ഞാന്‍ ആ ഓപ്പറേഷന്‍ തീയറ്ററിനു മുന്നിലുള്ള കസേരയില്‍ ഇരുന്ന് ഒന്ന് മയങ്ങി എന്നുവേണമെങ്കില്‍ പറയാം. അപ്പോഴേക്കും ഒരു നേഴ്‌സ് വന്ന് ഈ ബില്ലിന്റെ കാശ് കൗണ്ടറില്‍ അടച്ച് രസീത് കൊണ്ടുവന്ന് കാണിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ അങ്ങിനെ ചെയ്ത് വീണ്ടും അതേ കസേരയില്‍ വന്ന് ഇരുന്നു.
ഒരുമണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ എന്റെ അളിയന്‍ അരവിയും അവന്റെ ഭാര്യ ഇന്ദുവും അവരുടെ മകന്‍ ആദര്‍ശും എന്റെ മകന്‍ അഭിയും വന്നു. എന്നെ കണ്ടതും അളിയന്‍ പറഞ്ഞു, ഞങ്ങള്‍ ആദ്യം പോയത് ഗവ.ഹോസ്പിലേക്കാ. ഒരുപാട് അന്വേഷിച്ചതിനുശേഷമാ അവിടെ ഹേമ എന്ന ഒരു സ്തീയെ കൊണ്ടുവന്നിട്ടില്ലാ എന്നറിഞ്ഞത്. പിന്നെ ബാലേട്ടന്‍ ചേച്ചിയെ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടു വരാനുള്ള സാദ്ധ്യതയേള്ളു എന്ന് ഊഹിച്ചാ ഞങ്ങള്‍ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്.
വീണ്ടും അതേ നേഴ്‌സ് വന്ന് ഈ ലിസ്റ്റിലെ മരുന്നുകള്‍ ഫാര്‍മസിയില്‍ നിന്നും വാങ്ങിവരാന്‍ പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ എന്റെ അളിയന്‍ അരവി പറഞ്ഞു….ബാലേട്ടന്‍ അവിടെയിരിക്ക്. കാശ് തന്നാല്‍ മതി. ഞാന്‍ മരുന്നുകള്‍ വാങ്ങിച്ചു വരാം. എന്റെ കൈയ്യില്‍ ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ടാണേ. ഞാന്‍ കാശ് കൊടുക്കുന്നതിനു പകരം എന്റെ പേഴ്‌സ് തന്നെ ഞാന്‍ അരവിയെ ഏല്‍പ്പിച്ചു. ആ പേഴ്‌സില്‍ എന്റെ എ.ടി.എം. കാര്‍ഡും ഉണ്ട്. അച്ചാ ഞാനും വന്നോട്ടെ എന്നായി ആദര്‍ശ്. ഞാനും വരട്ടേ മാമ എന്നായി എന്റെ മകന്‍ അഭിയും. എന്നാല്‍ ഇവരെ കൂടി കൂട്ടിക്കോ എന്ന് ഞാനും പറഞ്ഞു.
അപ്പോള്‍ അവിടെ ഞാനും അരവിയുടെ ഭാര്യ ഇന്ദുവും മാത്രമായി. അവളാണെങ്കിലോ രണ്ടു സീറ്റ് മാറിയാ ഇരിക്കുന്നത്.
ഇനിയുള്ള ഒരു മാസം രാവെന്നോ പകലെന്നോ ഇല്ലാതെ ഭാര്യ ഹേമയെ പണ്ണാന്‍ ഓടി വന്ന എനിക്ക് ഇനി ലീവ് കഴിഞ്ഞ് പോകുന്നതുവരെ ഇനി അവളുടെ ദേഹത്ത് ഒന്ന് തൊടാന്‍ പോലും പറ്റുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ലാ. അപ്പോഴാ ഞാന്‍ ഇന്ദുവിനെ ശ്രദ്ധിച്ചത്.
പണ്ടേ ഇന്ദു സുന്ദരിയായിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷം വരെ എല്ലും തോലുമായിരുന്ന ഇന്ദു ഇന്ന് അല്‍പ്പം തടിച്ചു. അവളുടെ മുലകള്‍ക്ക് നല്ല വലിപ്പം വെച്ചു. ഇപ്പോള്‍ ഇന്ദുവിനെ കണ്ടാല്‍ നമ്മുടെ അനു സിത്താരയെ പോലെ തോന്നും. ഷോള്‍ ഒന്നും ഇടാതെ ചുരിദാറില്‍ അവളുടെ മുലകള്‍ അങ്ങിനെ തുറിച്ച് നില്‍ക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ സത്യത്തില്‍ എന്റെ കൈകള്‍ തരിച്ചു. അതിന്റെ റിയാക്ഷന്‍ ഞാന്‍ ഇട്ടിരുന്ന എന്റെ പാന്റിലും വെളിവായി. എന്റെ അളിയന്റെ ഭാര്യയായ ഈ ഇന്ദുവിനെ ഒരിക്കലെങ്കിലും അവളുടെ സമ്മതത്തോടെ ഒന്ന് പണ്ണാന്‍ കിട്ടിയിരുന്നുവെങ്കില്‍ അവള്‍ അരവിയില്‍ നിന്നും ഇതുവരെ അനുഭവിച്ച പണ്ണല്‍ സുത്തിന്റെ പതിന്മടങ്ങ് സും നല്‍കാന്‍ എനിക്ക് നല്‍കുവാന്‍ കഴിയുമെന്ന് എനിക്ക് നല്ല ഉറപ്പുണ്ട്. പക്ഷെ ഇന്ദുവും ഈയൊരു കാര്യത്തില്‍ പരിപൂര്‍ണ്ണമായി സഹകരിച്ചാല്‍ മാത്രം. അവള്‍ എനിക്ക് വേണ്ടി ഒരിക്കല്‍ കാലകത്തിയാല്‍ പിന്നെ ഞാന്‍ ആവശ്യപ്പെടാതെ തന്നെ അവള്‍ കാലകത്തി തരും എന്ന കാര്യത്തില്‍ എനിക്ക് ഒരു സംശയവുമില്ലാ.
ഇതയും നാള്‍ ഇന്ദുവിനെ എന്റെ സ്വന്തം അനുജത്തിയായി മനസ്സില്‍ കൊണ്ടുനടന്ന എന്റെ മനസ്സ് എങ്ങിനെയോ അവളെ ഭോഗിക്കണമെന്ന് തോന്നിതുടങ്ങി.
ഞാന്‍ പതുക്കെ ഇന്ദു ഇരിക്കുന്ന സീറ്റിന്റെ അടുത്ത സീറ്റില്‍ പോയി ഇരുന്ന് അവളോട് സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയതും മരുന്നുകളുമായി അരവിയും കുട്ടികളും എത്തി. മരുന്നിന്റെ പാക്കറ്റും ബില്ലും എന്നെ ഏല്‍പ്പിച്ചിട്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞു…ബാലേട്ടാ മുന്നു പഴം പൊരിക്കുള്ള കാശു കൂടി ഞാന്‍ ഈ പേഴ്‌സില്‍ നിന്നും എടുത്തിട്ടുണ്ട് കേട്ടോ.
വീണ്ടും ഞങ്ങള്‍ രണ്ടുമണിക്കുറോളം ഓപ്പറേഷന്‍ തിയ്യറ്ററിന്റെ മുന്നിലുള്ള കസരേയില്‍ ഇരുന്ന് സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് ഡോക്റ്റര്‍ ഓപ്പറേഷന്‍ റൂമില്‍ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി എന്നേയും വിളിച്ച് അദ്ദേഹത്തിന്റെ റൂമില്‍ പോയി. എന്നോട് പറഞ്ഞു ബ്ലെഡ് കോട്ട് ചെയ്തത് ഞങ്ങള്‍ നീക്കം ചെയ്തു. ഇപ്പോള്‍ മയക്കത്തിലാ. ഉണരുമ്പോള്‍ സിസ്‌റ്റേഴ്‌സ് ആരെങ്കിലും വന്ന് നിങ്ങളോട് പറയും. അപ്പോള്‍ നിങ്ങള്‍ മാത്രം അകത്തേക്ക് പോയി ജസ്റ്റ് ഒന്ന് കാണുക, തിരിച്ച് വരിക. പിന്നെ മൂന്നാലു ദിവസം കഴിയും ഭാര്യയെ ഇവിടെ നിന്നും ഡിസ്ചാര്‍ജ് ചെയ്യാന്‍. നിങ്ങള്‍ക്ക് റും വേണമെങ്കില്‍ റിസപ്ഷനില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ മതി. പിന്നെനിങ്ങളുടെ ഭാര്യയുടെ ഇടത്തെ മുട്ടിനു ക്ഷതം സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് ഇനി വീട്ടില്‍ കൊണ്ടുപോകുകയാണെങ്കിലും കുറച്ച് നാള്‍ ആയുര്‍വേദ ചികിത്സയും ബെഡ്‌റെസ്റ്റും എടുത്തേ പറ്റു. അല്ലെങ്കില്‍ ഞങ്ങളുടെ തന്നെ ആയുര്‍വേദ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ ചികിത്സിക്കാം. അതാകുമ്പോള്‍ രോഗിയുടെ കൂടെ ആരും നിന്ന് ബുദ്ധിമുട്ടേണ്ട ആവശ്യമൊന്നുമില്ലാ. ഇതില്‍ ഏതു വേണമെന്ന് നിങ്ങള്‍ക്ക് തീരുമാനിക്കാം.
ഡോക്റ്റര്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഞാന്‍ എന്റെ അളിയന്‍ അരവിയോട് പറഞ്ഞു.
എന്റെ ബാലേട്ടാ ഈ ആശുപത്രിക്കാര്‍ക്ക് മനസാക്ഷി എന്നൊന്നില്ലാ. അതുകൊണ്ട് ഇവിടെ തന്നെ വേണോ തുടര്‍ചികിത്സ. നമുക്ക് പരമ്പരാഗതമായി ഈ ഉഴിച്ചില്‍ പിഴിച്ചില്‍ ഒക്കെ നടത്തുന്ന ആരെയെങ്കിലും കണ്ടാലോ.
അരവി അതിനു എനിക്ക് അങ്ങിനെയുള്ള ആരേയും പരിചയമില്ലല്ലോ.
അത് ബാലേട്ടന്‍ എനിക്ക് വിട്. പറ്റിയ ഒരാളെ ഞാന്‍ തന്നെ കണ്ടെത്തിക്കോളാം. പിന്നെ നമുക്ക് മൂന്നാലുദിവസത്തെ സയവുമുണ്ടല്ലോ.
ഞാനും അരവിയും അങ്ങിനെ ഓരോന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഒരു നേഴ്‌സ് വന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞു, ഹേമ കണ്ണു തുറന്നു. നിങ്ങള്‍ മാത്രം എന്റെ കൂടെ വരിക പിന്നെ കാണുമ്പോള്‍ സംസാരിക്കാന്‍ ഒന്നും നില്‍ക്കണ്ടാ. അവര്‍ ഇപ്പോഴും സെഡേഷനിലാ. അങ്ങിനെ ഞാന്‍ എന്റെ ഇന്ദുവിനെ നോക്കിയപ്പോള്‍ അവള്‍ മയങ്ങുകയായിരുന്നുവെങ്കിലും അവളുടെ രണ്ട് കണ്ണും നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് കണ്ടു.
അപ്പോഴേക്കും സിസ്റ്റര്‍ മതി മതി. നിങ്ങള്‍ ഒന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങു എന്ന് പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ അങ്ങിനെ പോസ്റ്റ് ഓപ്പറേഷന്‍ റൂമില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി.
കണ്ടോ ബാലേട്ടാ എന്റെ ഇന്ദുചേച്ചിയെ എന്ന് അരവി ചോദിച്ചു. കണ്ടു, പക്ഷെ സംസാരിക്കരുതെന്നാ സിസ്റ്റര്‍ പറഞ്ഞത്. അതുകൊണ്ട് സംസാരിച്ചൊന്നുമില്ലാ. അവള്‍ മയക്കത്തില്‍ ആയിരുന്നതുകൊണ്ട് എന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞോ എന്നു പോലും എനിക്ക് സംശയുമുണ്ട്.
ഇനി എന്താ ബാലേട്ടന്റെ പരിപാടി. ചേച്ചിയെ റൂമിലേക്ക് നാളേയോ മറ്റന്നാളോ മാറ്റുമായിരിക്കും. പിന്നെ അവിടേയും കിടത്തും രണ്ടു ദിവസം. എങ്ങിനെയായാലും നാലഞ്ച് ദിവസം ഇവിടെ കിടക്കേണ്ടി വരുമെന്നല്ലേ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞത്. അതുവരെ ബാലേട്ടന്‍ ഇവിടെ തന്നെ ഒരു മുറി എടുക്കുന്നോ അതോ നമുക്ക് പുറത്ത് എവിടെയെങ്കിലും നോക്കണോ.
