“ഉമ്മാ…ഞാനൊന്നു ജംഗ്ഷൻ വരെപോയി പത്രം വായിച്ചിട്ട് വരട്ടെ..ഇപ്പോ മഴയൊന്നു തോർന്നിട്ടുണ്ടല്ലോ…..”
അവൻ പുറത്തേക്ക് പോയി. അവൻ പോയതും അവൾ മുറിക്കുള്ളിലേക്ക് ഓടിക്കയറി. വാതിൽ അടച്ചു കൊളുത്തിട്ടു. ഭിത്തിയലമാരയിൽ അടുക്കിവച്ച തുണികൾക്കിടയിൽ നിന്ന് ഒരു കവർ വെളിയിലെടുത്തു. അതിൽ നിന്ന് ഒരു ഷേവിംഗ് സെറ്റ് പുറത്തെടുത്തു. മുറിയിലെ ലൈറ്റ് ഇട്ടിട്ട് തുണികൾ മുഴുവൻ അഴിച്ചു മാറ്റി. ചെറിയ ഒരു കണ്ണാടി കട്ടിലിന്റെ കാലിൽ ചാരിവച്ചിട്ട് അതിനു മുന്നിൽ ഒരു ന്യൂസ് പേപ്പർ വിരിച്ചിട്ട് പരിപൂർണ്ണ നഗ്നയായി അവൾ അതിൽ കവച്ചിരുന്നു.
കവക്കിടയിൽ വളർന്നു നിൽക്കുന്ന പുൽക്കാട് സാവധാനം അരിഞ്ഞു മാറ്റി. അൽപ്പം മലർന്ന് കൂതിക്കു ചുറ്റിനും വളർന്നു നിന്ന രോമങ്ങളും കുറച്ചു
ബുദ്ധിമുട്ടി വടിച്ചു നീക്കി. മൈര് മുഴുവനും വടിച്ചു നീക്കിക്കഴിഞ്ഞ് അവൾ അവിടമൊന്നു തഴുകി. ഉംഹും…പോരാ…ഇനിയും ക്ളീനാകണം. അവൾ എഴുനേറ്റു വാതിൽ തുറന്ന് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. ഒരു മഗ്ഗിൽ വെള്ളമെടുത്തു. സ്ലാബിൾ ഇരുന്ന സോപ്പും കൈയിലെടുത്ത് അവൾ മുറിയിലേക്ക് തിരിച്ചു കയറി.
പൂർത്തടത്തിലും കൂതിത്തുളയുടെ ചുറ്റിനും നന്നായി സോപ്പ് തേച്ചു പതപ്പിച്ചു. അതിനു ശേഷം റേസർ കൈയിലെടുത്ത് ഒരിക്കൽ കൂടി അവിടം വടിച്ചു നീക്കി. ഒടുവിൽ പൂറപ്പം കണ്ണാടിപോലെ തിളങ്ങി. അവൾ അവിടമാകെ വിരലോടിച്ചു. വെണ്ണക്കട്ടിയിൽ തഴുകുമ്പോലെ. കൈയുയർത്തി കക്ഷങ്ങളിലെ പൂടയും വടിച്ചു നീക്കിയശേഷം അവൾ വസ്ത്രം ധരിച്ചു. വടിച്ച രോമങ്ങൾ മുഴുവൻ ന്യൂസ് പേപ്പറിൽ പൊതിഞ്ഞെടുത്ത് അവൾ അടുക്കള വാതിൽ തുറന്ന് മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി. കൈയിലെ പൊതി ,വേലിക്കരികിൽ വളർന്നു നിൽക്കുന്ന കൈതക്കൂട്ടത്തിന്റെ ഇടയിലേക്ക് എറിഞ്ഞ ശേഷം തിരിയുമ്പോഴേക്കും അവൻ ദൂരെനിന്നും കയറ്റം കയറി വരുന്നത് കണ്ടു. അവനെ ദൂരെ കണ്ടതും ഓടി തൊഴുത്തിൽ കയറി വൃത്തിയാക്കാൻ ഇരുന്നു. ഉടുമുണ്ടിന്റെ മടിക്കുത്ത് അഴിയാൻ പാകത്തിൽ ലൂസാക്കി വച്ചതും തുടയുടെ പാതിവരെ തുണി കയറ്റിവച്ചതുമൊക്കെ മനപൂർവ്വം തന്നെയായിരുന്നു.
എന്തായാലും അവന്റെ നോട്ടവും പിന്നെ മുണ്ട് കുത്തിയുടുത്തു തന്നപ്പോൾ അവന്റെ കൈവിരലുകൾ തുടയിടുക്കിലേക്ക് വഴുതിയിറങ്ങിയതും ഒരു നിമിഷം ആ വിരലുകൾ പൂർച്ചാലിലൂടെ ഇഴഞ്ഞതും അവന് തന്നോടുള്ള താത്പര്യമല്ലേ കാണിക്കുന്നത്.
ഇപ്പോഴും അവൻ മറപ്പുറയുടെ പിന്നിലേക്ക് പതുങ്ങി വരുന്നതും ഓലപ്പഴുതിലൂടെ തന്നെ നോക്കുന്നതും കണ്ടിട്ടുതന്നെയാണ് അവനു മുന്നിൽ കവച്ചിരുന്നു പൂറ്റിൽ വിരൽ കയറ്റി അടിച്ചത്. തൊട്ടു മുന്നിൽ ഒരു ചെറിയ മറയ്ക്ക് അപ്പുറത്ത് സ്വന്തം മകൻ ഉമ്മയുടെ നഗ്നതയിലേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ ആ മുന്നിലിരുന്ന് സ്വയംഭോഗം ചെയ്യുക…. ഹോ…ഓർത്തപ്പോൾ വീണ്ടും പൂറ് തരിക്കുന്നുണ്ട്.
അവൻ അവിടെനിന്ന് എന്തു ചെയ്യുകയായിരുന്നു…??? ഒടുവിൽ ന്റുമ്മാ എന്നവൻ വിളിച്ചത് താൻ വ്യക്തമായും കേട്ടതാണ്.അപ്പോൾ അവനും തന്നെപ്പോലെ സ്വയം….???
അവൾ വസ്ത്രം ധരിച്ച് പുറത്തിറങ്ങി. ഒന്നു ചുറ്റുപാടും നോക്കി. ഇല്ല…അവൻ ഇവിടെയെങ്ങുമില്ല. അവൾ മെല്ലെ മകൻ നിന്നിരുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് നടന്നു.
അവിടമാകെ ഒന്നു വീക്ഷിച്ചു. ഓലയിൽ വീണ് താഴേക്ക് ഒഴുകുന്ന നല്ല കട്ടിപ്പാൽ. അവൾ മെല്ലെ കുനിഞ്ഞ് അത് വിരലിൽ തോണ്ടിയെടുത്തു മണപ്പിച്ചു. കുണ്ണപ്പാൽ… അതേ കുണ്ണപ്പാൽ തന്നെ. തന്റെ മകന്റെ…
ഉമ്മയെ നോക്കി അടിച്ചൊഴിച്ച വാണപ്പാൽ. ഇത് സത്യത്തിൽ തന്റെ പൂറിന് അർഹതപ്പെട്ടതല്ലേ…
അവൾ അവിടെ കുന്തിച്ചിരുന്ന് ചെറ്റയിലേക്ക് മുഖം അടുപ്പിച്ചു. പിന്നെ ഭ്രാന്തമായ വികാരത്തോടെ നാവ് നീട്ടി ആ ചെറ്റയിൽ നിന്നും തന്റെ മകന്റെ ശുക്ലം നക്കിയെടുത്തു. ഒരു തുള്ളിപോലും പാഴാകാതെ മുഴുവൻ നക്കിയെടുത്തു.
അൽപ്പം തുറന്ന ജനലിന്റെ വിടവിൽകൂടി ഇത് കണ്ടുകൊണ്ടു നിന്ന റഫീക്കിന്റെ കുണ്ണ വീണ്ടും കുലച്ചു. തന്റെ ശുക്ലം ആസ്വദിച്ചു നക്കുന്ന ആ വായിലേക്ക് കുണ്ണ കുത്തിയിറക്കി അടിച്ചു പാല് കുടിപ്പിക്കാൻ അവൻ കൊതിച്ചു.
ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് പെയ്യാൻ തുടങ്ങിയ മഴ രാത്രിയായിട്ടും തുള്ളിമുറിയാതെ പെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു.. വീടിന് തൊട്ടുതാഴെയുള്ള ഇടവഴിയിൽ വരെ വെള്ളം കയറി. ചെറിയൊരു കുന്നിന്റെ മുകളിലായിരുന്നു അവരുടെ വീട്. അതിനു താഴെ ചുറ്റിനും വെള്ളം നിറഞ്ഞപ്പോൾ ആ വീട് ഒറ്റപ്പെട്ട ഒരു തുരുത്തിൽ നിൽക്കുന്നപോലെ തോന്നി. സന്ധ്യക്ക് മുൻപേ പോയ കറണ്ട് ഇതുവരെ വന്നിട്ടില്ല. ഇന്നിനി അത് വരുമെന്നും തോന്നുന്നില്ല.
രാത്രി എട്ടു കഴിഞ്ഞു. അത്താഴം വിളമ്പിവച്ചിട്ട് ഷാഹിദ മകനെ വിളിച്ചു.
“റഫീക്കേ… മോനേ… വന്ന് അത്താഴമുണ്ടിട്ട് കിടക്കാൻ നോക്കിയേ…ഈ എമർജൻസി ലൈറ്റ് എപ്പോൾ വേണോങ്കിലും കെട്ടുപോകും. ഉള്ള വെട്ടത്തിൽ ഇരുന്ന് കഴിക്ക്…”
അവർ വേഗം ആഹാരം കഴിച്ചു. പാത്രങ്ങളെടുത്ത് ഉമ്മ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. എമർജൻസി ലാമ്പ് അവർ എടുത്തുകൊണ്ടു പോയപ്പോൾ മുറിയിൽ ഇരുട്ട് പരന്നു. അവൻ കൈ കഴുകി ലുങ്കിയിൽ തുടച്ചിട്ട് മുൻ വാതിൽ തുറന്ന്
തിണ്ണയിലേക്കിറങ്ങി. അവിടെക്കിടന്ന ബെഞ്ചിൽ അവനിരുന്നു. മഴ തകർത്തു പെയ്യുകയാണ്. .ഇടക്കിടെ മാനത്ത് പുളഞ്ഞു തെളിയുന്ന മിന്നൽ.
“കൂയ്…. ഷാഹിദോ…..”
താഴെനിന്നും ഒരു വിളി. താഴെ താമസിക്കുന്ന സുശീലയാണ്. അവൻ മാമിയെന്നാണ് അവരെ വിളിക്കാറുള്ളത്.
“എന്താ മാമീ…?”
“നിങ്ങള് വരുന്നുണ്ടോ…? ഞങ്ങള് പൂവാണ് ക്യാമ്പിലേക്ക്. ദേ… വള്ളത്തിൽ സ്ഥലമുണ്ട്…വരുന്നേൽ വാ…”
അത് കേട്ടുകൊണ്ടാണ് അടുക്കളയിലെ ജോലികൾ തീർത്തിട്ട് എമർജൻസി ലാമ്പുമായി ഷാഹിദ പുറത്തേക്ക് വന്നത്.
“ഞങ്ങള് വരുന്നില്ല ചേച്ചീ…ഈ പശൂനെയൊക്കെ ഇവിടെയിട്ടിട്ട് അങ്ങുവന്നാൽ അതിന് ആരിത്തിരി വെള്ളം കൊടുക്കും…? നിങ്ങള് പൊയ്ക്കോളി…”.
അവരുടെ വീടിനുള്ളിൽ വെള്ളം കയറിയിരുന്നു. അവരുടെ മാത്രമല്ല ചുറ്റിനുമുള്ള എല്ലാവീടുകളിൽ നിന്നും ആളുകൾ ഒഴിഞ്ഞുപോയി. ഈ ചെറിയ കുന്നിനു മുകളിലുള്ള തങ്ങളുടെ വീട് മാത്രം ഇപ്പോൾ വെള്ളം കയറാതെ ബാക്കിയുള്ളൂ. ചുറ്റിനും വെള്ളം മാത്രം. കിലോമീറ്റർ ചുറ്റളവിൽ ഇപ്പോൾ താനും ഉമ്മയും മാത്രം. ആ ഓർമ്മ അവനിൽ കുളിരുപാകി.
മാനത്ത് തെളിഞ്ഞു മറഞ്ഞ ഒരു മിന്നലിൽ അകന്നു പോകുന്ന വള്ളം അവർ കണ്ടു.
“ഇവിടെ വെള്ളമൊന്നും കേറില്ല. ഇത്ര പൊക്കത്തിൽ വെള്ളം കേറണോങ്കി ലോകം അവസാനിക്കണം. ..”
അത് പറഞ്ഞിട്ട് ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്ത് താഴെ വച്ചിട്ട് അവളും ബെഞ്ചിലേക്ക് ഇരുന്നു. അവർക്ക് ഇരുവർക്കുമിടയിൽ ഒരാളിന് ഇരിക്കാനുള്ള ഇടമുണ്ടായിരുന്നു.
