മലയാളം കമ്പികഥ – അങ്ങനെ ഒരു അവധിക്കാലത്ത് – 1
വർഷം കുറെ മുന്പാണ് ഈ കഥ നടക്കുന്നത്…
സത്യം പറഞ്ഞാല് തൊണ്ണൂറുകളുടെ ആദ്യ പകുതിയില്…
ഇടുക്കിയിലെ ഒരു ചെറിയ മലയോര ഗ്രാമമായിരുന്നു എന്റെ സ്വന്തം നാട്.. എസ്റ്റയിറ്റിലെ തേയില നുള്ളലും അല്ലറ ചില്ലറ കാപ്പി കൃഷിയും ഒക്കെയായിരുന്നു വരുമാന മാര്ഗങ്ങള്…
എന്റെ അച്ഛന് അവിടെ ഒരു സാധാരണ എല്.പി സ്കൂളില് വാധ്യാരായിരുന്നു… അമ്മയ്ക്കാവട്ടെ എസ്റ്റയിട്ടിലെ ഒരു ചെറിയ ജോലി…
അച്ഛനുമമ്മയും ഞാനും മാത്രമടങ്ങുന്ന ഒരു കൊച്ചു കുടുംബം.. അതായിരുന്നു ഞങ്ങളുടേത്..
അച്ഛന് സ്കൂളില് വാധ്യാരായത് കൊണ്ട് തന്നെ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചിരുന്നതും അച്ഛന് തന്നെയായിരുന്നു..പക്ഷെ ഹൈസ്കൂള് എത്തിയപ്പോ അച്ഛനു പഠിപ്പിക്കാന് പറ്റാത്ത വിഷയങ്ങള് അതിനിടയിലെക്ക് കയറി വന്നു.. അന്നത്തെ കാലത്ത് ആ മലമ്പ്രദേശത്ത് ഒരു ട്യൂഷന് സെന്റര് പോലുമില്ലായിരുന്നു.. ഇനി അഥവാ ഉണ്ടെങ്കില് തന്നെ, എന്നെ അയയ്ക്കാന് മാത്രം എന്റെ വീട്ടുകാര്ക്ക് അതിനു തക്ക വരുമാനവുമില്ലായിരുന്നു…
പുറം ലോകവുമായി വലിയ ബന്ധങ്ങളൊന്നും ഇല്ലാതിരുന്നത് കൊണ്ട് പെണ്ണിനെക്കുറിച്ചോ ലൈംഗികതയെക്കുറിച്ചോ എനിക്ക് അന്നു വലിയ അറിവൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… സ്കൂളിലെ പിള്ളേര്ക്കിടയില് അമ്മാതിരി ചര്ച്ചകള് വരുമ്പോഴും പൊതുവേ നാണം കുണുങ്ങിയായ ഞാന് ഒഴിഞ്ഞു മാറാറായിരുന്നു പതിവ്… കൂടെ സ്കൂളിലെ വലിയ പുസ്തകപ്പുഴു എന്നാ വിളിപ്പേരും ഞാന് ഒരു തരത്തില് ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നുവെന്ന് വേണം പറയാന്… അച്ഛനുമമ്മയ്ക്കും ഞാന് മാത്രമേയുള്ളൂ, കൂട്ടത്തിൽ അവരുടെ കഷ്ടപ്പാടുകള് എനിക്ക് വേണ്ടി മാത്രമാണെന്നുള്ള ചുമതലാ ബോധവും അന്നെന്നെ വല്ലാതെ മുന്നോട്ടു നയിച്ചിരുന്നു…
അങ്ങനെ എട്ടാം ക്ലാസ്സിന്റെ വേനലവധിക്കാലം…
സ്കൂളടച്ചതിന്റെ ഉത്സാഹത്തിലായിരുന്നു ഞാന്..
സ്കൂള് അവധിക്ക് അച്ഛന് സ്കൂള് ലൈബ്രറിയില് നിന്നും കൊണ്ട് വന്നു തന്ന കുറച്ചു പുസ്തകങ്ങള് മാത്രമായിരുന്നു എന്റെ കൂട്ട്…
അച്ഛന് കൊണ്ടുവന്ന പുസ്തകങ്ങൾ പലതും ഞാന് വായിക്കാന് നന്നേ പണിപ്പെട്ടുവെങ്കിലും അതില് ചില നോവലുകള് എന്നെ ഒരുപാട് അത്ഭുതപ്പെടുത്തി… അങ്ങനെയാണ് ഞാന് അത് എഴുതിയ ആളുടെ പേര് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്..
“സുധാ മേനോന്”
അത്യന്തം രസകരമായിരുന്ന, എന്റെ വേനല് അവധികളെ അന്നേ പിടിച്ചു കുലുക്കിയ ആ നോവലുകളെയും കൂടെ അവ എഴുതിയ എഴുത്തുകാരിയും ഞാന് എന്റെ മനസ്സില് കുറിച്ചിട്ടു…
പുസ്തക വായനയും, ബന്ധു വീടുകളിലേക്ക് ചില്ലറ സര്ക്കീട്ടുകളും കഴിഞ്ഞപ്പോള് ഏപ്രില് മാസം ഒരു വിധം തീരാറായിരുന്നു…
അന്നൊരു ദിവസം സ്കൂളിലെ വേനല്ക്കാല കോഴ്സുകള് കഴിഞ്ഞു അച്ഛന് വീട്ടിലെത്തിയ ദിവസം എന്നോടു പറഞ്ഞു…
“അപ്പൂ… നീയല്ലേ നിനക്കാ എഴുത്ത്കാരിടെ പുസ്തകങ്ങള് ഇഷ്ടമായി എന്ന് പറഞ്ഞത്, എന്താ അവരടെ പേര്..?”
“സുധാ മേനോന്…”
“എന്നാലെ അവര് ഇവിടെ അടുത്ത ദിവസം വരുന്നുണ്ട്… എസ്റ്റേയിറ്റ് വക ആ പഴയ ബംഗ്ലാവില്ലേ.. അവടെയാണത്രേ താമാസിക്കുന്നത്… ഇന്ന് സ്കൂളിന്നു വരണ വഴി അതിന്റെ വാച്ച്മാന് ആ കൃഷ്ണനാണ് പറഞ്ഞത്….”
“എന്തിനാ അച്ഛ അവരിവിടെ വരണത്??”
“എന്തോ മലയോരമെഖലയുടെ കഥയെന്തോ എഴുതാനാണ്… നിനക്ക് പറ്റുകയാണെങ്കില് അവരെ കാണാം…
എന്റെ സന്തോഷത്തിനു അതിരില്ലായിരുന്നു…
എന്നെ ഇത്രയധികം അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയ ആ നോവലുകള് എഴുതിയ ആളെ കാണുകാന്നു പറയുന്നത് തന്നെ ഒരു ഭാഗ്യമല്ലേ.. ഞാന് അമ്മയോടും പറഞ്ഞു…
“അമ്മെ, അവരിവിടെ എസ്റ്റയിറ്റില് വരുന്നുണ്ട്ന്നു അച്ഛന് പറഞ്ഞു.. അമ്മ ജോലിക്ക് പോവുമ്പോ എന്നെ ഒന്ന് പരിചയപ്പെടുത്തുവോ..”
“എന്തിനാപ്പോ നീയവരെ കാണണത്..”
“വെറുതെ.. ഒരു മോഹം തോന്നി… വെറുതെ ഒന്ന് കാണാനാണ്…”
അങ്ങനെ ഞാന് കാത്തിരിപ്പ് തുടങ്ങി…
ഓരോ ദിവസവും പിന്നെ പതിയെയാണ് ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങിയത്… ഒടുക്കം ഏപ്രില് മാസത്തിന്റെ അവസാന ദിവസം അവര് ബംഗ്ലാവില് എത്തിയിട്ടുണ്ടെന്നു വൈകീട്ട് അമ്മ വീട്ടിലെത്തിയപ്പോള് പറഞ്ഞു..
” അമ്മെ അപ്പൊ ഞാന് നാളെ തന്നെ അമ്മേടെ കൂടെ വരും…”
“അങ്ങനാണെങ്കി കുട്ടി നേരത്തെ തന്നെ എഴുന്നേറ്റോളൂ ട്ടോ.. മൂട്ടില് വെയിലടിക്കണ വരെ കിടന്നുറങ്ങിയാ പിന്നെ കാണാന് പറ്റില്ല.. ഞാന് എട്ടു മണിക്ക് തന്നെ ഇറങ്ങും…”
അങ്ങനെ പിറ്റെ ദിവസമായി..
ആകാംക്ഷയില് തലേന്നാളത്തെ പോലെ ഉറക്കം പോലും എനിക്ക് കാര്യമായി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..ഞാനാകട്ടെ അമ്മയേക്കാള് നേരത്തെ അന്നേ ദിവസം എഴുന്നേറ്റിരുന്നു… അച്ഛന് രാവിലെ തന്നെ കോട്ടയത്തെതോ മീറ്റിങ്ങിനെന്നു പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി…..എട്ടുമണിയോടടുപ്പിച്ച് അമ്മയും അമ്മയ്ക്ക് പിറകെ ഞാനും..
മുന്പും പലവട്ടം അമ്മയ്ക്കൊപ്പം എസ്റ്റയിറ്റിൽ പോയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അന്നു പതിവിലുമധികം എന്റെ നെഞ്ഞിടിപ്പ് കൂടുതലായിരുന്നു..ബംഗ്ളാവിന്റെ വാതില് കടന്നു ഞാന് അമ്മയ്ക്ക് പിറകെ അതിനു മുന്നിലെത്തി… അവിടെ വിശാലമായ ഗാര്ഡനില് ഒരു സ്ത്രീ ഇരുന്നിരുന്നു.. വട്ട മുഖവും തടിച്ച ശരീരവുമുള്ള അവര് ഒരു നീല സാരിയാണുടുത്തിരുന്നത്.. അവരുടെ നെറ്റിയിലെ വട്ടപ്പൊട്ട് അവരുടെ സൗന്ദര്യത്തിനു തിളക്കം കൂട്ടി… ഒരു കൈയ്യില് കാപ്പിക്കപ്പും പിടിച്ച് അവരെന്തോ വായിക്കുകയായിരുന്നു..
അവര്ക്ക് മുന്പില് എത്തിയപ്പോള് അമ്മയൊന്നു മുരടനക്കി..
അമ്മയെക്കണ്ടപ്പോള് അവരൊന്നു ചിരിച്ചു…
“മാഡം, ഞാന് ജാനകി…എനിക്കിവിടെ എസ്റ്റയിറ്റിലാണ് ജോലി.. ഇതെന്റെ മകനാണ്..അവന് മാഡത്തിന്റെ എല്ലാ പുസ്തകങ്ങളും വായിച്ചിട്ടുണ്ട്.. അവന് ഇപ്പൊ മാഡത്തെ കാണണമെന്നും സംസാരിക്കണം എന്നും ആഗ്രഹം പറഞ്ഞപ്പോ ഞാന് കൊണ്ടുവന്നതാ..”
അവര് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി..
“മോന്റെ പേരെന്താ…???”
അവര് വാത്സല്യത്തോടെ ചോദിച്ചു..
“ശരിക്കുള്ള പേര് രാഹുല് എന്നാ… ഇവിടെ എല്ലാരും അപ്പുന്നാ വിളിക്യാ..”
“അതിരിക്കട്ടെ അപ്പൂനു എന്റെ ഇതു പുസ്തകാ കൂടുതല് ഇഷ്ടമായെ….??”
“രാത്രി മഴ…”
“ആഹാ… പിന്നെ ഇതാ ഇഷ്ടമായെ..”
“പറക്കാത്ത പറവകള്..”
“ജാനകി എന്നാ ജോലിക്ക് പൊയ്ക്കോളൂ… ഞാന് അപ്പുവുമായി സംസാരിക്കട്ടെ…
പിന്നെ അപ്പു എന്നെ എന്റെ പുസ്തകങ്ങള് എടുത്തു വയ്ക്കാനും മറ്റും സഹായിക്കുമല്ലോ ല്ലേ…??”
“അതൊക്കെ അവന് ചെയ്തോളും മാഡം…മാഡത്തിനെ അവനു വല്യ കാര്യമാ..”
അമ്മ അതും പറഞ്ഞു നടന്നു പോയി.. ഞാനാകട്ടെ മാഡത്തിന് കൂടെ ഗാർഡനിലും നിൽപ്പായി… അവര് എന്നെ പിടിച്ച് അവര്ക്കരികിലിരുത്തി… അവര്ക്ക് നല്ല ഒരു മണമായിരുന്നു.. എന്തോ നല്ല സോപ്പിന്റെയാണ്..ഞാന് അവരുടെ ഗന്ധം ശ്വസിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു..