അവൻ കാണട്ടെടീ… ഇനി അവനെ ഒളിക്കണ്ടല്ലോ… ഞാൻ കണ്ടായിരുന്നു അവൻ നൊക്കി നിന്നു കുലുക്കുന്നത്… അവന് കൊഴപ്പം ഇല്ലങ്കിൽ പിന്നെ നിനക്കെന്താണ്…
അവൻ ആരോടെങ്കിലും പറയുമോ…?
അവനോ… എടീ അവൻ എത്ര തവണ ഈ കാവൽ പുരയിൽ വെച്ച് എന്റെ ഈ കുണ്ണ ചപ്പി കുടിച്ചിരിക്കുന്നു.. എത്ര തവണ കൊതത്തിൽ കേറ്റിയിരുന്നു.. എന്നിട്ട് ആരോടേലും അവൻ പറഞ്ഞോ.. പറയില്ല പറഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഇതു കിട്ടില്ലെന്ന് അവനറിയാം…
ഇതു കേറുമോ അവന്റെ അവിടെ…?
എവിടെ കൊതത്തിലോ…! നല്ല ചക്കപ്പഴത്തിൽ കത്തി കേറുന്നപോലെ കേറും… മുഴുവൻ അകത്തായി കഴിയുമ്പോൾ ആ കുണ്ടിയിട്ടൊരു കാസർത്തുണ്ട്… പിഴിഞ്ഞെടുക്കും പൂറി മകൻ… ഊമ്പിയാലോ ഒരു ചോട്ടു കളയാതെ നക്കിയെടുത്തോളും… അതല്ലേ ഞാൻ ഇടക്കിടക്ക് ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കുന്നത്‌…
മകനെ പറ്റി ഈപ്പച്ചൻ പറയുന്നത് കേട്ട് ദേഷ്യം അല്ല വാസുമതിക്ക് തോന്നിയത്… പൂറിനുള്ളിൽ ഒരു കടച്ചിൽ…
അവിടെ കിടന്ന ഒരു പഴയ തോർത്തുകൊ ണ്ട് ഈപ്പച്ചന്റെ കുണ്ണയും തന്റെ പൂറും തുടച്ചിട്ട് വസുമതി പാവാടയും നൈറ്റിയും ഇട്ട് പോകാൻ തയ്യാറായി…
ശ്ശോ… ഒരു പാട് താമസിച്ചു… ആ പെണ്ണിനോട് ഇനി എന്തു പറയും…! അങ്ങേര് വന്നു കാണുമോ എന്തോ..!
അവൻ ഇപ്പോഴെങ്ങും വരില്ല പെണ്ണേ… ഷാപ്പിൽ ഉണ്ടാകും… ആരെയേലും കറക്കിയെടുത്ത് നല്ല പാമ്പായേ വരൂ…
ങ്ങും… ഞാൻ ഇറങ്ങുവാ…
ഒന്ന് നിൽക്കടീ… ഇന്നാ ഇതുവെച്ചോ… അവൾ അയാളുടെ കൈയിൽ നൊക്കി ചുരുട്ടി പിടിച്ചിരിക്കുന്ന കുറേ നോട്ടുകൾ..
അയ്യേ… ഞാൻ.. ഞാൻ ഇതിനു വേണ്ടിയൊന്നും അല്ല…
അറിയാമെടി… നീ ഒന്നും പറയണ്ട… നിനക്ക് എന്തു വേണമെങ്കിലും ഇനി ഞാൻ ഉണ്ട്… എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും എന്തും ചോദിക്കാം… മറ്റു ബന്ധങ്ങൾ ഒക്കെ ശരീരത്തിനു വേണ്ടിയാ ഇത്‌ മനസിന് വേണ്ടിയാ… പിന്നെ ഇങ്ങനെയൊക്കെ കൊടുക്കാൻ എനിക്കാരുമില്ല…
പിന്നെ വസുമതി നിഷേധിച്ചില്ല അതു വാങ്ങി…
കാവൽ പുരയ്ക്ക് വെളിയിൽ ഇറങ്ങിയപ്പോഴാണ് അവിടെ ചുറ്റി പറ്റി നിൽക്കുന്ന അമലിനെ കണ്ടത്…
ഈപ്പച്ചൻ അവനോട് ചോദിച്ചു…
നീ പോയില്ലായിരുന്നോ…
ഇല്ല… അച്ചായാ…
ന്നാ രണ്ടുപേരും കൂടി പൊയ്ക്കോ വീടുവരെ വല്ലതും മിണ്ടീം പറഞ്ഞും പോകാ മല്ലോ…
ഈപ്പച്ചൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും വസുമതി അമലിന്റെ മുഖത്തുപോലും നോക്കാതെ നടക്കാൻ തുടങ്ങി… പുറകെ അമലും…
കുറച്ചു ദൂരമേ അവരുടെ വീട്ടിലേക്ക്… പാതി വഴിയായപ്പോൾ നടത്തത്തിന്റെ വേഗത കുറച്ചിട്ട് വസുമതി ഈപ്പച്ചൻ കൊടുത്ത പണം എണ്ണി നൊക്കി അയ്യായ്യി രത്തിന് മേലെയുണ്ട്…
വളരെ നാളുകൾക്ക് ശേഷമാണ് ഇത്രയും പണം വസുമതിയുടെ കൈയിൽ വരുന്നത്..
അവൾ ഈപ്പച്ചനെ ഓർത്തു… വലിയ പൈസക്കാരൻ അല്ലേ.. അനുഭവിക്കാൻ ആരുമില്ല… കുറെ പണം ഇങ്ങനെയും ചിലവഴിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചി ട്ടുണ്ടാവും…
അവൾ പുറകിൽ നൊക്കി.. അമൽ തൊട്ടു പുറകിൽ തന്നെയുണ്ട്…
എടാ നിനക്ക് കാശു വല്ലതും വേണോ…? വേണ്ട.. എന്റെ കൈയിൽ ഉണ്ട്…
നിന്റെ കൈയിൽ എവിടുന്ന് കിട്ടി കാശ്..?
അത്… ഈപ്പചായൻ തരുന്നതാ…
അവൾ അമലിനെ ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചു നൊക്കി എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു..
നീ ഇതൊന്നും ആരോടും പറയാൻ നിൽക്കണ്ട…പ്രത്യേകിച്ച് നിന്റെ അച്ഛനോടും ദിവ്യയോടും…
ഇല്ല… ഞാൻ ആരോടും പറയില്ല…
ങ്ങും… നീ എന്നു മുതലാ ഇത്‌ തുടങ്ങിയത്.?
അത്.. അതു പിന്നെ കുറേ നാള് മുൻപ് ഒരു ദിവസം ഞാൻ തോട്ടത്തിൽ കൂടി പോയപ്പോൾ എന്നെ വിളിച്ചതാ…
ങ്ങും… നീ ആ കാവൽ പുരയിൽ പോകുന്നത് വേറെ ആർക്കെങ്കിലും അറി യമോ..?
ഇല്ല.. ആർക്കും അറിയില്ല..!
ങ്ങും… ആരും അറിയരുത്… പോകരുത് എന്ന് ഇനി നിന്നോട് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലന്നറിയാം… ആരും അറിയാതെ ഇരുന്നാൽ നാണക്കേട് ഒഴിവാക്കാം…
അമലിന് ഇപ്പോഴാണ് ആശ്വാസം ആയത്.. അമ്മ വലിയ വഴക്കുണ്ടാക്കും എന്നാണ് അവൻ കരുതിയത്…
രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞ് ഒരു വൈകുംനേരം ഒരു ബുള്ളറ്റ് ബൈക്കിന്റെ സൗണ്ട് കേട്ട് പുറത്തേക്ക് നോക്കിയ വസുമതി അന്തിച്ചു പോയി…
ഈപ്പച്ചൻ… വണ്ടിയുടെ പുറകിൽ രമേശനും…
ഈപ്പച്ചൻ അവളെ നൊക്കി ചെറുതായി ഒന്ന് ചിരിച്ചു…
എടീ… വസു..ഇതാണ് ഈപ്പച്ചൻ.. മ്മടെ മുണ്ടക്കലെ തോട്ടമൊക്കെ ഈപ്പച്ചന്റെയാ
ഈപ്പച്ചാ… ഇത്‌ വസു.. വസുമതി… ന്റെ കെട്ടിയോളാ… രണ്ട് മക്കളും ഉണ്ട്… എന്ത്യേടീ അവര്…
പെണ്ണ് ഇവിടെയുണ്ട്… അമൽ പുറത്തെവിടെയോ പോയതാ…
അവിടെ കിടന്ന ഒരു കസേര വലിച്ചിട്ട് ഈപ്പച്ചൻ അതിൽ ഇരുന്നു…
എടീ… നീ അടുക്കളയിൽ എരിയുള്ള വല്ലതും ഉണ്ടങ്കിൽ ഇങ്ങെടുത്തേ…
മദ്യ സേവക്കുള്ള പുറപ്പാടാണെന്ന് മനസിലായ വസുമതി അടുക്കളയിൽ നിന്നും കുറച്ച് അച്ചാർ ഒരു ചെറിയ പ്ലേ റ്റിൽ എടുത്തുകൊണ്ട് കൊടുത്തു…
ഇതെന്താടീ… അച്ചാറോ.. വേറൊന്നും ഇല്ലേ ഇവിടെ..
പിന്നെ… ഇവിടുള്ളതല്ലേ തരാൻ പറ്റൂ…
അതു കേട്ട് ഈപ്പച്ചൻ പറഞ്ഞു.. ഇതു മതി രമേശാ… ഇനിയും ഞാൻ വരും അപ്പോൾ നമുക്ക് ചിക്കനോക്കെ വാങ്ങാം..
കുപ്പി പൊട്ടിച്ചപ്പോഴേ ആക്രാന്തത്തോടെ രണ്ടു മൂന്നെണ്ണം രേമേശൻ അകത്താക്കി..
അയാൾ പാമ്പായി എന്ന് മനസിലായപ്പോൾ വസുമതിയോട് ഈപ്പച്ചൻ ചോദിച്ചു…
ഇനിയും ഞാൻ പരിചയപ്പെടാൻ ഒരാളും കൂടിയുണ്ടല്ലോ.. ഇവിടില്ലേ…
വസുമതി ഒന്നു ചിരിച്ചിട്ട്… ദിവ്യാ.. എടീ ഇങ്ങോട്ടൊന്നു വാ…
ഈപ്പച്ചനും വസുമതിയും പറയുന്നത് കേട്ടുകൊണ്ട് അകത്തു നിന്നിരുന്ന ദിവ്യ അൽപ്പം മടിയോടെ വെളിയിൽ വന്ന്‌ അമ്മയുടെ പിന്നിൽ നിന്നു…
ദിവ്യയോടായി ഈപ്പച്ചൻ പറഞ്ഞു എന്തിനാണ് നാണിക്കുന്നത്… ഇങ്ങോട്ട് മാറി നിൽക്ക് ചോദിക്കട്ടെ…
അതാ പറഞ്ഞത്… മാറിനിൽക്ക്.. ഈപ്പച്ചൻ ചോദിക്കുന്നതിനു മണി മണിപോലെ മഴുപടി പറയ്… നിന്നെ പെണ്ണുകാണാൻ വന്നതല്ലല്ലോ…
ശ്ശോ.. ഈ അച്ഛൻ..
പെൺകുട്ടി അല്ലേ രമേശാ ഇത്തിരി നാണമൊക്കെ കാണും…
വസുമതിയുടെ തോളിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഈപ്പച്ചന് കാണാൻ പാകത്തിന് ദിവ്യ നിന്നു..
നീ പഠിക്കുന്നില്ലേ…?
വാസുമതിയാണ് ഉത്തരം പറഞ്ഞത്.. പ്ലസ്‌ ടു കഴിഞ്ഞതാ… ഡിഗ്രിക്ക് ചേരാനുള്ള മാർക്കില്ലായിരുന്നു… അതുകൊണ്ട് പഠനം നിന്നുപോയി…
അതു സാരമില്ല… ഡിഗ്രി അല്ലാതെയും പഠിപ്പുണ്ടല്ലോ.. നഴ്സിംഗ് അങ്ങനെ വല്ലോം നോക്കാൻ മേലായിരുന്നോ…
അതിനൊക്കെ നല്ല ചിലവുണ്ട് ഈപ്പചായ.. ഇവിടുത്തെ പരുവം കണ്ടില്ലേ..
തറയിൽ കിടന്ന് എന്തൊക്കെയോ പിറു പിറുക്കുന്ന രമേശനെ നൊക്കി വസുമതി പറഞ്ഞു..
പൈസക്ക് വഴിയുണ്ടാക്കാം… ഒരു ലോൺ എടുക്കാം… വിദ്ദ്യാഭ്യാസ ലോൺ…
അതും ഞങ്ങൾ നൊക്കി… ഇവൾക്ക് മാർക്ക് കുറവായതുകൊണ്ട് ഈട് വേണമെന്നാണ് ബാങ്കിൽ നിന്നും പറഞ്ഞത് ഈ പത്തു സെന്റ് നമ്മുടെ സോസൈറ്റിയിൽ പണയമാണ്…
അതിന് വഴിയുണ്ട്.. ഭൂമിയുള്ള ആരെങ്കിലും ജാമ്യം നിന്നാൽ മതി… ഞാൻ ജാമ്യം നിൽക്കാം…
അതു കേട്ടപ്പോൾ ദിവ്യയുടെ മുഖം പ്രകാശമനമായി… വസുമതിക്കും സന്തോഷമായി.. സഹായിക്കാൻ ഒരാളുണ്ടല്ലോ..!
