Kambi Kadha – ജീവിതം മാറ്റിയ യാത്ര 2
Jeevitham Mattiya Yaathra Part 2 | Author : Mahesh Megha
[ Previous Parts ]
ഇരുട്ടിനെ കീറിമുറിച്ച് ബസ്സ് കുതിച്ച് പാഞ്ഞ് കൊണ്ടിരുന്നു. അപ്പോഴും ഞങ്ങള്‍ രണ്ടാളും കൈകള്‍ കോര്‍ത്ത് പിടിച്ച് തന്നെയിരുന്നു. ഒന്നും മിണ്ടാതെ എത്രനേരമിരുന്നെന്ന് ഒരു നിശ്ചയവുമില്ല.
കോര്‍ത്ത് പിടിച്ച കൈ വിടാതെ തന്നെ ചുണ്ടിലേക്കടുപ്പിച്ചു. വളയിടാത്ത, ക്യൂട്ടക്‌സിടാത്ത, ബലിഷ്ഠമായ, പരുപരുത്ത കൈപ്പത്തി ചുണ്ടിലേക്കടുപ്പിച്ച് ഒരു ചുംബനം നല്‍കി. വിട്ടുകളയാന്‍ തോന്നിയില്ല. ഒന്ന് രണ്ട് മിനിട്ട് ആ ചുംബനം നീണ്ടുനിന്നു. മെല്ലെ കണ്ണുകളുയര്‍ത്തി അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
അവര്‍ എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്നു. എന്തൊരു തീക്ഷ്ണതയാണ് ആ നോട്ടത്തിന്. അധികനേരം ആ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കാന്‍ സാധിച്ചില്ല. പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഞാന്‍ നോട്ടം പിന്‍വലിച്ചു.
‘ എനിക്കിറങ്ങാനുള്ള സ്ഥലം എത്താറായി’ അവര്‍ പറഞ്ഞു. എന്റെ ഹൃദയം ഒന്ന് പിടഞ്ഞു. എന്തിനാണെന്നറിയാതെ…
‘ഈ വൈകിയ സമയത്ത് തനിച്ച് പോകാന്‍ പേടിയില്ലേ’ അങ്ങനെ ചോദിക്കാനാണ് തോന്നിയത്.
‘ ഇല്ല, ഒട്ടുമില്ല’. അവര്‍ മറുപടി തന്നു.
‘ പക്ഷെ തനിച്ച് വിട്ട് പോകാന്‍ എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല, ഞാന്‍ വീട്ടിലാക്കിത്തരാം’.
കുറച്ച് നിമിഷങ്ങള്‍ അവര്‍ ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല.
‘ശരി വന്നോളൂ, നിന്റെ സമാധാനത്തിന് മാത്രം’
മനസ്സിലൊരായിരം പൂത്തിരികള്‍ ഒരുമിച്ച് കത്തിയ സന്തോഷം. കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് കൂടി അവരെ അടുത്ത് കിട്ടുമല്ലോ. അപ്പോഴേക്കും അവര്‍ എഴുന്നേറ്റു. ഞാനും. എനിക്ക് ചെറിയ ഒരു ബാഗ് മാത്രമേയുള്ളൂ. അവര്‍ക്കല്‍പ്പം വലിയ ലഗ്ഗേജാണ്. പുറത്തേക്കെടുക്കാന്‍ ഞാനും സഹായിച്ചു. ചെറുതല്ലാത്ത ഒരു ടൗണിലാണ് ബസ്സ് നിര്‍ത്തിയത്. ഞങ്ങള്‍ രണ്ടേ പേരും പുറത്തിറങ്ങി.
സമയം ഏതാണ്ട് 12 മണി കഴിഞ്ഞിരിക്കണം. റോഡിലൊന്നും അധികം ആളുകളില്ല. ലഗ്ഗേജ് ഒരു കൈകൊണ്ട് പിടിച്ച് ഞാനെന്റെ ഇടത് കൈകൊണ്ട് അവരുടെ വലത് കൈവിരല്‍ കോര്‍ത്ത് പിടിക്കാനൊരു ശ്രമം നടത്തി. പക്ഷെ അവര്‍ എന്റെ കൈ തട്ടിക്കളയുകയാണ് ചെയ്തത്. പെട്ടെന്നുള്ള ആ പ്രവര്‍ത്തിയില്‍ എനിക്കെന്തോ വല്ലാത്ത വിഷമം തോന്നി. ഒന്നും മിണ്ടാതെ റോഡിന്റെ എതിര്‍വശത്തുള്ള ഓട്ടോറിക്ഷാ സ്റ്റാന്റിലേക്ക് നടന്നു.
ആദ്യം കണ്ട ഓട്ടോറിക്ഷയുടെ അടുത്തെത്തും മുന്‍പ് തന്നെ ഓട്ടോ ഡ്രൈവര്‍ ചാടി പുറത്തിറങ്ങിയിരുന്നു.
‘ എന്തുപറ്റി മാഡം ഈ രാത്രിയില്‍ ‘ വളരെ ഭവ്യതയോടെയുള്ള ചോദ്യം. അപ്പോഴാണെനിക്ക് സമാധാനമായത്. അവരെ അവിടെയുള്ളവര്‍ക്കെല്ലാം നന്നായറിയാം. മറ്റുള്ളവര്‍ കാണുന്നത് ബുദ്ധിമുട്ടായതിനാലാണ് എന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റിയത്. എന്റെ മനസ്സൊന്ന് കുളിര്‍ത്തു. ചുണ്ടിലൊരു പുഞ്ചിരി വന്നു.
‘ ബസ്സ് ബ്ലോക്കില്‍ കുടുങ്ങി, കുറച്ചധികം നേരം. അതുകൊണ്ടാണ് ലേറ്റായത്’ എന്ന് ഗൗരവത്തില്‍ പറഞ്ഞിട്ടവര്‍ പിന്‍സീറ്റിലേക്ക് കയറിയിരുന്നു.
ഓട്ടോ ഡ്രൈവര്‍ പിന്നെയൊന്നും ചോദിച്ചില്ല. പോകേണ്ട സ്ഥലം പോലും ചോദിക്കാതെ വാഹനം മുന്‍പിലേക്ക് നീങ്ങി. പുറകിലിരുട്ടായതിനാല്‍ ഞാന്‍ വീണ്ടും ആ കൈകള്‍ കോര്‍ത്ത് പിടിക്കാനൊരു ശ്രമം നടത്തി. ഒരു രക്ഷയുമില്ല. അവര്‍ കൈ തട്ടിമാറ്റുക തന്നെയാണ് ചെയ്തത്.
അഞ്ച് മിനിട്ട് നേരത്തെ ഓട്ടമേയുള്ളൂ. ഒരു വലിയ കോംപൗണ്ടിലെ ഇരുനില വീടിന് മുന്‍പില്‍ ഓട്ടോ നിര്‍ത്തി.
അവര്‍ അന്‍പത് രൂപ എടുത്ത് ഡ്രൈവര്‍ക്ക് കൊടുത്തു. പക്ഷെ, അദ്ദേഹം വാങ്ങാന്‍ മടികാണിച്ചതും, വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ് നിഷേധിക്കുന്നതും എനിക്ക് കൂടുതല്‍ കൗതുകമുണ്ടാക്കി. കുടുംബ കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞെങ്കിലും ഇത്രയേറെ ഭയഭക്തി ബഹുമാനം മറ്റുള്ളവരിലുണ്ടാക്കുന്ന ഏതോ വലിയ ഉദ്യോഗസ്ഥയാണെന്ന അറിവ് എന്നില്‍ അത്ഭുതം വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു.
ഗേറ്റ് തുറന്ന് മുറ്റത്തേക്ക് കയറി. ഗേറ്റ് ഞാന്‍ തന്നെ അടയ്ക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവര്‍ സമ്മതിച്ചില്ല. അല്‍പ്പദൂരം മുന്നിലേക്ക് നടന്നാലാണ് വീടിന്റെ പൂമുഖത്തെത്തുക. നേരെ പൂമുഖത്തേക്ക് കയറി ഡോര്‍ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കടന്നു.
അപ്പോഴാണ് ഞാനോര്‍ത്തത്. ഇവിടെ വരെ എത്തിച്ച് നല്‍കാമെന്നേ ഞാന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നുള്ളൂ. അത്രയും നേരം കൂടെ നില്‍ക്കാമല്ലോ എന്ന ചിന്തമാത്രമേ മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. തിരികെ പോകണമല്ലോ. ഒട്ടും വഴിയറിയാത്ത പ്രദേശമാണ്. ഓട്ടോറിക്ഷ തിരികെ വിടുകയും ചെയ്തു. അകത്തേക്ക് കയറണമോ, പുറത്തേക്ക് പോകണമോ? ആശയക്കുഴപ്പത്തില്‍ ഞാന്‍ പൂമുഖത്ത് തന്നെ നിന്നു.
‘അകത്തേക്ക് കയറുന്നില്ലേ?’ ശബ്ദം പരുഷമാണെങ്കിലും അതിനകത്തൊരു ഇഷ്ടം എനിക്ക് ഫീല്‍ ചെയ്തു.
‘അകത്തേക്ക് കയറാനുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ടല്ലേ ഞാന്‍ കൂടെ വന്നത്’ ദ്വയാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ…..അപ്രതീക്ഷിതമായ ഒരു പൊട്ടിച്ചിരിയാണ് മറുപടിയായി വന്നത്.
‘ ഓഹോ, ചിരിക്കാനൊക്കെ അറിയാമല്ലേ’ അന്തരീക്ഷത്തിന്റെ പിരിമുറുക്കം അയഞ്ഞ സന്തോഷത്തില്‍ ഞാന്‍ ചോദിച്ചുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി. അവര്‍ തന്നെ ഡോറടച്ചു.
‘ ഇനി എങ്ങിനെതിരിച്ച് പോകും. ഇവിടെ നിന്ന് ഒരു ഓട്ടോറിക്ഷ പോലും കിട്ടില്ലല്ലോ’ പരുക്കന്‍ ശബ്ദം അല്‍പ്പം കൊഞ്ചലിന് വഴിമാറിക്കൊണ്ടാണ് അവര്‍ ചോദിച്ചത്.
‘ തിരിച്ച് പോകാന്‍ മനസ്സ് വരുന്നില്ലെന്റെ പൊന്നേ…’ ഞാനല്‍പ്പം പൈങ്കിളിയായി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. അവര്‍ അതിനനുസരിച്ച് പിന്നോട്ട് നടന്നു. പുറകിലെ ചുമരില്‍ തട്ടി നില്‍ക്കുന്നത് വരെ ഞങ്ങളുടെ നടത്തം തുടര്‍ന്നു.
അവരുടെ ഇരു ഷോള്‍ഡോറുകള്‍ക്കും വശങ്ങളിലായി കൈപ്പത്തി ചുമരിനോട് ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ച് ഞാന്‍ നിന്നു. കൂര്‍ത്ത് വന്ന മുല ദ്വയങ്ങളിലേക്ക് എന്റെ മിടിക്കുന്ന നെഞ്ചടിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ചുണ്ടുകള്‍ അവരുടെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് സാവധാനം അടുപ്പിച്ചു.
അവര്‍ കണ്ണടച്ചില്ല, എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കുന്നു. എനിക്ക് പക്ഷേ നോട്ടം തുടരാനായില്ല. ഞാന്‍ കണ്ണുകളടച്ച് ചുണ്ടിലേക്ക് ചുണ്ടുകളടുപ്പിച്ചു. ദീര്‍ഘമായ ഒരു ചുംബനം. മെല്ലെ ചുണ്ടുകളകറ്റി നാവുകൊണ്ട് അവരുടെ ചുണ്ടുകളെ ഒന്നുഴിഞ്ഞു.
അവര്‍ സാവധാനം ചുണ്ടുകളുടെ പ്രവേശനം കവാടം എന്റെ നാവിനായി തുറന്ന് തന്നു. ഒട്ടും ധൃതിയില്ലാതെ സാവധാനം എന്റെ നാക്ക് ആ പ്രവേശന കവാടത്തിലൂടെ അകത്തേക്ക് കടന്നു. ഇരു നാക്കുകളും തമ്മില്‍ നാഗങ്ങളെ പോലെ കെട്ട് പിണഞ്ഞു.
പെട്ടെന്നവര്‍ മുഖം വലിച്ചു. എന്റെ തോളിലേക്ക് തല ചാച്ച് കൊണ്ട് ഗാഢമായി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. ചുമരില്‍ നിന്നും അവരെ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ഞാനും വലിച്ചടുപ്പിച്ചു.
