Kambi Kuttan – അമ്മനടി കണ്ക്ലൂഷന് എപ്പിസോഡ് 2
Ammanadi Conclusion Episode 2 | Author : Pamman Junior
[ Previous Part ]
‘ആഷ ചേച്ചി ഇപ്പോ ഇറങ്ങുമെന്ന് പറഞ്ഞു…’
‘ഇറങ്ങിയില്ലേ…’
‘ഇല്ല കുളിക്കുവാണെന്ന് തോന്നു ഷവറില് നിന്നാണെന്ന് തോന്നണൂ വെള്ളം വീഴുന്ന സൗണ്ട് കേട്ടു…’
ഷവറില് നിന്നല്ലായിരിക്കും മറ്റേടത്തൂന്നായിരിക്കും… മനസ്സില് പറഞ്ഞിട്ട് ഞാന് വീടിന്റെ കതക് തുറന്നു.
നാളെ മുതല് ഷൂട്ടിംഗ് നടത്താനുള്ള വീടാണ്. ആ ഷൂട്ടിംഗ് എത്ര വര്ഷം നീളും എന്നറിയില്ല. എന്തായാലും ചാനലില് നല്ല മാര്ക്കറ്റ് ചെയ്യാന് പറ്റുന്ന വെറ്റൈറ്റി സീരിയലാണ് വരാന് പോകുന്നത്. കട്ടപ്പനയിലെ മാസ് ടൂറിസ്റ്റ് ഹോമിലാണ് ക്രൂമെമ്പേഴ്സിന് മുറി ബുക്ക് ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. പ്രൊഡക്ഷന് കണ്ട്രോളര് ശങ്കരന് എല്ലാം കൃത്യമായി ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്ന വിശ്വാസത്തിലാണ് ഞാന്.
അമ്മനടിയും മൂത്തമകളായി വേഷമിടുന്ന പെണ്കുട്ടിയും ഈ വീട്ടിലാണ് ഇനി മുതല് താമസിക്കുന്നത്. ഇവിടുത്തെ രണ്ട് മുറികള് അവര്ക്കായി നല്കുവാനാണ് കമ്പനിയുടെ തീരുമാനം.
‘സാര് ഡോളറച്ചായന് വിളിക്കുന്നു…’ കിട്ടു ഫോണുമായി വന്നു. ഞാന് തെല്ലൊരു അമര്ഷത്തോടെയാണ് ഫോണ് വാങ്ങിയത്. കാരണം വീട്ടിലെ സെറ്റിംഗുകള് എങ്ങനെ മാറ്റണം എന്ന് പ്ലാന് ചെയ്യാന് ജെസ്റ്റ് സോഫയിലേക്ക് ഇരുന്നതേയുള്ളു.
‘നമസ്ക്കാരൊണ്ട് അച്ചായാ… ‘
‘എന്നാടോ വ്വേ… ഒരു വിവരോല്ലല്ലോ…’
‘അച്ചായാ നാളെയല്ലേ പരിപാടി തുടങ്ങുന്നത് അതിന്റെയൊരു തിരക്ക്… പിന്നെ അഡ്വാന്സ് ക്രഡിറ്റായല്ലോ അല്ലേ…’
‘ശ്ശെടാ ചെറുക്കാ അഡ്വാന്സോ കാശോ ഞാന് ചോദിച്ചോ… ചെറുപ്പത്തിലേ ഒരു സിനിമാ നടനാവണം എന്നായിരുന്നു എന്റെ ആഗ്രഹം… അതൊട്ട് നടന്നില്ല… എന്റെ വീടെങ്കിലും ഒരു സീരിയലില് വരുന്നത് കണ്ട് എനിക്ക് കണ്ണടയ്ക്കാമല്ലോ… ഈ അറുപത്തിയാറ് കാരന് പിന്നെന്താ വേണ്ടത്…’
‘ഇടയ്ക്ക് ഇങ്ങോട്ടൊന്ന് കടക്ക് കേട്ടോ…’ ഞാന് പറഞ്ഞു.
‘ഓ… പഴേത് പോലെ വയ്യാടോവ്വേ… എന്നാലും നോക്കട്ട്…’ ഡോളറ് കുര്യച്ചന് ഫോണ് വെച്ചു.
മരുമകള് റൂബി ഗ്രീന്ടീയുമായി വന്നു.
ടിവിയില് അപ്പോള് കട്ടപ്പനയിലെ വീട്ടില് നാളെ മുതല് ആരംഭിക്കുന്ന സീരിയലിനെ കുറിച്ചുള്ള പ്രൊമോ വീഡിയോവന്നു.
‘ദാ അപ്പച്ചാ അതാണ് നമ്മുടെ കട്ടപ്പന വീട്ടിലെ ഷൂട്ടിംഗ് സീരിയല്…’
‘ആണോ… എഡീ കൊച്ചേ നീ അപ്പച്ചന്റെ കാലൊന്ന് തിരുമിക്കേ…’ കുര്യച്ചന് തന്റെ വലതുകാല് ടീപ്പോയ്ക്ക് മുകളിലേക്ക് ഉയര്ത്തിവെച്ചു. പതിവുള്ള കാര്യമാണ്.
അതിനാല് റൂബി തൊട്ടടുത്ത സെറ്റിയിലേക്കിരുന്നിട്ട് ടിവിയില് നോക്കിക്കൊണ്ട് തന്നെ കുര്യച്ചന്റെ ഉരുക്കുപോലുള്ള കാലില് മെല്ലെ പിടിച്ചു. പട്ടാളക്കാരനായ ഭര്ത്താവിനെക്കാള് പേടിയാണ് റൂബിക്ക് അമ്മായിയപ്പന് കുര്യച്ചനെ. ആ വലിയ ബംഗ്ലാവില് കുര്യച്ചനും റൂബിയും മാത്രമേ ഇപ്പോള് ഉള്ളു. കുര്യച്ചന്റെ ഭാര്യ ഇരുപത് വര്ഷം മുന്പേ മരിച്ചപപോയതാണ്.
റൂബിയാണെങ്കില് ആറടി ഉയരവും അതിനൊത്ത് മാംസളമായ ശരീരവും ഉള്ള ആറ്റന് ചരക്കും. വിഭാര്യനായ കുര്യച്ചന് കൊച്ചുമക്കളില്ലാത്ത നേരത്തെല്ലാം ഈയിടായായി റൂബിയോട് വലിയ അടുപ്പമാണ്. അവല്ക്ക് അതില് നിന്ന് ചിലതെല്ലാം മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടെങ്കിലും കുര്യച്ചനാണ് ഈ വീട്ടിലെ ഏറ്റവും വലിയ പവര് എന്നതിനാലും ഒന്നുമില്ലാത്ത തന്നെ വിവാഹം കഴിക്കാന് തന്റെ ഭര്ത്താവിനെ നിര്ബന്ധിപ്പിച്ച് തനിക്കൊരു നല്ല ജീവിതം തന്നതിനാലും അവള് എല്ലാം സഹിക്കാന് മനസ്സൊരുക്കത്തിലുമാണ്. പക്ഷേ മരുമകളുടെ മനസ്സില് തന്നോട് ഒരു കീഴ്പ്പെടല് മനോഭാവംഉണ്ടെന്നറിയാതെ കുര്യച്ചന് ചെറിയ നുണുക്കുവിദ്യകള് പ്രയോഗിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ‘ദാ അപ്പച്ചായീ… ആ കൊച്ചിനെ കണ്ടോ… അതാണ് ആ സീരിയലിലെ മൂത്ത മകളായിട്ട് അഭിനയിക്കുന്നത്…’
‘എത്ര വയസ് കാണുമെടീ മോളേ അതിന്…’
‘ഒരു പതിനെട്ട് കാണും…’
‘ഓ… അപ്പോള് പൊട്ടിയിട്ടൊന്നും കാണില്ലാരിക്കും. ആ ആര്ക്കറിയാം ഇപ്പോഴത്തെ പിള്ളേരല്ലേ… ഉം… അതൊക്കെ കിട്ടുന്നവന് ഭാഗ്യം വേണം…’ ഡോളറ് കുര്യച്ചന് മനോഗതം അല്പം ഉറക്കെ തന്നെയാണ് പറഞ്ഞത്.
‘എന്താ ഒരു പിറുപിറുപ്പ്…’
‘അല്ല അതിന്റെ മുഖം വെള്ളിമൂങ്ങയുടെ മുഖം പോലെ ഇരിക്കുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞതാ..’
‘അതിനപ്പച്ചന് വെള്ളിമൂങ്ങയെ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ..’ റൂബി ചോദിച്ചു.
‘ഉണ്ടോന്നോ… ഹഹഹഹ എത്രയെത്ര വെള്ളിമൂങ്ങയെ ഈ അപ്പച്ചന് സിംഗപ്പൂരിലേക്ക് പറത്തിവിട്ടിരിക്കുന്നു…’
‘അപ്പോ ഡോളറ് മാത്രമല്ല… പക്ഷിക്കച്ചവടവും ഉണ്ടായിരുന്നല്ലേ…’
‘പെണ്ണൊഴിച്ച് ബാക്കിയെല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു മരുമോളേ…’
അതിന്റെ കുറവ് ശരിക്കുമുണ്ടെന്ന് അപ്പോള് റൂബി പിറുപിറുത്തു.
‘മനസ്സില് പറയുന്നത് ഉറക്കെ പറഞ്ഞ് ശീലിക്കണം അതാണ് പുതിയകാലത്തെ പെണ്ണിന്റെ അടയാളം…’ കുര്യച്ചന് റൂബിയുടെ തടിച്ചു തൂങ്ങിയ ചുവന്ന കീഴ്ച്ചുണ്ടിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
‘അല്ല പെണ്ണ് ബിസ്സിനസ്സെന്താണെന്ന് മനസ്സിലായില്ല അതാ…’
‘കൊച്ചേ പെണ്വാണിഭം. ബാംഗ്ലൂരൂന്നൊക്കെ പെണ്ണൂങ്ങളെ ഇറക്കുമതി ചെയ്ത് വലിയ ബിസ്സിനസ്സ് കാര്ക്കും മന്ത്രിമാര്ക്കും സിനിമാക്കാര്ക്കും ഒക്കെ കാഴ്ചവെച്ച് സമ്പാദിക്കാനായിരുന്നെ ഈ അപ്പച്ചന്റെ ബിനാമി വീടുകള് ഇന്ത്യ മൊത്തോം കണ്ടേനേം…’
‘അതെന്താ അപ്പച്ചാ ഈ കാഴ്ചവയ്ക്കല്…’ ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ റൂബി ചോദിച്ചു.
‘അതിപ്പോ കൊച്ചിനോടെങ്ങനാ ഈ അമ്മായിയപ്പന് പറഞ്ഞു തരിക…’
കുര്യച്ചന് അത് പറഞ്ഞപ്പോള് റൂബി അയാളുടെ കാലിലെ ഒരു രോമത്തില് പിടിച്ച് വലിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു ‘അതെന്താന്നേ പറഞ്ഞാല്…’
‘നിന്റെ ഈ നിഷ്കളങ്കത കാണുമ്പോ അതെങ്ങനാ കൊച്ചേ ഞാന് നിന്നോട് പറയുന്നേ…’ ഡോളറ് കുര്യച്ചന് പിന്നേയും നിഷ്കളങ്കനായി അഭിനയം തുടര്ന്നു.
കുര്യച്ചന് അറിയാം ഇത്രയും വര്ഷത്തെ അനുഭവം കൊണ്ട് അയാള് അറിഞ്ഞതാണ് ഇങ്ങോട്ട് കാമം കാണിച്ചുവരുന്ന പെണ്ണിനെ വിശ്വസിക്കരുത് എന്ന കാര്യം. അങ്ങനെ ഇങ്ങോട്ട് കാമം കാണിച്ച് വരുന്ന പെണ്ണായിരിക്കും എട്ടിന്റെ പണി തിരിച്ചുതരികയെന്ന് അയാള്ക്ക് അറിയാം. അതിനാല് മരുമകളുടെ ഇളക്കത്തില് നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുമാറാന് അയാള് മനസ്സില് ആഗ്രഹിച്ചു. അയാളുടെ നോട്ടം ടിവിയിലായിരുന്നു. തന്റെ കട്ടപ്പനയിലെ വീട്ടിലെ ഷൂട്ടിംഗിലെ സീരിയലിലെ ആ പതിനെട്ടുകാരി കൊച്ചിലായിരുന്നു അയാളുടെ നോട്ടമത്രയും.
‘എന്താ മോളേ ആ കൊച്ചിന്റെ പേര്…’
‘ജൂലി റിച്ചാര്ഡ്സ്…’ ‘പേരും കിടിലനാണല്ലോ…’ ഡോളറ് കുര്യച്ചന്റെ മുഖം വിടര്ന്നു.