ശരിക്കുള്ള പേരാണ് ശിൽപ ശിവൻ എന്ന്.
കണ്ടാൽ ഒരു കൊച്ചു പെൺകൊടി.
കുഞ്ഞു മുലകൾ മുളച്ച് വരുന്നതേ ഉണ്ടായിരുന്നുളളൂ അവൾക്ക്.
ബ്രാ ഇടാനുള്ള പാകം അവളുടെ കുഞ്ഞു മുലമൊട്ടുകൾക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
ലേഡീസ് ഉള്ളിലിടുന്ന വള്ളി ബനിയൻ മാത്രം മതി ആ രണ്ട് മുഴകളെ പൊതിയാൻ എന്ന് ഞാൻ മനസിലോർത്തു.
ഒരാളുടെ വായിൽ മൊത്തമായും കടക്കാൻ മാത്രം പാകത്തിനുള്ള ചെറിയ മുഴകൾ പൂച്ചയുടെ പിങ്ക് പടമുള്ള പച്ച ബനിയനുള്ളിൽ തെറിച്ച് നിൽക്കുന്നു.
ശിവൻ ചേട്ടനും കുമാരി ചേച്ചിയും അത്യാവശ്യം വെളുത്തത് കാരണം കുഞ്ഞാറ്റക്ക് നല്ല ഗോതമ്പിൻ്റെ കളറ് കിട്ടിയിരുന്നു.
കുട്ടി പാവാടക്ക് താഴെ മുട്ടിൻ്റെ ചിരട്ടക്ക് പോലും ഇളം ചുവപ്പ് നിറം.
കാലിലൊന്നും ഒട്ടും രോമമില്ലാതെ മിനുസമായി പാല് പോലെ തിളങ്ങുന്നു.
എണ്ണ തേക്കാത്ത അവളുടെ തിക്കാർന്ന ചെമ്പൻ മുടി മൾബറി ബുഷ് ഉപയോഗിച്ച് പൊക്കി കൊമ്പുപോലെ ഇരു സൈഡിലേക്കും കെട്ടിവെച്ചിരിക്കുന്നത് കാണാൻ ഒരു പ്രത്യേക ഭംഗി തന്നെയായിരുന്നു.
നല്ല മാർവാടി പെൺകുട്ടികളുടെ മുഖമായിരുന്നു അവൾക്ക്.
ചിരിക്കുമ്പോഴുള്ള അവളുടെ വെളുത്ത കിന്നരി പല്ലുകൾ അവളെ കൂടുതൽ സുന്ദരിയാക്കിയിരുന്നു.
നല്ല വീതി കുറഞ്ഞ് ഉരുണ്ട കൊച്ചു കുണ്ടികൾ അവൾ നടക്കുമ്പോൾ ഏണേ കോണേ എന്ന് പാവാടക്ക് ഉള്ളിൽ നിന്നും നോക്കുന്നവനെ കളിയാക്കി ചിരിക്കുന്നത് കാണാൻ തന്നെ ചന്തം ഇരട്ടിയായിരുന്നു.
വട്ട മുഖത്ത് ചെറിയ പൊടി പോലത്തെ കറുത്ത പൊട്ടും കണ്ണ് അൽപം വാലിട്ട് നീട്ടി എഴുതുന്നതും കൊണ്ടാകാം പതിനെട്ട് തികഞിട്ടും അവളുടെ കുട്ടിത്തം അവളെ വിട്ട് പോകാത്തതെന്ന് ഞാൻ മനസിലോർത്തു പോയി.
ഞാൻ അവളുടെ വളർച്ചകൾ നോക്കി നിന്നതും
“ഹാ കൗസമ്മേടെ കുഞ്ഞാറ്റ ഇങ് വാ,,,”
എന്ന് പറഞ്ഞ് അടുക്കളയിൽ നിന്ന് വന്ന അമ്മ അവളെ തൻ്റെ മാറോട് ചേർത്ത് പിടിച്ച് തലയിൽ ഉമ്മ വെച്ചു.
അമ്മയുടെ മുലക്ക് വരെ മാത്രമാണ് കുഞ്ഞാറ്റ എന്ന പതിനെട്ടുകാരിയുടെ ഉയരം ഉണ്ടായിരുന്നത്.
എൻ്റെ അമ്മക്ക് ഏകദേശം 5.5 ന് അടുത്ത് ഉയരമുണ്ടായിരുന്നു.
കുഞ്ഞാറ്റക്ക് കഷ്ടിച്ച് അഞ്ചടി മാത്രമെ ഉയരമുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.
അമ്മയുടെ മുലകളിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി അവൾ നിന്നതും
പതിനെട്ട്കാരിയായ മെലിഞ്ഞിരുന്ന കുഞ്ഞാറ്റയെ അമ്മ സ്നേഹത്തോടെ വാരി എടുത്ത് എളിയിലിരുത്തുന്നത് കണ്ട എനിക്ക് ചിരി വന്നു പോയി.
പതിനെട്ട് ആയെങ്കിലും വെറും പിള്ളാരുടെ ശരീരവും സംസാരവും കളി ചിരിയുമായ ഇവളെ എങ്ങനാ ദൈവമെ എഞ്ചിനിയറിങ് പഠിക്കാൻ വിടുന്നത് എന്ന് ഞാൻ മനസിലോർത്തു.
“അമ്മയല്ലേ പറഞ്ഞത് കുഞ്ഞാറ്റ വല്യ എഞ്ചിനിയർ ആയെന്ന് .
എന്നിട്ട് അമ്മയുടെ എളിയിലിരിക്കുന്ന ഈ ഇളളിള്ളാ കുഞ്ഞ് പിന്നെ ആരാണാവോ???”
“അവളെത്ര വലുതായാലും ഈ കൗസു അവളെ എളിയിൽ ചുമന്ന് നടക്കും പറ്റിയാൽ?? അതിന് നിനക്കെന്നാട കെളവാ??”
“ആ ഇപ്പോൾ ഞാൻ ആരായി.??”
“പോടാ പോയി ജോലി നോക്ക്.”
അമ്മ എന്നേ നോക്കി ഒരു ചിരി പാസാക്കിയതും അമ്മയുടെ എളിയിൽ നിന്നും കുഞ്ഞാറ്റ ഊർന്ന് താഴേക്കിറങ്ങി.
അമ്മയുടെ തടിച്ച ശരീരത്തിൽ നിന്നും കുഞ്ഞാറ്റ ഊർന്നിറങ്ങിയതും അവളുടെ മിനുസമാർന്ന പാല് പോലത്തെ മെലിഞ്ഞ തുടകൾ ഞാൻ ശരിക്ക് കണ്ടു.
കുട്ടി പാവാട അൽപം കൂടി ഉയർന്നിരുന്നെങ്കിൽ അവളുടെ പാലരുവിയുടെ ഇളം തടിപ്പ് ജട്ടിയിൽ പൊതിഞ്ഞതും കൂടി കാണാമായിരുന്നു.
പക്ഷേ എനിക്ക് എൻ്റെ കുഞ്ഞു പെങ്ങൾ എന്നതിനുമപ്പുറം അവളെ വേറെ രീതിയിൽ ചിന്തിക്കാൻ പോലും കഴിയുമായിരുന്നില്ല.
കാരണം ചെറുപ്പം മുതലെ അവളെ കൊഞ്ചിച്ചും ലാളിച്ചും ആനപ്പുറത്ത് കയറ്റിയും ഊഞ്ഞാലാട്ടിയും കളിപ്പിച്ച് ഇതേ വരെ എത്തിച്ച ഒരു ചേട്ടൻ എന്ന നിലക്ക് അവളെ ഞാൻ എങ്ങനെ മറ്റൊരു കണ്ണിലൂടെ കാണും??
“മനുവേട്ടാ ഞാൻ ഇന്നലെ ഡയറീമിൽക് വാങ്ങി വരാൻ പറഞ്ഞിട്ട് കൊണ്ടോന്നോ??”
“അച്ചോട,, ഏട്ടൻ മറന്നു പോയല്ലോടി കാന്താരി.”
“ഉം മറക്കും എനിക്കറിയാം മറക്കുമെന്ന്.”
“ഏട്ടൻ ഉച്ചക്ക് ചോറുണ്ണാൻ വരുമ്പോൾ കൊണ്ടുവരാട്ടോ എൻ്റെ കുഞ്ഞാറ്റക്കിളിക്ക്.”
“മ് ഇപ്പോൾ കൊണ്ടുവരും. ഇനി പാതിരാത്രിയാ നാലു കാലിൽ അവൻ വരത്തുള്ളു മോളെ.”
അമ്മ ഒരു പാത്രത്തിൽ പഴം വാട്ടിയതുമായി വന്ന് പാത്രം കുഞ്ഞാറ്റക്ക് കൊടുത്തു.
“അമ്മ ഒന്ന് മിണ്ടാതിരിയമ്മെ. ഈ മനു മനോഹരൻ എന്ന ഞാൻ ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടെങ്കിൽ എൻ്റെ കുഞ്ഞാറ്റക്ക് രണ്ട് വലിയ ഡയറീമിൽകുമായി ഇന്ന് ഉച്ചയോടെ വന്നിരിക്കും ആ,,”
“ഉവ്വ ഉവ്വേ…. കേട്ടിട്ട് തഴമ്പിച്ച ഡയലോഗ് വിട്ട് പിടി മനുക്കുട്ടാ.. ”
“ഇല്ലമ്മേ ഇന്ന് ഉച്ചക്ക് അമ്മ കണ്ടോ ഉം.”
“ഉച്ചക്ക് വന്നാലും നിന്നാലും കൊള്ളാം. ‘
രാത്രി പത്ത് കഴിഞ്ഞെങ്ങാൻ വന്ന് വാതിലിൽ മുട്ടിയാൽ ഞാൻ തുറക്കില്ല. പുറത്ത് വരാന്തയിലെങ്ങാൻ ചുരുണ്ടോണം,.”
“ഹൊ വരവറിയിച്ചിരിക്കുന്നു കൗസല്യമോളെ…”
എന്നും പറഞ്ഞ് തമാശക്ക് ഞാൻ അമ്മക്ക് മുന്നിൽ കുനിഞ്ഞ് നിന്ന് കൈ കൂപ്പി തൊഴുതതും പഴം വാട്ടിയത് സ്പൂണിൽ കോരി തിന്ന് കൊണ്ടിരുന്ന കുഞ്ഞാറ്റ തൻ്റെ അരിപ്പല്ല് വിടർത്തി കാട്ടിക്കൊണ്ട് ഇളകി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.
എന്ത് ഭംഗിയാണ് കുഞ്ഞാറ്റയുടെ ചിരി കാണാൻ.
നിരയൊത്ത കീരി പല്ലുകൾ മുല്ല മൊട്ടിൻ്റെ നിറത്തിൽ പൊഴിഞ് വീഴുന്ന മുത്തുകൾ പോലെ എനിക്ക് തോന്നി.
അമ്മ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയതും ഞാൻ കുഞ്ഞാറ്റയുടെ ചെമ്പൻ മുടിയുടെ മുകളിലൂടെ വിരലോടിച്ചു.
“ഏട്ടായി ഉച്ചക്ക് ഉണ്ണാൻ വരുമ്പോൾ മറക്കാതെ ഡയറീമിൽക് വാങ്ങി വരാട്ടോ.”
“ഉം ഉച്ചക്ക് കണ്ടാൽ മതി.”
“അതെന്താടി കാന്താരി നിനക്കും അമ്മയെ പോലെ ചേട്ടായിയെ വിശ്വാസമില്ലെ..??”
“പഴയ മനുവേട്ടനല്ല. ഇപ്പോൾ കുഞ്ഞാറ്റയോട് ഒട്ടും സ്നേഹമില്ല ഏട്ടായിക്ക്.”
എന്നും പറഞ്ഞ് പഴം വാട്ടിയ പാത്രത്തിലേക്ക് സ്പൂൺ വെച്ചിട്ട് അവൾ ഇരുന്ന് ചിണുങ്ങി.
“എന്താ കുഞ്ഞാറ്റെ മോള് വേണ്ടാത്തത് പറയണത്. മോള് പറഞ്ഞ സാധനങ്ങളൊക്കെ ഒന്ന് രണ്ട് ദിവസം വൈകിയാലും ഏട്ടായി വാങ്ങി വരാറില്ലെ.”?”
“അതൊക്കെ ഉണ്ട് . എന്നാലും സ്നേഹം പഴയപോലെ ഇല്ല.”
കുഞ്ഞാറ്റയോടല്ലാതെ ഈ ഏട്ടായിക്ക് പിന്നെ ആരോടാ സ്നേഹം എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കസേരയിൽ ഇരുന്ന അവളുടെ കവിളിൽ കുനിഞ് നിന്ന് ഞാൻ ഒന്ന് ചുംബിച്ചു.
എൻ്റെ അരമുളള കറുത്ത ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ പൂ പോലുള്ള മൃദുവായ കവിളിൽ പതിഞതും ഒരു തോള് പതിയെ അനക്കിക്കൊണ്ടവൾ കണ്ണുകൾ കൂമ്പി അടക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.
നല്ല സിന്തോൾ സോപ്പിൻ്റേയും ബേബി പൗഡറിൻ്റേയും ഇടകലർന്ന മണമായിരുന്നു അവളുടെ മുഖത്തിന് മൊത്തം.
പെണ്ണ് പഴയ കുഞ്ഞാറ്റയല്ല.
ചവിട്ടിക്കാൻ പാകമായി വന്നിരിക്കുന്നു എന്നെനിക്ക് അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ നോട്ടത്തിൽ നിന്നും മനസിലാക്കാൻ സാധിച്ചു.
