“രണ്ടാമത്തെ പ്രശ്നം റിസൊഴ്സസിന്റെ കുറവാണ്. ദൈവം മനുഷ്യനെ നവദ്വാരങ്ങളോട് കൂടി സൃഷ്ട്ടിച്ചെങ്കിലും ( അരുത് തപ്പരുത്
) അതില്‍ രണ്ടോ മൂന്നോ ദ്വാരങ്ങള്‍ മാത്രമേ നമ്മുടെ ഉപയോഗത്തിന് തികയൂ. ഈ ദ്വാരങ്ങളുടെ പെര്‍മ്യൂട്ടേഷന്‍ കോമ്പിനേഷന്‍ ഒക്കെ
ഉപയോഗിച്ചു എഴുതുന്നതിനു ഒരു കണക്കില്ലേ. ആവര്‍ത്തന വിരസം ആവാതെ എഴുതിയെടുക്കാന്‍ വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്.
ഇവിടെയാണ്‌ കമ്പി എഴുതുന്നവന്റെ കഴിവ് തെളിയുക. സാധാരണ കഥയെഴുത്തുകാര്‍ അഭിമുഖീകരിക്കേണ്ടി വരുന്നില്ല ഇത്തരമൊരു
പ്രശ്നം. അതിനാല്‍ കംബിയെഴുത്തിനു ഒരു നോബല്‍ സമ്മാനമോ, ബുക്കര്‍ പ്രൈസോ വേണമെന്നാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം”
“ഈ കഥകള്‍ ഒക്കെ സ്വന്തം അനുഭവത്തില്‍ നിന്നാണോ എഴുതുന്നത്” പണ്ട് മുന്താണെ മുടിച്ചു എന്ന സിനിമയില്‍ ആരീരാരാരോ
എന്നോ മറ്റോ ആരോ ഒരു കമ്പി ശബ്ദത്തില്‍ പാടി. ഏകദേശം അത് പോലിരുന്നു അലുവാംഗിയുടെ ചോദ്യം.
“അതെ ഒരു പുതിയ സ്റ്റൈല്‍ മനസ്സില്‍ ഉണ്ട്. ഭവതി മനസ്സ് വച്ചാല്‍ നമുക്കത് ഓലയിലാക്കാം.” പറഞ്ഞ ഉടനെ കശുമാങ്ങ ഓര്‍മ്മ വന്ന
ഞാന്‍ കാലുകള്‍ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ചിരുന്നു.
ഇന്റര്‍വ്യൂ കഴിഞ്ഞതായി അവള്‍ സിഗ്നല്‍ കൊടുത്തു. അവള്‍ അവനോടു പറഞ്ഞു. “ചുറ്റും നടന്നു കാട് കണ്ടു വരൂ.” അവനു
പിന്നില്‍ അടഞ്ഞ വാതിലിന് നേരെ ചെക്കന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. വായില്‍ നിന്ന് ബബിള്‍ ഗം എടുത്തു അടുത്തു കണ്ട മരത്തില്‍
ഒട്ടിച്ചു വച്ച് അവന്‍ നടന്നു നീങ്ങുമ്പോള്‍ അകത്തു നിന്ന് അവളുടെ ശബ്ദം കേട്ടു “മുനീ ഇവിടം മുഴുവന്‍ കാടാണല്ലോ!”.
