തുരുത്ത് – 6 22അടിപൊളി 

This story is part of the തുരുത്ത് (കമ്പി നോവൽ) series
ആദ്യ ഭാഗങ്ങൾ വായിച്ചതിനു ശേഷം തുടർന്ന് വായിക്കുക.

അമ്മ: ഹോ… ഇങ്ങനെ നോക്കാതെ ചെക്കാ.

അഴിഞ്ഞ മുണ്ട് പെട്ടന്ന് എടുത്തു ചുറ്റി അമ്മ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ: ഹോ… എൻ്റെ അമ്മേ….

ഞാൻ അമ്മയെ ചുറ്റി പിടിച്ചു പറഞ്ഞു.

അമ്മ: ടാ.. വേണ്ട….

ഞാൻ: ഹോ… നല്ല സുഖം അമ്മയെ ഇങ്ങനെ കെട്ടിപിടിച്ചു നിൽക്കാൻ.

അമ്മ: വിടെടാ… അമ്മയാണ്, മറക്കണ്ട.

ഞാൻ: ആഹാ…. ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല.

അമ്മ: അത് തന്നെയാ കുഴപ്പം. നിനക്ക് കളി കുറച്ചു കൂടുന്നു.

ഞാൻ: ഏ… അതെന്താ പെട്ടന്ന്?

അമ്മ: നീ പോയെ, ആ പനയോല ശരിയാക്കി കൊണ്ട് വാ. എനിക്ക് ഇവിടെ പണിയുണ്ട്.

അവൾ കുറച്ചു കടുപ്പിച്ചു പറഞ്ഞത് മകന് കുറച്ചു വിഷമം ആയെന്ന് മനസിലായി. എന്നാലും സാരമില്ല. അല്ലെങ്കിൽ അവൻ അവളെയും മണപ്പിച്ചു നടക്കും എന്ന് അവൾക്ക് അറിയാം.

അങ്ങനെ അവർ പിന്നെയും പണികൾ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. അവൻ കുറച്ചു ഗൗരവം ആണ്. അമ്മയെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു പോലും ഇല്ല. കുറെ നേരം കഴിഞ്ഞിട്ടും അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പണികൾ ചെയ്തുകൊണ്ട് നടക്കുന്നത് കണ്ട് അവൾക്ക് കുറച്ചു വിഷമം ആയി.

അങ്ങനെ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് അമ്മ അടുത്തേക്ക് വരുന്നതു കണ്ടത്. ഞാൻ അതെ നേരം മേൽക്കൂര കെട്ടാൻ വള്ളി മുറിക്കുകയായിരുന്നു.

അമ്മ: എടാ…. ഇന്നാ.. വെള്ളം കുടിച്ചോ.

പാളയിൽ വെള്ളം കൊണ്ട് വന്നു എൻ്റെ നേരെ നീട്ടി അമ്മ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ: അവിടെ വെച്ചോ… ഞാൻ കുടിച്ചോളാം.

അമ്മ: എന്താ നിനക്ക് ഇത്രയും ഗൗരവം?

ഞാൻ: എന്ത് ഗൗരവം? അമ്മക്ക് തോന്നിയതാ.

അമ്മ: ആണോ… എന്നാൽ അങ്ങനെ തന്നെ ഇരിക്കട്ടെ.

ഞാൻ: ആ.. ശരി…

അവൻ്റെ കൂസലില്ലാത്ത മറുപടി കേട്ട് അവൾക്ക് കുറച്ചു ദേഷ്യം വന്നിരുന്നു.

അമ്മ: ആ… അങ്ങനെ ആണേൽ ഇനി നമ്മൾ അമ്മയും മകനും മാത്രമാണ്. വേറെ ഒന്നിനും വേണ്ടി എൻ്റെ അടുത്ത് വരരുത്.

അതുകേട്ട് ഞാൻ അമ്മയെ നല്ലോണം നോക്കി.

അമ്മ: ഇന്നാ… വെള്ളം കുടിച്ചോ. ഈ പാള നിലത്തു വെച്ചാൽ മറിഞ്ഞു പോകും, അല്ലേൽ ഞാൻ വെച്ചിട്ട് പോയേനെ.

ഞാൻ: എനിക്കു അറിയാം വെള്ളം എടുത്തു കുടിക്കാൻ, അമ്മ പൊക്കോ.

അതും കൂടി കേട്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് കുറച്ചു കൂടി ദേഷ്യം വന്നു. ഇതിന് മാത്രം എന്താ താൻ അവനോടു പറഞ്ഞെ എന്ന ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു അവളും. അവൾ ആ പാള വെള്ളവും കൊണ്ട് പോയി.

പിന്നീട് അങ്ങോട്ട്‌ വളരെ വേഗത്തിൽ ആണ് പണികൾ കഴിഞ്ഞത്. ഏകദേശം രണ്ടടിയോളം മണ്ണുകൊണ്ട് കെട്ടിപൊക്കിയ ചുമർ, മഴ പെയ്താൽ നനയാതെ ഇരിക്കാൻ ഓല കൊണ്ട് മറച്ചു വെച്ചു. അങ്ങനെ ഒരു കൊച്ച് കുടിൽ അവിടെ വേഗത്തിൽ ഉയർന്നു.

പണിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു അവർ നല്ലോണം ക്ഷീണിച്ചിരുന്നു. ആകെ മണ്ണും പൊടിയും എല്ലാം ആയി. അന്ന് നല്ല ചൂടും ഉണ്ടായിരുന്നു. സൂര്യൻ പടിഞ്ഞാറെ ഭാഗതെക്ക് പോവാൻ തുടങ്ങിയെ ഉള്ളു. ഏകദേശം ഒരു മൂന്ന് മണി ആയിക്കാണും എന്ന് അവർക്ക് മനസിലായി.

അമ്മ: എടാ… ഒന്ന് വന്നേ…. എനിക്ക് കുളിക്കണം.

ഞാൻ: അമ്മ പൊക്കോളു…

അമ്മ: നീയും വരണം. നിനക്കും കുളിക്കണ്ടേ?

ഞാൻ: അമ്മ കുളിച്ചു വാ, എന്നിട്ട് ഞാൻ കുളിച്ചോളാം.

അമ്മ: ഹോ…. വല്ല മൃഗങ്ങളും വന്നു എന്നെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പൊക്കോട്ടെ അല്ലെ? ശരി മോനെ….

അതും പറഞ്ഞു അവൾ താഴേക്ക് ഇറങ്ങി നടക്കാൻ തുടങ്ങി. കുറച്ചു നടന്നാൽ ആ അരുവിയിൽ എത്താം. അവൾ നടന്നു പോകുമ്പോളും മകനെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാൽ അവൻ അവിടെ തന്നെ നിൽക്കുകയാണ്.

അങ്ങനെ അവൾ അരുവിയുടെ അടുത്ത് എത്തി. അവിടെ നിന്നാൽ അവളുടെ കുടിലും മകനെയും കാണാൻ പറ്റില്ല. അവിടെ ഒറ്റക്ക് നിൽക്കാൻ അവൾക്ക് കുറച്ചു പേടി ഉണ്ടായിരുന്നു. കാരണം ഉൾ കാട്ടിലെ മൃഗങ്ങൾ എല്ലാം ഇവിടെ വന്നാണ് വെള്ളം കുടിക്കുന്നത്. അങ്ങനെ അവളുടെ ആ മാറ് മറച്ച ഒറ്റ മുണ്ട് അഴിക്കാൻ നോക്കിയപ്പോൾ ആണ് ഇളകൾ അനങ്ങുന്ന സൗണ്ട് കേട്ടത്.

അത് നല്ലോണം അടുത്ത് വരുന്നത് പോലെ അവൾക്ക് തോന്നു. വേഗം അവൾ അവിടെ നിലത്തു ഇരുന്ന് പേടിച്ചു വിറച്ചു നോക്കി. പെട്ടന്ന് മകൻ ചെടികൾക്ക് ഇടയിൽ നിന്ന് നടന്നു വരുന്നത് കണ്ട് അവൾക് ആശ്വാസം ആയി.

ഞാൻ: ഇങ്ങനെ പേടിച്ചു ഇരിക്കാനാണോ വന്നേ?

അമ്മ: ഞാൻ പേടിച്ചു ഇരുന്നത് അല്ല.

ഞാൻ: അത് മനസിലായി.

ഗൗരവം തന്നെ രണ്ട് പേർക്കും.

അമ്മ: വിളിച്ചപ്പോൾ വരാഞ്ഞു എന്തിനാ ഇപ്പൊ വന്നേ?

ഞാൻ: ഒരു കാട്ടു പോത്ത് ഈ വഴി പോകുന്നത് മുകളിൽ നിന്ന് കണ്ടു. അതാ വന്നേ…

അമ്മ: അയ്യോ… കാട്ടുപോത്തോ?!

അമ്മ വേഗം എൻ്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു.

ഞാൻ: അതെ…. പിന്നെയാ മനസിലായെ അതിന് ഒരു വെള്ള ഒറ്റമുണ്ട് ഉണ്ടെന്ന്.

അതുകേട്ട് അമ്മയെയാണ് പറഞ്ഞത് എന്ന് മനസിലായി.

അമ്മ: ഹോ…. അങ്ങനെ…. ഇപ്പൊ കാട്ടു പോത്ത് പോലെ ഒക്കെ തോന്നും.

അമ്മയും ഗൗരവം വിടാതെ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ: കുളിക്കുന്നുണ്ടോ? എനിക്ക് കുളിക്കണം.

അമ്മ: നീ കുളിച്ചോ… എനിക്കു കുറച്ചു പണിയുണ്ട്.

അതും പറഞ്ഞു അമ്മ ആ അരുവിയുടെ അടുത്ത് കുട്ടിക്കാട്ടിൽ ഒക്കെ നടക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാലും എൻ്റെ കാഴ്ച്ച മറയാത്ത ദൂരം മാത്രമേ നടക്കുന്നുള്ളു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു അമ്മ വരുമ്പോളും ഞാൻ അവിടെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.

ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ അമ്മ അവിടെ നിലത്തു പാറയിൽ ഇരിക്കുന്നുണ്ട്. കൂടെ എന്തോ പച്ചിലകളും മറ്റും കല്ലിൽ അരക്കുന്നത് കണ്ടു. പതിയെ പതിയെ ആ അരക്കുന്ന പച്ചിലകളുടെ ഒരു വല്ലാത്ത മണം എനിക്ക് കിട്ടി. മണം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ, അതും ആസ്വദിച്ചു നമ്മൾ അങ്ങനെ ഇരുന്നു പോകും. ചുറ്റുമുള്ളത് ഒന്നും അറിയില്ല.

ശരിക്ക് പറഞ്ഞാ ഒരു വല്ലാത്ത മത്തു പിടിപ്പിക്കുന്ന മണം. മണം വരുന്ന ഭാഗത്തേക്ക്‌ തല തിരിഞ്ഞ് അതും ആസ്വദിച്ചു ഇരിക്കും. അതങ്ങനെ ആസ്വദിച്ചു ഇരുന്ന ഞാൻ പെട്ടന്ന് കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കുമ്പോൾ അമ്മ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ ആ അരച്ചത് ദേഹത്തു പുരട്ടുകയാണ്. ഒറ്റ മുണ്ട് അപ്പോഴും അമ്മേടെ മാറിന് മേലെ ചുറ്റിയിട്ടുണ്ട്.

എന്നെ ഒന്ന് പാളി നോക്കി കൊണ്ട് അമ്മ ആ അരച്ച് എടുത്തത് എടുത്തു കാലിൽ തേക്കാൻ തുടങ്ങി. മുണ്ട് തുട പാതി വരെ പൊക്കി ആ തുടകളിൽ തേക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ഇടക്ക് ഇടക്ക് പാളി നോക്കി കണ്ടു. ശരിക്കും നോക്കിയാൽ അമ്മ ചിലപ്പോ വല്ലതും പറയും.

ആ മണവും തുടകളിൽ അമ്മേടെ കൈ അമരുമ്പോൾ മൃതുവായ ആ തുട അമരുന്നതും എന്നെ വല്ലാതെ കൊതിപ്പിച്ചു. അമ്മ അപ്പോഴും ഇടക്ക് എന്നെ പാളി നോക്കി ദേഹം എല്ലാം തേക്കുകയാണ്. മുണ്ട് അഴിക്കാതെ തന്നെ കൈ ഉള്ളിലേക്കു കടത്തിയാണ് തേക്കുന്നത്.

അമ്മ: എന്താടാ നോക്കുന്നെ? കുളിക്കുന്നില്ലേ?

അമ്മക്ക് ഗൗരവം അപ്പോഴും ഉണ്ടായിരുന്നു.

ഞാൻ: ആ…

ഞാൻ വെള്ളത്തിൽ ഇറങ്ങുന്നത് കണ്ട അമ്മയും ഇറങ്ങി. അമ്മയുടെ ദേഹം തഴുകി ഒഴുകുന്ന വെള്ളം ഒലിച്ചു പോകുന്ന സ്ഥലത്താണ് ഞാൻ ഉള്ളത്. ഹോ… ആ മണം എന്നെ വല്ലാതെ കൊതിപ്പിച്ചു. എന്താണ് എന്ന് ചോദിക്കണം എന്ന് ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും ഇപ്പോഴുള്ള അവസ്ഥ വെച്ച് ചോദിച്ചില്ല.