ഷാരോണിന്റെ ഭര്ത്താവ് ഡെന്മാര്ക്കില്, കോപ്പെന്ഹേഗനില്, ഇന്ത്യന് എംബസ്സിയിലാണ് ജോലി. റോയ് അവളുടെ മൂത്തസഹോദരനാണ്. അയാളും ഷാരോണിനോടൊപ്പം മൂന്നാറിലെ ഗുഡ് ഷെപ്പേര്ഡ്സ്കൂളില് അധ്യാപകനാണ്. വീട് കണ്ണൂര് ജില്ലയില് ആലക്കോട്. റോയിയുടെ ഭാര്യ മൂന്നാറില് ഹില് പാലസ് റിസോര്ട്ടില് റിസപ്ഷനിസ്റ്റാണ്. ഷാരോണും ശ്രീദേവിയും കാമ്പസ്സില് നിന്ന് അല്പ്പമകലെ സ്കൂള് മാനേജ്മെന്റ്റിന്റെ ഒരു വീട്ടിലാണ് താമസം. റോയിയുടെ വീട് തൊട്ടടുത്താണ്.
വീട്ടില് തിരിച്ചെത്തിയ ഉടന് ഷാരോണ് തന്റെ ലാപ് ടോപ് എടുത്തു കിടക്കയിലേക്ക് മറിഞ്ഞു. ശ്രീദേവി അത് കണ്ടു “ഇവളെക്കൊണ്ട് ഞാന് തോറ്റു” എന്ന അര്ത്ഥത്തില് ഷാരോണിനെ നോക്കി. അതിനൊരു കാരണവുമുണ്ട്.
ഷൈജ മോഹന് എന്ന പേരില് ഒരു ഫെയ്ക്ക് ഫെയ്സ്ബുക്ക് ഐഡിയുണ്ടാക്കി കൌമാരപ്രായക്കാരായ ആണ്കുട്ടികളോട് എരിവും പുളിയും കലര്ന്ന വാക്കുകളോടെ ചാറ്റ് ചെയ്യുകയാണ് അവളുടെ ഇഷ്ട്ടവിനോദം. ചാറ്റിന്റെ തീവ്രതയില് കൈകള് അല്പ്പം കഴിയുമ്പോള് തന്നെ കൈകള് മുലകണ്ണുകളിലും തുടകള്ക്കിടയിലുമെത്തും. അപ്പോള് ശ്രീദേവി കാണുന്നുണ്ടെന്നോ അവള് എന്തു ചിന്തിക്കുമെന്നോ ഒന്നും ഷാരോണിന് വിഷയമല്ല.
“ഷാരോണ് നീ ഒരു ടീച്ചറാണ്,” ഒരു ദിവസം ശ്രീദേവി അവളോട് പറഞ്ഞു. “നീ നിന്റെ വികാരങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കണം.”
“നിയന്ത്രിക്കാം,” ശ്രീദേവിയെ വാരിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് അന്ന് ഷാരോണ് പറഞ്ഞു. “നീ കോപ്പിലോ കോപ്പന്ഹേഗനിലോ കെടക്കുന്ന എന്റെ കെട്ടിയോനെ കൊണ്ടത്താ. നിര്ത്താം. അന്ന് നിര്ത്താം ഈ മൈര് ഇടപാട്.”
“അധികം കെട്ടിപ്പിടുത്തം വേണ്ട,” അവളുടെ കൈകള് തന്റെ ദേഹത്തുനിന്നും അടര്ത്തിമാറ്റിക്കൊണ്ട് ശ്രീദേവി പറഞ്ഞു. “നീ ഇന്നലെ ഞാനുറങ്ങിക്കെടന്നപ്പം എന്റെ ബ്രെസ്റ്റ് പിച്ചിക്കൂട്ടീല്ലേ? ഞാനെ ലെസ്ബിയന് അല്ല. നിന്റെ കെട്ടിപ്പിടുത്തത്തില് മൊത്തം സ്പെല്ലിംഗ് മിസ്റ്റേക്കാ.”
“നോക്കിക്കോ,” ഷാരോണ് അവളുടെ നേരെ മുഷ്ട്ടിചുരുട്ടി. “ഇങ്ങനെ കെട്ടിപ്പിടിക്കാന് പോലും സമ്മതിച്ചില്ലേല് കുടിക്കുന്ന പാലില് ഉറക്കഗുളിക പൊടിച്ചു തന്ന് ടീച്ചര് മാഡത്തിനെ ഞാന് റേപ് ചെയ്യും.”
“ഞാന് ഇന്നുമുതല് പാല് കുടിക്കുന്നില്ല എന്ന് തീരുമാനിച്ചു.” ശ്രീദേവി തലയില് കൈ വെച്ചു. “എന്റെ ഈശ്വരാ, ഇങ്ങനെ നാക്കിനെല്ലില്ലാത്ത ഈ പെണ്ണൊക്കെ എങ്ങനാ ഈശ്വരാ അധ്യാപിക ആയത്?”
ഷാരോണ് കൊഞ്ഞനം കുത്തിക്കാണിച്ചു.
“ഞങ്ങള് ഹിന്ദുക്കള്ക്ക് ഹനുമാന് ചാലിസയുണ്ട് ആത്മനിയന്ത്രണത്തിന്,” ശ്രീദേവി തുടര്ന്നു. “അല്ല ജീസസിനെക്കാള് വേറെ ആരുണ്ട് ആത്മനിയന്ത്രണത്തിന് ഉത്തമ മാതൃകയായി? ബെഡ് റൂമിലേക്ക് വിളിച്ച സുന്ദരിയെ ആദ്യത്തേ മിഷനറിയാക്കിയ പുണ്യാത്മാവ് അല്ലേ അദ്ദേഹം? നീ അദ്ധേഹത്തോട് പ്രാര്ഥിക്ക്. നിന്റെ കണ്ട്രോള് ചെയ്യാന് പറ്റാത്ത രീതിയിലുള്ള ഈ സെക്ഷ്വല് അപ്പെറ്റൈറ്റ് അദ്ദേഹം മാറ്റിത്തരും.”
“പിന്നേ,” ഷാരോണ് വീണ്ടും മുഷ്ട്ടി ചുരുട്ടി. “അന്ന് ഞാന് നിന്നേം കൊല്ലും ജീസസിനേം കൊല്ലും. മനുഷ്യനാകെപ്പാടെയുള്ള ഒരേയൊരു എന്ജോയ്മെന്റ്റാ സെക്സ്. അത് ഞാന് ചുള്ളന്പിള്ളേരെ ക്കൊണ്ട് വാണമടിപ്പിച്ചും ഞാന് വിരലിട്ടും തീര്ത്തോളാം. ടീച്ചര് മാഡം ഹനുമാന് ചാലിസയോ ലുത്തിനിയയോ ചൊല്ലി കാലിന്റെ എടേല് കയ്യിട്ട് കെടന്നോ.”
ഷാരോണിനെ അവളുടെ സ്വകാര്യസുഖത്തേക്ക് തനിച്ചു വിട്ട് ശ്രീദേവി ഉണങ്ങാനിട്ടിരുന്ന തുണികള് എടുക്കാന് വീടിന്റെ മുകളിലേക്ക് പോയി. തുണികളെല്ലാം മടക്കിയെടുത്ത് കഴിഞ്ഞാണ് ചുരിദാറിന്റെ ഒരു ഷാള് കാണുന്നില്ല എന്നവള് മനസ്സിലാക്കിയത്. നല്ല ഭംഗിയുള്ള ഷാള് ആണ്. എവിടെപ്പോയി? അവള് ചുറ്റുപാടും ഒന്നു കൂടി നോക്കി. കാണാതെ വന്നപ്പോള് വീടിനു താഴേക്ക് നോക്കി. ഓ, അതാ കിടക്കുന്നു. അല്പ്പമകലേ ആണ്കുട്ടികള് പേയിംഗ് ഗസ്റ്റ് ആയി താമസിക്കുന്ന വീടിന്റെ പിമ്പില് അത് കിടക്കുന്നു. വടക്കുവശത്ത് ആണ് ആ വീട്. കിഴക്ക് വശത്ത് ഷാരോണിന്റെ സഹോദരന് റോയിയുടെ വീടും. ഏതായാലും ആ ഷാള് കളയാന് വയ്യ. അത് അവിടെപ്പോയി എടുത്തുകൊണ്ടു വരാന് അവള് തീരുമാനിച്ചു.
തുണികള് കിടക്കമേല് വെച്ചിട്ട് ഷാരോണിനെ വിളിക്കാന് തുടങ്ങിയെങ്കിലും അവളുടെ കൈ സ്കര്ട്ടിനടിയില് അനങ്ങുന്നത് കണ്ടു അവളുടെ രസച്ചരട് മുറിക്കാന് ശ്രീദേവി ആഗ്രഹിച്ചില്ല. പാവം അങ്ങനെയെങ്കിലും അല്പ്പം സുഖം അറിയട്ടെ. കെട്ടിക്കഴിഞ്ഞ് ഒരു മാസം പോലും കെട്ടിയവന്റെ കൂടെ കഴിയാന് അവള്ക്ക് ഭാഗ്യം കിട്ടിയിട്ടില്ല. അയാള് എന്തൊരു മനുഷ്യനാണ്. ഇപ്പോഴും ജോലി, കോണ്ഫ്രന്സ്, യാത്ര, ചടങ്ങുകള്. എംബസ്സിയുടെ പ്രത്യേക നിയമങ്ങള്, പ്രത്യേകിച്ചും സ്കാന്ഡിനേവിയന് രാജ്യങ്ങളുടെ ഒരു സവിശേഷമായ നിയമങ്ങള് കാരണം ഭാര്യമാര്ക്ക് ജോലി ചെയ്യുക അസാധ്യം. പോയിട്ട് ഒരു വര്ഷം ആകുന്നു. ഷാരോണിനെപ്പോലെ യൌവ്വനം തുടിക്കുന്ന, മാംസദാഹം തൊട്ടാല് തെറിക്കുന്ന ശരീരമുള്ള, മദാലസയും പ്രസന്നവതിയുമായ അവള്ക്ക് എങ്ങനെ ഒരാണ്കൂട്ടില്ലാതെ കഴിയുന്നുവെന്ന് അദ്ഭുതത്തോടെ ശ്രീദേവി ആലോചിക്കാറുണ്ട്.
അവള് ആണ്കുട്ടികള് പേയിംഗ് ഗസ്റ്റ് ആയി താമസിക്കുന്ന ഇരുനില വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. അതിന്റെ പിമ്പില് നിറയെ ബോഗൈന്വില്ലകള് വളര്ന്ന് നിറഞ്ഞു നില്ക്കുന്നു. അവ കാറ്റിളിലകുന്നു. ആ കെട്ടിടത്തിനകത്തു നിന്നും ഗിറ്റാറിന്റെ സംഗീതമുയരുന്നുണ്ട്. ബോഗൈന് വില്ലകള്ക്ക് പിമ്പില് ദൂരെ മലനിരകള്ക്കപ്പുറത്ത് ചുവന്ന മേഘങ്ങള് മുറിവേറ്റ പടയാളികളെപ്പോലെ ചിതറിക്കിടന്നു.
ശ്രീദേവി വീടിന്റെയടുത്തെത്തി.
ഷാള് വീടിനോട് ചേര്ന്ന് മുറ്റത്താണ് കിടക്കുന്നത്. ആ വീടിന്റെയുടമ സ്കൂളിലെ കെമിസ്ട്രി അദ്ധ്യാപകന് അശോകന് നമ്പ്യാരാണ്. അയാള് ചിലപ്പോള് വീട്ടില് കാണും. ആദ്യദിവസം തന്നെ അയാളുടെ നോട്ടവും സംസാരവുമൊന്നും ശ്രീദേവിയ്ക്ക് പിടിച്ചിരുന്നില്ല. ഭാര്യയുടെ സാന്നിധ്യത്തില്പ്പോലും അറപ്പുളവാക്കുന്ന തമാശകളും വഷളത്തരങ്ങളും കേള്ക്കുന്നവര് ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് സ്വയം വിശ്വസിച്ച് വേണ്ടുവോളം തട്ടിവിട്ടു അയാള്.
“എന്റെ ടീച്ചറെ,” അയാളെപ്പറ്റി ഷാരോണ് ഒരിക്കല് പറഞ്ഞു. “അയാളുടെ നോട്ടോം സംസാരോം ഒക്കെ വിട്. എനിക്കയാളുടെ തലോടല് ഇഷ്ട്ടവാ. തക്കം കിട്ടിയാല് കൈയ്യിലും തോളിലും ഒക്കെ അയാള് പിടിക്കും. ഞാനിത്രയും വലിയ മുലയും വെച്ചു നടന്നിട്ട് അവിടെ അയാള് തൊടാത്തതിലാ എനിക്ക് സങ്കടം.”
ശ്രീദേവി കുനിഞ്ഞ് ഷാള് എടുത്തു. നിവര്ന്നപ്പോള് തുറന്നുകിടന്ന ജനലിലൂടെ, ആഗ്രഹിച്ചതല്ലെങ്കിലും, അവള് പാളി നോക്കി.
ഒരു നിമിഷം തന്റെ ശ്വാസം നിലച്ചുപോകുന്നത്പോലെ അവള്ക്കു തോന്നു.
“ഈശ്വരാ,” അവള് വിഹ്വലതയോടെ മന്ത്രിച്ചു.
അകത്ത്, കിടക്കയിലിരുന്ന്, അതീവ സൌന്ദര്യമുള്ള ഒരു കൌമാരപ്രായക്കാരന് കയ്യില് സ്വയം സിറിഞ്ച് കുത്തിവെയ്ക്കുന്നു. അപ്പോള് അവന്റെ മുഖം സ്വര്ഗ്ഗീയ തേജസ്സിലെന്നപോലെ വിടരുന്നു. പിന്നെ കണ്പോളകള് അടയുന്നു. അവസാനം കിടക്കയിലേക്ക് മറിയുന്നു.