എന്റെ മാത്രം – 2അടിപൊളി  

പല്ലവി ഫോണുമായി അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.
“അമ്മ.. അവൻ അവിടന്ന് ഇറങ്ങി എന്ന മെസ്സേജ് അയച്ചു.”
കറിക്ക് അറിയുകയായിരുന്നു സുലജ ചോദിച്ചു.
“അപ്പോൾ ഒരു 10 മിനിറ്റ് കൊണ്ട് അവൻ ഇങ്ങ് എത്തില്ലേ?”
“അഹ്.. ഞാൻ അപ്പുറത് അജിതാന്റിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോകുവാ.”
“ഉച്ചക്ക് കഴിക്കാൻ അവനെയും വിളിച്ചോണ്ട് വരണം.”
വിളിച്ച് കൊണ്ട് വരാം എന്ന് പറഞ്ഞ ശേഷം അവൾ അജിതയുടെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.
നവീന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും പാലക്കാടേക്ക് പോയിരുന്നു. അവൻ ഇന്നാണ് അജിതയുടെ വീട്ടിലേക്ക് താമസം മാറുന്നത്. അതിന്റെ സന്തോഷത്തിൽ ആണ് പല്ലവി.
പല്ലവി ചെല്ലുമ്പോൾ വീടിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് കിടക്കുവായിരുന്നു. അവൾ നേരെ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.
പല്ലവി പ്രതീക്ഷിച്ചപോലെ തന്നെ അജിത പാചകത്തിൽ ആയിരുന്നു.
“ആന്റി..”
അജിത പെട്ടെന്ന് ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.
“നീയായിരുന്നോ.. എന്താ ഇപ്പോൾ ഒരു വിസിറ്റിങ്, സാധാരണ ഈ സമയത്തൊന്നും നിന്നെ ഇങ്ങോട്ട് കാണാത്തത് ആണല്ലോ.”
ജാള്യത നിറഞ്ഞ ഒരു ചിരിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു.
“നവീൻ അവിടന്ന് ഇങ്ങോട്ടേക്ക് ഇറങ്ങി എന്ന് മെസ്സേജ് അയച്ചു. അതാ ഞാൻ ഇങ്ങു വന്നെ.”
അജിത പല്ലവിയുടെ മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കികൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“അവൻ ഇവിടെ വരുന്നതിന്റെ ആവേശം മൊത്തം നിനക്കാണല്ലോ. നിങ്ങൾ തമ്മിൽ പ്രേമത്തിൽ വല്ലോം ആണോടി?”
“ഒന്ന് പോ ആന്റി, അവൻ എന്റെ ബെസ്റ് ഫ്രണ്ട് ആണ്.”
“ആണേൽ നിങ്ങൾക്ക് കൊള്ളാം. എന്തായാലും എന്റെ ഒരു കണ്ണ് നിങ്ങളുടെ മേല് ഉണ്ടാകും.”
പല്ലവി പുച്ഛ സ്വരത്തിൽ കളിയാക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഒരു ഡിറ്റക്റ്റീവ് വന്നേക്കുന്നു. ഒരു കണ്ണാക്കണ്ട രണ്ടു കണ്ണും ഞങ്ങളുടെ മേല് തന്നെ വച്ചോ.”
“ഡീ.. എന്നെ കളിയാക്കുവൊന്നും വേണ്ട. രണ്ടിന്റെയും പ്രായം അതാണ്. എപ്പോഴാ മനസിളാകുന്നതെന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല.”
പല്ലവിയുടെ മുഖത്തെ ചിരി മാഞ്ഞു.
“ആന്റിക്ക് അറിയാല്ലോ എന്റെ അമ്മ പ്രേമിച്ചു കല്യാണം കഴിച്ചതാണെന്ന്. എന്നിട്ട് എന്തൊക്കെയാ ഞങ്ങൾ അനുഭവിച്ചേ. അത് കൊണ്ട് പ്രേമം എന്ന് പറയുന്നതേ എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടം അല്ല.”
പല്ലവിയുടെ സ്വരത്തിൽ ഉണ്ടായ മാറ്റം അജിത പെട്ടെന്ന് തന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
“മോളെ.. നീ അപ്പോഴേക്കും സീരിയസ് ആയോ. ഞാൻ നിന്നെ കളിയാക്കാനായി ഓരോന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ.”
അവൾ അതിന് മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. അജിത പിന്നെ വിഷയം മാറ്റുവാനായി വേറെ ഓരോ കാര്യങ്ങൾ സംസാരിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് മുറ്റത്ത് ഒരു ഓട്ടോ വന്ന് നിൽക്കുന്ന ശബ്ദം അവർ കേട്ടത്.
പല്ലവി പെട്ടെന്ന് തന്നെ വെളിയിലേക്ക് നടന്നു.
ഓട്ടോയിൽ നിന്നും ബാഗും ആയി ഇറങ്ങുന്ന നവീനെ ആണ് അവൾ കണ്ടത്.
ബാഗ് നിലത്ത് വച്ച ശേഷം അവൻ രണ്ടു പെട്ടികൾ കൂടി ഓട്ടോയിൽ നിന്നും ഇറക്കി ക്യാഷ് കൊടുത്ത് ഓട്ടോ പറഞ്ഞു വിട്ടു.
“മൂന്നു ബാഗേ ഉള്ളോടാ?”
നവീൻ ഒരു ബാഗ് തോളിൽ തൂക്കി ഒരു പെട്ടി കൈയിൽ എടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഒറ്റക്ക് താമസിക്കാൻ വരുന്ന എനിക്ക് കൂടുതൽ സാധനങ്ങൾ എന്തിരിക്കുന്നു. ഡ്രസ്സ്, ബുക്ക്, പിന്നെ അല്ലാതെ കുറച്ച് സാധനങ്ങളും.. ഇവിടെ റൂമിൽ ഒരു ബെഡും ടേബിളും ഉണ്ടെന്ന് നീ തന്നെ പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ.”
തറയിൽ ഇരുന്ന ബാഗ് എടുത്ത് കൊണ്ട് പല്ലവി പറഞ്ഞു.
“വാ.. നമുക്ക് ആന്റിയെ കണ്ട് ചാവി വാങ്ങിയിട്ട് മുകളിലേക്ക് പോകാം.”
നവീനും പല്ലവിയും ബാഗുകൾ സിറ്റൗട്ടിൽ വച്ച ശേഷം വീടിനകത്തേക്ക് കയറി. അപ്പോഴേക്കും അജിത ഒരു ഗ്ലാസിൽ ജ്യൂസുമായി ഹാളിൽ വന്നു.
“നവീൻ ആണ് വന്നതെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ വെള്ളം അങ്ങ് എടുത്തു.”
അജിത ജ്യൂസ് നവീന് കൊടുത്തു.
“അപ്പോൾ എനിക്ക് ജ്യൂസ് ഇല്ലേ?”
പല്ലവിയുടെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടിയായി അജിത പറഞ്ഞു.
“നിനക്ക് വേണേൽ അടുക്കളയിൽ പോയി എടുത്ത് കുടിച്ചോ.”
അത് കേട്ട് നവീൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. പല്ലവി മുഖത്ത് ഒരു പുച്ഛ ഭാവവും വരുത്തി.
“അച്ഛനും അമ്മയും പോയോ?”
അജിതയുടെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടിയായി നവീൻ പറഞ്ഞു.
“അവർ രാവിലെ തന്നെ ഇറങ്ങി. വൈകുന്നേരം ആകുമ്പോഴേക്കും അങ്ങ് എത്തുമായിരിക്കും.”
“അപ്പോൾ സാധനങ്ങളൊക്കെ?”
“അതൊക്കെ ഇന്നലെ തന്നെ കയറ്റി അയച്ചിരുന്നു. രണ്ടു കട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത് ഇവിടെ തന്നെ ഒരാൾക്ക് വിറ്റു.”
അവർ മൂന്നുപേരും കുറച്ച് നേരം കൂടി വിശേഷങ്ങൾ സംസാരിച്ച് നിന്നു.
പിന്നെ അജിത താക്കോൽ എടുക്കാനായി റൂമിലേക്ക് പോയപ്പോൾ നവീനും പല്ലവിയും സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് ഇറങ്ങി.
ചാവി നവീന്റെയിൽ കൊടുത്തുകൊണ്ട് അജിത പറഞ്ഞു.
“എഗ്രിമെന്റ് ഒക്കെ ഇന്നലെ അച്ഛൻ വന്ന് എഴുതിയിരുന്നു. റൂമിൽ ഒരു ബെഡും ടേബിളും കിടപ്പുണ്ട്.. പിന്നെ രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ എനിക്ക് മെയിൻ ആയി നവീനോട് പറയാൻ ഉണ്ട്.”
നവീൻ എന്താ എന്നർത്ഥത്തിൽ അജിതയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“പുറത്തുകൂടിയാണ് റൂമിലേക്കുള്ള പടി, നവീൻ വരുന്നതോ പോകുന്നതോ ഞങ്ങൾ അറിയണമെന്നില്ല. എന്നും പറഞ്ഞ് റൂമിൽ ഇരുന്ന് കുടിക്കണോ കുടിച്ചിട്ട് വരാനോ പറ്റില്ല.”
അതിനുള്ള മറുപടി പല്ലവി ആണ് പറഞ്ഞെ.
“ഇവൻ കുടിച്ചിട്ട് വരാനോ?.. കുടിച്ചു എന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞാൽ ഇവന്റെ അന്ത്യം ആണ് അന്ന്.”
അത് കേട്ട് നവീൻ ഒന്ന് ചിരിക്ക മാത്രം ചെയ്തു. അജിതയും ചിരിച്ചു.
“രണ്ടാമത്തെ കാര്യം… റൂം നല്ല വൃത്തിയായി സൂക്ഷിക്കണം.”
നവീൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അത് ഇവൾ നല്ല വൃത്തിയായി തൂത്ത് തുടച്ച് ഇട്ടോളും.”
അജിതയുടെന്ന് ചാവി വാങ്ങിക്കൊണ്ട് പല്ലവി പറഞ്ഞു.
“നിന്റെ മറ്റവളെ വിളിച്ചോണ്ട് വാടാ തൂത്ത് തുടച്ചിടാൻ.”
പല്ലവി ഒരു ബാഗും എടുത്ത് മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി പടിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. ഒരു ചിരിയോടെ ബാക്കി രണ്ടു ബാഗും എടുത്ത് നവീനും പല്ലവിയുടെ പിന്നാലെ നടന്നു.
ഒരു ബനിയനും ട്രാക്ക് സ്യൂട്ട് പാന്റും ആണ് അവൾ ധരിച്ചിരുന്നത്. അത്കൊണ്ട് തന്നെ പടികൾ കയറുമ്പോൾ അവളുടെ പിന്നാലെ നടന്നിരുന്ന നവീന് അവളുടെ ചന്തിയുടെ ഷെയ്പ്പ് വ്യകതമായി കാണാമായിരുന്നു.
“ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ അങ്ങ് പൊങ്ങരുത് നീ.”
“എന്താടാ?”
“സൂപ്പർ ഷെയ്പ്പ് ആണെടി നിന്റെ ചന്തിക്ക്.”
അവൾ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി മുഖം ചുളിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അയ്യേ, വൃത്തികെട്ടവൻ പച്ചക്ക് പറയുന്ന കേട്ടില്ലേ.”
അവൾ വീണ്ടും പടികൾ കയറി തുടങ്ങി.
“ഞാൻ ഒരു സത്യം പറഞ്ഞതല്ലേ.”
പടികൾ കയറി മുകളിൽ എത്തിയ അവൾ റൂം തുറന്ന് കൊണ്ട് കുസൃതി നിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് നല്ല ഷെയ്പ്പ് ഉണ്ടെന്നുള്ളതൊക്കെ സത്യം തന്നാണ്.. എന്നും പറഞ്ഞ് എന്നെപോലെ സുന്ദരിയായ ഒരു പെണ്ണിന്റെ അടുത്താണോ ചന്തി എന്നൊക്കെ പറയുന്നേ?”
റൂമിലേക്ക് കയറിയ പല്ലവി ബാഗ് താഴെ വെച്ചു. നവീനും റൂമിലേക്ക് കയറി ബാഗ് താഴെ വച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
“പിന്നെ ചന്തി എന്നല്ലാതെ കുണ്ടി എന്ന് പറയണമായിരുന്നോ?”
“ച്ചി.. നാറി.”
പല്ലവി അവനെ തള്ളി ബെഡിലേക്ക് ഇട്ടു. നവീൻ ഒരു ചിരിയോടു കൂടി അവിടെ തന്നെ കിടന്നു.
പല്ലവി അവന്റെ അടുത്തായി തന്നെ കിടന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“റൂം ഇഷ്ടപ്പെട്ടോ?”
അവൻ ചുറ്റും ഒന്ന് നോക്കി. അത്യാവിശം വലിപ്പമുള്ള റൂം തന്നാണ്. അറ്റാച്ചഡ് ബാത്റൂമും ഉണ്ട്.
“കൊള്ളാടി, എനിക്കിഷ്ടമായി.”
അവൻ കുറച്ച് നീങ്ങി ബെഡിന്റെ അരികിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ജനൽ തുറന്നു. അതിലൂടെ അവന് പല്ലവിയുടെ റൂമിന്റെ ജനൽ കാണാം.
“അങ്ങനെ നമ്മൾ അയൽക്കാരും ആയല്ലേ?”
അവന്റെ ആ ചോദ്യത്തിന് ഒരു പുഞ്ചിരി ആയിരുന്നു അവളുടെ മറുപടി.
“നേരത്തെ പറയുന്ന കേട്ടല്ലോ സുന്ദരി ആയ പെൺകുട്ടി എന്നൊക്കെ, സ്വയം തന്നെ ഒരു തോന്നൽ ഉണ്ടല്ലേ സുന്ദരി ആണെന്ന്.”
“അങ്ങനെ തോന്നൽ ഒന്നും മുൻപ് ഇല്ലായിരുന്നു.. പക്ഷെ നീ എപ്പോഴും എന്നോട് ഞാൻ സുന്ദരി ആണ് എന്ന് പറഞ്ഞ് പറഞ്ഞ് അങ്ങനെ ഒരു തോന്നൽ ഉണ്ടായി തുടങ്ങി.”
“അച്ചോടാ… അത് നിനക്ക് ഒരു സന്തോഷത്തിനു വേണ്ടി ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതല്ലേ?”
അവൾ മുഖം ചുളിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അയ്യടാ, അതോണ്ടാണല്ലോ എനിക്ക് കോളേജിൽ ഇങ്ങനെ പ്രൊപോസൽസ് വന്നോണ്ടിരിക്കുന്നെ. ഞാൻ നോ പറഞ്ഞു മടുത്തു.”
“നോ പറഞ്ഞ് മടുത്തോണ്ട് മോളിന്നി യെസ് പറയാൻ പോകുവാണോ?”
ഒരു ചിരിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു.
“അങ്ങനല്ല.. ഞാൻ വേറെ ഒരു ഐഡിയ കണ്ട് വച്ചിട്ടുണ്ട്.”
“എന്ത് ഐഡിയ?”
“ഇനി ആരേലും പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്താൽ ഞാൻ അങ്ങ് പറയും നീയുമായി കമ്മിറ്റഡ് ആണെന്ന്. അതോടെ കോളേജ് ഫുൾ ന്യൂസ് ഫ്ലാഷ് ആകും. പിന്നെ ആരും പ്രൊപ്പോസലുമായി വരുത്തും ഇല്ല.”
“അയ്യടി, എന്നിട്ട് വേണം എന്നോട് ഇഷ്ട്ടം ഉള്ള ഏതെങ്കിലും പെണ്ണ് അതും കേട്ട് അതുവഴി അങ്ങ് പോകാൻ.”
അവൾ പുച്ഛത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“നിന്നോട് ആര് വന്ന് ഇഷ്ട്ടം ആണെന്ന് പറയാനാ?”
“മോളെ, അങ്ങനെ അങ്ങ് പുച്ഛിക്കാതെ.. അർച്ചനയ്ക്ക് എന്നോട് എന്തോ ഒരു ചായ്വ് ഉള്ളതായി എനിക്ക് തോന്നുന്നുണ്ട്.”
പല്ലവി ഒന്ന് ആലോചിച്ച ശേഷം ചോദിച്ചു.
“ഏത്.. ഫസ്റ്റ് ഇയറിലെ നേച്ചർ ക്ലബ്ബിൽ ഉള്ള അർച്ചനയോ?”
“അഹ്, അത് തന്നെ.”
പല്ലവി നെറ്റി ചുളിച്ച് അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“നിങ്ങൾ തമ്മിൽ എങ്ങനാ കണക്ഷൻ?”
“ക്ലബ് മീറ്റിങ്ങിൽ വച്ച് അവൾ എന്റെ നമ്പർ വാങ്ങിയിരുന്നു. പിന്നെ ഓരോന്ന് ചോദിച്ച് അവൾ എനിക്ക് മെസ്സേജ് അയച്ചു തുടങ്ങി.”
“കണ്ട പെണ്പിള്ളേര്ക്ക് എല്ലാം ഇരുന്ന് മെസ്സേജ് അയച്ചോളും. ഫോൺ എടുക്കട.”
അവൾ തന്നെ അവന്റെ പാന്റിന്റെ പോക്കറ്റിൽ കൈ ഇട്ട് ഫോൺ എടുത്ത് വാട്ട്സ്ആപ്പ് ഓപ്പൺ ചെയ്ത് അർച്ചനയുടെ മെസ്സേജ് വായിച്ച് തുടങ്ങി.
“നിനക്ക് അവൾ ഫോട്ടോ അയച്ചേക്കുന്നല്ലോടാ.”
പല്ലവി നിരങ്ങി നീങ്ങി ഭിത്തിയിൽ ചാരി ഇരിക്കുന്ന നവീന്റെ മടിയിലേക്ക് തലവച്ചു കിടന്നു.
“അത് ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യുന്നു എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ ചായ കുടിക്കുന്നു എന്നും പറഞ്ഞ് ഫോട്ടോ എടുത്ത് അയച്ചതാ.”
പല്ലവി ഒന്ന് നീട്ടി മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു. പിന്നും വായന തുടർന്നു.
“അവൾക്ക് നമ്മൾ തമ്മിൽ ഉള്ള റിലേഷൻ എന്താണെന്ന് അങ്ങ് അറിഞ്ഞോള്ളാൻ വയ്യല്ലോ. നീ ഫ്രണ്ട് ആണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും എത്ര പ്രവിശ്യമാ അവൾ എടുത്തെടുത്ത് ചോദിച്ചേക്കുന്നെ.”
“അഹ്, അത് ഞാനും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.”
മെസ്സേജ് മൊത്തം വായിച്ച ശേഷം അവൾ മൊബൈൽ ബെഡിലേക്ക് ഇട്ടു.
“നീ പറഞ്ഞപോലെ ഇതൊക്കെ വായിച്ചിട്ട് എനിക്കും എന്തോ സോംതിങ് ഉള്ളപോലെ തോന്നുന്നു.”
നവീൻ ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തു.
“ഡാ, അവൾ നിന്നെ പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്താൽ നീ എന്ത് പറയും?”
“അത് അപ്പോഴത്തെ കാര്യം അല്ലെ.. അപ്പോൾ നോക്കാം.”
അത് കേട്ടപ്പോൾ പല്ലവിയുടെ മുഖം ഒന്ന് മങ്ങി.
അത് മനസിലാക്കിയ നവീൻ പറഞ്ഞു.
“എന്തായാലും നിനക്ക് ഇഷ്ട്ടമല്ലേൽ ഞാൻ ഓക്കേ പറയില്ല.”
അത് കേട്ടപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്തെ സന്തോഷം വീണ്ടും തിരിച്ചെത്തി.
“എന്നാ നമുക്ക് എവിടം വരെ പോകുമെന്ന് നോക്കാം.”
അവൾ തന്റെ മടിയിൽ തല വച്ച് കിടക്കുന്ന പല്ലവിയുടെ ബനിയന്റെ ഷോൾഡർ ഭാഗം വലിച്ച് നീക്കി.
പല്ലവി അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് തല ചരിച്ച് നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു ചിരിയോടെ അവളുടെ തോളിലെ ബ്രായുടെ വള്ളിയിൽ കൂടി വിരലോടിച്ച് കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു.
“ഇന്ന് ബ്ലാക്ക് ആണല്ലേ?”
അവൾ ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ട് ഗോഷ്ഠി കാണിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“എന്തെ, ഇഷ്ട്ടപെട്ടില്ലേ?”
കള്ള ചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു.
“പിങ്ക് ആയിരുന്നു കൂടുതൽ ഭംഗി.”
“2 ദിവസം മുൻപ് മഞ്ഞ ആയിരുന്നല്ലോ നിനക്ക് കൂടുതൽ ഭംഗി.”
അവൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“രാത്രി മാത്രം ആണല്ലേ നിനക്ക് ബ്രാ അലർജി.”
“രാത്രി ഇതൊക്കെ ഇട്ട് കിടന്നാൽ എനിക്ക് എന്തോ ശ്വാസം മുട്ടൽ പോലാണ്. ഉറക്കം വരില്ല. അതല്ലേ ഞാൻ ഊരി കളഞ്ഞ് കിടക്കുന്നെ.”
കുറച്ച് നേരം കൂടി പല്ലവി അങ്ങനെ തന്നെ കിടന്നപ്പോൾ അവൻ പറഞ്ഞു.
“അതെ, ഇങ്ങനെ കിടന്നാൽ ശരി ആകില്ല. എല്ലാം ഒന്ന് അടുക്കി വയ്ക്കണം.”
പല്ലവി ചാടി എഴുന്നേറ്റു.
“അതും ശരി ആണല്ലോ.”
രണ്ടുപേരും കൂടി അവന്റെ ഡ്രെസ്സുകളും പുസ്തകങ്ങളും അടുക്കി വയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. ഉച്ച ആയപ്പോഴേക്കും അവർ ഏകദേശം എല്ലാം അടുക്കി വെച്ചു കഴിഞ്ഞ്.
വിശന്നു തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും അവൾ നവീനെയും വിളിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് പോയി.
അവൻ ആ വീട്ടിൽ മിക്കപ്പോഴും പോകാറുള്ളതിനാലും പല്ലവിയുടെ അമ്മയും ആയി നല്ല കൂട്ടായതിനാലും അവിടെ നിന്നും ആഹാരം കഴിക്കുന്നതിൽ അവന് ജാള്യത ഒന്നും തോന്നിയില്ല.
ആഹാരം കഴിച്ച് കുറച്ച് നേരം സുലജയുമായി സംസാരിച്ചിരുന്ന നവീൻ ഉറക്കം വന്നപ്പോൾ തിരികെ റൂമിലേക്ക് പോയി. നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ടായിരുന്നതിനാൽ കിടന്നുടനെ അവൻ ഒരു ഉച്ച മയക്കത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നു. വൈകുന്നേരം നാല് മണി ആകുമ്പോഴാണ് അവൻ പിന്നെ എഴുന്നേൽക്കുന്നത്.
ഉറങ്ങി എഴുന്നേറ്റ അവൻ ഒരു കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് റൂമിനു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. റൂമിനു പുറത്തിറങ്ങിയാൽ വിശാലമായ ടെറസുമാത്രം ആണ് ഉള്ളത്.
“സൽമാൻഖാൻ ഇത് എങ്ങോട്ടാ?”
അവൻ ശബ്ദം കേട്ട ഭാഗത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.
പല്ലവി അവളുടെ റൂമിനു വെളിയിൽ ടെറസിൽ കസേരയും ഇട്ട് ഇരിക്കുവാണ്.
നവീൻ ഷർട്ട് ഇടത്തെ ഒരു ബെർമുഡ മാത്രം ഇട്ടാണ് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയത്. അതിനാലാണ് അവനെ സൽമാൻ ഖാൻ എന്ന് വിളിച്ച് അവൾ കളിയാക്കിയത്.
വീഡിയോ കാൾ വിളിക്കുമ്പോൾ ചിലപ്പോഴൊക്കെ അവളുടെ മുന്നിൽ ഷർട്ട് ഇല്ലാതെ ഇരുന്നിട്ടുള്ളതിനാൽ അവന് ചമ്മലൊന്നും തോന്നില്ല.
അവൻ അവൾ ഇരിക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് ടെറസിന്റെ അറ്റത്തേക്കായി നടന്നു.
അവളും എഴുന്നേറ്റ് അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.
“നിനക്ക് ചായ വേണ്ടേ?”
“ഏയ്, വൈകുന്നേരം ചായ കുടിക്കുന്ന ശീലം എനിക്കില്ല.”
“എന്നാൽ ഇത് കഴിച്ചോ.”
അവൾ കൈയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന അച്ചപ്പം അവന് നേരെ നീട്ടി.
അവൻ ഒന്ന് എത്തി പിടിച്ചപ്പോൾ തന്നെ അവളുടെ കൈയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന അച്ചപ്പം അവന് വാങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞു.
ഒരു ചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു.
“ഇങ്ങനെ ഒരു ഡെലിവറി സൗകര്യം ഇവിടെ ഉണ്ടെകിൽ രാത്രിലത്തെ ഫുഡ് നീ ഇങ്ങനെ കൊണ്ട് തന്നാൽ മതിയല്ലോ. ഞാൻ റൂമിൽ ഇരുന്നു കഴിക്കുമല്ലോ.”
“അയ്യടാ, മോൻ മര്യാദക്ക് ഇങ്ങു കഴിക്കാൻ വന്നാൽ മതി.”
“ഓ, ഉത്തരവ്.”
അവന്റെ മറുപടി കേട്ട് ചിരിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു.
“എന്താ ഇനി പരിപാടി.”
“ഞായർ അല്ലെ.. ജംഗ്ഷനിൽ എല്ലാരും ഉണ്ടാകും. അർജുൻ ഇപ്പോൾ എന്നെ വിളിക്കാൻ വരും.”
നവീൻ താമസിച്ചിരുന്ന വീടിനു അടുത്തുള്ള കൂട്ടുകാരനാണ് അർജുൻ.
“പോയിട്ട് എപ്പോൾ വരും?
“ഒരു എട്ട് മണിയൊക്കെ ആകുമ്പോൾ.”
“നേരെ വീട്ടിൽ ഫുഡ് കഴിക്കാൻ വന്നാൽ മതി.”
“ഓക്കേ, എന്നാൽ ഞാൻ പോയി അർജുൻ വരുമ്പോഴേക്കും റെഡി ആകട്ടെ.”
അവൻ റൂമിലേക്ക് നടന്നു.
കുറച്ച് സമയങ്ങൾക്കകം അർജുൻ വന്ന് അവനെ വിളിച്ച് കൊണ്ട് പോകുകയും ചെയ്തു.
രാത്രി തിരികെ എത്തിയപ്പോൾ പല്ലവി പറഞ്ഞപോലെ അവിടെ പോയി ആഹാരം കഴിച്ച ശേഷം ആണ് അവൻ റൂമിലേക്ക് പോയത്.
ബെഡിൽ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് കിടക്കുകയായിരുന്നു നവീൻ. ഒരാഴ്ചയിൽ കൂടുതൽ ഇതുവരെയും അച്ഛനെയും അമ്മയെയും വിട്ടുപിരിഞ്ഞ് നിന്നിട്ടില്ല അവൻ. ഇനി കോളേജ് അടക്കുമ്പോൾ അല്ലാതെ അവരെ പോയി കാണാൻ പറ്റില്ലെന്ന ചിന്ത അവനിൽ ചെറിയ വിഷമം ഉളവാക്കി.
പെട്ടെന്നാണ് അവന്റെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചത്. അവൻ ഫോൺ എടുത്ത് നോക്കുമ്പോൾ പല്ലവി ആണ്.
നവീൻ – ഹലോ..
പല്ലവി – എന്താടാ നാറി ഇത്ര നേരം ആയിട്ടും എന്നെ വിളിക്കാത്തെ?
നവീൻ ചെറിയ ഒരു അതിശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.
നവീൻ- കുറച്ച് മുൻപ് അല്ലെടി ഞാൻ അവിടന്ന് ആഹാരവും കഴിച്ച് വന്നത്?”
പല്ലവി – എന്നും പറഞ്ഞ് എന്നെ വിളിക്കില്ലേ നീ?
അവളുടെ സ്വരത്തിൽ ചെറിയ ഒരു ഈർഷ്യം നിറഞ്ഞിരുന്നു.
നവീൻ – കുറച്ച് മുൻപ് നമ്മൾ തമ്മിൽ കണ്ടോണ്ട് ഇനിയിപ്പോൾ വിളിക്കണ്ടല്ലോന്ന് കരുതി ഞാൻ.
പല്ലവി – ഓഹ്.. അത് കൊണ്ട് അർച്ചനയോട് ചാറ്റ് ചെയ്ത് ഇരിക്കാമെന്ന് കരുതിയിട്ടുണ്ടാകും.
അവൾ കുറച്ച് കടുപ്പിച്ച് ആണ് അത് പറഞ്ഞത്. അത് അവന് മനസിലാക്കുകയും ചെയ്തു.
നവീൻ – നീ എന്താ പല്ലവി ഇങ്ങനെ ഒക്കെ പറയുന്നത്?
കുറച്ച് നേരം മിണ്ടാതെ ഇരുന്ന ശേഷം പല്ലവി പറഞ്ഞു.
പല്ലവി – നീ എത്രയൊക്കെ അടുത്ത് തന്നെ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാലും എനിക്ക് ഉറങ്ങുന്നതിന് മുൻപ് കുറച്ച് നേരം നിന്നോട് സംസാരിക്കണം. അല്ലാതെ ഒരു സമാധാനം ഉണ്ടാകില്ല.
നവീന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി വന്നു നിറഞ്ഞു.
നവീൻ – ഇന്നത്തേക്ക് ഒന്ന് ക്ഷമിക്ക് നീ. ഞാൻ വിളിക്കാൻ വിട്ടു പോയി. നാളെ മുതൽ മുടങ്ങാതെ വിളിച്ചോളം.. പോരെ?”
പല്ലവി ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു.
നവീൻ – അതിനിടയിൽ എന്തിനാ നീ അർച്ചയെ ഒക്കെ വലിച്ചിട്ടെ?”
കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് പല്ലവി നിശ്ശബ്ദതയായി ഇരുന്നു. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.
പല്ലവി – അത് പെട്ടെന്ന് എന്തോ അങ്ങ് ഞാൻ പറഞ്ഞ് പോയതാ. നീ അത് വിട്ടേക്ക്.
നവീൻ – ഹമ്. ഓക്കേ..
കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് രണ്ടുപേരും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
നവീൻ – എന്താ നീ ഒന്നും മിണ്ടാതെ?
പല്ലവി – ഒന്നൂല്ല.
നവീൻ – എന്റെ മോള് ഒന്ന് കൂൾ ആയിക്കെ. ഞാൻ സോറി പറഞ്ഞില്ലേ.
പല്ലവി – എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ല. നീ പറ.
നവീൻ – എന്ത് ചെയ്യുവാ നീ?
പല്ലവി – ഇവിടെ ഇങ്ങനെ കിടക്കുന്നു. നീയോ?
നവീൻ – ഞാനും ജനലിൽ കൂടി പുറത്തേക്ക് നോക്കി കിടക്കുന്നു. നല്ല നിലാവുണ്ട്.
പല്ലവി – ഞാൻ ഇവിടെ ജനൽ അടച്ചിട്ടെക്കുവാ.
നവീൻ – എനിക്ക് കാണാം. റൂമിൽ ലൈറ്റ് കിടപ്പുണ്ടല്ലോ.
പല്ലവി – അത് ഞാൻ ഉറക്കം വരുമ്പോഴേ അണയ്ക്കു.
നവീൻ – ഡ്രസ്സ് മാറ്റിയോ നീ?
പല്ലവി – ഓഹ്.. അത് കിടക്കുന്നേന് മുൻപ് മാറ്റുമല്ലോ.
നവീൻ – ഇപ്പോൾ എന്താ ഇട്ടേക്കുന്നെ?
പല്ലവി ചിരിക്കുന്ന ശബ്ദം അവന് മൊബൈലിൽ കൂടി കേൾക്കാൻ പാട്ടി.
നവീൻ – എന്താടി ചിരിക്കുന്നെ?
പല്ലവി – ഒരുമാതിരി കാമുകന്മാരെ പോലെ ആണല്ലോ നിന്റെ ചോദ്യം.
നവീൻ – നിനക്ക് ഇപ്പോൾ കാമുകൻ ഇല്ലല്ലോ. അതുകൊണ്ട് ഞാൻ തന്നാ നിന്റെ കാമുകനും.
പല്ലവി – ഓഹ്, ശരി സർ.
നവീൻ – പറ, എന്താ ഇട്ടേക്കുന്നെ.
പല്ലവി – ഒരു ഷർട്ടും മിനി സ്കർട്ടും.
നവീൻ – ഇന്നേഴ്സ് ഇട്ടിട്ടുണ്ടോ?
വീണ്ടും അവളുടെ ചിരി മുഴങ്ങി.
പല്ലവി – ഇട്ടിട്ടില്ല.
നവീൻ – എന്താ വീണ്ടും ഒരു ചിരി.
പല്ലവി – മറ്റേ കഥകളിൽ ഉള്ളപോലെ ആണല്ലോ നിന്റെ സംസാരത്തിന്റെ പോക്ക്. എന്റെ ഇന്നേഴ്സിന്റെ കാര്യത്തിൽ നിനക്ക് ഭയങ്കര താല്പര്യം ആണല്ലോ. ഇനി അടുത്തത് കഥകളിലെ പോലെ ഫോട്ടോ ചോദിക്കുമോ?
ഒരു ചിരിയോടെ നവീൻ പറഞ്ഞു.
നവീൻ – ഫോട്ടോ അല്ലേലും നീ എന്നും എനിക്ക് അയക്കുമല്ലോ.
പല്ലവി – അങ്ങനല്ല. ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടൻസ് ഒക്കെ ഊരിയിട്ടുള്ള ഫോട്ടോ.
നവീൻ – ചോദിച്ചാൽ തരുമോ?”
അവന്റെ ആ ചോദ്യത്തിന്റെ സ്വരത്തിൽ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന കളിയാക്കലിന്റെ സ്വരം അവൾക്ക് മനസിലായി.
പല്ലവി – ആ ഫോട്ടോ കാണാനുള്ള പ്രായം ഒന്നും നിനക്കായില്ല. ആകുമ്പോൾ നമുക്ക് ആലോചിക്കാമെ.
നവീൻ – രണ്ടു ദിവസം മുൻപ് എന്റെന്ന് വീഡിയോ വാങ്ങിക്കൊണ്ടു പോയ നീ തന്നെ ഇത് എന്നോട് പറയണം.
പല്ലവി – പോടാ പട്ടി.
അവളുടെ സ്വരത്തിൽ നാണം നിറഞ്ഞിരുന്നു.
നവീൻ – ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ?
പല്ലവി – നീ ഇങ്ങനെ ചോദിക്കുമ്പോഴേ അറിയാം എന്തോ കൊനഷ്ട്ട ആണെന്ന്.
നവീന്റെ ചിരി അവൾക്ക് കേൾക്കാൻ പറ്റി.
പല്ലവി – എന്തായാലും ചോദിക്ക് നീ.
നവീൻ – അത്..
പല്ലവി – മ്മ്..
നവീൻ – നീ വീഡിയോ ഒക്കെ കണ്ടിട്ട് ഫിങ്കറിങ് ചെയ്യാറുണ്ടോ?
ഫോണിന്റെ മറുഭാഗത്ത് നിന്നും നിശബ്തത ആയിരുന്നു കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് അവനു മറുപടി. ചോദിച്ചത് അവന് അബദ്ധമായി പോയോ എന്ന് തോന്നി.
നവീൻ – പല്ലവി.. അത് വിട്ടേക്ക്… ഞാൻ പെട്ടെന്ന് എന്തോ അങ്ങ് ചോദിച്ച് പോയതാ.
പല്ലവി – ഏയ്, അതല്ലെടാ.. ഒരു ചമ്മൽ അതാ..
വീണ്ടും ഒന്ന് നിശ്ശബ്ദതയായ ശേഷം അവൾ പറഞ്ഞു.
പല്ലവി – അല്ലേൽ ഇപ്പോൾ നിന്നോട് പറയുന്നതിനെന്താ.. ഫിങ്കറിങ് ആയിട്ടൊന്നും ചെയ്യൂല്ലടാ. വിരൽ ഉള്ളിൽ കയറ്റാതെ പുറത്തുടി തടവും. അപ്പോൾ ഒരു ഫീലിംഗ് ഉണ്ടാകും. അത്രേ ഉള്ളു.
പിന്നും അവന് അതിനെ പറ്റി എന്തൊക്കെയോ ചോദിക്കണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ അത് ശരിയല്ലെന്ന് അവന്റെ മനസ് തന്നെ പറഞ്ഞു.
നവീൻ – ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ നീ ചെയ്യുമോ?
പല്ലവി – ഡാ പട്ടി.. ഇപ്പോൾ ഫിങ്കറിങ് ചെയ്യുമോ എന്നാണോ?
നവീൻ – പോടീ.. അതൊന്നും അല്ല.
പല്ലവി – പിന്നെന്താ?
നവീൻ – നീ ഒന്ന് ടെറസിലേക്ക് ഇറങ്ങി വരുമോ?
പല്ലവി – അതെന്തേ?
നവീൻ – നിന്നെ ഒന്ന് കാണാൻ തോന്നുന്നു.
ചിരിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു.
പല്ലവി – എന്തെ പെട്ടെന്ന് അങ്ങനെ ഒരു ആഗ്രഹം?
നവീൻ – നിന്നെ ഹോട്ട് ലുക്ക് ഡ്രെസ്സിൽ ഞാൻ നേരിട്ട് കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ.
പല്ലവി – അയ്യടാ, ആഗ്രഹം കൊള്ളാല്ലോ.
നവീൻ – എന്തായാലും വീഡിയോ കാൾ ചെയ്യുമ്പോൾ ഞാൻ കാണാറുള്ളതല്ലേ. അപ്പോൾ ഒന്ന് നേരിട്ട് കാണുന്നതിനെന്താ. പുറത്തിറങ്ങി വരുമോ നീ?
പല്ലവി – എന്തായാലും നിന്റെ ആഗ്രഹം അല്ലെ. നടക്കട്ടെ.
പല്ലവി ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.
നവീൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഡോർ തുറന്ന് ടെറസിലേക്ക് ഇറങ്ങി. പല്ലവി ഇറങ്ങി വന്നിട്ടില്ല. അവന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പിന്റെ വേഗത ചെറുതായി കൂടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആദ്യമായി പല്ലവിയെ അങ്ങനെ ഒരു വേഷത്തിൽ നേരിട്ട് കാണാൻ പോകുന്നതിന്റെ എല്ലാ ആവേശവും അവന്റെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു.
അവന്റെ കാത്തിരിപ്പിന് വിരാമമിട്ട് കൊണ്ട് പല്ലവി ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നു.
ഒരു വെള്ള ഷർട്ടും മുട്ടിനു മുകളിൽ നിൽക്കുന്ന നീല പാവാടയും ആയിരുന്നു അവളുടെ വേഷം. ചെറു കാറ്റിൽ അവളുടെ മുടി പാറി പറക്കുന്നുണ്ട്. പൂർണ നിലവിൽ ശരിക്കും ഒരു അപ്സരസിനെ പോലെ തന്നെ ആയിരുന്നു അവൾ.
അവൾ സാവധാനം നടന്ന് വന്ന് ടെറസിന്റെ അറ്റത്തായി നിന്നു. നവീൻ കണ്ണിമ വെട്ടാതെ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു പോയി. അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു തരി നാണം പോലും ഇല്ലായിരുന്നു. പകരം ഒരു മന്ദസ്മിതം ആണ് നിറഞ്ഞ് നിന്നിരുന്നത്.
നിമിഷങ്ങൾ കടന്ന് പൊയ്ക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. അവർ തമ്മിൽ ഒന്നും സംസാരിച്ചതേ ഇല്ല. അവസാനം കൈകൾ കൂട്ടി തിരുമ്മിക്കൊണ്ട് ശബ്ദം താഴ്ത്തി അവൾ ചോദിച്ചു.
“കണ്ടു കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ ഞാൻ പൊയ്ക്കോട്ടേ. തണുക്കുന്നു എനിക്ക്.”
ചെറു ചിരിയോടെ അവൻ പൊയ്ക്കോ എന്ന അർഥത്തിൽ തലയാട്ടി.
“ഇന്നിനി ഞാൻ ഫോട്ടോ ഒന്നും അയക്കില്ല, നേരിട്ട് കണ്ടില്ലേ എന്നെ.. ഞാൻ ഉറങ്ങാൻ പോകുവാണ്.”
പുഞ്ചിരി മാത്രം ആയിരുന്നു അവന്റെ മറുപടി.
അവളും ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ റൂമിലേക്ക് തിരികെ നടന്നു. അവൾ റൂമിൽ കയറി കതക് അടക്കുന്നവരെയും അവൻ അവിടെ തന്നെ നിന്നു.
തുടരും…

+9

-1