ചി സൂക്ഷിക്കണം..”

“മ്മ്.. നിങ്ങളും. പെട്ടെന്ന് പൊയ്ക്കോളൂ…

“മ്മ്…മോളേ.. മാളു…നന്നായി പഠിക്കണം.. അമ്മയെ നോക്കിക്കൊള്ളണം കേട്ടോ…

“ഞാൻ നോക്കാം ലതേച്ചി…”മാളു മറുപടി നൽകി.

“അപ്പോൾ ശരി ചേച്ചി.. ഇനി ഒരുപക്ഷെ നമ്മൾ കണ്ടില്ലെന്ന് വരും, പക്ഷെ ഞാൻ എന്നും നിങ്ങളെ ഓർക്കും…

അവരോട് യാത്ര പറഞ്ഞു ആ കാർ ദൂരേക്ക് അകന്നു…

………………………………………………………

(ഇപ്പോൾ പറഞ്ഞ കഥയിൽ മാളുവും, അമ്മയും ഉള്ള സീനിലെ കഥയാണ് ശിവയോട് പറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്നത്. അല്ലാതെ ലതയുടെ കൂതി പൊളിച്ച കാര്യമൊന്നും പറയുന്നില്ല )

“എന്നിട്ട് എന്തായി….”കഥ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന മാളുവിനോട് ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“രാജസ്ഥാൻ.. അങ്ങോട്ടേക്കായിരിന്നു ഞങ്ങൾ പോയത്. അമ്മ അവിടെ ഒരു എൽ പി സ്കൂളിൽ അധ്യാപികയായി പോയി. വലിയ ശമ്പളം ഒന്നും കിട്ടില്ല, പക്ഷെ സന്തോഷം കിട്ടിയിരുന്നു. എനിക്ക് 20 വയസ്സുള്ളപ്പോഴാ അമ്മ എന്നെ വിട്ട് പോയത്, പെട്ടെന്നൊരു തലകറക്കം വന്നതാ..ക്യാൻസർ ആയിരുന്നു, ഫൈനൽ സ്റ്റേജ്.. പാവം.പക്ഷെ അധികം നരകിപ്പിക്കാതെ ദൈവം നേരത്തെ അങ്ങ് വിളിച്ചതിൽ സന്തോഷേ ഉള്ളു.അത്യാവശ്യം നന്നായി പഠിക്കുന്നത് കൊണ്ട് സ്കോളർഷിപ്പ് കിട്ടിയിരുന്നു.. അത് കൊണ്ട് പഠിച്ചു ഇതുവരെ എത്തി.”മാളു കണ്ണുകളടച്ചുകൊണ്ട് പഴയ കാര്യങ്ങൾ ഓർത്തെടുത്ത് പറഞ്ഞു.

“ആർ യൂ ഓക്കേ…?

“യെസ് മാൻ.

“അല്ല.. പിന്നീട് നിന്റെ അമ്മാവന്റെ ശല്യം എന്തെങ്കിലും..?

“ഏയ്.. ഒന്നുമില്ല…

“ലതയെ പിന്നെ കണ്ടോ…?

“ഏയ്.. ഇല്ല…

“പിന്നീട് തറവാട്ടിലെ കാര്യമൊക്കെ എന്തായി..?

“അറിയില്ല.. അന്വേഷിച്ചില്ല..

+16

-1