🦚🦚പീലി വിടർത്തിയാടുന്ന മയിലുകൾ🦚🦚 – 5 27അടിപൊളി  

“ അമ്മൂ..നീയും ഈ പട്ടു പാവാടയൊക്കെ എടുത്തിട്..നമുക്ക് രണ്ട് പേർക്കും ഇതിട്ട് നിൽക്കാം..ഇച്ചായൻ ഒന്ന് കാണട്ടെ…”

ഷീബ പറഞ്ഞു.

“അത് വേണ്ടമ്മേ… അമ്മ മാത്രം ഇതിട്ടാൽ മതി… അല്ലെങ്കിലേ … ഇച്ചായന് ആള് മാറും…”

ഷീബ,അമ്മുവിൻ്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് കണ്ണിലേക്കൊന്ന് നോക്കി. പിന്നെ പതിയെ ചോദിച്ചു.

“അമ്മൂ… മോളേ…മേൾക്ക് പ്രയാസമുണ്ടോ… അമ്മ ഇങ്ങിനെയൊക്കെ…”

ഷീബക്ക് വാക്കുകൾ കിട്ടിയില്ല. അവൾക്ക് സങ്കടം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അത് കേട്ട് നിഖില ചിരിച്ചു.

“എന്താമ്മേ ഇത്… ഞാൻ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സന്തോഷിക്കുന്ന ദിവസമാണിന്ന്. എൻ്റമ്മ ഒരുപാട് സഹിച്ചില്ലേ… ഒരുപാട് സങ്കടപ്പെട്ടില്ലേ… ഒരുപാട് കരഞ്ഞില്ലേ… അതൊക്കെ ഇന്നത്തോടെ കഴിഞ്ഞു… ഇനി നമുക്ക് സന്തോഷത്തിൻ്റെ ദിവസങ്ങളാണമ്മേ…
പിന്നെ… എനിക്കൊരു സ്പെഷ്യൽ ട്രീറ്റ് തരാം എന്ന് ഇച്ചായൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്… എനിക്കതു മതിയമ്മേ…”

നിഖിലസന്തോഷത്തോട് കൂടിത്തന്നെ പറഞ്ഞു.
ഷീബക്ക് സമാധാനമായി. അമ്മുവിന് ചെറിയൊരു പ്രയാസമുണ്ടെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നിയിരുന്നു.

“അമ്മേ… ഇച്ചായൻ വരുമ്പോ എന്തെങ്കിലും കുടിക്കാൻ കൊടുക്കണ്ടേ… ഞാനെന്തെങ്കിലും ഉണ്ടാക്കട്ടെ…”

അത് പറഞ്ഞ് നിഖില അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.
ഷീബ മകൾ വൃത്തിയായി വിരിച്ച ബെഡിലേക്കിരുന്നു. കുറച്ച് നേരം കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ ഈ ബെഡിൽ എന്തായിരിക്കും സംഭവിക്കുക. അതോർത്ത് അവളൊന്ന് നാണിച്ചു. കഴപ്പ് ശരീരമാസകലം വ്യാപിച്ച് താൻ വിറക്കുന്നുണ്ടെന്നവൾക്ക് തോന്നി. തൻ്റെയുള്ളിൽ കെട്ടിപ്പൂട്ടിവെച്ച ഒരുപാട് ആഗ്രഹങ്ങളുണ്ട്. അതെല്ലാം ഇന്ന് പുറത്ത് ചാടും. എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളും നടത്തിത്തരാൻ പറ്റിയ ആള് തന്നെയാണ് തൻ്റെ ഇച്ചായൻ. അവൻ വേഗമൊന്ന് വന്നെങ്കിൽ..
മേശപ്പുറത്തിരിക്കുന്ന പാരച്യൂട്ടിൻ്റെ എണ്ണക്കുപ്പിയിലേക്ക് ആർത്തിയോടെ നോക്കി പൂറും, കൂതിയും ഒലിപ്പിച്ച് അവളിരുന്നു… തൻ്റെ കള്ളക്കാമുകനേയും കാത്ത്…

(തുടരും)