‘പരിഭവം വേണ്ട.. കൃഷ്ണേട്ടനെ എനിക്കിഷ്ടമാണ്.. നമുക്ക് മറ്റൊരിക്കലാകാം…” പറഞ്ഞശേഷം അവള് കാമ പാരവശ്യത്തോടെയെന്നപോലെ ചുണ്ടുകടിച്ചു. പിടിവിട്ട് അവള് അയാളോടു പൊയ്ക്കൊള്ളാന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.
കൃഷ്ണന് മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ പടികളിറങ്ങി. എങ്കിലും ഉള്ളില് സന്തോഷം അലതല്ലുകയായിരുന്നു. ആഷ തനിക്കു സ്വന്തമാകാന് പോകുന്നുവെന്ന ചിന്ത അയാളെ ഉന്മത്തനാക്കി. അയാളാ സുഖ ലഹരിയില് വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.
കൃഷ്ണേട്ടന് പോകുന്നതു നോക്കിനിന്ന ആഷ കതകടച്ച ശേഷം മകളുടെ അടുത്തേക്ക് പോകാനായി തിരിഞ്ഞതും പുഞ്ചിരിക്കുന്ന മുഖവുമായി തൊട്ടുപിന്നില് അലീന നില്ക്കുന്നതുകണ്ട് അവളൊന്ന് ഞെട്ടി!.
‘മോളേ നീ…” ആഷയുടെ തൊണ്ടയില് വാക്കുകള് മുറിഞ്ഞു.
‘മമ്മി അയാളോടു പിന്നൊരിക്കലാകാമെന്നു പറയുന്ന സമയത്തു തന്നെ ഞാനിവിടെ നില്പ്പുണ്ടായിരുന്നു..”
ആഷ വീണ്ടും ഞെട്ടി!. മകളെല്ലാം കേട്ടിരിക്കുന്നു. തന്റെ മൂടുപടം അവള് പിച്ചിച്ചീന്തിയിരിക്കുന്നു. എന്തുകാര്യം അവളില്നിന്നു മറയ്ക്കാമെന്നു കരുതിയോ അതവള് കണ്ടുപിടിച്ചിരിക്കുന്നു.
‘മോളേ… ഞാന്…”
‘മമ്മി വാക്കുകള്ക്കു വേണ്ടി കഷ്ടപ്പെടേണ്ട.. ഞാന് മമ്മിയെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നുമില്ല.. യുവത്വം തുടിച്ചു നില്ക്കുന്ന എന്റെ മമ്മിക്ക് പപ്പയേക്കൊണ്ട് ഒന്നുമാകുന്നില്ല എന്നത് എനിക്കും ഊഹിക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ… ഞാനതിനെതിരുമല്ലമമ്മീ…”
‘മോളേ…”
‘അതെമമ്മീ… മറ്റൊരിക്കലാക്കണ്ട ഇന്നു തന്നെ അയാളെ വിളിച്ച് മമ്മി ആഗ്രഹിക്കുന്ന സഫലീകരണം നടത്തിക്കൊള്ളൂ… വിശപ്പിനല്ലേ മമ്മീ നമ്മള് ഭക്ഷണം കഴിക്കേണ്ടത്..?”
‘എന്റെ കുട്ടീ… നീ… ഇങ്ങനെയൊക്കെ…?”
‘സംസാരിക്കുന്നതെങ്ങനെയെന്നായിരിക്കും… പറയാം… ഞാന് പ്രാക്ടിക്കലായി ചിന്തിക്കുന്നെന്നേയുള്ളൂ.. പുരുഷന്മാര്ക്കെന്തുമാകാമെങ്കില് നമ്മള് സ്ര്തീകള്ക്കുമെന്തുകൊണ്ടായിക്കൂടാ… അവര്ക്കു പുതിയ പുതിയ മേച്ചില്പ്പുറങ്ങളിലേക്ക് ചേക്കേറാമെങ്കില് നമുക്കുമതാകാം.. അനുഭവത്തില് നിന്നും ഞാന് പഠിച്ച പാഠമാണ് മമ്മീയിത്…”
‘അപ്പോള് നീ…?”
‘മമ്മി ഉദ്ദേശിക്കുന്നതു ശരിതന്നെയാണ്.. മമ്മിയുടെ മകള് നൂറുശതമാനവും കളങ്കരഹിതയല്ല, കന്യകയുമല്ല.. ബാംഗ്ലൂര് എന്ന ഹൈടെക് സിറ്റിയില് ചാരിത്ര്യത്തിനു യാതൊരു വിലയുമില്ലമമ്മീ…
കാലത്തിന്റെ പുരോഗതിക്കനുസരിച്ച് നാമും മാറണം.. അതാണ് ആധുനിക സംസ്കാരത്തിന്റെ പുത്തന് പ്രവണത.. നാം എന്നും ഒരേ വസ്ര്തം തന്നെ ഉപയോഗിക്കാറില്ലല്ലോ.. ഒരേ ഭക്ഷണം തന്നെ കഴിക്കാറുമില്ലല്ലോ.. അതേപോലെ തന്നെയാണ് നാം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന ഇണയും.. അതും വെറും ഡിസ്പോസിബിള് മാത്രം! അതായത് യൂസ് ആന്റ് ത്രോ… പണ്ട് വിദേശികള് ചെയ്തത്.. ഇപ്പോഴതു നാം ഏറ്റെടുത്തിരിക്കുന്നു.. അത്രേയുള്ളൂ…”
‘ദൈവമേ… എന്റെ പ്രതീക്ഷകളെല്ലാം പാഴായോ…?” വെറും പതിനേഴു വയസ്സു മാത്രമുള്ള തന്റെ മകളുടെ സംസാരം കേട്ട് ആഷ നെഞ്ചില് കൈവെച്ചുപോയി. ‘എന്തുദൈവം…? എന്തുപ്രതീക്ഷ…? നാമൊക്കെ മാറ്റങ്ങള്ക്കു വിധേയരാണ് മമ്മീ… നൂറ്റാണ്ടുകള്ക്കു മുമ്പുള്ള ആചാരം ഇന്നാരെങ്കിലും മൈന്റ് ചെയ്യുന്നുണ്ടോ..? ഇല്ല.. അതേപോലെതന്നെയാണ് ജീവിതവും.. നാം എപ്പോഴും പ്രാക്ടിക്കലായിരിക്കണം.. എന്റെ മമ്മി ഒരു പതിവ്രതയല്ലെന്ന് എനിക്കെന്നേ അറിയാമായിരുന്നു.. ഒന്നു രണ്ടു പേരുമായി മമ്മി കളിക്കുന്നത് ഞാന് കണ്ടിട്ടുമുണ്ട്.. പക്ഷേ, ഞാനതിനെ ഒരു ഹിമാലയന് തെറ്റായി കണ്ടില്ല.. മമ്മിയുടെ ശരീരത്തിന്റെ ദാഹം മാറ്റാന് മമ്മി സ്വീകരിച്ച പാതയെ ഞാന് നൂറുശതമാനവും അംഗീകരിക്കുന്നു.. എന്നുകരുതി ഈ ഞാനും പരിശുദ്ധിയുടെ പുണ്യാഹം തളിച്ചവളല്ല.. ഞാനും പലരുടേയും ശരീരത്തിന്റെ ചൂടും ഭാരവും അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. ഇന്നെനിക്ക് ദിനവും അത് വേണംതാനും.. ആണിനെ കിട്ടിയില്ലെങ്കില് കൂട്ടുകാരികളുടെ ദേഹത്തിലേക്ക് വീഴും… എന്റെമമ്മിയോട്
ഞാനിതൊക്കെ ഫ്രാങ്കായി പറയുന്നത് അവിവേഗം കൊണ്ടോ അഹങ്കാരം കൊണ്ടോ അല്ല.. സാഹചര്യം എന്നെ അങ്ങിനെയാക്കിത്തീര്ത്തു എന്നു പറയുന്നതാകും ശരി…”
‘മോളേ… നീ ഈ മമ്മിയെ തോല്പ്പിച്ചുകളഞ്ഞല്ലോ കുട്ടീ…”
‘ഇതിലൊക്കെ എന്തു തോല്വിയും ജയവുമിരിക്കുന്നു മമ്മീ… നമുക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള ഭക്ഷണം നാം സെലക്ട് ചെയ്തു കഴിക്കുന്നു അത്രേയുള്ളൂ… പറയുന്നത് ശരിയല്ല എന്നറിയാം..” ഒന്നു നിര്ത്തി അലീന ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ മമ്മിയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. ‘എന്താണു മോളേ…?”
‘എന്റെ മമ്മിയുടെ ജാരന്മാരില് മെയ്ക്കരുത്തുള്ളവരെ ഞാനിവിടുള്ളിടത്തോളം എനിക്കുകൂടി സെറ്റപ്പ് ചെയ്തുതരണം… ഞാനും മമ്മിയും ഒരേ പാത്രത്തില് നിന്നും ഊണു കഴിക്കാറില്ലേ.. അതുപോലെയാണിതുമെന്നു കരുതിയാല് മതി.. രുചിയുള്ള ഭക്ഷണം ഒറ്റക്കു കഴിക്കാതെ അടുത്തവര്ക്കു കൂടി കൊടുക്കുന്നതുകൊണ്ട് തെറ്റൊന്നുമില്ലല്ലോ…”
‘മോളേ… നിന്റെ മമ്മിയായ എന്നോടിതൊക്കെ നിനക്കെങ്ങിനെ പറയാന് കഴിയുന്നു കുട്ടീ…”
‘എന്താണ്മമ്മീ… പറയേണ്ടതേതായാലും പറയേണ്ട സമയത്ത് പറഞ്ഞല്ലേ പറ്റൂ.. എന്റെ മമ്മിയോടിതൊക്കെ പറയാന് ഞാന് മറക്കുന്നതെന്തിന്…? മടിക്കുന്നതെന്തിന്…?”
‘എങ്കിലും കുട്ടീ…”
‘ഒരെങ്കിലുമില്ല മമ്മീ… ങാ… ഇന്നു സന്ധ്യമയങ്ങിയ ശേഷം ബാംഗ്ലൂരില് നിന്നും എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ട് വരും.. സാംഡാനിയല്, രാത്രിയില് ഞാനും സാമും ഒന്നിച്ച് രതിക്രീഡ നടത്തുന്നത് മമ്മിയ്ക്കു വേണമെങ്കില് ഒളിഞ്ഞു നിന്നു കണ്ടുരസിക്കാം.. റൂമിലെ ലൈറ്റണക്കില്ല.. ജനാലയും തുറന്നിട്ടേക്കാം.. മമ്മിയവനെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടെങ്കില് ഞങ്ങള് തമ്മിലുള്ള രതിശയനം കഴിഞ്ഞശേഷം സാമിനെ മമ്മിയ്ക്കും ഉപയോഗിക്കാം..”
അവരുടെ സംസാരം തുടരുന്നതിനിടയിലാണ് വീണ്ടും കോളിംഗ് ബെല് ശബ്ദിച്ചത്. ആഷ വേഗം കതകു തുറന്നു. പുറത്തു നില്ക്കുന്നയാളെ കണ്ടയുടന് അലീന വാതില്ക്കലേക്കോടിവന്നു.
‘ഹായ്… സാം… തന്നെപ്പറ്റി ഞാനിപ്പോ മമ്മിയോടു സംസാരിച്ചതേയുള്ളൂ… വരൂ…”
ആരോഗ്യദൃഢഗാത്രനായ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരന് ഉള്ളിലേക്കു കടന്നു വന്നു.
‘മമ്മീ… ഇതാണു സാം ഡാനിയേല്..” അവള് മമ്മിക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തി. പിന്നെ മമ്മിയെ സാമിനും പരിചയപ്പെടുത്തി.
‘സാം… ഇതെന്റെ മമ്മി…”
‘ഹായ് മാം…” സാം മമ്മിയെ വണങ്ങി. ആഷയും അവനെ പ്രത്യഭിവാദ്യം ചെയ്തു.
അലീന സാമിനേയും കൂട്ടി അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. അവര് പോകുന്നതും നോക്കി ആഷ നിര്ന്നിമിഷയായി നിന്നു.
പ്രതീക്ഷകള്ക്കെല്ലാം വിപരീതമായാണ് സംഭവിക്കുന്നത്. അലീനയുടെ പ്രൊജ്വലമായ ഭാവിയെ പറ്റിയായിരുന്നു ഇതുവരെയുണ്ടായിരുന്ന ചിന്ത. ഇന്നവ അസ്ഥാനത്തായിരിക്കുന്നു. അവള് വളര്ന്നു കഴിഞ്ഞു.. തന്നേക്കാള്…
ഈ ലോകത്തെപ്പറ്റി അവള് കൂടുതല് അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. മമ്മിയും പപ്പയും ബന്ധങ്ങളുമൊക്കെ അവള്ക്കിന്ന് അന്യമായിരിക്കയാണ്.
അവളുടെ കാമുകനെ തന്റേടത്തോടെ വീട്ടിലേക്ക് ക്ഷണിക്കാനും അവളുടെ കിടപ്പറയിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോകാനും വരെ വളര്ന്നിരിക്കുന്നു.
സ്വന്തം കാമുകനെ അവളുടെ കാമ പൂര്ത്തീകരണത്തിനു ശേഷം പത്തുമാസം ചുമന്നു പെറ്റുവളര്ത്തിയ മമ്മിയ്ക്കു കിടപ്പറ പങ്കിടാന് വിട്ടുതരാമെന്നു മുഖത്തുനോക്കി പറയാനുള്ള ചങ്കൂറ്റം അവള് നേടിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഏതിനേയും ഉപയോഗം കഴിഞ്ഞാല് വലിച്ചെറിയാന് തക്ക തന്റേടം അവള് ആര്ജ്ജിച്ചിരിക്കുന്നു.