“എല്ലാം അറിഞ്ഞു വല്യമ്മ എന്നെ കൂടെക്കൂട്ടി. വല്യമ്മ ജോലി ചെയ്താണ് ആ വീട് കഴിയുന്നത്. എന്റെ ചിലവ് കൂടി താങ്ങാനുള്ള ശേഷി അവര്‍ക്കില്ല. അതുകൊണ്ടാ ഞാനും എന്തേലും ജോലി ചെയ്യാമെന്ന് വിചാരിച്ചത്..”
എന്നെ നോക്കാതെയാണ്‌ ധന്യ സംസാരിച്ചത്. ഞാന്‍ അത്ഭുതത്തോടെ അവളെ നോക്കിയിരുന്നു പോയി. രാവിലെ അവളെ കണ്ടപ്പോള്‍ ഒരു ഊക്കന്‍ ചരക്ക് എന്നല്ലാതെ വേറെ ഒരു ചിന്തയും മനസ്സില്‍ ഉദിച്ചിരുന്നില്ല. അവളെ ലൈന്‍ അടിച്ച് വീട്ടില്‍ കയറ്റി സൊള്ളാം എന്ന ചിന്ത ആയിരുന്നു. സത്യം പറയാമല്ലോ..ഏതെങ്കിലും പെണ്ണിനെ വളച്ചു പണിയണം എന്ന ചിന്ത എനിക്ക് ഒരിക്കലും ഉണ്ടായിട്ടില്ല; അല്പം കൊച്ചു വര്‍ത്തമാനം; കുറച്ചു പിടിവലി; പരമാവധി ഒരുമ്മ; എനിക്ക് തൃപ്തി കിട്ടാന്‍ അത്രയോക്കെത്തന്നെ ധാരാളം. കെട്ടുന്ന പെണ്ണിനെ അല്ലാതെ ഒരാളെയും ഞാന്‍ ലൈംഗികപരമായി ബന്ധപ്പെടില്ല എന്നുള്ളത് എന്റെ ഉറച്ച തീരുമാനം ആയിരുന്നു.
“ഈ ജോലി ചെയ്‌താല്‍ നിനക്ക് എത്ര പണം ഉണ്ടാക്കാന്‍ പറ്റും എന്നാണ് വിചാരം? അതേപോലെ നീ ചെല്ലുന്ന വീടുകളിലെ ആളുകള്‍ എത്തരക്കാര്‍ ആയിരിക്കും എന്ന് വല്ല ധാരണയും ഉണ്ടോ?” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
ധന്യ നിസ്സഹായയായി എന്നെ നോക്കി. പാവം..അവള്‍ക്ക് മുന്നില്‍ വേറെ എന്ത് മാര്‍ഗ്ഗമാണ് ഉള്ളത്. ഏതായാലും സ്വന്തം ശരീരം വില്‍ക്കാം എന്നവള്‍ തീരുമാനിച്ചില്ലല്ലോ; അവള്‍ അതിനിറങ്ങിയാല്‍ എത്ര പണം വേണമെങ്കിലും അവള്‍ക്ക് ഉണ്ടാക്കാന്‍ പറ്റും. പക്ഷെ സ്വന്തം ചാരിത്ര്യം സംരക്ഷിക്കാന്‍ വീടുവിട്ടിറങ്ങിയ പെണ്ണാണ്‌ അവള്‍. അവളോട്‌ എനിക്ക് സ്നേഹത്തോടൊപ്പം ബഹുമാനവും തോന്നി.
“ധന്യേ..നീ എന്താ മിണ്ടാത്തത്? ഞാന്‍ ചോദിച്ചത് നീ കേട്ടില്ലേ?”
“കേട്ടു..ഞാന്‍ എന്ത് ചെയ്യും സര്‍..വേറെ എന്ത് വഴിയുണ്ട് എനിക്ക്. പാവം വല്യമ്മ ഇപ്പോഴും ജോലിക്ക് പോകുന്നത് ആരോഗ്യം ഉണ്ടായിട്ടൊന്നുമല്ല…ജീവിക്കാന്‍ വേറെ മാര്‍ഗ്ഗം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടാണ്..”
“അവരുടെ ഭര്‍ത്താവ് ഇല്ലേ?”
“മരിച്ചു…”
അല്‍പനേരം ഞങ്ങള്‍ സംസാരിച്ചില്ല. ഞാന്‍ ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു; എന്താകും ഈ കൊച്ചിന്റെ ഭാവി. നാളെ ഏതെങ്കിലും ഒരു കോന്തന് ഈ മുത്തിനെ പിടിച്ചു വല്യമ്മ നല്‍കും. പണം മാത്രം നോക്കി വിവാഹം കഴിക്കുന്ന നിര്‍ഗുണന്‍മാര്‍ ഉള്ള ഈ ലോകത്ത് നല്ല പെണ്ണിന് എന്ത് വില? പഠിപ്പ്, പണം എന്നിവയാണ് എല്ലാവരുടെയും നോട്ടം. പെണ്ണ് അതോടൊപ്പം സുന്ദരിയും ആയിരുന്നാല്‍ അവന്മാര്‍ക്ക് വലിയ സന്തോഷം. പക്ഷെ ഗതിയില്ലാത്ത ഒരു പെണ്‍കുട്ടിക്ക് ജീവിതം നല്‍കാന്‍ എത്രപേര്‍ക്ക് മനസുണ്ട്?
ഞാന്‍ അവളെ നോക്കി. അവള്‍ ഇടയ്ക്കിടെ എന്നെ നോക്കി മുഖം കുനിച്ച് ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. ഈ ഇരിക്കുന്ന പെണ്ണ് എന്റെ ഭാര്യയാണ് എന്ന് ഞാന്‍ മനസില്‍ പറഞ്ഞു. ഇവളെ ഞാന്‍ കെട്ടിയാല്‍ എന്താ പ്രശ്നം? അപ്പന്‍, അമ്മ എന്നിവര്‍ പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കും. മോനെ വലിയ വീട്ടില്‍ നിന്നും കെട്ടിച്ചു പണം വാങ്ങാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന അപ്പനും അമ്മയുമാണ്. ഇന്ന തറവാട്ടിലെ ഇന്നാരുടെ മോളാണ് എന്നൊക്കെ അവര്‍ക്ക് പറയണം. തനിക്ക് ഏതു വലിയ വീട്ടിലെയും പെണ്ണിനെ കിട്ടുകയും ചെയ്യും. പക്ഷെ അപ്പോള്‍ ഇവള്‍? ഈ പാവത്തിന്റെ ഭാവി എന്താകും? കയറിക്കിടാക്കാന്‍ ഒരു വീടുപോലും ഇല്ലാത്തവള്‍…
“ഞാന്‍ പൊക്കോട്ടെ സാറേ..”
നിശബ്ദമായി ഇരുന്ന എന്നെ നോക്കി ധന്യ ചോദിച്ചു. അപ്പോഴാണ് ഞാന്‍ ചിന്തയില്‍ നിന്നും ഉണര്‍ന്നത്.
“നീ ഇങ്ങു വന്നെ..വന്ന് എന്റെ അടുത്ത് ഒന്നിരുന്നെ..” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. ധന്യ എന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി. പിന്നെ അനുസരണയോടെ എന്റെ അരികിലെത്തി ഇരുന്നു.
ജീവിതത്തില്‍ ഇന്നുവരെ ലഭിച്ചിട്ടില്ലാത്ത സിരകളില്‍ പുതിയ ഒരു ജീവന്‍ പടര്‍ത്തുന്ന ഹൃദ്യമായ ഗന്ധം അവളില്‍ നിന്നും എന്റെ നാസാരന്ധ്രങ്ങളെ തഴുകിത്തലോടി. പെണ്ണിന്റെ മദഗന്ധം അല്ല, പെണ്ണിന്റെ ഹൃദ്യമായ ഗന്ധം.
“നിനക്ക് പേടിയില്ലേ” ഞാന്‍ എന്റെ അരികില്‍ ഒരു പാവക്കുട്ടിയെപ്പോലെ ഇരിക്കുന്ന ധന്യയോടു ചോദിച്ചു.
“ഇല്ല” അവള്‍ പറഞ്ഞു.
“എന്തെ? ഞാന്‍ നിന്നെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യും എന്ന് നീ ഭയക്കുന്നില്ലേ? ഇവിടെ വേറെ ആരുമില്ല..”
“ഇല്ല..സാറിനെ എനിക്ക് പേടിയില്ല..”
“നീ എന്നെ സാറെന്നു വിളിക്കല്ലേ..ചേട്ടന്‍..അത് മതി..”
“ഇല്ല..ഇച്ചയാന്‍…” ധന്യ നിറമിഴികളോടെ പറഞ്ഞു.
“ങേ..ഞാനൊരു നസ്രാണി ആണെന്ന് നീ എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു?”
അവള്‍ ഭിത്തിയിലേക്ക് നോക്കി. അവിടെ ആണിയില്‍ തൂങ്ങിയിരുന്ന കര്‍ത്താവ് എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് ഞാന്‍ സംശയിച്ചു. എന്റെ കണ്ണുകളില്‍ എന്തിനോ നനവ് പടരുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു.
“എന്താ നിനക്കെന്നെ പേടി ഇല്ലാത്തത്..” ഞാന്‍ തൊണ്ട ഇടറാതെ ചോദിച്ചു.
“എനിക്കറിയില്ല…”
അവളുടെ കണ്ണുകളിലൂടെ കണ്ണീര്‍ ധാരധാരയായി ഒഴുകി. എന്റെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി. മെല്ലെ എന്റെ കൈകള്‍ അവളെ എന്നോട് ചേര്‍ത്തു. ധന്യ അല്പം പോലും എതിര്‍ത്തില്ല. എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാരി അവള്‍ ഇരുന്നു. എത്രനേരം ഞങ്ങള്‍ അങ്ങനെ ഇരുന്നു എന്നെനിക്ക് അറിയില്ല. പക്ഷെ പുറത്ത് മഴ ആര്‍ത്തിരമ്പി പെയ്യുന്നത് മാത്രം ഞാനറിഞ്ഞു..
