അശ്വതി സിദ്ധുവിന്റെ ഭാര്യ – 7

സിദ്ധു -അമ്മുമ്മ എന്തിനാ കരയുന്നെ

അശ്വതി അമ്മയുടെ അടുത്ത് വന്നു

അശ്വതി -അത് ശെരിയാ അമ്മ എന്തിനാ കരയുന്നെ

ചിത്ര -ഒന്നുല്ല മക്കളെ

സിദ്ധു -ഇന്ന് ഉള്ളത് ഒക്കെ കരഞ്ഞ് തീർത്താൽ നാളെ പോവാൻ നേരം എങ്ങനെ കരയും

സിദ്ധുവിന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് ചിത്ര ചെറുതായി ചിരിച്ചു എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു

ചിത്ര -ഒന്ന് പോടാ അവിടെന്ന്

സിദ്ധു -അങ്ങനെ എപ്പോഴും ചിരിക്കണം

ചിത്ര -ശരി മോനെ

ചിത്ര ചോറ് രണ്ട് ഉരുള്ളകൾ ആക്കി ഒരണ്ണം അശ്വതിക്കും ഒരണ്ണം സിദ്ധുവിനും നൽകി. അങ്ങനെ അവർ ചിത്രക്കും ഒരു ഉരുള്ള നൽകി. ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിച്ച് അവർ കിടക്കാൻ തയ്യാർ ആയി

ചിത്ര -മോള് ഇങ്ങ് വന്നേ

അശ്വതി അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു

അശ്വതി -എന്താ അമ്മേ

ചിത്ര -ഇന്ന് എന്റെ കൂടെ കിടക്കോ

അശ്വതി -അതിനെന്താ അമ്മേ

സിദ്ധു അശ്വതിയെ നോക്കി അമ്മുമ്മ എന്തിനാ വിളിച്ചത് എന്ന് ചോദിച്ചു അവൾ ഒന്നും ഇല്ല എന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞു എന്നിട്ട് സിദ്ധുവിനോട് കിടന്നോള്ളനും പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ സിദ്ധു കിടന്നു അശ്വതിയും ചിത്രയും റൂമിലേക്ക് നടന്നു. റൂമിൽ എത്തിയതും അശ്വതി പറഞ്ഞു
അശ്വതി -അമ്മ എന്തിനാ ഇതൊക്കെ ക്ലീൻ ആക്കിയേ

ചിത്ര -നിനക്ക് അവനും തീരക്ക് അല്ലേ. ഇടക്ക് രാത്രിയും പോവണം അതിന്റെ ഇടക്ക് ഇത് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ട് ആവില്ലേ

അശ്വതി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു “ഇനി ഡേയും നൈറ്റും ഒന്നും ഇല്ല ഫുൾ ഡേ ഇവിടെ ഉണ്ടാവും”

അശ്വതി -അമ്മ ഇവിടെ വന്നിട്ട് പണിയോട് പണി ആയിരുന്നില്ലേ

ചിത്ര -അതൊന്നും സാരം. എനിക്ക് വെറുതെ ഇരുന്ന് ശീലം ഇല്ലെന്ന് അറിയാലോ

അശ്വതി -മ്മ്. സമയം ഒരുപാട് ആയി വേഗം കിടക്കാം

ചിത്ര -അതെ

അശ്വതിയും ചിത്രയും ബെഡിൽ കിടന്നു അശ്വതി ഒരു കൈ അമ്മയുടെ മേത്ത് വെച്ചു

ചിത്ര -എത്ര നാൾ ആയി മോളെ ഇങ്ങനെ കിടന്നിട്ട്

അശ്വതി -ഞാൻ ഒരു വലിയ പെണ്ണ് ആയില്ലേ

ചിത്ര -നീ കല്യാണ തലേന്ന് വരെ എന്റെ കൂടെയാ കിടന്നേ

അശ്വതി -അതെ പക്ഷേ അതിൽ നിന്ന് ഞാൻ ഒരുപാട് മാറിയില്ലേ

ചിത്ര -അതെ നിനക്കും മാറ്റങ്ങൾ വന്നു ഒരു ഭാര്യയായ്, അമ്മയായ്, ഇപ്പോൾ വിധവയും

അശ്വതി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു “മാറ്റങ്ങൾ വന്ന് ഇപ്പോൾ മകന്റെ ഭാര്യ ആവാൻ പോവാ ”

അശ്വതി -മ്മ് സമയം കഴിയുന്തോറും മനുഷ്യൻ മാറല്ലേ

ചിത്ര -ഞാൻ ഇനി അതും പറഞ്ഞ് വിഷമിപ്പിക്കുന്നില്ല

അശ്വതി -അതൊന്നും സാരം ഇല്ല

ചിത്ര -മോള്ക്ക് ഒരാളെ ഇഷ്ടം ആണെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ അത് ആരാ

അശ്വതി പതിയെ ഒന്ന് നിശബ്ദയായി എന്നിട്ട് ഉത്തരം ആലോചിച്ച് പറഞ്ഞു

അശ്വതി -അത് ഞാൻ പറയാം അമ്മേ

ചിത്ര -ഇപ്പോഴും സമയം ആയിട്ടില്ലല്ലേ

അശ്വതി -ഇല്ല

ചിത്ര -സിദ്ധുവിന് ഇതിന് സമ്മതം അല്ലേ

അശ്വതി -അതെ. അമ്മേ ആള് ആരാണ് എന്ന് അറിഞ്ഞാൽ അമ്മ അയാളെ അങ്ങികരിക്കോ

ചിത്ര -നീ നിന്റെ ജീവിതത്തിന് പറ്റിയ ഒരാളെ തിരഞ്ഞ് എടുക്കു എന്ന് അമ്മക്ക് അറിയാം

“അതെ പക്ഷേ അവൻ എന്റെ മകൻ ആണെന്ന് മാത്രം” അശ്വതി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു

അശ്വതി -ആരായാലും

ചിത്ര -ആര് ആയാലും ഞാൻ നേരത്തെ ജാതിയും മതവും ഒക്കെ പറഞ്ഞൂന്നൊള്ളൂ അത് മോള് കാര്യം ആക്കണ്ട
അശ്വതി -മ്മ്

ചിത്ര -നിങ്ങൾ തമ്മിൽ എന്തെങ്കിലും….

അമ്മയുടെ ഈ സപ്പോർട്ട് കണ്ട് അശ്വതിയുടെ വായിൽ നിന്ന് അറിയാതെ പറഞ്ഞു

അശ്വതി -ഉവ്വാ

ചിത്ര ഒന്ന് ഞെട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു

ചിത്ര -ശെരിക്കും

ഇനി സിദ്ധുവിന്റെ പേര് പറയാതെ ഇരിക്കാൻ അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചു

അശ്വതി -ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ പല തവണ സെക്സ് ചെയ്യ്തിട്ടുണ്ട്. അമ്മ മറ്റൊന്നും ചോദിക്കരുത്

ചിത്ര -ഇല്ല മോളെ നിനക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റിയാ ആൾ ആണെങ്കിൽ എനിക്ക് കുഴപ്പം ഇല്ല

അശ്വതി -ആയാൾ എന്നെ പൊന്ന് പോലെ നോക്കും

ചിത്ര -നീ സന്തോഷവതി ആയാൽ മതി

അങ്ങനെ അവർ കിടന്നു പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തന്നെ അവർ റെഡിയായി എയർപോർട്ടിൽ എത്തി. ചിത്രയുടെ കണ്ണുകൾ പിന്നെയും നിറയാൻ തുടങ്ങി

സിദ്ധു -എന്താ അമ്മുമ്മേ ഇത്

ചിത്ര -എന്തോ വല്ലാത്തൊരു വിഷമം

അശ്വതി -അമ്മ കണ്ണ് ഒക്കെ തുടച്ചേ ആളുകൾ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു

ചിത്ര കണ്ണുകൾ തുടച്ച് അവളുടെ വിഷമം ഉള്ളിൽ ഒതുക്കി

ചിത്ര -നിങ്ങളുടെ ഈ ഒത്തൊരുമ്മ എന്നും ഉണ്ടാവണം

സിദ്ധുവും അശ്വതിയും പരസ്പരം നോക്കി

സിദ്ധു -ഉണ്ടാവും അമ്മുമ്മേ. ഞങ്ങളുടെ ജീവിത അവസാനം വരെ ഉണ്ടാവും

ചിത്ര -അത് മതി

അശ്വതി -അമ്മ പോക്കോ ഇനി ഒരുപാട് നേരം നിന്നാൽ ഞാൻ കരഞ്ഞ് പോവും

ചിത്ര -എനിക്കും വിഷമം കൂടി വരുന്നുണ്ട്

അശ്വതി സിദ്ധുവിനോട് അമ്മുമ്മയുടെ കാലിൽ വീയാൻ പറഞ്ഞു. അവർ ഒരുമിച്ച് ചിത്രയുടെ കാലിൽ വീണു

അശ്വതി -അമ്മ ഞങ്ങളെ അനുഗ്രഹിക്കണം

ചിത്ര -എന്താ മക്കളെ ഇത്

ചിത്ര അതും പറഞ്ഞ് അവരെ എണീപ്പിച്ചു

ചിത്ര -എന്റെ അനുഗ്രഹം എന്നും ഉണ്ടാവില്ലേ

അശ്വതി -എന്നാലും

ചിത്ര അവരെ രണ്ട് പേരെയും ആലിംഗനം ചെയ്യത് അവരോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് പതിയെ അകത്തേക്ക് നടന്നു. ചിത്ര കണ്ണിൽ നിന്നും മറയുന്നത് വരെ അവർ അവിടെ നിന്നു

സിദ്ധു -എന്തിനാ അമ്മുമ്മയുടെ അനുഗ്രഹം വാങ്ങിയേ

അശ്വതി -നമ്മുടെ കല്യാണത്തിന് എന്തായാലും വേണം അത് നേരത്തെ വാങ്ങിയത് ആണെന്ന് കരുതിയാൽ മതി
സിദ്ധു -മ്മ്. നമ്മുക്ക് പോയാലോ

അശ്വതി -പോവാം

സിദ്ധു അമ്മയുടെ കൈയിൽ അവന്റെ കൈ കോർത്തു എന്നിട്ട് ഒരു ടാക്സിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. അവർ അതിൽ കയറിയ ശേഷം വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു അശ്വതി സിദ്ധുവിന്റെ തോളിൽ തല ചായ്ച്ച് കിടന്നു. അങ്ങനെ വീട് എത്തി അവർ അതിന്റെ അകത്ത് കയറി. സിദ്ധു അമ്മയുടെ മുഖം കണ്ട് ചോദിച്ചു

സിദ്ധു -എന്ത് പറ്റി

അശ്വതി -അമ്മ പെട്ടെന്ന് പോയതിന്റെയാ

സിദ്ധു -അമ്മുമ്മക്ക് പോവാതെ പറ്റില്ലല്ലോ

അശ്വതി -അതെ

സിദ്ധു -അമ്മുമ്മ പോയതിൽ എനിക്കും വിഷമം ഉണ്ട് പക്ഷേ അത് ഓർത്ത് വിഷമിക്കല്ലേ

അശ്വതി -മ്മ്

സിദ്ധു -എന്തായാലും നമ്മളിലെ അഭിനയതാവിന് വിശ്രമം ആയല്ലോ

അശ്വതി -അഭിയനതാവോ

സിദ്ധു -അമ്മുമ്മയുടെ മുന്നിൽ നമ്മൾ അഭിനയിക്കുകയായിരുന്നില്ലേ

അശ്വതി -അതെ

സിദ്ധു -ഇനി ഞാനും നീയും മാത്രം

അശ്വതി -അമ്മയോട് നമ്മുടെ കാര്യം പറയാമായിരുന്നു

സിദ്ധു -എന്തേ ഇപ്പോ അങ്ങനെ തോന്നാൻ

അശ്വതി -അമ്മ ഇന്നലെയും ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നത് ആരാണ് എന്ന് ചോദിച്ചിരുന്നു

സിദ്ധു -അണ്ണോ

അശ്വതി -അമ്മ നല്ല സപ്പോർട്ട് ആയിട്ട ചോദിച്ചേ

സിദ്ധു -ഇപ്പോൾ പറഞ്ഞാൽ അമ്മുമ്മക്ക് ഉൾകൊള്ളാൻ ആവില്ല

സിദ്ധു അമ്മയുടെ വയറിൽ കൈ വെച്ചു എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു

സിദ്ധു -ഈ ഉദരത്തിൽ നിന്ന് എന്റെ കുഞ്ഞ് വരട്ടെ എന്നിട്ട് സത്യം പറയാം

അശ്വതി -മ്മ്

സിദ്ധു -ഇനി നമ്മുടെ അമ്മ മകൻ ബന്ധത്തിന് ദിവസങ്ങളുടെ ആയുസ്സെ ഒള്ളു

അശ്വതി -അറിയാം നിന്റെ താലി എന്റെ കഴുത്തിൽ കയറുന്നത് കാത്തിരിക്കുകയാണ് ഞാൻ

സിദ്ധു -ഈ കഴുത്തിൽ താലി അണിയുന്നതും പിന്നെ നെറ്റിയിൽ സിന്ദൂരം അണിഞ്ഞ് നിന്നെ സുമംഗലി ആക്കുന്നതിനും ഞാനും കാത്തിരിക്കുകയാണ്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *