“സ്കൂളിളിലും ഇങ്ങനെ വന്നാലോ?” അവള്‍ തുടകള്‍ അടുപ്പിക്കുകയും അകത്തുകയും ചെയ്തുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“കുഴപ്പമില്ല, “അയാള്‍ വിട്ടുകൊടുക്കാതെ പറഞ്ഞു. “മിക്സെഡ് സ്കൂളല്ലാരുന്നേല്‍ ഞാന്‍ എപ്പഴേ യെസ് പറഞ്ഞേനെ.
തുടകള്‍ അകത്തുകയും അടുപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോള്‍ അവളുടെ പാന്‍റ്റീസ് അയാള്‍ കണ്ടു. പിങ്ക് നിറം. പൂവില്‍ പറ്റിച്ചേര്‍ന്നിരിക്കുന്ന ചിത്രശലഭത്തെപ്പോലെ അത് അവളുടെ നനവുള്ള രോമരഹിത പിളര്‍പ്പിലേക്ക് പറ്റിചേര്‍ന്ന് കിടന്നു.
“ഷാരോണ്‍, ഞാന്‍ വന്നപ്പോള്‍ നിന്‍റെ ടോപ്പിന്‍റെ ഒരു ബട്ടനെ അണ്‍ഹുക്ഡ് ആരുന്നുള്ളൂ. ഇപ്പൊ രണ്ടെണ്ണം…”
“സാര്‍ വന്നു കയറിയാതെ നോക്കിയത് ഇങ്ങോട്ടായിരുന്നു,” മുലയിലേക്ക് കുനിഞ്ഞ് നോക്കിക്കൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു. “കണ്ണുകൊണ്ട് വെഷമിച്ചു കൊളുത്ത് പൊട്ടിക്കാന്‍ നോക്കുന്ന കണ്ടപ്പം പാവം തോന്നി. അത് കൊണ്ട് ശരിക്കും കണ്ടോട്ടെ എന്ന്വെച്ച് ഞാന്‍ തന്നെ വിടീച്ചതാ.”
അവളുടെ അത്ര തുറന്ന സംസാരം അയാളെ പ്രതിരോധത്തിലാഴ്ത്തുകയാണ് ഉണ്ടായത്. നിരായുധനെപ്പോലെ അയാള്‍ അവളെ നോക്കി ചായ കുടിച്ചിറക്കി.
എനിക്കറിയാം, ഷാരോണ്‍ സ്വയം പറഞ്ഞു. കീഴടങ്ങി, വിധേയയായ സ്ത്രീകളെയാണ്‌ മിക്കപുരുഷന്‍മാരെയും പോലെ നിങ്ങള്‍ക്കും പ്രിയം. അല്ലേ മിസ്റ്റര്‍ നമ്പ്യാര്‍?
ലൈംഗിക സമത്വം ജീവവായുപോലെ ശ്വസിക്കുന്ന പുരുഷനെയാണ് എനിക്കിഷ്ട്ടം.
അവന് മുമ്പില്‍ ഞാന്‍ തുറന്നു കൊടുക്കും എന്‍റെ സ്ത്രീത്വം. അവന് ഞാന്‍ എന്‍റെ ശരീരവും ആത്മാവും പ്രാണനും വരെ അടിയറ വെയ്ക്കും. അവന് ഞാന്‍ അടിമയായിപ്പോലും ജീവിക്കും.
നിങ്ങള്‍ ചായ കുടിക്കുക. മറ്റെല്ലാ ദാരിദ്ര്യവും പോലെ നിങ്ങളുടെ ലൈംഗിക ദാരിദ്ര്യത്തില്‍ ദയതോന്നി ഞാന്‍ നല്‍കുന്ന ഭിക്ഷയാണ്‌ ഈ ശരീര പ്രദര്‍ശനം. കണ്ണു തുറന്ന്‍ കാണൂ. എന്‍റെ ലൈംഗിക അഹന്ത കേട്ട് താഴ്ന്നു പോയ നിങ്ങളുടെ, മൂത്രമൊഴിക്കാന്‍ മാത്രമറിയാവുന്ന ആ കുണ്ണയ്ക്ക് അല്‍പ്പമെങ്കിലും ജീവന്‍ വെക്കട്ടെ.
പക്ഷെ ഒരു പുരുഷനെ ഞാന്‍ കാമിക്കുന്നുണ്ട്. അവന് മടിക്കുത്തഴിക്കാന്‍ നാളും രാശിയും നോയമ്പും നോക്കിയിരിക്കുകയാണ് ഞാന്‍. പുരുഷന്‍. കാരിരുമ്പിന്‍റെ ദൃഡതയാണ് അവന്‍റെ വ്യക്തിത്വതിന്.
വിനയചന്ദ്രന്‍ സാര്‍.
ആ നാള്‍ വരും.
അതുവരെ ഷാരോണ്‍ വഴങ്ങുന്നത് അവളുടെ വിരലുകള്‍ക്ക്.
“എന്നാല്‍പ്പിന്നെ…”
അയാള്‍ ചായ കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഷാരോണ്‍ എഴുന്നേറ്റു.
“ശരി,” അവളുടെ മുഖത്തെക്കോ ദേഹത്തെക്കോ നോക്കാതെ അയാള്‍ പറഞ്ഞു.
പന്ത്രണ്ട് ബീയില്‍ നിന്ന്‍ ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ് സ്റ്റേയര്‍ വഴി താഴേക്കിറങ്ങുകയായിരുന്നു ശ്രീദേവി. സംതൃപ്തി തോന്നി. ‘ഓഡ് ഓണ്‍ എ ഗ്രേഷ്യന്‍ ഏണ്‍’ ആണ് പഠിപ്പിച്ചത്. ലോക സാഹിത്യത്തിലെ നിത്യവിസ്മയങ്ങളിലോന്നായ ജോണ്‍ കീറ്റ്സിന്‍റെ ഏറ്റവും പ്രസിദ്ധമായ കവിതകളില്‍ ഒന്ന്. എത്ര ശാന്തരായിരുന്നു കുട്ടികള്‍! താന്‍ പറയുന്ന ഓരോ വാക്കും ഹൃദയത്തിലേക്ക് ആഗിരണം ചെയ്യാനിരിക്കുന്നത് പോലെ. പ്രത്യേകിച്ചും ആണ്‍കുട്ടികള്‍. ഷാരോണിനോട് പറഞ്ഞാല്‍ അവള്‍ പറയും ആണ്‍കുട്ടികള്‍ക്ക് അതിസുന്ദരിയായ അധ്യാപികയോട് കലശലായ പ്രണയം തോന്നിയിട്ടാണ് അവര്‍ ശ്വാസമടക്കി ശ്രദ്ധിച്ച് ക്ലാസ്സിലിരുന്നതെന്ന്‍. അത് എന്തെങ്കിലുമാകട്ടെ. കുട്ടികള്‍ തന്നെ രഹസ്യമായി എങ്ങനെ കാണുന്നു എന്നത് തന്‍റെ വിഷയമല്ല. മിക്കവാറും പതിനെട്ട് വയസ്സ് പൂര്‍ത്തിയായവരാണ്. മറ്റുള്ളവരെ എങ്ങനെ നോക്കണം എന്നൊക്കെ തീരുമാനിക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം അവര്‍ക്കുണ്ട്. ഏതായാലും ബഹുമാനമായല്ലാതെ മറ്റൊന്നും തനിക്ക് തോന്നിയിട്ടില്ല.
സ്റ്റേയര്‍ ഇറങ്ങി താഴെയെത്തിയപ്പോള്‍ പൊടുന്നനെ ശ്രീദേവി നിന്നു.
ഷെല്ലി അലക്സ്!
പന്ത്രണ്ട് ബി യിലെ വിദ്യാര്‍ഥി. ഇന്നലെ ജനലിലൂടെ നോക്കിയപ്പോള്‍ കണ്ട, കൈത്തണ്ടയില്‍ മയക്ക് മരുന്ന്‍ കുത്തിവെയ്ക്കുന്നതായി താന്‍ കണ്ട ആ ചെറുപ്പ ക്കാരന്‍ ഇവനാണ്.
അവന് തന്നെ ഗൌനിക്കാതെ പടികള്‍ കയറി മുകളിലേക്ക് പോകാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ശ്രീദേവി തിരിഞ്ഞുനിന്നു.
“ഷെല്ലി,” അവള്‍ വിളിച്ചു. “ഷെല്ലി അലക്സ്.”
രണ്ടുമൂന്നു പടികള്‍ കയറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്ന ഷെല്ലി വിളികേട്ട് തിരിഞ്ഞു നിന്നു. ചോദ്യരൂപത്തില്‍ ശ്രീദേവിയെ നോക്കി.
അവനെ അഭിമുഖീകരിച്ച് സംസാരിക്കാന്‍ മുകളിലേക്ക് കയറാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ അവന് നീരസം കലര്‍ന്ന മുഖത്തോടെ താഴേക്കിറങ്ങി വന്നു.
“ഷെല്ലി ട്വെല്‍ത്ത് ബി യില്‍ അല്ലേ?”
“അതെ.”
“പിന്നെന്താ ക്ലാസ്സില്‍ കേറാതിരുന്നെ?”
അവന് ഉത്തരം പറയാതെ അവളുടെ മുഖത്തുനിന്നും നോട്ടം മാറ്റി. ശ്രീദേവി അവന്‍റെ ഇടതു കൈത്തലം ശ്രദ്ധിച്ചു. ഉണങ്ങിയ പഴയ മുറിപ്പാടുകള്‍.
“ഐ തിങ്ക്‌ യൂ ഹേര്‍ഡ് മൈ ക്വസ്റ്റ്യന്‍.”
“യാ.”
“ദെന്‍? വെന്‍ എ ക്വസ്റ്റ്യന്‍ ഈസ്‌ ആസ്റ്റ്, ആര്‍ യൂ നോട്ട് സപ്പോസ്ഡ് റ്റു ആന്‍സര്‍?”
ശ്രീദേവിയുടെ ഉറച്ച വാക്കുകള്‍ക്കു മുമ്പില്‍ പ്രതിരോധം തകര്‍ന്ന്‍ ഷെല്ലി അവളെ നോക്കി.
“ഈ പീരിയഡ് എന്താണ്?”
“ലൈബ്രറി.”
ശ്രീദേവി ചിന്തിച്ചു: തനിക്കിപ്പോള്‍ ലിഷര്‍ ആണ്. ഈ അവസരം പ്രയോജനപ്പെടുത്തിക്കൂടെ? താന്‍ ഇന്നലെ പ്രാര്‍ഥിച്ച്, തീരുമാനിച്ച കാര്യം ഇന്നു തന്നെ, ഇപ്പോള്‍ ത്തന്നെ തുടങ്ങിക്കൂടെ?
“എന്‍റെ ശിവനേ?” ഇന്നലെ ഷാരോണിനോടൊപ്പം തന്‍റെ ഇഷ്ട്ടദൈവത്തിന്‍റെ മുമ്പില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ താന്‍ ഉള്ളുരുകി പ്രാര്‍ഥിച്ചു. “എന്‍റെ കണ്മുമ്പില്‍ ഒരു ജീവിതം തകരുന്നത് ഞാന്‍ കാണുന്നു. അത് കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ച് ഒഴിഞ്ഞുമാറി നടക്കാന്‍ എനിക്കാവില്ല, ഭഗവാനെ. എന്‍റെ മോനേക്കാള്‍ ഒന്നോ രണ്ടോ വയസ്സ് മാത്രമേ അവന് കൂടുതലുള്ളൂ. ആ കുട്ടിയെ നേരെവഴിക്ക് കൊണ്ടുവരാന്‍ എന്നെ പ്രാപ്തയാക്കേണമേ…”
“മാഡം സാറിനെയോര്‍ത്താണോ പ്രാര്‍ഥിച്ചേ?” ക്ഷേത്രത്തില്‍ നിന്ന്‍ തിരിച്ചുനടക്കവേ ഷാരോണ്‍ ചോദിച്ചു.
ശ്രീദേവി ശാസിക്കുന്ന രീതിയില്‍ അവളെ നോക്കി.
“അല്ല പ്രാര്‍ഥിക്കുമ്പോള്‍ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞിരുന്നു.”
ശ്രീദേവി ഷാരോണില്‍ നിന്ന്‍ ഒന്നും ഒളിച്ചിരുന്നില്ല. അഡ്വക്കേറ്റ് വഴി ഡിവോഴ്സ് ആവശ്യപ്പെട്ട് ഭര്‍ത്താവ് നോട്ടീസ് അയച്ച കാര്യങ്ങള്‍ വരെ ഷാരോണിനോട് അവള്‍ പങ്കുവെച്ചിരുന്നു.
“മോന് വേണ്ടിയാ മണ്ടൂസേ,” അവള്‍ പറഞ്ഞു.
“മാധവിനെന്തു പറ്റി?”
അവള്‍ അല്‍പ്പം പരിഭ്രാന്തിയോടെയാണ് ചോദിച്ചത്. അടുത്ത സ്കൂള്‍ വര്‍ഷം ഡൂണ്‍ സ്കൂളില്‍ നിന്നും അവനെ കൊണ്ടുവന്നു ഇവിടെ ചേര്‍ക്കുവാന്‍ പദ്ധതിയിട്ടിരിക്കുകയാണ് ശ്രീദേവി.
“എന്തെങ്കിലും പറ്റിക്കഴിഞ്ഞ് ചെയ്യേണ്ടതാണോ പ്രാര്‍ത്ഥന? ഒന്നും സംഭവിക്കല്ലേ എന്നും പ്രാര്‍ഥിക്കത്തില്ലേ?”
“ഓ, സമ്മതിച്ചു എന്‍റെ ഹിന്ദു ഫണ്ടമെന്‍റ്റലിസ്റ്റെ, ഒരു ക്രിസ്ത്യന്‍ വര്‍ഗ്ഗീയവാദിയായ എനിക്ക് അത്ര ആത്മീയ വിഷയങ്ങള്‍ പിടിയില്ല. മോന് ഒന്നും പറ്റത്തില്ലന്നേ. രണ്ടു സൂപ്പര്‍ ആണ്മക്കലുണ്ട് ശിവന്. യേശുവിന് ഡയറക്റ്റ് മക്കളില്ലേലും എല്ലാവരെയും മക്കളായി കാണുന്നയാളാ. ഇവര് രണ്ടുപേരും തലക്ക് മുകളില്‍ ഇങ്ങനെ നിക്കുമ്പം എന്നാ പറ്റാനാ. മാഡം ഹാപ്പിയായിരി. അല്ല പിന്നെ!”
“ഓകേ ഷെല്ലി,” ശ്രീദേവി ചോദിച്ചു. “ലൈബ്രറിയിലേക്ക് വരൂ. എനിക്ക് സംസാരിക്കാനുണ്ട്.”
അവളുടെ സ്വരത്തിലെ ആജ്ഞാശക്തി അവനെ അനുസരിപ്പിച്ചു. അവള്‍ മുമ്പിലും അവന് പിമ്പിലുമായി അവര്‍ ലൈബ്രറിയിലേക്ക് നടന്നു.
ഏറ്റവും അങ്ങേയറ്റത്തെ കോണില്‍, പതിയെയുള്ള ശബ്ദം ആര്‍ക്കും ശല്യമാകാത്തിടത്ത് ശ്രീദേവിയിരുന്നു.
അവനോടു അഭിമുഖമായി ഇരിക്കാന്‍ അവള്‍ കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു. ഒന്ന് മടിച്ച് അവന് അവള്‍ക്കഭിമുഖമായി ഇരുന്നു. ശ്രീദേവി അവന്‍റെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കി.
“ഷെല്ലി അലക്സിന് ഒരു പക്ഷെ അറിയില്ല,” അവന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ നിന്ന്‍ നോട്ടം മാറ്റാതെ അവള്‍ പറഞ്ഞു. ‘ഷെല്ലിയുടെ ഏതാണ്ട് പ്രായമുള്ള ഒരു മോന് എനിക്കുണ്ട്. ഷെല്ലിയേക്കാള്‍ രണ്ടു വയസ്സുള്ള ഒരു മോന് എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു. മരിച്ചുപോയി. ഒരു ബോട്ടപകടത്തില്‍. പിക്നിക്കിന് പോയതാരുന്നു. ആ മോന്‍റെ മുഖമാണ് ഷെല്ലിയ്ക്ക്. ഒരമ്മയ്ക്ക് മക്കളെ ഒരിക്കലും മറക്കാന്‍ പറ്റില്ല. ഷെല്ലി ഇപ്പോള്‍ എന്‍റെ മുമ്പില്‍ ഈ സ്കൂളില്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ ആ മോന് എന്‍റെ മുമ്പില്‍ ഇങ്ങനെ പുനര്‍ജ്ജനിച്ച്‌ നിക്കുവാണ്…”
ഷെല്ലി വികാരരഹിതമായി അവളെ നോക്കി.
“അതുകൊണ്ട് ഷെല്ലിയുടെ ചില സ്വകാര്യകാര്യങ്ങളില്‍ എനിക്ക് ഇടപെടേണ്ടി വരും. ഷെല്ലി ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടിലെങ്കിലും …”
അവന്‍റെ പ്രതികരണമറിയാന്‍ അവള്‍ വീണ്ടും അവന്‍റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
ഷെല്ലി പക്ഷെ നിര്‍വ്വികാരതയോടെ അവളെത്തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു. അവള്‍ ഒന്ന് സംശയിച്ചു. പിന്നെ മുഖം അല്‍പ്പം കൂടി അവന്‍റെ മുഖത്തിനോടടുപ്പിച്ചു. എന്നിട്ട് ശബ്ദം ദൃഡമാക്കി അവന്‍റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു.
“ആര്‍ യൂ ടേയ്ക്കിംഗ് ഡ്രഗ്സ്?”
ഷെല്ലിയുടെ മുഖഭാവം പെട്ടെന്ന് മാറി. അതീവ ഭംഗിയുള്ള അവന്‍റെ മുഖം നിറയെ അനിഷ്ട്ടത്തിന്‍റെ കാര്‍മേഘങ്ങള്‍ പരന്നു.
അവന് ഇരിപ്പിടത്തില്‍ നിന്നെഴുന്നേറ്റു.
പിന്നെ അവളുടെ മുഖത്തുനോക്കാതെ ലൈബ്രറിയില്‍ നിന്ന്‍ ശരവേഗത്തില്‍ പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
Malayalam Kambi Kathakal - മലയാളം കമ്പി കഥകള്‍
Malayalam Kambi Kathakal, Kambi Stories, Kambi Rajan, മലയാളം കമ്പി കഥകള്‍
Malayalam Kambi Kathakal - അടിപൊളി മലയാളം കമ്പി കഥകള്‍ © 2024