ഒന്നും പറയാനാവതെ അപ്പോൽ തന്നെ വേഷം മാറി പോയതാണ് അമ്മ അതറിഞ്ഞ മകനും
എന്തു മറുപടി പറയണം എന്നറിയാതെ ഞാൻ കുഴങ്ങി.
സുജാതേ നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്, നിന്റെ അമ്മയോട് സത്യം തുറന്നു പറ , എന്താണ് സംഭവിച്ചത് എന്നു. വേണമെങ്കിൽ ഞാനും നിനക്കു വേണ്ടി പറയാം. അതല്ലാതെ അപ്പോഴത്തെ സനർഭത്തിൽ എന്തു പറയണം എന്നു എനിക്കൊരു രൂപവും ഇല്ലായിരുന്നു. അവൾ ഉടനെ തന്നെ കൂളിച്ചു വേഷം മാറി, പള്ളിയിലേക്കു പുറപ്പെട്ടു കൂടെ ഞാനും. അവരുടെ പള്ളിയിലെ സണ്ടേ പ്രാർത്തന കഴിയുന്നതു വരെ ഞങ്ങൾ പൂത്തു കാത്തു നിന്നു. സുജാതയോട് ഞാൻ എവിടേ എങ്കിലും ഒളിച്ചു നിക്കാൻ പറഞ്ഞു. ആധ്യം ഞാൻ സംസാരിക്കാം നിന്റെ അമ്മയോടു അതിനു ശേഷം ഞാൻ പറയുമ്പോൾ നീ വന്നാ മതി.
പള്ളിയിലേ പ്രാർത്തന കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരും പുറത്തിറങ്ങി, ഏറ്റവും ഒടുവിൽ സുജാതയുടെ അമ്മ വത്സമ്മ തോമസ് ഇറങ്ങി വന്നു. നല്ല കുലീനയായ സ്ത്രീ ആണ് വത്സമ്മ. എന്നെ കണ്ടതും ആദ്യം ഒന്നു പൂഞ്ചിരിച്ചു. പിന്നെ ആ മുഖത്തു വന്ന ഭാവം എന്താണ് എന്നു എനിക്ക് തിരിച്ചറിയാൻ പറ്റിയില്ല. എന്റെ അടുത്തു വന്ന് അവർ ചോതിച്ചു. മോളെന്താ ഇവിടെ ?
എന്തേ? പ്രത്യേകിച്ചു വല്ല വിശേഷവും ?
സുജാത വീട്ടിൽ ഇരുന്നു കരയുന്നു. ചോതിച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞു. അമ്മ ദേഷ്യപെട്ടു പോയതാ, രാവിലെ ഒന്നും കഴിക്കാതെയാണ് പോയത് എന്നു. അവൾ അവിടെ വിഷമിച്ചിരിക്കുകയോ,
വിഷമമോ, അവൾക്കൊ? നായിന്റെ മോളൂ. സ്വന്തം അനിയനുമായി പൊലയാടിയിട്ട് ഇപ്പോൾ അവൾക്കു വിഷമമൊ? തേവിടിശി, എനിക്കവളെ കാണണ്ട, ശവം.
വസമ്മച്ചി പതുക്കെ, ഇതു റോടാണ്. നമുക്കു എവിടെ എങ്കിലും പോയി ഇരുന്നു സംസാരിക്കാം.
എന്തു കൊണ്ടൊ, അവർ എതിരൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. ഞങ്ങൾ തൊട്ടടുത്ത ഒരു ഫേമിലി റെസ്റ്റോറൻറിൽ കയറി. അതിനു മുമ്പു് വിസമ്മച്ചി കാണാതെ ഞാൻ സുജാതക്കു കൈ കൊണ്ടും വാ കൊണ്ടും ഏക്ഷൻ കാണിച്ചു. നീ പൊയ്കൊ, ഞാൻ കൊണ്ടു വരാം എന്ന അർത്തിൽ.
ഫോട്ടലിൽ കയറ്റി ഞങ്ങൾ ഓരോ മസാല ദോശക്ക് ഓർടെർ ചൈതു. അവർ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നാലു വശവും നോക്കി ഇരുന്നു. എങ്ങിനെ തുടങ്ങണം എന്ന് എനിക്കും അറിയില്ലായിരുന്നു. അവസാനം ഞാൻ തന്നെ തുടങ്ങി.
വസമ്മച്ചി സുജാതക്കൊരു തെറ്റു പറ്റിയതാ, വസമ്മച്ചി കാര്യം അറിയാതെ അവളെ തെറ്റിദ്ധരിച്ചിരിക്കുകയാ.
തെറ്റിദ്ധാരണയൊ? എനിക്കൊ? എന്തു തെറ്റിദ്ധാരണ, രാത്രി മുഴുവൻ സ്വന്തം അനിയനുമായി പൊലയാടി തകർത്തിട്ട് അവൾക്ക് തെറ്റ് പറ്റി എന്നൊ? സ്വന്തം തള്ള അപ്പുറത്തെ റൂമിൽ ഉണ്ടു എന്നു പോലും അവൾ ഓർത്തില്ലല്ലോ? അതു് ചെയുന്നതിനു മുമ്പു് അവൾ ഓർത്തില്ലെ ആ ഏന്ത്യാനി ?.നിനക്കറിയോ മോളെ, അവളുടെ തന്ത മരിച്ചിട്ട് വർഷം 4 ആയി, ഞാൻ ഇതു വരെ അങ്ങിനെ ഒന്നു ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല.എന്താ എനിക്കും ആയിക്കൂടെ? എനിക്കു വയസ്സ് നാൽപ്പത്തൊനേ ആയുള്ളൂ. എന്നിട്ടാണോ, അവൾ ഈ കടും കൈ, ചെയ്തത് . നിങ്ങളൂടെ ജാതിയിൽ പറയില്ലെ കലികാലം എന്ന് അതു തന്നെ. അല്ലാതെ സ്വന്തം ആങ്ങളയെ പൊലയാടുന്ന ഏതെങ്കിലും പെണ്ണുങ്ങൾ ഉണ്ടാവുമൊ?
അവർ പറയുന്ന ചില വാക്കുകളൊന്നും എനിക്കു തീരെ പിടി കിട്ടിയില്ല. കൊല്ലം ഭാഷയിൽ സംസാരിക്കുന്ന അവരുടെ ഭാഷ പകുതിയും എനിക്ക് മനസിലാക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലായിരുന്നു.
അതു പിന്നെ വത്സമ്മച്ചി, തെറ്റ് സുജാതയുടെതല്ല. റോയിയുടെയാ. ഞാൻ കുറ്റും അവന്റെ തലയിൽ വക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
അതു കേട്ടപ്പോൾ അവർ ഒന്നു കണ്ണു മിഴിച്ചു. എന്നിട്ട് വിശ്വാസം വരാത്തതു പോലെ ചോതിച്ചു. അതെങ്ങിനെ?
ഞാൻ സുജാത ജോലി വിട്ട കാര്യവും ബുട്ടി പാർലറിൽ ജോലിക്ക് പോയതും റോയി മസ്സാജിനു ചെന്നതും പിന്നെ അവളോടു മസ്സാജ് ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞതും എല്ലാം നടന്നതിന്റെ നാലിരട്ടിയായി പറഞ്ഞു കേൾപ്പിച്ചു. ഇലക്കും മുള്ളിനും കേടു വരരുതല്ലൊ. അവളേ കൂടുതൽ പൊക്കി പറഞ്ഞാൽ അവർ റോയിയേ പഴി ചാരാനും, അവനെ കൂടുതൽ പൊക്കിയാൽ അവളേ പഴി ചാഞ്ഞു. അതു വേണ്ട. കുറ്റും രണ്ടു പേരുടേയും തലയിൽ ഒരു പോലെ കിടക്കട്ടെ. എന്നാൽ രണ്ടു പേർക്കും അതികം പ്രശ്നം ഉണ്ടാവാനും പാടില്ല.
ഒരു വിധം ഞാൻ അവരെ പറഞ്ഞു സമ്മതിപ്പിച്ചു. മസാല ദോശ തീറ്റ കഴിഞ്ഞു ഞാൻ ബിൽ കൊടുത്ത് അവരേയും കൊണ്ടു പുറത്തിറങ്ങി. ഒരു ഓട്ടോ പിടിച്ച് വീട്ടിലെത്തി. സുജാത വന്നു വാതിൽ തുറന്നു. വത്സമ്മച്ചി മുഖം കടന്നൽ കൂത്തിയ പോലെ വീർപ്പിച്ചു തന്നെ നടന്നു. ഞാൻ അവളോടു് പറഞ്ഞു, നീ വിഷമിക്കണ്ട, ഞാൻ എല്ലാം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. കുറച്ചു നേരം കാണും അല്ലെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ കുറച്ചു ദിവസം. അതു കഴിഞ്ഞാൽ ശരിയായികോളും. നീ നിന്റെ അനിയനെ മൊബൈലിൽ വിളിക്കു്. എന്നിട്ട് വരാൻ പറ്റുമോ എന്ന് ചോദിക്ക് ?….(തുടരും)
