വെറും കയ്യോടെയല്ല ആ കടയില് കണ്ട ആ പെണ്ണിനേയും അവളുടെ മകളെയും കൊണ്ടാണ്.
അവരെ ക്ലോറോഫോം അടിച്ചു മയക്കി രണ്ടിനെയും പൊക്കിയെടുത്ത് ആശാന് പോന്നു…
അത്രക്ക് മിടുക്കനാ….
സത്യം പറഞ്ഞാല് രണ്ടു മൂന്നു ദിവസം ഞങ്ങള് അങ്ങ് ആഘോഷിച്ചു.
ഞാന് ആ രാത്രി അവളെ നല്ലപോലെ ആസ്വദിച്ച് രുചിച്ചു.
ഇവന്മാര് രണ്ടും ചേര്ന്ന് ആ പെണ്കുട്ടിയെ എന്തൊക്കെയാ കാട്ടികൂട്ടിയത്.
ആ കൊച്ചിനാണെങ്കില് പതിനാറോ പതിനേഴോ പ്രായം കാണും.
അതിനെ ഇവന്മാര് നല്ലതുപോലെ മുതലാക്കി.
ഈ പറയുന്ന കേട്ടാല് തോന്നും സാര് ആ കൊച്ചിനെ തൊട്ടില്ല എന്ന്.
അതിന്റെ തള്ളയെ ആകെ രണ്ടു തവണെയേ സാര് പണ്ണിയുള്ളൂ.
ആ കൊച്ചിനെ എത്ര തവണയാ എന്ന് യാതൊരു പിടിത്തവും ഇല്ലാ.
ഹഹഹഹ് അവര് ആര്ത്തു ചിരിച്ചു.
ശ്രീധരന് അപ്പോള് എത്തിയത് ശരിയായ സ്ഥലത്താണ്.
നിങ്ങള് അവിടുത്തെ പെണ്കുട്ടികളെ കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ ?
നല്ല മുട്ടന് ചരക്കുകളാണ്. വര്ക്കി പറഞ്ഞു.
നാളത്തെ കഴിഞ്ഞാല് പിന്നെ അവറ്റകള് നമ്മുക്ക് സ്വന്തം. പിന്നെ ഈ നാടാണ് നമ്മുക്ക് സ്വര്ഗം.
അപ്പോള് ശ്രീധര നീ പറഞ്ഞപോലെ കാര്യങ്ങള് നീക്കിക്കോ ബാക്കി കാര്യങ്ങള് ഞങ്ങളും ഏറ്റു. എല്ലാം ഒന്ന് പ്ലാന് ചെയ്തിട്ട്.
നമ്മുക്ക് നാളെ രാത്രി ഇവിടെ കൂടാം. ഓക്കേ.
അവര് പലരും പല വഴിക്കും പിരിഞ്ഞു,
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ആയപ്പോള് തോമാച്ചന് ഒരു കാള് വന്നു. അടിവാരത്ത് പിള്ളയുടെ ഇളയമകന് ജയേഷിനെ കണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ്. കൂടെ മറ്റൊരാളും ഒരു പെണ്ക്കുട്ടിയും ഉണ്ട് എന്ന്. ഓക്കേ നീ വെച്ചോ വേറെ വിവരം കിട്ടിയാല് പറയ്.എന്ന് പറഞ്ഞു തോമാച്ചന് ഫോണ് വെച്ച്. ഡ്രസ്സ് മാറി പുറത്തേയ്ക്ക് ഇറങ്ങി.ഇത് കാവ്യാ എഴുതികെപിക്ക് അയച്ച കഥയാണ് ഇവിടെന്നു മോഷ്ടിക്കുന്നവനെ ദയവായി ഒഴിവാക്കുക … ജയേഷ് ഇന്നലെ അച്ഛനെ വിളിച്ചു ശ്രുതിയെ പറ്റി പറഞ്ഞിരുന്നു. കേട്ടപ്പോള് പിള്ള അവരെയും കൂട്ടി വീട്ടില് വരാന് പറഞ്ഞു. സദാനന്ദനും മകളും അവന്റെ കൂടെ തിരിച്ചു. അടിവാരത്ത് വെച്ച് കാര്യസ്ഥന് കേശവേട്ടനെ കണ്ടപ്പോള് നിര്ത്തിയതാണ് അവന്. അവരുടെ സംസാരത്തില് നിന്നും മനസിലാക്കിയ തോമാച്ചന്റെ ചാരന് വീണ്ടും വിളിച്ചു.
സാറേ ആ പെണ്കുട്ടി അവന് കല്ല്യാണം കഴിക്കാന് പോകുന്ന കുട്ടിയാണ്.മറ്റേ ആള് ആ കുട്ടിയുടെ അച്ഛനും . ഓക്കേ ഡാ.
താങ്ക്സ്. നിന്നെ ഞാന് കണ്ടോളാം. എന്ന് പറഞ്ഞു അവന് ഫോണ് കട്ട് ചെയ്ത് നേരെ എല്ലാവരെയും വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു. ഇനി നമ്മള് ഇവന് വേണ്ടി കാത്തിരിയ്ക്കേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ല. നമുക്ക് അനുഭവിക്കാന് അവന്റെ പെണ്ണിനേയും തന്ന് സ്വയം മരണം തേടി വന്നു. അവര് പരസ്പരം പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു.
ഈ സമയം പിള്ളയുടെ വീട്ടില് രണ്ടാമത്തെ മരുമകള് ആകാന് പോകുന്ന കുട്ടിയേയും മകനെയും അവളുടെ അച്ഛനെയും സ്വീകരിക്കാന് നിലവിളക്കും താലവുമായി പിള്ളയുടെ കുടുംബം ഒരുങ്ങി നിന്നു.
അവര് വന്നെത്തിയതും അവരുടെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാന് പറ്റാത്തത് പോലെ ആയിരുന്നു സ്വീകരണം. അവരെ അകത്തു കയറ്റി എല്ലാവരും അകത്തേയ്ക്ക് പോയി.
അപ്പോള് അര്ജുനന് പറഞ്ഞു സാറേ ഞാന് ഒന്ന് വീട്ടില് പോയിട്ട് വരം അവളെയും മക്കളെയും ഒന്ന് കാണണം.
നീ പോയിട്ട് വാ ജീവന് വിളിച്ചിരുന്നു ലീവ് പെട്ടെന്ന് ശരിയായി.
നാളെ വരും എന്നാ പറഞ്ഞത്.
നാളെ ഉച്ചക്കല്ലേ പോകേണ്ടത്. നീ ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ട് പോ … അരുന്ധതി പറഞ്ഞു. ഇല്ല ചേച്ചി ഞാന് വീട്ടില് നിന്നും കഴിക്കാം. ഇന്നത്തെ അത്താഴം വീട്ടില് നിന്നാകാം. എങ്കില് നീ പോയിട്ട് വാ പിള്ള പറഞ്ഞു.
അവന് വണ്ടിയെടുത്ത് വീട്ടിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു. ഈ സമയം ശ്രുതിയെ പരിചയപെട്ട് വിശേഷങ്ങള് പറയുകയായിരുന്നു. ദീപ്തിയും ദീപികയും ഗീതുവും. ജയേഷ് പതുക്കെ അവിടെ ചെന്നു. എന്താ മക്കളെ അവളെ പേടിപ്പിക്കുകയാണോ ? അവന് തമാശയില് ചോദിച്ചു.
ഇവളെ കാണാന് പാത്തും പതുങ്ങിയും വന്നിരിക്കുകയാണ് ഇവന് , ഗീതു പറഞ്ഞു.
നാളെ ചേട്ടന് വരുമ്പോളും ഇതുപോലെയൊക്കെ പറയണം ചേടത്തി.
പോടാ അവിടുന്ന്.
ചേട്ടന് ഈ കുട്ടിയെ ദിവസവും കാണുന്നതല്ലേ , അതുപോലാണോ ജീവന് ചേട്ടനും ഗീതുചേച്ചിയും കല്യാണത്തിന്റെ അന്ന് പോയതല്ലേ ചേട്ടന് .
ഞാനൊരു തമാശ പറഞ്ഞതല്ലേ.
അങ്ങനെ ഓരോ തമാശയും പറഞ്ഞു അവര് അവിടെ ഇരുന്നു.
ഈ സമയം അര്ജുനന് തന്റെ വീട്ടില് എത്തി അവനെ കണ്ട് രേണുകയും മക്കളും ഓടി വന്നു. അര്ജുനന് എന്നും വീട്ടില് പോകാറില്ല. ഇടയ്ക്ക് മാത്രം പോയി വരും. അവന് രേണുകയെ നോക്കി അവളുടെ മുഖം വാടിയിരിക്കുന്നു. എന്തുപറ്റി ? അവന് ചോദിച്ചു. ഏയ് ഒന്നുമില്ല അവള് പറഞ്ഞു. അല്ല അച്ഛാ അമ്മ ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടു അതാ.
അതാണോ…. കാര്യം ? അവന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
എന്ത് സ്വപ്നമാ നീ കണ്ടത്.അവന് തിരക്കി. എന്തോ വലിയൊരു അപകട സൂചന എന്നാല് ഒന്നും വ്യക്തമായില്ല. സാരമില്ല ഒന്നും ഉണ്ടാകാന് പോകുന്നില്ല. അവന് അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചു. നീ വാ എനിക്ക് വിശക്കുന്നു. ഇന്ന് നമ്മുക്ക് എല്ലാവര്ക്കും ഒരുമിച്ചിരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിക്കാം. അവന് രേണുകയെ പിടിച്ചിരുത്തി അവള്ക്കും മക്കള്ക്കും ആഹാരം വിളമ്പി. ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കിടക്കുമ്പോള് രേണുക അവന്റെ മാറില് തല ചേര്ത്ത് കിടന്നു.
പിറ്റേന്ന് നേരം വെളുത്ത് അര്ജുനന് വണ്ടിയൊന്നു കഴുകി കുളിക്കുവനായി പുഴയില് പോയി.രേണുകയും മക്കളും വീട്ടുജോലികളില് മുഴുകിയിരിക്കുകയായിരുന്നു. കുളി കഴിഞ്ഞെത്തിയ അര്ജുനന് പ്രാതല് കഴിച്ചു, പോകാന് ഇറങ്ങി. അയാള് പതിവുപോലെ തന്റെ മക്കള്ക്കും ഭാര്യയ്ക്കും ഓരോ മുത്തം കൊടുത്ത് പുറപ്പെട്ടു. രേണുകയുടെ ഉള്ളില് അപോഴും ഭയം ഉണ്ടായിരുന്നു. അര്ജുനന് എത്തിയതും ജയേഷ് വന്നു വണ്ടിയില് കയറി. ചേട്ടന് വിളിച്ചിരുന്നു. ഫ്ലൈറ്റ് നേരത്തെ ആണെന്ന്. അവര് എയര്പോര്ട്ടിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു. മൂന്നുമണി ആയപ്പോള് ജീവന് എയര്പോര്ട്ടില് നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി. വന്നയുടനെ ജയേഷിനെയും അര്ജുനനേയും കെട്ടിപിടിച്ചു. നിങ്ങളാകെ മാറിപോയല്ലോ അവന് ചോദിച്ചു. ഒരു വര്ഷം കഴിഞ്ഞു കാണുന്നത് കൊണ്ട് തോന്നുന്നതാ അര്ജുനന് പറഞ്ഞു. മോന് കേറ് വീട്ടില് ചെന്നിട്ടാകാം ബാക്കി.
അതെ അവിടെ ഒരാള് കാണാനായി മുട്ടിനില്ക്കാ ജയേഷ് കൂട്ടിച്ചേര്ത്തു, ജീവനും അങ്ങനെ ആയിരുന്നു. കല്യാണതിരക്കില് അവളെ ശരിക്കൊന്നു കാണാന് പോലും കിട്ടിയില്ലാ അവന്.അവര് വണ്ടിയില് കയറി വീട്ടിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു, ഈ സമയം ഹൈറേഞ്ചില് വണ്ടി സൈഡാക്കി കാത്തു നില്ക്കുകയായിരുന്നു അവര്. വര്ക്കിയും തോമാച്ചനും ആയിരുന്നു ആ വണ്ടിയില്. അഞ്ചുമണി ആകാറായപ്പോള് വിളി വന്നു അവര് അടിവാരം കഴിഞ്ഞു എന്ന്. പൊതുവേ ആ വഴി വണ്ടികള് അധികം പോകാറില്ല. സന്ധ്യയായാല് പ്രത്യേകിച്ചും .