ഭിക്ഷക്കാരൻ : മോളെ ഒരുപാടു നാളുകൾക്ക് ശേഷമാണു നല്ല ആഹാരം കഴിക്കുന്നത്‌. ഒരുപാടു നന്നിയുണ്ട്,
അയാൾ കൈ കൂപ്പികൊണ്ടാണ് അത് പറഞ്ഞത്. അത് കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്കു ഭയങ്കര സങ്കടം തോന്നി.
നിഷ : ചേട്ടന് വീട്ടുകാർ ആരും ഇല്ലേ.
ഭിക്ഷക്കാരൻ : ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ ഇല്ല
അയാൾ അത് പറയുമ്പോൾ അയാളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നുണ്ടാട്ടിരുന്നു.
നിഷ : എന്തുപറ്റി,
ഭിക്ഷക്കാരൻ : ഒരു മനുഷ്യയുസ്സിൽ ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നത് ഞാൻ ചെയ്തു കൊടുത്തു. എനിക്കു വയസ്സയപ്പോൾ. എന്നെ ഒരു ഭാരമായി തോന്നിക്കാനും. അതുകൊണ്ട് ഓരോരോ പ്രേശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി എന്റെ മകൾ തന്നെ എന്നെ പുറത്താക്കി.
നിഷ : അല്ല, അപ്പോൾ ഭാര്യ
ഭിക്ഷക്കാരൻ : അവൾ നേരത്തെ മരിച്ചു പോയി.
നിഷ : അപ്പോൾ വീടുണ്ടായിരുന്നു അല്ലേ
ഭിക്ഷക്കാരൻ : ഉണ്ടായിരുന്നു. അത് മകൾ എടുത്തു.
നിഷ : വയ്യാതെ എങ്ങനെ നടക്കുന്നത് എന്തിനാ
ഭിക്ഷക്കാരൻ : എനിക്കിപ്പോൾ പഴയതുപോലെ ജോലിയൊന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല, അതുകൊണ്ടാ.
നിഷക്കതു അയാളെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ മനസ്സിലായ കാര്യമാണ്.
നിഷ : അല്ല പേര് പറഞ്ഞില്ലാലോ
ഭിക്ഷക്കാരൻ : വേണു, മോളുടെ പേരോ
നിഷ : നിഷ എന്നാണ്.
(ഭിക്ഷക്കാരന്റെ പേര് വേണു എന്നായതുകൊണ്ട് ഇനി വേണു എന്നാ പേരിൽ ആണ് സംഭാഷണം എഴുതുന്നത് )
വേണു : മോളെ എന്നാൽ ഞാൻ പോട്ടെ
നിഷ : മഴ തോർന്നില്ലലോ. നില്ക്കു തോർന്നിട്ടു പോകാം
വേണു : മഴയുടെ കോള് കണ്ടിട്ട് തോരുന്ന മട്ടില്ല.
നിഷ : എന്തായാലും ഇരിക്ക്
വേണു : ശെരി മോളെ
അപ്പോഴേക്കും നിഷയുടെ കുഞ്ഞു ഉണർന്നു.
നിഷ : ചേട്ടാ ഞാൻ അകത്തേക്ക് പോകട്ടെ കൊച്ചുണർന്നു.
വേണു : ആ, പോയിട്ട് വാ മോളെ.
നിഷ കൊച്ചിനെ എടുത്തിട്ടു പുറത്തേക്കു വന്നു. അയാൾ കൊച്ചിനോട് ഓരോന്ന് പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നു. അവളും അയാളോട് നാട്ടു വർത്തമാനം പറഞ്ഞു. നല്ലൊരു സുഹൃത്ത് ബന്ധം ആയി. അപ്പോഴാണ് വേണു നിഷയോടു ചോദിച്ചത്.
വേണു : മോളെ ഇവിടെ വേറെ ആരും ഇല്ലേ. ആരെയും ഇതുവരെ കണ്ടില്ലല്ലോ.
നിഷ : ഇവിടെ അമ്മായിയാമ്മയും ഞാനും മാത്രമേ ഒള്ളൂ. കെട്ടിയോൻ
ഗൾഫിലാണ്.
വേണു : അമ്മായിയാമ്മയുമായി നല്ല ബന്ധം ആണോ, അല്ല ഞാൻ ചുമ്മ ചോദിച്ചതാ
നിഷ : എന്നെ സ്വന്തം മോളെപോലെയാണ് കാണുന്നത്. ഞാനും അങ്ങനെത്തന്നെയാണ് കാണുന്നത്
വേണു : മോള് ഭാഗ്യവതിയാണ്.
നിഷ : അങ്ങനൊന്നും ഇല്ല ചേട്ടാ.
നിഷ സമയം നോക്കി. സമയം ഇപ്പോൾ 4 മണിയായി.
നിഷ : ചായ കുടിക്കുമല്ലോ അല്ലേ
വേണു : കുടിക്കും മോളെ.
നിഷ : ഞാൻ പോയി ചായ ഇട്ടോണ്ട് വരാംഅങ്ങനെ നിഷ കൊച്ചുമായി കിച്ചനിലേക്ക് പോയി ചായ ഉണ്ടാക്കി, നേരെ തിരിച്ചു വന്നു. വേണുവിന് ചായ കൊടുത്തു. അയാൾ അത് കുടിച്ചോണ്ട് മഴയിൽ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഇപ്പോഴും അയാൾ തോർത്താണ് ഉടുത്തിരിക്കുന്നത്. അയാൾ ചായ കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ട് അയാളുടെ തുണികൾ പിഴിയാൻ തുടങ്ങി..
അവൾ അകത്തേക്ക് പോയി കിച്ചൺ വാതിൽ close ചെയ്തു. എന്നിട്ട് sitout ലേക്ക് വന്നു. അയാളെ നോക്കി. സമയം 5 ആയി. അവൾ പോയി കുഞ്ഞിന് കഴിക്കാൻ food ഉണ്ടാക്കി, കുറച്ചു സമയം കുഞ്ഞിനെ കളിപ്പിച്ച് food കൊടുത്തു. എന്നിട്ട് പാത്രങ്ങൾ കഴുകി വെച്ചു. പിന്നെ കുറച്ചു ജോലികളിൽ ഏർപ്പെട്ടു, മഴ കാരണം പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ പറ്റാത്തതിന്റെ വിഷമവും. അതിന്റെ ഇടയ്ക്കു കറന്റ്റും പോയി. അവൾ എമർജൻസി ലമ്പ് കൊച്ചിന്റെ അടുത്ത് ഓണാക്കി വെച്ചിട്ട് അവൾ പുറത്തേക്കു വന്നിട്ട് പുറത്തേക്കു നോക്കി, ഇരുട്ട് വീണു തുടങ്ങിട്ടുണ്ട്.
നിഷ അയാളെ നോക്കി, അയാളെ അവിടെ കാണാൻ ഇല്ല, അപ്പോഴാണ് കിച്ചനിലെ ഡോർ അടച്ചില്ലെന്ന കാര്യം അവൾക്കു ഓർമ വന്നത് അവൾ കിച്ചനിലേക്ക് ചെന്നു. പുറത്ത് എന്ധെങ്കിലും ഉണ്ടോന്നു നോക്കി. അപ്പോൾ വിറകു പുരയുടെ സൈഡിൽ ഒരു പാത്രം ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് അവൾ അതെടുക്കാനായി അങ്ങോട്ട്‌ ചെന്നു, അപ്പോൾ അവൾ കണ്ട കാഴ്ച അവളെ ഞെട്ടിച്ചു കളഞ്ഞു. വിറകു പുരയുടെ വെളിയിലേക്ക് നിന്നിട്ടു അയാൾ മൂത്രം ഒഴിക്കുകയാണ്. അയാളുടെ കുണ്ണയുടെ നീളം വളരെ വലുതായിരുന്നു. വണ്ണം അധികമില്ല.
അവളെ അയാൾ കണ്ടില്ല. ആ കാഴ്ച്ചയിൽ അവൾ അവിടെ നിന്നുപോയി. അവളുടെ അടി വയറ്റിൽ ഒരു തണുപ്പ് അനുഭവപ്പെട്ടു, പെട്ടെന്ന് സ്വബോധം തിരിച്ചെടുത്തിട്ടു അവൾ പാത്രവും എടുത്തോണ്ട് കിച്ചണിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു. അയാൾക്ക്‌ ഒട്ടും വയ്യ എന്നാലും അയാളുടെ കുണ്ണ, എന്നാ ചിന്തയിൽ ആയിപ്പോയി അവൾ. അറിയാതെ തന്നെ പൂറിലേക്ക് കൈ വച്ചൊന്നു ഞെരടി. വല്ലാത്തൊരു ഫീൽ ആയിരുന്നു അവൾക്കു. അവൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ പുറത്തേക്കു വന്നു. അപ്പോഴേക്കും അയാൾ അവിടെ കസേരയിൽ വന്നിരുന്നു.
നിഷ : എന്നും എവിടെയാണ് കിടക്കുന്നതു
വേണു : അമ്പലത്തിണ്ണയിൽ അല്ലെങ്കിൽ കട തിണ്ണയിൽ.
നിഷ : എന്നിപ്പോൾ അവിടെ കിടക്കാൻ പറ്റുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല. മഴ കാരണം പുറത്തിറങ്ങാൻ പറ്റില്ലല്ലോ. പോരാത്തതിന് അവിടെ മൊത്തവും വെള്ളവും ആയിരിക്കും.
വേണു : ആയിരിക്കും, എന്തു ചെയ്യാനാ, എന്റെയൊക്കെ ജീവിതം എങ്ങനെയാണു.
നിഷ : തല്ക്കാലം ഇവിടെ കിടന്നോളു.
വേണു : അയ്യോ, മോൾക്കതൊക്കെ ബുദ്ധിമുട്ടാകില്ലേ
നിഷ : എന്തായാലും ഞാനും കുഞ്ഞും മാത്രമേ ഇന്നിവിടെ ഒള്ളൂ. അമ്മായി മോളുടെ പ്രസവത്തിനു പോയേക്കുവാ.
വേണു : മോളെ ഒറ്റക്കാക്കിട്ടോ. കഷ്ടമായി പ്പോയി.
നിഷ : ഈ മഴ ഉണ്ടായതുകൊണ്ടാണ് ചെറിയൊരു പേടി.
വേണു : എന്നാൽ ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നോളം. മോള് പേടിക്കേണ്ട.
നിഷ ഭർത്താവിന്റെ കുണ്ണയല്ലാതെ വേറെ കുണ്ണ കണ്ടിട്ടില്ല. പോരാത്തതിന് ഭർത്താവ് പോയിട്ട് 3 വർഷമായി. ഇതെല്ലാംകൂടി ആയപ്പോൾ അവളുടെ മനസ്സിളകൻ തുടങ്ങി. അവൾ അറിയാതെ തന്നെ അയാളുടെ തോർത്തിന്റെ ഇടയിലേക്ക് അവളുടെ കണ്ണ് പോയിക്കഴിഞ്ഞു.
നിഷ : വേറെ ഒരു മുണ്ട് തരാം, ഇതും ഉടുത്തോണ്ട് നിൽക്കേണ്ട
വേണു : വേണ്ട മോളെ. മോളെ ഇത്രയുമൊക്കെ ചെയ്തത് വലിയ കാര്യമാ. എനിക്കിതുമതി.
അവൾ അകത്തേക്ക് പോയി കൊച്ചിന് ആഹാരം കൊടുത്തിട്ട് കുഞ്ഞിനെ ഉറക്കി. എന്നിട്ട് സമയം നോക്കി 8.30 ആയി.
പുറത്ത് മഴയുടെ ശക്തി കൂടിട്ടും ഉണ്ട്‌. അവൾ വീണ്ടും പുറത്തേക്കു വന്നു.
നിഷ : ചേട്ടാ ചോറ് കഴിക്കാം
വേണു : ശെരി മോളെ.
നിഷ : അകത്തേക്ക് വാ.
വേണു : കുഴപ്പമില്ല കുഞ്ഞേ. ഇങ്ങു തന്നാൽ മതി.
നിഷ : ഇവിടെ ആർക്കും തീണ്ടൽ ഒന്നുമില്ല. അകത്തേക്ക് വാ. വെറുതെ ഇരുട്ടത്തിരുന്നു കഴിക്കാതെ
അവളുടെ നിർബദ്ധതിനു വഴങ്ങി അയാൾ അകത്തേക്ക് കയറി, നിഷ വാതിൽ അടച്ചു. അയാൾ തറയിൽ ഇരിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഡെയിനിങ് ടേബിളിൽ ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു. അയാൾ ചെറിയൊരു മടിയോടെ അവിടെക്കിരുന്നു. അവൾ ആഹാരം അയാൾക്ക്‌ നൽകി. അവളും കഴിച്ചു. കൈ കഴുകിട്ടു അയാൾ പുറത്തേക്കു പോകാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ.
