🚖💦ടാക്സിവാല – 9🚖💦അടിപൊളി  

ഞാനും കുളിക്കാൻ കയറി ഞാനും കുളിച്ചു വന്നു ഡ്രസ്സ് എടുത്തു ഇട്ടു, അവൾ ഡ്രസ്സ്‌ ക്കെ അണിഞ്ഞു റെഡി ആയി തന്നെ നിന്നു…

അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ ഞാൻ അവളോട്‌ നടക്കാൻ പറഞ്ഞു…

അത് കേട്ടു അവൾ പടവുകൾ കയറി.. ഞങ്ങൾ മുകളിൽ എത്തി…

മണി അപ്പോഴേക്കും 9 ആയി….

അവൾ എന്റെ മുന്നിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു നടന്നിരുന്നത്….

9 മണി ആയിട്ടും അവളെ അന്വേശിച്ചു അവളുടെ വീട്ടുകാരുടെ കാൾ വരാത്തത് എന്നെ അത്ഭുത പെടുത്തി…

ഞാൻ ആത്മാഗതം ചെറിയ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.. “ഈ തേവിടിച്ചിയേ വീട്ടുകാർക്കും വേണ്ടേ?? അതോ രാത്രി ഇവൾ നിരങ്ങാൻ പോകുന്നത് അവർക്കു അറിയോ??”

അവൾ ഞാൻ മെല്ലേ പറഞ്ഞത് കേട്ടു എന്ന് തോന്നുന്നു അതിനു മറുപടി തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ തന്നെ പറഞ്ഞു..

“ഞാൻ വീട്ടിൽ രാവിലെ 10 മണി ആകുമ്പോഴേ എഴുനേൽക്കാറുള്ളു, അത് കഴിഞ്ഞേ മുറിയിന്നു പുറത്തു ഇറങ്ങാറും ഉള്ളു…

അപ്പോൾ അതാണ് കാര്യം, അതുകൊണ്ട് ആണ് വീട്ടുകാർ വിളിക്കാത്തത് മനസ്സിൽ കരുതി…

അവളുടെ സംസാരത്തിൽ നല്ല വിഷമം ഉണ്ടായിരുന്നു, എന്തിന്റെ വിഷമം എന്ന് മനസിലായില്ല… അവളുടെ എല്ലാ കള്ളത്തരവും പിടിച്ച വിഷമം ആണോ അതോ ഇന്നത്തോടെ ഞങളുടെ പ്രണയം അവസാനിച്ചന്നുള്ള വിഷമം എന്ന് മനസിലായില്ല…

നേരെ വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി, ഞാൻ നേരെ കാറിലേക്കു വിട്ടു, അവൾ ആ വീടിന്റെ വാതിൽ പൂട്ടി പിന്നല്ലേ വന്നു…
കാറിൽ കയറി…

മുന്നിൽ തന്നെ ആണ് അവൾ കയറിയത്, ഞാൻ ഒന്ന് ചിറഞ്ഞു നോക്കി, ഒരു കുറ്റവാളിയെ പോലെ അവൾ തല കുമ്പിട്ടു ഇരുന്നു….

വണ്ടി റിവേഴ്‌സ് ഇട്ടു ആ വീട്ടിൽ നിന്നു വണ്ടി തിരിച്ചു.. നിരോഷയുടെ വീട്ടിലേക്കു പായിച്ചു…

പോകുമ്പോഴും എന്റെ ദേഷ്യത്തിൽ ഒരു കുറവും ഉണ്ടായില്ല.. എന്നാലും അവളെ എങ്ങനെ വീട്ടിൽ കയറ്റും എന്നുള്ള ചിന്തയിൽ ഞാൻ അവളോട്‌…

“നീ ഇനി എങ്ങനെ വീട്ടിൽ കയറും???”

അവൾ മിണ്ടാതെ തല താഴ്ത്തി ഇരുന്നു…

“എന്താ നിനക്ക് ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലേ…” ശബ്ദം ഉയർത്തി ചോദിച്ചു ഞാൻ…

“ഇന്നലെ വീടിന്റെ മുകളിൽ നിന്നു ചാടി വന്നത് പോലെ കയറാൻ പറ്റില്ല…”

“പിന്നെ എങ്ങനെ??”

“വീടിന്റെ ഫ്രോന്റിൽ കൂടി തന്നെ…”

“എന്നിട്ടു നീ വീട്ടുകാരോട് എവിടെ പോയി എന്ന് പറയും..??”

അവൾ മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു…

“എല്ലാവന്മാർക്കും പായ വിളിച്ചിട്ട്, എന്റെ തലയിൽ ചായൻ ആണോ നിന്റെ പരുപാടി…” ഞാൻ വീണ്ടും പറഞ്ഞു…

അവൾ എന്നെ ദഹിപ്പിച്ചു നോക്കി, ചെയ്യാത്ത തെറ്റിന് ഞാൻ എന്തോ പറഞ്ഞ പോലെ….

“ഇന്നലെ എന്റെ കൂടെ കിടന്നതു എന്നെ നശിപ്പിച്ചതും നീ അല്ലെ…” അവൾ ആ ദഹിപ്പിക്കുന്ന നോട്ടത്തിൽ പറഞ്ഞു…

“പ്ഫാ, നിർത്തടി,, വലിയ പുണ്യാളത്തി ചമയുന്നോ.. എല്ലാം കണ്ടു ബോധ്യം ആയി…”

“അത്…….”

അവൾ പറയാൻ വന്നതിനു ഇടക്ക് കേറി ഞാൻ

“നിർത്തടി,, പുണ്ടച്ചി മോളെ… ഇനി എന്ത് ന്യായീകരണം പറഞ്ഞു മെഴുകാൻ പോകുന്നു…”

അവൾ പറയാൻ വന്നത് നിർത്തി….

“ഒരുതന്റെ കൂടെ ലിപ് ലോക്ക് അടിക്കുന്ന കോൺടാക്ട് പിക് വച്ചിട്ടു അവനു മായി ഒന്നുമില്ല ഒന്നും നടന്നില്ല എന്ന് പറയുമ്പോൾ വിശ്വസിക്കാൻ ഞാൻ പോട്ടൻ അല്ല….”

അവൾ തല കുനിച്ചു തന്നെ ഇരുന്നു….

“നിന്നെ വിശ്വസിച്ചത്, നിന്നെ സ്നേഹിച്ചത് എന്റെ തെറ്റ്.. ഈ വെടി ഇനി എന്റെ തലയിൽ ആകുമോ??”

“ഒരുത്തനും എന്നെ കഷ്ട്ടപെട്ടു സഹിക്കണ്ട…” അവൾ ഇത് പറഞ്ഞു കരയാൻ തുടങ്ങി…..

“നീ കണ്ണ് തുടക്കു,, വീട്ടിൽ എത്താൻ സമയമായി….”
പിന്നെ കൂടുതൽ ഒന്നും പറയാൻ നിന്നില്ല.. നേരെ വണ്ടി ഓടിച്ചു….

ഒരു 5 മിനിറ്റ് ഓളം ആയപോഴേക്കും അവളുടെ വീട്ടിൽ എത്തി…

ഞാൻ അവളെ ഇറക്കുമ്പോൾ അവളുടെ വീട്ടിലേക്കു നോക്കി ആരേലും ഉണ്ടോ എന്ന്..

അവളുടെ അച്ഛൻ വീടിന്റെ ഫ്രോന്റിൽ തന്നെ ഇരിപ്പു ഉണ്ട് പത്രം വായിച്ചു കൊണ്ട്…

അവളും വണ്ടിക്കുള്ളിൽ നിന്നു അത് കണ്ടു…

ആ കാഴ്ച കണ്ട ശേഷം അവൾ എന്നെ നോക്കി…

ഞാനും അത് കണ്ടു ഞെട്ടി ഇരിക്കുക ആയിരിന്നു..

ഒന്നുകിൽ ഇവളെ പ്രേമിക്കുന്നതിൽ അയാൾ എന്നെ കൊല്ലും അല്ലേൽ ഞങളുടെ പ്രണയം അംഗീകരിച്ചു കല്യാണം നടത്തും, രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ നടന്നാലും എന്റെ ജീവിതം ഊമ്പി…

ഞാൻ അവളോട്‌ ഇറങ്ങാൻ പറഞ്ഞു…

അവൾ പേടിച്ചു മനസില്ല, മനസോടെ ഇറങ്ങി….

ഞാൻ കൂടുതൽ അവിടെ നിന്നു പ്രശ്നം വഷളാക്കാതെ ഇരിക്കാൻ വണ്ടി നേരെ വിട്ടു… ———————– അവൾ ഗേറ്റ് തുറന്നു ഉള്ളിൽ കയറിയതും അവളുടെ അച്ഛൻ ആരാ ഗേറ്റ് തുറക്കുന്നത് എന്ന് നോക്കി, ഗേറ്റ് തുറന്നത് തന്റെ സന്തതി ആണെന്നു മനസിലായപ്പോൾ ഒരു ഞെട്ടൽ ആ മുഖത്തും ഉണ്ടായി…

മുറിയിൽ കിടന്നു ഉറങ്ങുന്ന തന്റെ മകൾ ഇതിപ്പോ എവിടുന്ന് വരുന്നു എന്നായി ചിന്ത… അപ്പോൾ തന്റെ മകൾ ഇത്രയും നേരം വീട്ടിൽ ഇല്ലായിരുന്നോ..

ബാലചന്ദ്രൻ നായരുടെ മനസ്സിൽ എന്തോ ക്കെയോ വന്നു പോയി…

അയാൾ പത്രം അവിടെ വച്ചു അവളെ നോക്കി ഒപ്പം പുറത്തു കൂടി അവളെ ഇറക്കി പാഞ്ഞ കാറും….

അവൾ തന്റെ അരികിലേക്കു വന്നു…

അവൾ ആ വീടിന്റെ പടി കയറുമ്പോൽ ബാലചന്ദ്രൻ നായർ അവളോട് ഇർഷ്യ ഭാവത്തിൽ

“എവിടെ പോയത് ആയിരുന്നു??”

പെട്ടന്ന് അവൾ എന്ത് കള്ളം പറയും എന്ന് അറിയാതെ തപ്പി…. പെട്ടന്ന് തന്നെ അവൾ ഒരു കള്ളം ഒപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു…

“എന്റെ ഫ്രെണ്ട് ദയ ഇല്ലേ, അവൾക്കു വയ്യാതെ ആയി.. രാവിലെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റ്‌ ചെയ്തു.. ഇപ്പോൾ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണ്..അത് അറിഞ്ഞപ്പോ തന്നെ ഫ്രെണ്ട് വിളിച്ചു, രാവിലെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും ബുദ്ധിമുടട്ടിക്കണ്ട കരുതി പറയാതെ പോയി, വന്നിട്ട് പറയാം എന്ന് കരുതി….”
അവളുടെ അച്ഛൻ ഇരുത്തി മൂളി… അവൾ ഉള്ളിലേക്ക് പോയി..

അവൾ പറഞ്ഞ കാര്യം നായർ സാർ വിശ്വസിച്ചു എന്നാ കണക്കെ അവൾ റൂമിലേക്ക്‌ ഓടി.. വാതിൽ അടച്ചു ബെഡിൽ കമിഴ്ന്നു കിടന്നു കരച്ചിൽ ആയിരുന്നു…

ബാലചന്ദ്രൻ നായർ, അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ആ വരാന്തയിൽ എന്തൊക്കെയോ ആലോചിച്ചു നടന്നു…. ————————- ഈ സമയം ടോം അവന്റെ വീട്ടിൽ എത്തി…

കേറി വന്ന പാടെ

അമ്മ – നിന്റെ ഓട്ടം കഴിഞ്ഞോ??

ടോം – മ്മ്…

അമ്മ – അവൾ (ഡെയ്സി ) നിന്നെ കാത്തു കൊറേ നിന്നു,, അച്ചാച്ചൻ കോളേജിൽ കൊണ്ടു വിടും എന്ന് പറഞ്ഞു…

ടോം – എന്നിട്ടു അവൾ പോയോ??

അമ്മ – പിന്നെ പോകാതെ.. സമയം 10 ആയിലെ…

ടോം – മ്മ്… എങ്ങനെ പോയി അവൾ??

അമ്മ – ബസിൽ അല്ലാതെ എങ്ങനെ..

ടോം – മ്മ്…

അമ്മ – അവൾ കലിപ്പിൽ ആണ് പോയത്.. വൈകിട്ട് വരുമ്പോ അവളുടെ വക ഉണ്ടാകും നിനക്ക്…

ഇവിടെ ജീവിതം ഊമ്പി തെറ്റി ഇരിക്കുന്നു അപ്പോഴാണ് അവളുടെ വക…

ടോം – മ്മ്…

അമ്മ – നീ ഇരിക്കു.. കഴിക്കാൻ വല്ലതും എടുക്കാം..

ടോം – വേണ്ട അമ്മേ, കൊറച്ചു കിടക്കട്ടെ…

അമ്മ – ഈ ചെക്കൻ ഒന്നും കഴിക്കാതെ കോലം കെട്ടു പോവുക ആണലോ, എന്നിട്ടു ഒന്നും വേണ്ട പോലും…

+3

0