അനിയത്തി നൽകിയ സമ്മാനം – 6

“അമൃത…സെക്യൂരിറ്റി വരുന്നുണ്ട് നമുക്ക് എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഇവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങണം “… ഡയാന ധൃതിയിൽ അവളുടെ വേഷങ്ങൾ നേരെയാക്കി പറഞ്ഞു…
താന്റെ ബ്ലൗസും സാരിയും നേരയാക്കി.. അലസമായി കിടക്കുന്ന മുടിയും നേരെയാക്കി അമൃത അവിടെ നിന്നും എണീറ്റു..ഡയാന അവളുടെ കയ്യും പിടിച്ച് ക്ലാസ്സിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി താഴെക്ക് ഓടി… സെക്യുരിറ്റി അവിടെ എത്തുന്നതിന് മുന്നേ അവർ രക്ഷപെട്ടിരുന്നു….ഓടുന്നതിനിടയിലും അമൃതക്ക് ചിരി അടക്കുവാനായില്ല…ടെൻഷൻ പിടിച്ച് പടിയിറങ്ങി ഓടുന്നതിനിടയിലും അവൾ മതി മറന്ന് ഉറക്കെ ചിരിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു….സെക്യൂരിറ്റി മുറി പരിശോധിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഇരുവരും ബൈക്കെടുത്ത് സ്ഥലം വിട്ടിരുന്നു…

ചാറ്റൽ മഴ പെയ്തിരുന്ന സായം സന്ധ്യ….കുംകുമ വർണ്ണം നിറഞ്ഞ് നിന്ന മുംബൈയുടെ ഹൃദയത്തിൽ അത് ആസ്വദിച്ച് ബൈക്ക് ഓടിക്കുന്ന ഡയാന.. പുറകിൽ ഡയാനയെ കെട്ടി വരിഞ്ഞ് അമൃതയും….. അമൃതയുടെ മുഖം മ്ലാനമായിരുന്നു… സാധാരണ രീതിയിൽ വാചാല ആകാറുള്ള അമൃത ഇന്ന് നിശബ്ദ ആയതിൽ ഡയാനക്കും അതിശയം തോന്നി….

“ആമു…. എന്ത്‌ പറ്റി നിനക്ക്…. കോളേജിന്ന് ചിരിച്ച് കളിച്ച് ഇറങ്ങിയതാണല്ലോ… പെട്ടന്ന് ഈ ഭവമാറ്റത്തിന് കരണം “?

“ച്ചും….. ഒന്നുമില്ല ” അമൃത 2 വാക്കുകളിൽ ഒതുക്കി….

“അത് ചുമ്മാ…. എനിക്കറിയില്ലേ നിന്നെ….. എന്തോ ഉണ്ട് മനസ്സിൽ…. പറ ”

“എടി അത്… ഞാൻ അത് ആസ്വദിച്ച് വരുവായിരുന്നു….അതിനിടക്കാണ് മഴ നിന്നതും എല്ലാം കുളമായതും….” അമൃത അവളുടെ നീരസം പ്രകടമാക്കി

” ഹ…ഹ… ഹ…. ” ഡയാനക്ക് ചിരി അടക്കുവാനായില്ല

“ചിരിക്കണ്ട ഞാൻ കാര്യമായിട്ട് പറഞ്ഞതാണ് ”

“അതാ ഞാൻ ചിരിച്ചത്… എടി പെണ്ണെ നമ്മൾ ഫ്ലാറ്റിലേക്കല്ലേ പോകുന്നത്…നമുക്ക് മുന്നിൽ ഇനിയും ഇഷ്ടം പോലെ ദിവസങ്ങൾ ഉണ്ട്… നിന്റെ പറച്ചില് കേട്ടാൽ ഒർക്കുവല്ലോ ഇന്ന് കൊണ്ട് ലോകം അവസാനിക്കുവാണെന്ന്…”

“മ്മ്….”… മുഖത്തെ പരിഭവം മാറാതെ അമൃത മൂളി…..

യാത്രക്ക് മധ്യേ ഡയാന ബൈക്ക് ഒരു കടയുടെ മുന്നിൽ ഒതുക്കി….

അമൃത : “ഇതെന്നാ ഇവിടെ നിർത്തിയത്……”

ഡയാന : “ഒരു സാധനം വാങ്ങാനുണ്ട് ”

അമൃത : “അതിന് മെഡിക്കൽ സ്റ്റോറീന്ന് എന്നാ വാങ്ങാൻ ആണ്…. നിനക്ക് എന്നേലും വല്ലായ്മ ഉണ്ടോ “?

ഡയാന : “അതൊക്കെ ഉണ്ട് “…. എന്നും പറഞ്ഞ് ഒരു കണ്ണടച്ചു ഒരു ചിരിയും പാസ്സാക്കി ഡയാന കടയിലേക്ക് കയറി..
തിരിച്ച് ഒരു ചെറിയ പൊതിയുമായാണ് ഡയാന വന്നത്…

അമൃത : “എന്നാ ഇത് “..

ഡയാന :” ഹാ.. വീട്ടിൽ ചെല്ലട്ടെ പെണ്ണെ കാണിക്കാം ” അവൾ വണ്ടിയിൽ കയറി തിരിച്ചു….

ഡയാന : “നീ കേറാൻ നോക്ക് “….

സംശയം വിട്ട് മാറാതെ അമൃത വീണ്ടും അവൾക്ക് പിന്നിൽ കയറി,

അവർ യാത്ര തുടർന്നു….. അധികം വൈകാതെ തന്നെ അവർ ഫ്ലാറ്റിൽ എത്തി…ഡയാനയും അമൃതയും മുകളിലത്തെ നിലയിലേക്കുള്ള ലിഫ്റ്റിന് മുന്നിൽ എത്തി…. അമൃത ഇപ്പോഴും ഡയാനയെ സംശയത്തോടെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്…. അവൾ എന്തോ വലുത് പ്ലാൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ട് എന്ന് അമൃതക്ക് മനസ്സിലായി…. ലിഫ്റ്റിന്റെ വാതിൽ തുറന്നു….വേറെ ആരും തന്നെ കയറുവാൻ ഇല്ലാത്തതിനാൽ അവർ കയറി.. ലിഫ്റ്റ് മുകളിലേക്ക് ഉയർന്നതും , കൂടെ തന്നെ ഡയാന അമൃതയുടെ മുഖത്ത് പിടുത്തമിട്ടു… അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ അവൾക്ക് അധീനമാക്കി…. അമൃതയും അത് ആഗ്രച്ചത് പോലെ ആയിരുന്നു…അവളും അതിന് വഴങ്ങി …. ഡയാനയോട് മത്സരിച്ചു….. ഇരുവരുടെയും ചെറു ഞാരങ്ങലുകൾ ആ ലിഫിടിനുള്ളിൽ നിറഞ്ഞു….ഡയാനയുടെ ജീൻസിനുള്ളിൽ അനക്കം വെച്ചത് അമൃത അറിഞ്ഞു….മുന്നിലുള്ള പ്രതിബന്ധങ്ങളെ തകർത്ത് മുന്നോട്ട് വരുവാൻ അത് വെമ്പൽ കൊണ്ടു….ആവോളം ഇരുവരും മധു നുകർന്ന് കൊണ്ടിരുന്നു…. ഇരുവരുടെയും നാവുകൾ ആഴങ്ങൾ തപ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു…..ഏറ്റവും മുകളിൽ ഡയാനയുടെ ഫ്ലാറ്റിന് മുന്നിൽ ലിഫ്റ്റ് തുറന്നു….പക്ഷെ ഇരുവരും പരിസരം മറന്നിരുന്നു……വാതിൽ തുറന്നതും അമൃതയുടെ നിതംബങ്ങളിൽ കൈ അമർത്തി അവളെ ചുംബിച്ച് നിൽക്കുന്ന ഡയാനയെ കണ്ട് ഒരു അമ്മൂമ്മ അന്താളിച്ചു നിന്നു….. കുറച്ച് നേരം ആ നിൽപ്പ് നിന്ന ശേഷം അവർ ഒന്ന് ചുമച്ചു…… സത്യം പറഞ്ഞാൽ അത് കേട്ടാണ് അമൃതയും ഡയാനയും യഥാർദ്ധ്യത്തിലേക്ക് വന്നത് …

“എനിക്ക് ഒന്ന് തഴോട്ട് പോകണമായിരുന്നു…”

അമ്മൂമ്മ ഒരു ചെറു ചിരി ചുണ്ടിൽ വിടർത്തി അവരോട് പറഞ്ഞു…

‘അ.. അ… അ. അതിനെന്താണ് ഗ്രാൻഡ്മാ.. പൊ.. പൊക്കൊളു… ” ചമ്മിയ മുഖത്തോടെ ഡയാന മറുപടി കൊടുത്തു…

“അല്ല.. നിങ്ങൾ ഇങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങീട്ട് വേണം എനിക്ക് അങ്ങോട്ട് കയറാൻ.. ”

“ഓ… സോറി… സോറി… ഗ്രാൻഡ്മാ… പ്ലീസ് ക്യാരി ഓൺ”
നാണിച്ച ചിരിയോടെ ഇരുവരും അതിൽ നിന്നുമിറങ്ങി ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് ഓടി…..

“ഇപ്പോഴത്തെ പിള്ളേരുടെ ഓരോ കാര്യങ്ങളെ…” മുത്തശ്ശി ലിഫ്റ്റിൽ കയറി താഴേക്ക് ഇറങ്ങി….

അമൃതയും ഡയാനയും കൂട്ടചിരിയോടെ ആണ് റൂമിനുള്ളിലേക്ക് കയറിയത്… ഇരുവർക്കും ചിരി നിയന്ത്രിക്കാൻ പോലുമായില്ല…… മുറിയിലേ സോഫയുടെ 2 മൂലയിലേക്കും ചാരി അത് തുടർന്നു…. ഒടുവിൽ പതിയെ പതിയെ രണ്ടുപേരുടെയും ചിരി നിന്നു…. കണ്ണിൽ കണ്ണിൽ നോക്കിയിരുപ്പായി…. കഴിഞ്ഞു പോയ 10 നിമിഷങ്ങളെ അല്ല ഇപ്പോൾ….ജോടികക്കിടയിൽ നിശബ്ദത പടർന്നു…. ചുണ്ടുകളും മനസ്സുകളും തമ്മിൽ അടുത്തു… വീണ്ടും ആ ചുണ്ടുകൾ ഇണ ചേർന്നു……പടിഞ്ഞറൻ ചക്രവാളത്തിൽ ചുവപ്പിന്റെ അവശേഷിപ്പുകൾ ബാക്കിയായി….

–തുടരും

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *