സൽമ : മം… എന്നെ കണ്ട കാര്യം പറഞ്ഞില്ലേ
ഞാൻ : ഏയ്‌..
സൽമ : അതെന്താ?
ഞാൻ : എന്തിനാ വെറുതെ
സൽമ : ഓ അങ്ങനെ
ഞാൻ : എന്ത്?
സൽമ : ഒന്നൂല്ലാ..
ഞാൻ : മം…
സൽമ : അല്ല അപ്പൊ അവര് ഏത് കൂട്ടുകാരന്റെ ആന്റിയാണ്, നമ്മുടെ കൂടെ പഠിച്ച വല്ലവരുടെയുമാണോടാ പട്ടി
ഞാൻ : ഏയ്‌ അല്ലടി, അത് പത്താം ക്ലാസ്സ്‌ വരെ പഠിച്ചവന്റെയാണ്
സൽമ : മം… വീട് ഏതോ ഒരു കോളനിയിലാണെന്ന പറഞ്ഞത്
ഞാൻ : ആ.. നമ്മുടെ സ്കൂളില്ലേ അവിടെന്ന് കുറച്ചു പോണം, ഒരു അലമ്പ് കോളനിയാണ്
സൽമ : അതവര് പറഞ്ഞു
ഞാൻ : മം..
സൽമ : ഇനി ഡെയിലി നീ അവിടെത്തന്നെ ആയിരിക്കോ
ഞാൻ : പോടീയൊന്ന്… എന്ത് കാര്യം കിടക്കണ്
സൽമ : ഫ്രീയായിട്ട് കിട്ടുന്നതല്ലേ
സൽമയുടെ കവിളിൽ നുള്ളി
ഞാൻ : അതിന് നീയില്ലേടി സിൽക്കേ
സൽമ : ആഹ്… എനിക്കങ്ങു സുഖിച്ചു, പോടാ..
ഞാൻ : മം…
അങ്ങനെ ഓരോന്ന് സംസാരിച്ചു കൊണ്ട് സൽ‍മയെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഞാൻ കിടന്നു, നാലു മണി കഴിഞ്ഞതും രതീഷിന്റെ കോൾ വന്ന് കണ്ണ് തുറന്ന് കോൾ എടുത്ത്
ഞാൻ : എന്താടാ?
രതീഷ് : ഡാ ഞാനേ നാളെ വരാം, അർജറ്റായിട്ട് ഒരു വർക്ക്‌ വന്നിട്ടുണ്ട്
ഉറക്കം പാതി വഴിയിൽ മുറിഞ്ഞ
ഞാൻ : നീ എപ്പഴെങ്കിലും വാടാ കോപ്പേ
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കോൾ കട്ടാക്കി നെഞ്ചിൽ കിടന്നുറങ്ങുന്ന സൽ‍മയെ കെട്ടിപിടിച്ച് വീണ്ടും കണ്ണുകൾ അടക്കാൻ തുടങ്ങിയ നേരം ക്ലോക്കിലേക്ക് നോക്കി
ഞാൻ : മണി നാലു കഴിഞ്ഞോ?
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് സൽ‍മയെ തട്ടി വിളിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : ഡി എഴുന്നേൽക്കാൻ നോക്ക് സമയം നാലായി
ഉറക്കടവിൽ കുറുകി കൊണ്ട്
സൽമ : മ്മ്…
ഞാൻ : എഴുന്നേൽക്കടി കോപ്പേ
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ സൽമയുടെ ഇടുപ്പിൽ നുള്ളി, വേദന കൊണ്ട് എന്റെ നെഞ്ചിൽ കൈ കൊണ്ട് അള്ളി പിടിച്ച്
സൽമ : ആഹ്…ദുഷ്ട്ടാ…
ഞാൻ : ഓഹ്.. മാന്തല്ലേടി കോപ്പേ, ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവാൻ നേരമായ്
സൽമ : കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു പോവാം
ഞാൻ : എണീക്കടി പുല്ലേ
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് സൽ‍മയെ മേലെ നിന്നും പൊക്കി മാറ്റി കിടത്തി എഴുന്നേറ്റ് മുറിയിലേക്ക് ചെന്ന് ഡ്രസ്സ്‌ ഇട്ട് വന്ന്, സോഫയിൽ കിടക്കുന്ന സൽ‍മയെ നോക്കി
ഞാൻ : നീ വരുന്നില്ലേ?
കണ്ണുകൾ തുറന്ന്
സൽമ : നീ അപ്പോഴേക്കും റെഡിയായോ
ഞാൻ : വരുന്നെങ്കിൽ വരാൻ നോക്ക്
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി, വേഗം എഴുന്നേറ്റ് എന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്ന്
സൽമ : നിക്കടാ ഞാനും വരുന്ന്
പുറത്ത് പത്തു മിനിറ്റ് കാത്ത് നിന്നതും മുറിയിൽ നിന്നും തലമുടിയൊക്കെ കെട്ടിവെച്ച് പൗഡറൊക്കെയിട്ട് കൈയിൽ വൈബ്രേറ്ററിന്റെ ബോക്സുമായി പുറത്തേക്ക് വന്ന്
സൽമ : പോവാം
സൽമയുടെ കൈയിലെ വൈബ്രേറ്റർ ബോക്സ്‌ കണ്ട്
ഞാൻ : നീ ഇതും എടുത്തു കൊണ്ടാണോ വരുന്നത്
സൽമ : ആ… എനിക്ക് തന്നതല്ലേ
ഞാൻ : പുന്നാര മോളെ എന്നെ നാറ്റിക്കോ
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അകത്ത് ചെന്ന് ഒരു കവറെടുത്തു കൊണ്ടുവന്ന് സൽമക്ക് കൊടുത്ത്
ഞാൻ : ഇതിലിട്ട് കൊണ്ടുപോ പോർക്കേ
വളിച്ച ചിരി ചിരിച്ച് എന്റെ കൈയിൽ നിന്നും കവർ വാങ്ങി സൽമ ബോക്സ്‌ അതിലിടും നേരം വാതിൽ ലോക്ക് ചെയ്ത് ബൈക്കിൽ കയറി സ്റ്റാർട്ടാക്കി
ഞാൻ : കേറ്..
കവറ് കൈയിൽ ഒതുക്കി പിടിച്ച് ബൈക്കിൽ വട്ടം കയറിയിരുന്ന്
സൽമ : വിട്ടോടാ…
പതിയെ ബൈക്ക് മുന്നോട്ടെടുത് പോവുന്നേരം
സൽമ : അവൻ എപ്പൊ വരും?
ഞാൻ : ആര്?
സൽമ : രതീഷ്..?
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : എന്തിനാടി സിൽക്കേ..എന്റെ കിട്ടിയത് പോരെ നിനക്ക്?
എന്റെ വയറ്റിൽ കുത്തി
സൽമ : പോടാ പട്ടി…
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : അവന് ജോലിയുണ്ടെന്ന്, നാളെ വരാന്ന്
സൽമ : മം…
എന്ന് മൂളിക്കൊണ്ട് സൽമ എന്റെ മുതുകിൽ ചാരി മുഖം എന്റെ ഇടതു ഷോൾഡറിൽ വെച്ച് കണ്ണുകൾ അടച്ച് കിടന്നു, ബൈക്ക് ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് കയറും നേരം
ഞാൻ : എഴുന്നേക്കടി…
എന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് യാത്രയുടെ ആയുസ്സ് പെട്ടെന്ന് കഴിഞ്ഞ നിരാശയിൽ കണ്ണുകൾ തുറന്ന് നേരെയിരുന്ന
സൽമ : ഇത്ര പെട്ടെന്നെത്തിയോ?
ഞാൻ : എന്തേയ്? എത്തണ്ടേ…
സൽമ : മ്മ് വേണ്ടായിരുന്നു
ബൈക്ക് പാർക്കിങ്ങിൽ കയറ്റി നിർത്തി
ഞാൻ : ഹമ് ഇറങ്ങാൻ നോക്ക്
സൽമ ഇറങ്ങിയതും ബൈക്ക് സ്റ്റാന്റിട്ട് വെച്ച്
ഞാൻ : വാ…
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ മുന്നോട്ട് നടന്നു, കവറും പിടിച്ച് ഓടി വന്ന് സൽമയും എന്റെ കൂടെ നടന്നു, വാർഡിൽ എത്തി അമ്മയും സൽമയും സംസാരിച്ചിരിക്കും നേരം കാന്റീനിൽ ചെന്ന് ചായയും കടിയും മേടിച്ചു കൊണ്ടുവന്ന് കൊടുത്ത് അപ്പുറത്ത് കിടക്കുന്ന കിളവന്റെ അടുത്ത് ആരെയും കാണാത്തത് കൊണ്ട്
ഞാൻ : ഇവിടെ ആരും വന്നില്ലേ?
അമ്മ : ആ ചെക്കന് ജോലിക്ക് പോവാൻ സമയമായെന്ന് പറഞ്ഞ് കുറച്ചു മുന്നേ ഇറങ്ങിയുള്ളു
ഞാൻ : ആ ബെസ്റ്റ്, അപ്പൊ ആ ചേച്ചിയോ?
എന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് സൽമ എന്നെയൊന്നു ഇടങ്കണിട്ട് നോക്കി
അമ്മ : എത്താറായെന്ന ആ പയ്യൻ പറഞ്ഞത്
ഞാൻ : മം…അമ്മാവനൊക്കെ എപ്പൊ വരുമെന്ന് പറഞ്ഞോ?
അമ്മ : ഉച്ചക്ക് മുന്നേ എത്തോന്നാ പറഞ്ഞത്
ഞാൻ : നാളെയെന്നാ അമ്മ ഉച്ചക്കത്തെ ഭക്ഷണവുമായിട്ട് വന്നാൽ മതി
അമ്മ : അപ്പൊ രാവിലെ കഴിക്കാനോ?
ഞാൻ : അതിവിടെന്ന് വാങ്ങാം
അമ്മ : ആ എന്നാ അങ്ങനെ ചെയ്യാം
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി എത്താറായത് കൊണ്ട്
ഞാൻ : എന്നാ ഇറങ്ങാൻ നോക്ക് മണി അഞ്ച് കഴിഞ്ഞു, ഇവൾക്ക് കുറച്ചു ദൂരം പോവാനുണ്ട്
സൽമ : ഏയ്‌, അത് സാരമില്ലടാ ഞാൻ വാപ്പയെ വിളിച്ചോളാം
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : പിന്നെ… നിന്റെ വാപ്പയല്ലേ വിളിച്ചാൽ ഇപ്പൊ പറന്ന് വരും
സൽമ : പോടാ…അങ്ങനെ എപ്പോഴും പോസ്റ്റൊന്നും തരാറില്ല
ഞാൻ : ഇരുട്ടുന്നതിന് മുന്നേ പോവാൻ നോക്ക്
അമ്മ : ആ വാ മോളെ, സമയം കളയണ്ട
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അമ്മ എഴുന്നേറ്റതും സൽമയും എഴുന്നേറ്റു, താഴേക്ക് നടക്കും നേരം എന്റെ അടുത്ത് വന്ന് ശബ്ദം താഴ്ത്തി
സൽമ : ഏതാടാ ആള്?
ഞാൻ : ഏതാള്?
സൽമ : ആ ചേച്ചി?
ഞാൻ : ഒന്ന് പോടീ കോപ്പേ
സൽമ : മം മം എനിക്ക് മനസിലായി, ഇന്നലെ അവര് വന്നപ്പഴല്ലേ നീ കോള് കട്ടാക്കിയത്
ഞാൻ : നിനക്ക് വട്ടാണ്
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
സൽമ : മ്മ് നടക്കട്ടെ നടക്കട്ടെ
താഴേക്ക് എത്തിയതും ബ്ലാക്ക് കോട്ടൺ സാരിയും ബ്ലൗസ്സും ധരിച്ച് കവറും പിടിച്ച് ധൃതിയിൽ നടന്നു വരുന്ന ഭാഗ്യലക്ഷ്മിയെ കണ്ട്
അമ്മ : പേടിക്കണ്ട പതിയെ പോയാൽ മതി, ആള് നല്ല ഉറക്കമാണ്
അമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ആശ്വാസത്തിൽ നിന്ന
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ആണോ ഭാഗ്യം, മോന് നേരത്തെ ജോലിക്ക് പോണമായിരുന്നേ
അമ്മ : ആ പറഞ്ഞിരുന്നു
അമ്മയുടേയും ഭാഗ്യലക്ഷ്മിയുടേയും സംസാരത്തിനിടക്ക്, പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
സൽമ : ഇതാണോ ആള്, ചരക്കാണല്ലോ
ഞാൻ : പതുക്കെ പറയടി
ശബ്ദം താഴ്ത്തി
സൽമ : വളച്ചോ…?
ഞാൻ : ശ്രെമിക്കുന്നുണ്ട്
എന്നെ നോക്കി
സൽമ : ഹമ് എന്നിട്ടാണ് ഞാൻ ആദ്യം ചോദിച്ചപ്പോ അവന്റെ ഒരു ഉരുണ്ട് കളി